گزارشات پژوهشی – پیامدهای نورولوژی HTLV-1
محققین: محمد مهدی اعتمادی، رضا فریدحسینی، محمود رضا آذرپژوه
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 85362
دانشجو: س‍ع‍ي‍د رضا ش‍ه‍اب‍ي
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای ت‍خ‍ص‍ص‍ي ب‍ي‍م‍اري‍ه‍اي مغز و اعصاب
كد پایان‌نامه: ۱۶۸۹ ت
مقدمه: پاراپارزی اسپاسیتیک به همراه میلوپاتی ناشی از HTLV 1 یک میلوپاتی مزمن پیشرونده است که با ویژگی‌هایی از قبیل فلج سفت اندام های تحتانی (Spastic Para paresis)، اختلالات اسفنکتری، اختلال های حسی اندام های تحتانی مشخص می شود. به نظر می رسد که ابتلا به ویروس HTLV1 در بروز آن نقش داشته باشد . سیر بالینی این بیماری در بسیاری از موارد پیشرونده است. تاکنون درمانهای مختلفی از قبیل پردنیزولون، دانازول، تعویض پلا سما و اینترفرون آلفا استفاده شده است. با توجه به اینکه خراسان تنها منطقه آندمیک HTLV1 در ایران است و نتایج بدست آماده در مطالعات مختلف از بهبودی 23 درصد تا 80 درصد متفاوت بوده است بنابراین انجام این پژوهش در خراسان ضروری می باشد.
روش کار: در این مطالعه 50 بیمار مبتلا به HAM/TSP از بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بستری در بخش مغز و اعصاب بیمارستان قائم انتخاب می شوند . این افراد توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب و بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی انتخاب می شوند. پس از تائید HAM/TSP کلیه بیماران به مدت 4 هفته روزانه 3 میلیون واحد اینترفرون، 2 ماه به‌صورت یک روز در میان، 2 ماه به‌صورت دو بار در هفته و یک ماه هفته‌ای یک تزریق انجام شود. به طور کلی بیماران ماه اول و 6 ماه بعد از قطع درمان تحت معاینه بالینی قرار می گیرند. حدود 23 بیمار نیز از نظر پرووایرال لود و سطح آنتی‌بادی قبل و بعد از درمان بررسی می‌شوند.
نتایج: از بین 50 بیمار بررسی شده 9 مرد و 41 زن میباشند که کمترین آنها 14 سال و بیشترین آنها 69 سال بودند. بین اسامه قبل و بعد از درمان بر اساس آزمون wilcoxon ارتباط معنی دار بدست آمده است (002/0 = p). میانگین سطح آنتی‌بادی قبل از درمان 7/1102 و بعد از درمان 2/488 بوده است و سطح آنتی‌بادی بعد از درمان به صورت واضحی کاهش یافته است و با تست Wilcoxon ارتباط معنی داری بین سطح آنتی بادی قبل و بعد از درمان بدست آمده (00/0 = p). در این مطالعه 8/69٪ بهبودی بالینی در بیماران مشاهده شد و 6 ماه بعد از قطع درمان تنها در 33 درصد بهبودی دیده شد. در این مطالعه بین سطح پره‌ویرال لود قبل و بعد از درمان نیز تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت (01/0 Wilcoxon P =). تفاوت آماری معنی داری بین سطح CD4 و CD8 قبل و بعد از درمان وجود نداشت (023/0Wilcoxon P=).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که اینترفرون آلفا در درمان HAM/TSP موثر می باشد. این مطالعه نشان داد که تاثیر اینترفرون آلفا در درمان اسپاستیسیته و اختلالات ادراری موثرتر است.
کلمات کلیدی: HTLV1 و اینترفرون آلفا، پرو ویرال لود، HAM/TSP
دانشجو: فرهاد فرید حسینی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 4474 ع
مقدمه: ویروس HTLV1 از گروه رتروویروس‌های انسانی، عامل لوسمی سلول T بالغین (ATL) و (HAM/TSP) پاراپارزی اسپاستیک و گروه دیگری از بیماریهای التهابی است. استان خراسان رضوی در سال 1370 به عنوان منطقه اندمیک با شیوع 3% گزارش شد. بر اساس مطالعات انجام شده تا کنون، دخالت مکانیسم های ایمنی در آسیب زایی عصبی HTLV1 قطعی شده است. HTLV1 سلول های T نوع CD4+ را بیشتر آلوده می کند و ویروس از طریق مسیر IL-2Ra در غشای سلول یکی از مشخصه‌های فعالیت ویروس و امکان آسیب زایی آن می باشد و سنجش آن نشانگر میزان فعالیت ویروس و پیش آگهی به سمت بیماری های وابسته میباشد و درجه فعال شدن، میزان آسیب زایی را مشخص خواهد کرد. این موضوع پیش فرض اصلی ما در این مطالعه بوده است.
روش کار: بدین طریق بود که 20 نفر بیمار مبتلا به HAM/TSP و 14 نفر ناقل HTLV1 به روش نمونه‌گیری غیر احتمالی آسان و 12 نفر گروه کنترل در محدوده سنی و جنسی بیماران به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و بر روی خون آنان بررسی و پارامترهای هماتولوژیک با دستگاه کولتر و پارامترهای ایمونوفنوتایپینگ با دستگاه فلوسایتومتری به دست آمده و با روش های آماری توصیفی و آزمون های مناسب آماری فرضیات پژوهش مورد بررسی قرار گرفت که نتایج زیر به دست آمد.
متوسط درصد سلولهایCD25/3+ در سه گروه کنترل، حامل و HAM/TSP به ترتیب 13/2±3 و 18/3±5 و 21±8 بود. بنابراین در بیماران HAM/TSP در مقایسه با افراد کنترل درصد لنفوسیت های خون محیطی بیشتر است و بیشتر این لنفوسیت ها از نوع CD3+(Tcell) بوده و درصد لنفوسیت های فعال شده که IL-2Ra یا CD25 در سطح غشای آن ها بیان شده بود نیز در این بیماران به طور قابل توجهی (P=0/006) افزایش داشت. ولی در مقایسه با افراد مبتلا به HAM/TSP با افراد ناقل اختلاف قابل توجهی از نظر آماری بین دو گروه وجود نداشت. این یافته ها دال بر تحرک آنتی ژن مزمن در عفونت HTLV1 است که در انطباق با یافته های سایر محققین بود. بر طبق نتایج به دست آمده بررسی سطح CD25 در سلول های لنفوسیت خون محیطی از نظر تشخیصی دارای حساسیت و اختصاصی بودن به ترتیب 70% و 90% (در سطح بیشتر از 16%) بود که می تواند در مناطق اندمیک نظیر خراسان به عنوان یک تست تشخیصی با حساسیت بالا استفاده شود و تداوم افزایش سلول های CD25/3 در صورت نبودن سایر اختلالات می تواند قویا به نفع عفونتHTLV1 باشد.
ولی بر طبق مطالعه ای که انجام شد تعیین میزان بروز IL-2Ra در پیش آگهی بیماری چندان موثر نیست و تفاوت معناداری از این نظر بین گروه ناقل و HAM/TSP وجود ندارد. مطالعه با یکی از پژوهش های انجام شده همسویی داد و آن ها نشان داده اند که درمان با Anti tac برای بیماران مبتلا به HAM/TSPموثر نبوده است ولی در مطالعه دیگر دیده‌اند که درمان HAM/TSPباAnti tax سبب کاهش بار ویروس در تمام بیماران شده است پس جهت رد یا قبول فرضیه زیر که مهار فعال سازی لنفوسیت های CD4+ باAnti tax باعث جلوگیری از ایجاد یا پیشرفت بیماری می شود، نیاز به مطالعه با حجم نمونه بیشتر می باشد. ولی آنچه مسلم است گیرنده IL-2 در پاتوژنز بیماری HAM موثر است و اگر با دارویی گیرنده اینترلوکین 2 را مسدود کنیم شاید بتوان از پیشرفت ضایعات عصبی بیماری HAM/TSP جلوگیری نمود. زیرا فعالیت لنفوسیت T از نوع شاخص CD4 +بستگی به اینترلوکین 2 دارد.
محققین: جلیل توکل افشاری، محسن فروغی پور، محمود محمودی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 82321
دانشجو: عباس پیشدادیان
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد ایمنی شناسی پزشکی
كد پایان‌نامه: 162 آ
مقدمه: ویروس HTLV-1 از خانواده رترو ویروسها بوده که از میان سلولهای ایمنی لنفوسیتهای T را آلوده می کند. اکثر مبتلایان به این ویروس حالت ناقل به خود می گیرند 2-3% افراد آلوده شده به این ویروس به بیماری HAM/TSP که یک بیماری مزمن التهابی سیستم عصبی مرکزی است و اختلاف عصبی- حرکتی را در پی دارد، مبتلا می شوند. از مکانیزمهای بیماری زایی ویروس فوق الذکر القای مقاومت لنفوسیتها به مرگ برنامه ریزی شده (آپوپتوز) می باشد که این امر باعث نامیرا شدن این سلولها و در نهایت خارج شدن این سلولها از تنظیم و واکنش دادن با سلولهای عصبی خودی می شود. مولکول Fas مولکولی است که فرم غشایی آن باعث راه اندازی مرگ سلولی و در نتیجه تنظیم پاسخ لنفوسیتهای T می شود که اثر خود را با اتصال به گیرنده غشایی خود بنام FasL انجام می دهد. ولی فرم محلول این مولکول (SFas) در اتصال به FasL با نوع غشایی خود (mFas) رقابت کرده و از آنجا که فاقد اثر راه اندازی مرگ سلولی است، باعث مقاومت لنفوسیتهای T به مرگ سلولی می شود. از آنجا که مولکول Fas محلول یک مولکول بالینی مهم می باشد و ارتباط آن با بسیاری از بیماریها مورد بررسی قرار گرفته است، ما نیز در این پژوهش در پی بررسی ارتباط میزان بیان ژنی و میزان سطح سرمی آن با بیماری زایی ویروس HTLV-1 بودیم.
روش کار: جمعیت مورد مطالعه ما شامل افراد سالم، ناقلین ویروس HTLV-1 و بیماران مبتلا به HAM/TSP بود. هر جمعیت شامل 20 نمونه بوده که از هر فرد مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب کلینیک ویژه بیمارستان قائم که ناقل بودن یا بیمار بودن آن توسط پزشک متخصص تشخیص داده شده و نیز از طریق تستهای آزمایشگاهی مورد تایید قرار گرفت، 15 cc خون گرفته که 5cc آن به صورت لخته بوده و از سرم آن برای اندازه گیری سطح سرمی Fas محلول با روش الایزا استفاده شد. 10cc مابقی با ماده ضد انعقاد EDTA مخلوط شده و از آن برای استخراج RNA و سنتز cDNA از لنفوسیتهای T و انجام RT-PCR برای مولکول Fas محلول استفاده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که هر چند سطح سرمی ( و نه بیان ژن Fas محلول) در گروه بیماران از لحاظ آماری در مقایسه با افراد سالم تفاوت معنی دار داشت (%5>p) ولی مقادیر در بین گروه بیماران بسیار متغیر بود. این نتایج پیشنهاد می کند که Fas محلول احتمالاً نقش مهمی در پاتوژنز بیماری HAM/TSP داشته و اینکه سطح سرمی Fas محلول احتمالاً با فعالیت بالینی در بیماران مبتلا به HAM/TSP مرتبط است.
کلمات کلیدی: آپتوز، Fas/FasL، بیماری HAM/TSP، ویروس HTLV-1، Fas محلول (sFas)
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: مهدی بخشائی، رضا فریدحسینی، امیرحسین سروری
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 89836
تاریخ تصویب: ١٣٩٠/٣/٢٥
تاریخ خاتمه: 1391/1/31
مقدمه: اگرچه بیماریزایى HTLV1 اولین بار در یك مرد مبتلا به لنفوم شناخته شد اما بعدها مشخص شد كه این ویروس بیشتر از آنچه که باعث در گیری سیستم لتفوپرولیفرائیو شود، باعث در گیری سیستم عصیی میگردد که مهمترین آن میلوپاتی است اما بعلت ماهیت نروتروپیک این ویروس تا به حال درگیریهای متعددی ازسیستم عصبی در این وپروس شتاخته شده است که از آن میان به درگیری ماده سفید مغز و اعصاب محیطی و کرانیال اشاره کرد. بنظر می‌رسد درگیری سیستم ادیووستیبولار از این قاعده مستثنی نباشد و از آنجایکه تاکنون بررسی عوارض ادیووستیبولر انجام نشده است بر آن شدیم تا در این تحقیق مورد بررسی سیستماتیک قرار گیرد.
روش کار: در یک مطالعه شاهد- موردی کلیه افراد آلوده یه این وپروس به صورت دو گروه جداگانه شامل آلودگان به ویروس یدون علامت و بیماران علامتدار وارد مطالعه شده و تحت ارزیایی شنیداری با آزمون‌های ادیومترى خاص قرار گرفته، بیمارانى كه واجد علالم بالینى اختلال وستیبولر، نیز تحت آزمون VNG قرار خواهند گرفت. یا توجه به حجم نمونه در دو گروه، از افراد سالم یه عنوان گروہ کتترل که از تظر سن و جنس مشابه دو گروه باشند انتخاب شده و یررسی‌های فوق براى آنها نیز به عمل امده سیس نتابج تحت آنالیز اماری قرار خواهند گرفت.
نتایج: در این مطالعه 96 نفرشر کت داشتند یا میانگین سنی 39 سال که اکثر آنها متولد مشهد بوده و نیز در مشهد ساكن بودند. شایعترین تطاهر در بیماران علامتدار پاراپارزى بود و شایعترین یافته نیز اسپاستیسیتى بود. معاینه گوش در تمامی بیماران به جز یک بیمار از گروه علامتدار نرمال بود. هیچیک از افراد مورد مطالعه علایم وستیبولار نداشتند. ارزیابی تك تک پارامترهای ABR انجام شد که مقایسه آن بین سه گروه از نظر آمارى معنادار نبود. اما در ادیومترى به روش High frequency ارزیابى پارامترها بین سه گروه از نطر آمارى معنادار بود.
نتیجه‌گیری: وبروس IITLV1 مى‌تواند بر روى سیستم شنوایى در فركانس‌هاى بالا اثر داشته باشد اما بر اساس این مطالعه تاثیرى روى سیستم وستیبولار ندارد.
کلمات کلیدی: میزان شنوانی، وزوز گوش، سرگیجه، وپروس HTLV1، كاهش شنوایی، فلج اسپاستیک ناشی از HTLV1
محتوای آکاردئون
دانشجو: ليلا افشار
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی:
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 2096 ت
تظاهر ع‍م‍ده عفونت با ويروس HTLV-I، پ‍اراپ‍ارزي اسپاستيک با م‍اه‍ي‍ت پ‍ي‍ش‍رون‍ده است که به عنوان ميلوپاتي وابسته به HAM) HTLV-I) ي‍ا پ‍اراپ‍ارزي اسپاستيک ت‍روپ‍ي‍ک‍ال (TSP) شناخته م‍ي‌ش‍ود. گرچه تظاهرات درگيري سيستم عصبي مرکزي (CNS) در بيماران HAM/TSP شناخته شده‌اند، توجه کمي به اختلال سيستم عصبي محيطي (PNS) در اين بيماران شده است. در اين مطالعه بيماران HAM/TSP را از لحاظ ابتلاء همزمان به نوروپاتي، از لحاظ باليني و نوروفيزيولوژي مورد بررسي قرار داديم.
روش کار: 73 بيمار HAM/TSP جهت بررسي ابتلا احتمالي همزمان به نوروپاتي هم از لحاظ باليني و هم نوروفيزيولوژي بررسي شدند. براي هر بيمار پرسشنامه اي تکميل شد و اعصاب مديان و اولنار اندام هاي فوقاني و اعصاب پرونئال و تيبيال و سورال از اندامهاي تحت بررسي هاي الکترودياگنوستيک (NCV) قرار گرفتند.
نتايج و نتيجه‌گيري: 65.8% بيماران از نظر باليني مظنون به نوروپاتي بودند. مشاهده شد که در 54.8% بيماران HAM/TSP به طور هم زمان درگيري اعصاب محيطي هم وجود دارد. 15 بيمار(20.54%) مونونوروپاتي، 5 بيمار(6.8%) مونونوروپاتي مولتيپلکس، 17بيمار(23.3%) پلي نوروپاتي حسي حرکتي، 2 بيمار(2.7%) پلي نوروپاتي حرکتي و 2 بيمار ديگر (2.7%) پلي نوروپاتي حسي داشتند. نتيجه مي گيريم که تغييرات الکتروفيزيولوژيک در اعصاب محيطي در بيماران HAM/TSP شايع است.
كلمات كليدي: نوروپاتي محيطي ،HTLV-I ، ميلوپاتي وابسته به HTLV-I
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: سید عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت پناه بایگی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 900655
تاریخ تصویب: 15/12/90
تاریخ خاتمه: 14/5/91
مقدمه: HTLV-I نوعی رتروویروس انکوژن انسانی می باشد که حدود 10 تا 20 میلیون نفر را در جهان مبتلا کرده است. یکی از مناطق اندمیک این ویروس استان خراسان رضوی میباشد. شیوع این ویروس در مشهد 3 درصد است. این ویروس می‌تواند در 1 تا 5 درصد مبتلایان بیماری‌هایی نظیر لوسمی لنفوسیت T بزرگسالانATL و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری HAM/TSP ایجاد کند. HAM/TSP بیماری التهابی سیستم عصبی است. در این بیماری میلین زدایی تدریجی درCNS رخ می‌دهد و همین امر باعث ایجاد اختلال در راه رفتن و ضعف و سستی اندام‌های تحتانی می گردد. کموکاین ها با هدایت سلول های T به ناحیه التهاب زمینه گسترش التهاب را فراهم می کنند. به این دلیل که هر کموکاین به گیرنده اختصاصی خود متصل می شود یکی از ارکان مهم در مسیریابی سلول های ایمنی، گیرنده های کموکاین ها می باشد. در این بیماری کموکاین های متعددی افزایش می یابد اما این که کدام کموکاین ها تاثیر مهمتری در روند التهاب دارند وابسته به بررسی گیرنده کموکاین ها می باشد. با شناخت گیرنده های دخیل در التهاب می توان فاکتورهای اساسی در ورود سلول های آلوده به CNS را شناسایی نمود و می توان با تاثیر بر آن ها التهاب در CNS را دست خوش تغییر کرد. در این پژوهش با استفاده از تکنیک Real-time PCR میزان بروز گیرنده های CXCR3 و CCR6 لنفوسیت های خون محیطی در سه گروه بیمارانHAM/TSP ، ناقلین HTLV-1 بدون علامت و افراد سالم بررسی گردید. همچنین با استفاده از روش 1ELISA مقدار کموکاین های CXCL9 و CXC10 موجود در سرم سه گروه ذکر شده ارزیابی شد. با پی بردن به گیرنده های بیان شده بر روی سلول های T می توان نقش موثرتری در کنترل التهاب ایفا نمود. از این رو تحقیق و پژوهش در زمینه های مختلف این ویروس در بهبود شیوه هایی درمانی موثر خواهد بود.
روش کار: در این مطالعه از 42 نفر در سه گروه بیماران HAM/TSP (22 نفر) ناقلین بدون علامت (22 نفر) و افراد سالم (20 نفر) خون محیطی دریافت شد. به منظور انجام تکنیک Real Time PCR از هر فرد 10 میلی لیتر خون محیطی دریافت گردید، پس از جدا سازی لنفوسیت های و استخراجRNA ، cDNA طبق پروتکل سنتز شد. در این آزمایش بروز کموکاین رسپتورهای CXCR3 و CCR6 در لنفوسیتهای خون محیطی با استفاده از تکنیک Real-time PCR بررسی و همچنین میزان کموکاین های CXCL9 و CXCL10 در سرم با استفاده از روش ELISA تعیین شد. همچنین از کیت پرووایرال لود برای اندازه گیری میزان ویرال لود بیماران و نیز افراد ناقل استفاده گردید.
نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش Real Time PCR مشخص شد که میزان بیان کموکاین رسپتور CCR6 در بیماران و افراد ناقل نسبت به افراد سالم بیان بیشتری دارد. این اختلاف در بین گروه بیمار و سالم (p<0.005) و در بین گروه ناقل و سالم (p<0.041) می باشد. همچنین میزان CXCR3 در ناقلین بدون علامت و بیماران نسبت به افراد سالم بیان کمتری نشان می دهد. این تفاوت ها از لحاظ آماری بدین شرح بوده است: تفاوت بین گروه ناقل و سالم (p<0.001)و نیز بین گروه بیمار و سالم (p<0.001) می باشد. در مورد کموکاین ها نیز میزان CXCL10 در بیماران نسبت به افراد سالم و ناقلین بدون علامت افزایش معناری دارد اما میزان کموکاین CXCL9 در سه گروه تفاوت معنادار آماری نداشت. اندازه گیری کموکاین های CXCL9 و CXCL10 در سرم نشان می دهد که میزان CXCL9 در بیماران و ناقلین بدون علامت و میزان CXCL10 در بیماران نسبت به افراد سالم بیشتر می باشد. به نظر می‌رسد ویروس HTLLV با فعال کردن سلول های ایمنی نقش مهمی در افزایش CXCL9 و CXCL10 داشته باشد. اما این افزایش الزاما به این منظور تاثیر گزاری CXCL9 و CXCL10 در این دوره از بیماری نیست چون این کموکاین ها برای اعمال اثر باید به گیرنده خود متصل گردد. بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعه ما میزان بیان گیرنده این کموکاین ها یعنی CXCR3 در بیماران پایین است. این طور به نظر می رسد که بیان این گیرنده در مراحل مزمن تر بیماری افزایش یابد و با جذب سلول های Th1 و CTL بتواند تاثیر مهمی در آسیب های نخاعی داشته باشد. از سویی دیگر سطح تولید CXCR3 در گروه ناقل کمتر از سایر گروه ها می باشد، به نظر می رسد که علت این پدیده، توانایی ویروس در تغییر دادن الگوهای سیستم ایمنی به منظور حفظ خود در برابر پاسخ های سیستم ایمنی سلولی باشد. در ارتباط با این موضوع تعدادی دیگر از ویروس ها می توانند با استفاده از این مکانیسم سطح بیان کموکاین ها و گیرنده های مرتبط با پاسخ های ایمنی سلولی را در میزبان کاهش دهند . از این رو کاهش بیان CXCR3 در ناقلین بدون علامت می‌تواند از تکنیک های دفاعی ویروس برای بقای خود باشد . در همین راستا در بررسی همبستگی مشخص گردید که CCR6 با CXCL9 ارتباط مثبت دارد پیشنهاد می شود که افزایش CCR6 در ارتباط با افزایش سلول های TH17 میباشد، هنگامی که این سلول ها در خون محیطی افزایش می یابند با تولید سایتوکاین های التهابی سبب برانگیختن سلولها برای تولید کموکاین های مختلف از جمله CXCL9 و CXCL10 می گردند. به نظر می‌رسد که بررسی گیرنده کموکاین ها در بیماری ها نتایج تخصصی تری نسبت به کموکاین ها ارائه دهد به این دلیل که در هر دوره از بیماری تحت تاثیر سایتوکاین های پیش التهابی کموکاین های متنوعی تولید می شوند، در حالیکه بروز کموکاین رسپتورها محدودتر بوده و بر روی سلول های به خصوصی بیان می شوند. اندازه گیری میزان CXCL10 نشان می دهد که میزان این کموکاین در گروه HAM/TSP بیشتر از سایر گروه هاست. اما در گروه ناقل افزایش اندکی دارد. این کموکاین می تواند به عنوان یک تکنیک افتراقی برای تشخیص افراد ناقل از بیماران HAM/TSP باشد. از سویی دیگر همانطور که در نتایج مشاهده می گردد وایرال لود در بیماران به طور معنی داری بیشتر از افراد ناقل است. افزایش وایرال لود یک ریسک فاکتور مهم در ایجاد بیماری HAM/TSP می باشد. افزایش وایرال لود با افزایش تعداد لنفوسیت های فعال همراه است که این فرایند سبب افزایش تعداد سلول هایی می شود که توانایی عبور از سد خونی مغزی را بدست می آورند.
کلمات کلیدی: HTLV-I, CXCR3, CCR6, HAM/TSP, Real time PCR, Proviral load
دانشجو: سعید اوجانی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دكترای تخصصی
دانشکده/ دانشگاه: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد پایان‌نامه:
با آگاهی از اینکه از علل پاراپلژی یا تتراپلژی اسپاستیک، میلوپاتی ناشی از HTLV-1 (HAM/TSP) است و از سوئی نخستین مورد مبتلا به این عارضه یک فرد یهودی مشهدی الاصل مقیم اسرائیل گزارش شده و نیز با مشاهده موارد زیادی از پاراپارزی اسپاستیک در شمال خراسان به ویژه مشهد- نیشابور (که به عنوان بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شناخته شده بودند ولی تفاوتهایی با این بیماری داشتند) لذا بر آن شدیم که تحقیقی در این باره بعمل آوریم. بررسی میلوپاتی ناشی از HTLV-1 در بخش اعصاب بیمارستان قائم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد از اواخر سال 1372 و اوایل 1373 آغاز شد و در سال 1377 پایان پذیرفت. هدف از انجام این پژوهش روشن ساختن نکات تاریک اپیدمیولوژی و شناخت نقاط تشابه این عارضه با بیماری مولتیپل اسکلروزیس از طریق معاینات بالینی، طب تصویری، بررسی مایع نخاع، تعیین سیر بیماری و پیش آگهی و سرانجام درمان این بیماری بود. در ابتدا این پژوهش محدود به بررسی پادتن ضد HTLV-1 در خون به طریق ELISA بود. سپس در یک پژوهش گسترده، مطالعه از طریق بررسی پادتن ضد HTLV-1 در خون و مایع نخاع (به‌طریق WESTERN-BLOT و ELISA) تغییرات مایع نخاع و طب تصویری (به ویزه MRI) انجام شد که نتیجه آن ارائه شده است. با پایان یافتن این تحقیق دامنه دارتری بر مبنای معاینه بالینی کامل، سنجش پادتن ها ضد HTLV-1 در خون و مایع نخاع (به روش ELISA، WESTERN- BLOT و PCR) بررسی مایع نخاع (پروتئین، سلول، قند، lgG) طب تصویری کامل و MRI نخاع سرویکال و مغز صور ت گرفت که این پژوهش در حال حاضر نیز ادامه دارد و تاکنون 40 مورد مثبت با بررسی های کامل شناخته شده است. جالب توجه آنکه در میان این چهل مورد، مواردی وجود دارد که بیماران بومی خراسان (به ویژه مشهد و نیشابور) نبوده و از سایر استان ها جهت بررسی معرفی گردیده اند.
محققین: رضا بوستانی، علی پورزاهد
کارفرما: دانشکده پزشکی– دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 88405
مقدمه: تظاهر اصلی عفونت با ویروس HTLV-1، پاراپارزی اسپاستیك با سیر پیشرونده می باشد. تظاهرات متنوع درگیری سیستم عصبی محیطی و مركزی در این بیماران وجود دارد. ما در این مطالعه با روش پتانسیل برانگیخته سوماتوسنسوری (SEP) اندام فوقانی بیماران را بررسی كرده تا ببینیم علیرغم عدم درگیری بارز بالینی در اندام فوقانی، درگیری تحت بالینی یا فیزیولوژیك دیده میشود یا نه؟
روش كار: 48 بیمار با تشخیص میلوپاتی ناشی از HTLV-1 ارجاعی از درمانگاه اعصاب و یا بستری در بخش اعصاب بیمارستان قائم مشهد (عج) انتخاب شدند. پرسشنامه‌ای جهت بیماران تكمیل و به‌علاوه معاینه كامل عصبی و سوماتوسنسوری عصب مدیان انجام و ثبت گردید.
نتایج: در نتایج بدست آمده latency N9 در تمامی بیماران طبیعی بود و مقادیر latency N13 در 24 بیمار (50%)، latency P13 در 14 بیمار (39%)،latency N20 در 8 بیمار (16%)، inter peak latency N13 N11- در 28 بیمار (58%) و inter peak latency N20 N13- در 11 بیمار (22%) طولانی شده بود.
نتیجه‌گیری: علیرغم عدم درگیری واضح و مهم در اندام فوقانی در معاینه، در بررسی با پتانسیل فرا خوانده سوماتوسنسوری عصب مدیان اغلب بیماران درگیری در ستون خلفی نخاع گردنی و مسیرهای صعودی حسی ساقه مغز و حتی نیمكره‌ای داشتند.
دانشجو: آت‍وس‍ا ان‍زوای‍ی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای تخصصی بیماریهای داخلی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۳۴۴ پ
ویروس HTLV ع‍ض‍وی ازخ‍ان‍واده Retroviridae بهعنوان ویروسی که قادر به ب‍ی‍م‍اری‍زائ‍ی دران‍س‍ان می باشد، در سال ۱۹۸۰ شناسایی شد. درای‍ن مدت اطلاعات س‍رواپ‍ی‍دم‍ی‍ول‍وژی‍ک نشان دادند که HTLV-1 علت حداقل دو بیماری مهم دران‍س‍ان است ATL و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری که میلوپاتی ناشی از HTLV-I هم ن‍ام‍ی‍ده میشود. ب‍ات‍وج‍ه به شیوع س‍رواپ‍ی‍دم‍ی‍ول‍وی‍ک ویروس HTLV-I درش‍ه‍رم‍ش‍ه‍د (۲/۳) و ب‍الط‍ب‍ع شیوع بیماری HAM/TSP درح‍ام‍ل‍ی‍ن این ویروس، بر آن شدیم به بررسی نقش فرایند ایمنی درای‍ن بیماران و مقایسه ن‍ح‍وه پاسخ ایمنی در بیماران HAM/TSP نسبت به افراد ناقل HTLV-I و افراد سالم بپردازیم.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: علی صادقیان، محمودرضا آذرپژوه، سید عبدالرحیم رضایی، سید عباس طباطبائی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 88134
دانشجو: حامد صادقیان
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای تخصصی آس‍ی‍ب‌‌ش‍ن‍اس‍ی
كد پایان‌نامه: ۵۱۳۳۱
زمینه و هدف: بیماری پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری به همراه میلوپاتی ناشی از HTLV1 (HAM/TSP) یک اختلال نورولوژیک است که در 1 تا 2 % افراد آلوده به ویروس HTLV1 رخ می دهد. لنفوسیتهای CD4+ ،CD25+ Treg نقش مهمی در تنظیم فعالیت ایمنی بر علیه بافت خودی و پیشگیری از بیماریهای خودایمنی دارند. نشان داده شده که در بیماران HAM/TSP لنفوسیتهای Treg یک مخزن مهم ویروس است و کمیت و کیفیت این سلولها در بیماران تحت تاثیر قرار می گیرد.
روش مطالعه: در این مطالعه بار پروویروسی،Foxp3 و GITR در لنفوسیتهای Treg21بیمار مبتلا به HAM/TSP 15 زن و 6 مرد، متوسط سن 50-43 سال اندازه گیری شد. گروه کنترل شامل16 حامل سالم ویروس (8 زن و 8 مرد) با متوسط سنی 41-25 سال بود. فلوسایتومتری برای تعیین درصد لنفوسیتهای CD4+CD25+ Treg انجام شد. RealTimPCR برای اندازه گیری بار DNA پروویروس و mRNA مارکرهای سلولی لنفوسیتهایTreg شامل Foxp3 و GITR انجام شد.
یافته‌ها :درصد و تعداد لنفوسیتهای Treg فاقد تفاوت معنی‌دار بین افراد بیمار (متوسط% 7.58) و افراد حامل سالم ( %6.52) بود. بار پروویروسی در بیماران (متوسط 313.36) بالاتر از حاملین سالم (144.93) بود (P = 0.035). سطوح mRNA برای Foxp3 و GITR در بیماران (متوسط 11.78 و 13.80) پایینتر از حاملین سالم (متوسط 18.44 و 21) بود (P.value به ترتیب 0.041 و 0.03). با توجه به نتایج میتوان اختلال فعالیت لنفوسیتهای Treg برای ایجاد بیماری HAM/TSP را مورد تایید قرار داد.
كلمات كلیدی: فلج اسپاستیک همراه با HTLV-1، پاراپارزی، Foxp3، GITR
دانشجو: آزاده م‍ح‍م‍دی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دکتری عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 6369 ع
ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی HTLV-1 اولین رتروویروسی بود که در انسان شناخته شد و ارتباط آن با لوسمی لنفوم سلول T بالغین (ATL) و یک میلوپاتی پیشرونده مزمن دمیلینه کننده التهابی که به عنوان میلوپاتی HTLV-1 پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP) شناخته می شود مسلم شده است در بیماران آلوده به HTLV-1 برخی تظاهرات پوستی نظیر درماتیت عفونی پسوریازیس گال و اریترودرمی گزارش شده است. از آنجا که شمال شرقی ایران، شامل مشهد به عنوان منطقه اندمیک برای این ویروس شناخته شده است بر آن شدیم تا در این مطالعه ضایعات پوستی را در بیماران HAM/TSP بررسی نمائیم.
روش کار: 37 بیمار مبتلا به میلوپاتی HTLV-1 مراجعه‌كننده به درمانگاه و بخش داخلی مغز و اعصاب بیمارستان قائم که بیماری آن تائید شده بود به عنوان گروه مورد و به همین تعداد اهدا کننده خون که HTLV-1 منفی بودن آنها با الایز تایید شده بود به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شده و تحت معاینه پوستی و در موارد لزوم بیوپسی قرار گرفتند. متغیر های مخدوش کننده در این مطالعه کنترل شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: درگیری پوستی در 39 نفر (9/91%) از گروه مورد و 24 نفر (9/64%) از گروه کنترل وجود داشت که این اختلاف معنی دار بود (P=0.010) از میان ضایعات پوستی تنها خشکی پوست به طور معنی داری در گروه مورد بیش از گروه کنترل بود (P=0.000)
نتیجه‌گیری: خشکی پوست در افراد مبتلا به HAM/TSP به طور معنی داری بیشتر از افراد HTLV-1 منفی است و مشخصاً با HAM/TSP مرتبط می باشد.
کلمات کلیدی: ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی، میلوپاتی HTLV-1 پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال تظاهرات پوستی
دانشجو: ي‍ل‍دا ع‍ل‍ي‍زاده
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای ع‍م‍وم‍ي
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۵۰۴۲ ع
ویروس HTLV_1 از گروه رتروویروس های انسانی است که عامل لوسمی سلول های لنفوسیت T و پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال و یا میلوپاتی وابسته به HTLV_1 و بعضی بیماری های التهابی دیگر می باشد. علاوه بر مناطق آندمیک که برای این ویروس گزارش شده است استان خراسان نیز در سال 1370 به عنوان منطقه آندمیک با شیوع 3% شناخته شده است و به همین دلیل اقدام به جمع آوری بیماران و بررسی علائم بالینی و فرابالینی این بیماران شد تا با مقایسه نتایج آن با سایر مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر راهگشای درک بهتر پاتوفیزیولوژی بیماری و درک علت تفاوت های موجود در علائم بیماران باشد.
روش اجرای تحقیق: بیمارانی که با تشخیص HAM/TSP به درمانگاه مرکزی و درمانگاه اعصاب کلینیک ویژه بیمارستان قائم و بیمارستان 22 بهمن نیشابور مراجعه کرده اند مورد معاینه کامل عصبی نورولوژیک قرار گرفته و پرسشنامه تهیه شده برای آن ها پر شد. این پرسشنامه بر اساس معیارهای کاگوشیمای ژاپن تهیه و توسط متخصص مغز و اعصاب مورد تائید قرار گرفته است. کلیه معاینات بالینی تحت نظر متخصص مغز و اعصاب انجام شده است. سپس اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه توسط نرم افزارهای EXELL و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه 54 بیمار که بیماری آن ها یر اساس بررسیهای بالینی و آزمایشگاهی با روش ELISA مشخص شده بود و به وسیله Western Blot و یا PCR تایید شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه 15 بیمار مرد و 39 بیمار زن بودند که نشان دهنده فراوانی بیماری در جنس مونث می باشد. جنس مرد/ زن= 1/6/2 که البته این نتیجه با نتیجه اکثر مطالعات خارج از کشور همخوانی دارد. تمام بیماران از نظر نژادی فارس بوده، مسلمان و شیعه مذهب می باشند . بیشتر بیماران از اهالی مشهد و در درجه بعدی از اهالی نیشابور بوده‌اند . تمام بیماران سابقه مصرف شیر مادر در دوره نوزادی و شیرخوارگی داشته اند و حدس زده می شود که بهترین راه انتقال عفونت به بیماران از طریق شیر مادر بوده است. متوسط سن بیماران در زمان بررسی 47 سال بوده است و بر اساس بررسی به عمل آمده میانگین بروز سن بیماری 39 سالگی و طول مدت بیماری 8 سال بوده است. شایعترین علت مراجعه بیماران به پزشک اختلال در راه رفتن بوده است که ناشی از ضعف عضلانی و اسپاستیسیته اندام تحتانی بوده است. در مرحله ی بعدی درد کمر و اندام‌های تحتانی و در مرحله سوم اختلال اسفنكتری علت مراجعه بیماران بوده است. از نظر حسی بیشترین مشکل بیماران درد و سپس پارستزی بوده است. هیپوستزی نسبت به حس سطحی و عمقی نیز بیشتر بوده که در اندام تحتانی به مراتب شایعتر از اندام فوقانی بوده است. هیچکدام از بیماران سطح حسی نداشته اند. اختلالات اتونومیک در بیماران شایع بود که يبوست شایعترین مشکل بیماران بوده است که می تواند ناشی از درگیری نخاعی و یا به علت اختلال حرکتی و کاهش فعالیت بدنی بیماران باشد. در مرحله بعدی بی اختیاری ادرار و، تکرر ادراری از شایع ترین اختلالات بوده است. در سه مورد از بیماران نیستاگموس مخچه ای مشاهده شد که معرف درگیری مخچه در این بیماری می باشد. یک نفر از بیماران همزمان دچار یوایتیس ناشی از HTLV_1 نیز بوده است. در بررسی فرا بالینی، سرم بیماران از نظر شمارش سلولی در حد نرمال بوده است. مایع مغزی نخاعی بررسی شد که میانگین قند آن 66 mg در 100 cc بوده است. میانگین پروتئین CSF 8/34 بوده است که در حد میانگین نرمال است. به طور میانگین لنفوسیت CSF1/7 بوده است که معرف یک لنفوسیتور خفیف میباشد . پلی مورفونوکلئوز در CSF گزارش نشده است. در این مطالعه بیماران بر اساس شدت ناتوانی (معیارهای اسامه) به دو گروه یک و دو تقسیم شدند (گروه یک با ناتوانی شدید و گروه دو با ناتوانی متوسط یا خفیف). تعداد افراد گروه یک 9 نفر و گروه دو 45 نفر بوده است. در این دو گروه سن شروع بیماری مقایسه شد که تفاوت واضحی با همدیگر نداشته اند. مدت استفاده از شیر مادر در دو گروه تقریبا مساوی بوده است. نکته مهم مدت بیماری بوده است که در گروه یک میانگین آن 13 سال و در گروه دوم 7 سال بوده است و نشان دهنده این واقعیت است که با گذشت زمان علائم بالینی تشدید می شود و معرف فعال بودن و سیر پیشرونده و توقف ناپذیر بیماری در نخاع میباشد. نسبت به حس سطحی و عمقی نیز بیشتر بوده که در اندام تحتانی به مراتب شایع تر از اندام فوقانی بوده است . هیچکدام از بیماران سطح حسی نداشته اند. در بررسی خون محیطی در دو گروه یک و دو مشخص شد که شمارش گلبول های سفید در گروه با ناتوانی شدید تر به نحو معنی دار و مشخصی بالاتر از گروه با ناتوانی خفیف می باشد.
در پایان پیشنهاد میشود با توجه به گستردگی علائم بیماری HAM/TSP در مناطق آندمیک آگاهی های لازم در مورد علائم و راه های انتقال این ویروس در اختیار پزشکان و دست اندرکاران گروه پزشکی قرار داده شود تا با ظهور هر گونه علائم عصبی یا غیر عصبی فکر عفونت HTLV1 باشند و بررسی های آزمایشگاهی و در صورت لزوم ارجاع مناسب صورت گیرد. از آن جا که بیشترین راه انتقال در کشور ما مصرف شیر مادر شناخته شده است پیشنهاد میشود نوزادان مادران با عفونت HTLV1 حداکثر به مدت 6 ماه از شیر مادر تغذیه نمایند. در مورد همسران این بیماران استفاده از روش های جلوگیری از بارداری محافظتی از جمله کاندوم توصیه می شود. امید است این مطالعه راه گشای تحقیقات گسترده تر در این زمینه و کشف ناشناخته های این بیماری باشد.
دانشجو: سمانه چايچي
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی:
دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي مشهد
كد پایان‌نامه:
تعریف: میلوپاتی همراه با HTLV-I / پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP) از جمله تابلوهای بالینی عصبی ناشی از HTLV-I می باشد که در بعضی نواحی از جمله شمال شرق ایران آندمیک است.
هدف: در یک مطالعه مورد – سری که از سال 1386 تا 1387 صورت گرفت علائم و نشانه های عصبی مبتلایان به HAM/TSP از قبل شناخته شده بر اساس معاینات عصبی بررسی شدند.
روش کار: شرح حال عمومی از سوابق گذشته و خانوادگی بیماران گرفته شد. بررسی های پاراکلینیکی که قبلا برای بیمار انجام شده بود، تکرار نگردید . معاینه سیستم حسی شامل بررسی حس درد، درک عمقی و ارتعاش در هر دو اندام فوقانی و تحتانی بود. سیستم حرکتی از نظر تونیسیتی بر اساس (Modified Asworth Scale) قدرت عضلانی بر اساس (Medical Research Council(MRC) Power Classificatin) از درجه 0 تا 5، رفلکس های تاندونی در هر دو اندام فوقانی و تحتانی مورد بررسی قرار گرفت. اختلالات اسفنکتری بر اساس شرح حال بالینی بررسی شدند.
نتایج: از بین 15 بیمار (3 مرد، 12 زن، متوسط سن 5/16±6/50 سال)، 2 بیمار سابقه خانوادگی عفونت HTLV1 را بیان کردند. هیچکدام از بیماران سابقه ترانسفوزیون و استفاده از مواد تزریقی داخل وریدی را نداشتند. طول مدت زمان علامتدار بودن 1/4±6/5 سال بود. اولین علامت عصبی به صورت گزگز و مورمور شدن (3/53%)، ضعف عضلانی (3/33%) و مشکلات ادراری به صورت تکرر ادرار (3/13%) بیان شد. حس ارتعاش و درک عمقی هر دو اندام فوقانی و تحتانی به ترتیب در 20%، 3/13%، 6/46% و 3/33% موارد غیر طبیعی بود. آتروفی عضلانی در هیچکدام از بیماران دیده نشد. تونیسیتی افزایش یافته‌ای به صورت قرینه در هر دو اندام فوقانی و تحتانی دیده شد که در اندام تحتانی به طور چشمگیر تری افزایش یافته بود (p=0/02). قدرت عضلانی در اندام فوقانی نرمال بود. قدرت عضلات اکستانسور و فلکسور ران، زانو و پا در هر دو اندام تحتانی به طور قرینه و مشابه‌ای کاهش یافته بود. در 47% بیماران افزایش رفلکس دیده شد. تمام بیماران رفلکس زانو تشدید یافته داشتند. رفلکس آشیل در اندام تحتانی راست در صفر مورد نرمال، در 60% موارد افزایش یافته و در 40% موارد افزایش یافته همراه با کلونوس بود. این مقادیر در اندام تحتانی چپ به ترتیب 6/6% و 3/53% و 40% بود . در تمام بیماران رفلکس پوستی – کف پایی اکستانسور بود.
نتیجه‌گیری: یافته های ما بیانگر آن هستند که اولین نشانه( HAM/TSP) می‌تواند یک مشکل ادراری به ویژه تکرر ادرار باشد. شایعترین اختلال حسی در بیماران مورد مطالعه گزگز و مور مور شدن (پارستزی) میباشد. تونیسیتی، قدرت عضلانی و رفلکس های تاندونی می‌تواند به طور قرینه و مشابه با برتری در اندام تحتانی نسبت به اندام فوقانی مختل گردند. پیشنهاد میشود که تمام بیماران با اختلالات قرینه حسی و حرکتی در هر دو اندام فوقانی و تحتانی و نیز هر گونه علامت ادراری و مشکلات ادراری به ویژه افرادی که در معرض خطر زیاد ابتلا به عفونت HTLV1 هستند، از نظر HAM/TSP بررسی شوند.
کلمات کلیدی: ویروس HTLV1 ، میلوپاتی همراه با HTLV1 / پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP)، درجه‌بندی اصلاح شده آشورث (Modified Asworth Scale)، طبقه‌بندی قدرت بر اساس انجمن تحقیقات پزشکی (Medical Research Council (MRC) Power Classificatin)
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: رضا فریدحسینی، سید مرتضی تقوی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 85407
زمینه: تا کنون گزارشاتی در مورد همراهی بیماری ها ی اتو ایمیون تیروئید و عفونت با ویروس HTLV-I انجام شده است. هدف از این مطالعه تخمین میزان شیوع آنتی بادی های ضد تیروئیدی در ناقلین ویروس HTLV-I و بیماران پاراپارزی اسپاستیک ناشی از ان در شهر مشهد در شمال شرقی ایران بوده است تا هرگونه ارتباطی بین عفونت ویروسی HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو مشخص گردد.
بیماران و روش‌ها: 46 بیمار دارای عفونت HTLV-I (24 بیمار HAM/TSP و 22 ناقل ویروس بدون علامت) و 40 فرد سالم غیر مبتلا تحت غربالگری از نظر وجود اتوآنتی‌بادی‌های ضد تیروئیدی قرار گرفتند. تشخیص تیروئیدیت هاشیماتو بر اساس وجود اتو آنتی بادی های تیروئیدی (آنتی پراکسیداز تیروئیدی و آنتی تیروگلوبولین ) و وجود حد اقل یکی از دو مورد دیگر ( هیپوتیروئیدی و/یا گواتر ) داده شد. تحلیل اطلاعات بوسیله تست دقیق فیشر با نرم افزار آماری SPSS version 13.0. انجام شد و پی کمتر از 05/0 از نظر آماری با ارزش تلقی شد.
نتایج: در14مورد ( 6/63% ) از22 ناقل بدون علامت ویروس 6 مورد (25%) از 24 بیمار مبتلا بهHAM/TSP و3 مورد (5/7%) از 40 فرد سالم غیر مبتلا سطح آنتی بادی های تیروئیدی بالا بود. تیروئیدیت هاشیماتو در 4/45% از ناقلین بدون علامت -25 % بیماران HAM-TSP و 5/7% افراد سالم غیر مبتلا وجود داشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه شیوع بالای تیروئید هاشی موتو را در بیماران HAM-TSP و ناقلین HTLV-I در شهر مشهد نشان داد. یافته های ما همراهی عفونت HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو را در منطقه ما نشان می دهد.
کلمات کلیدی: HTLV-I ، پاراپارزی اسپاستیک ناشی از HTLV-I، تیروئیدیت هاشیماتو، ایران
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
دانشجو: رضا بوستانی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای تخصصی بیماریهای مغز و اعصاب
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۱۴۶۵ت
میلوپاتی ناشی از HAM) HTLV-1) یکی از بیماریهای آندمیک شمال خراسان میباشد.این بیماری اغلب ب‍ه‌ش‍ک‍ل س‍ن‍درم بالینی پاراپارزی اسپاستیک مزمن و پیشرونده بروز م‍ی‌ن‍م‍ای‍د. بیشتر درمانهای موجود در این بیماری ع‍لام‍ت‍ی میباشند ولی چند درمان ب‍راس‍اس علت نیز برای آن پیشنهاد شده است که از آن میان میتوان به دانازول اشاره کرد. هدف این م‍طال‍ع‍ه‌ب‍ررس‍ی اثرات دانازول در رف‍ع علایم بیماران HAM میباشد. این مطالعه م‍داخ‍ل‍ه‌ای و به شکل ک‍ارآزم‍ای‍ی بالینی قبل و بعد و موردی- شاهدی Before and after case-control clinical trial”’ انجام شده است.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
دانشجو: خشایار اتقیایی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی:
دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
كد پایان‌نامه:
مقدمه: ویروس HTLV1 یکی از اعضا خانواده رتروویروس‌ها می باشد و در استان خراسان جز موارد آندمیک محسوب می شود. لوکمی سلول T بالغین و میلوپاتی از جمله مواردی هستند که این ویروس قادر به ایجاد آن می باشد. در این مطالعه فراوانی علایم بالینی در میان بیماران علامت دار مبتلا به این ویروس مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین در این پژوهش بر آن هستیم ارتباط احتمالی این علایم را با اختلالات پتانسیل بر انگیخته بینایی را مورد بررسی قرار دهیم.
مواد و روش‌ها: پژوهش به صورت یک مطالعه توصیفی- تحلیلی در بیمارستان آریا و 22 مشهد در طی سال 84-83 بوده بر روی 30 بیمار علامت دار مبتلا به میلوپاتی ناشی از HTLV 1 انجام شده است. برای انجام پژوهش کلیه بیماران به درمانگاه تخصصی مراجعه کرده و فرم اطلاعات فردی برای آنان پر گردید. سپس برای بررسی وضعیت عصب بینایی به وسیله تست پتانسیل برانگیخته بینایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پایان با استفاده از نرم افزار SPSS (ver 11,5) اطلاعات جمع‌آوری شده تحلیل شد.
یافته‌ها: در مطالعه‌ای که بر روی 30 بیمار مبتلا به میلوپاتی مرتبط با HTLV 1 انجام شد، 16 مرد و 14 زن با میانگین 5/42سال و کمترین 19 سال و بیشترین سن 65 سال بود. در میان علایم و نشانه‌های بالینی فراوان‌ترین یافته‌ها شامل رفلکس زانو تشدید یافته (7/66%)، با بینسکی اکستانسور (50%)، کاهش حس اندام تحتانی (7/46%)، تکرار ادرار (7/46%) بود. همچنین با توجه به نتایح به دست آمده در مطالعه در 7 مورد (3/23%) از بیماران تست پتانسیل برانگیخته بینایی (VEP) اختلال نشان داد. سپس ارتباط علائم بالینی با نتایج تست پتانسیل بر انگیخته بینایی به وسیله تست کای دو مورد ارزیابی قرار گرفت ولی ارتباط معنی داری به دست نیامد.
بحث: شیوع بیماری در مردان (3/53%) به دست آمد که این یافته با مطالب گفته شده در متون مرجع (جمعیت زنان مبتلا تقریبا 3- 5/2 برابر جمعیت مردان مبتلا می باشد) مطابقت ندارد. میانگین سن بیماران نیز 5/42 به دست آمد که با آمار جهانی مطابقت دارد. با توجه به اینکه شایعترین یافته‌ها مربوط اختلال در سیستم ادراری تناسلی و درگیری حس سطحی و درگیری رفلکس های وتری عمقی میباشد این امر می‌تواند مطرح‌کننده درگیری طناب توراسیک و راههای اتونوم ناحیه ساکرال باشد. همچنین اختلال تست پتانسیل برانگیخته بینایی (VEP) در (23.3 %) 7 مورد احتمالاً به خاطر وجود ضایعات تحت بالینی در مسیر عصب بینایی می باشد.
نتیجه‌گیری نهایی: ما با توجه به اینکه 6/16 درصد (5 نفر) از بیماران در سن کمتر از 30 سال دارای علایم واضح عصبی بودند میتوان انتقال از طریق مادر به نوزاد را از جمله راههای احتمالی مهم درانتقال بیماری در میان این دسته از بیماران به حساب آورد. بنابراین انجام اقدام پیشگیرانه در این گروه لازم و ضروری می باشد. همچنین انجام مطالعات بیشتری به منظور تعیین وجود ارتباط معنادار میان علایم بالینی و نتایج تست پتانسیل برانگیخته بینایی لازم می باشد.
واژه‌های کلیدی: میلوپاتی مرتبط با HTLV 1، پتانسیل برانگیخته بینایی، رفلکس وتری عمقی
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: مرتضی سعیدی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 87443
دانشجو: الهام لامی
مقطع تحصیلی: دکتری عمومی
دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
كد پایان‌نامه: ۶۳۸۴ ع
HTLV-1 یک رتروویروس است که در انسان می تواند سبب بروز عوارضی از جمله میلوپاتی ، لوسمی سلول T بالغین ، اختلالات نوروافتالمیک و غیره شود. عوارض عصبی و خونی این ویروس قابل درمان کامل نبوده و می تواند سبب ناتوانی و یا مرگ شود ضایعات ایجاد شده در سیستم عصبی مرکزی بیماران از نوع دمیلینیزان است که عمدتا نخاع را درگیر کرده اما می تواند میلین بخش های مختلف سیستم عصبی مرکزی از جمله عصب بینایی را درگیر کند.
روش کار: پتانسیل برانگیخته بینایی روشی حساس برای بررسی سلامت راههای بینایی است. در این پژوهش تغغیرات پتانسیل برانگیخته بینایی در 40 نفر از بیماران دچار میلوپاتی از HTLV-1 (HAM/TSP) مورد بررسی قرار گرفته است. بیماران با میلوپاتی ناشی از HTLV-1 که به درمانگاه مرکزی یا بخش اعصاب بیمارستان قائم مراجعه نمودند ، بر اساس معاینات مغز و اعصاب ، جهت بررسی تکمیلی به بخش الکترودیاگنوستیک معرفی و آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی برای آن ها انجام شد. انجام این آزمون بی ضرر بوده و مطالعه توصیفی است.
نتایج: با بررسی 40 بیمار با میلوپاتی ناشی از HTLV-1 (HAM/TSP) میزان درگیری نوروافتالمیک و اختلال در آزمون پتانسیل برانگیخته بینایی بررسی شد. از مجموع 40 بیمار ، 37 نفرVEP منفی و 3 نفر VEP مثبت بودند. طبق آزمون فیشر بین VEP و جنس و طبق آزمون T مستقل بین VEP و سن ارتباطی وجود ندارد.
بحث و نتیجه‌گیری: از مجموع 40 نفر بیمار با میلوپاتی ناشی ازHTLV-1 31 نفر زن (5/77%) و 9 نفر مرد(5/22%) بوده اند. محدوده سنی بین 24 تا 70 سال بود. از مجموع آزمون های پتانسیل برانگیخته بینایی انجام شده 37 نفر (5/92%) VEP مثبت داشتند و انجام تست VEP در بیماران مبتلا به میلوپاتی ناشی از HTLV-1 توصیه نمی شود.
کلمات کلیدی : پتانسیل فراخوانده بینایی، عفونت اچ تی ال وی یک
محتوای آکاردئون
دانشجو: محمد ملک نژاد یزدی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دكترای تخصصی مغز و اعصاب
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه:
این بررسی به مدت حدود 2 سال (اواسط سال 1370 تا اواخر 1372) و بر روی 101 بیمار انجام گرفته است. بیمارانی در این طرح قرار می گرفتند که از پاراپارزی و یا کوادری‌پارزی رنج می برند. بجز MS (مگر اینکه تشخیص MS در مورد بیماری آنها مشکوک تلقی می شد. یا بعبارت دیگر افراد مبتلا به MS که از نظر کلینیک و پاراکلینیک اثبات شده بودند جزء این برسی قرار نمی گرفتند ) در مورد این بیماران بررسی پادتن ضد HTLV-I در سرم و مایع نخاع به عمل آمد که این همکاری با بخش ایمونولوژی بیمارستان قائم انجام شد. در 8 نمونه ارسالی ژنوم ویروس HTLV-I از سرم و مایع نخاع جدا گردید. نکته قابل به ذکر مجدد کشف دو خانواده آلوده به نامهای س با 4 مورد مثبت (مادر و سه فرزند) که در مشهد ساکن هستند و خانواده ج با 2 مورد مثبت (2خواهر) و یک مرد بیمار بنام ح که در اطراف نیشابور سکونت دارند و 2 نفر بیمار که اهل افغانستان می باشند ( با توجه به طیف مکانی بیماران ذکر شده ) در مورد فرضیه اندمیک بودن این آلودگی که در شمال شرقی ایران در کتب مرجع سخن به میان آمده است با دیده مثبتی بنگریم (هرچند توصیه می شود باز هم مطالعه وسیع‌تری صورت بگیرد) و در برخورد با این بیماران بخصوص در یک چنین مناطقی ( حتی در غیر مناطق آندمیک ) اتیولوژی آلودگی به HTLV-I را از تشخیص های افتراقی با اولویت بالا در نظر داشته باشیم، حتی در مورد پاراپارزی و تتراپارازی اسپاستیک حاد هم، همانطور که در قبل بطور مشروح گذشت بایستی بفکر بود. چه اینکه ، در این رابطه ما 2 بیمار (یک مرد و یک زن) بیماریشان بطور حاد شروع شده بود (هر چند که فاکتور ترانسفوزیون در این بیماران منفی بود و این خود قابل تامل است) برخورد نمودیم ، در حالیکه در موارد گزارش شده در مجلات پزشکی در مورد استفاده از فرآورده های خونی در شکل حاد بیماری اشاره شده است. ظاهرا سیر بیماری در بیماران زن طولانی تر از مردان است (با توجه به 1-20 سال در خانم ها در مقایسه با 1-10 آقایان) و همچنین تعداد مبتلایان زنان نسبت به مردان در این مطالعه بیش از دو برابر است (به نسبت 10/23) که این تا حدودی منطبق بر سایر مطالعات گزارش شده می باشد (حداقل در مورد جنسیت بیماران). بیشتر اشکال بالینی را تابلوی کلاسیک و پارا و تتراپارزی اسپاستیک تشکیل می دادند که در این افراد اختلالات اسفنگتری ادراری و کمتر مدفوعی چشمگیر بود (بیش از 50%) ( که این خود یکی از نقاط تشابه این بیماری با بیماری MS می باشد). ما 3 مورد بیمار با درد رادیکولر داشتیم که همه آزمایشات پاراکلینیک و حتی MRI انجام شده در حد نرمال بود و از این نظر بایستی کلیه همکاران پزشک در هر گروه تخصصی حضور ذهن داشته باشند. از اشکال دیگر آلودگی به این ویروس شکل pseudo ALS آن میباشد که ما طی این مدت به 2 مورد از آن برخورد نمودیم که در بخش نورولوژی بیمارستان قائم بستری و تحت بررسی قرار گرفت که از این لحاظ ، این تابلو از بیماری با توجه به کل بیماران ما (33 مورد مثبت رقم پایینی نمی تواند باشد، لذا گاهی از این شکل بیماری برای همکاران متخصص مغز و اعصاب و جراحان این رشته متذکر می شویم).
دانشجو: زهرا صبوری
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دكترای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۵۴۵۷ ع
مقدمه: بیمار(HAM/TSP) فلج اسپاستیک حاره ای میلوپاتی وابسته به HTLV1 یک بیماری سیستم عصبی است که در 2-1% افراد آلوده به HTLV1 دیده می شود. بار پروویروس HTLV-1 آلل های معین HLA و زیر گروهtaxHTLV1 تا به حال در کاگوشیمای ژاپن نشان داده شده است که در ایجاد HAM/TSP دخیلند و این ریسک فاکتورها در این مطالعه در بیماران ایرانی مورد بررسی قرار گرفتند.
مواد و روش‌ها : جمعیت مورد مطالعه شامل 58 بیمار HAM/TSP و 74 مورد ناقل سالم بود که بیمار و ناقل بودن نمونه ها توسط یک متخصص مغز و اعصاب تائید شده بود. ابتدا 5 سی سی خون وریدی از نمونه‌ها گرفته شد و بعد از اضافه کردن 5 سی سی EDTA نمونه ها به پژوهشکده بوعلی منتقل و در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شد و سپس با استفاده از کیت جنترا عملیات استخراج DNA صورت گرفت. جهت تعیین بار پروویروس و شناساییHLA مورد نظر نمونه ها به ژاپن منتقل شد.
نتایج: در بیماران HAM/TSP ایرانی میزان بار ویروس به طور معنی داری کمتر از کاگوشیما است. اگر چهHLA_DRBI*0101 در صورت عدم وجود HLA-A*02 احتمال ابتلا ، بیماری HAM/TSP را در بیماران ژاپنی بالا می برد، HLA-A*02 و Cw*08 تاثیری در ابتلا بیماری HAM/TSP و بار پرو ویروس HTLV1 ندارند. تمام ایرانی ها زیر گروه tax-A می باشند و اثر HLA-A*02 بر روی بار پروویروس و ایجاد بیماری فقط در بیماران ژاپنی که زیر گروه tax-B هستند دیده شده است.
بحث: وجود HTLV1 خطرناک (tax-A) و ژن های دیگر HLA در ایران و همچنین تفاوت عوامل محیطی ممکن است این اختلاف ها را در دو جمعیت توجیه کند. مطالعات تکمیلی با حجم نمونه بالاتر نیاز است.
محتوای آکاردئون
محققین: ناصر سرگلزائی، حمیدرضا عرب، امیر معین تقوی، محمد حسن نجفی نشلی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 84315
تاریخ تصویب: 29/4/85
تاریخ خاتمه: 1/11/85
زمینه: ویروس HTLV1 از رترو ویروسهای انسانی است که در بعضی از بیماران عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیک و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر می باشد. با توجه به هم خانواده بدون ویروس ایدز با این ویروس و احتمال داشتن تظاهرات دهانی مشابه و اندمیک بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقات در رابطه با این بیماران، مطالعه ای را با هدف بررسی تظاهرات احتمالی پریودنتال در بیماران حامل این ویروس انجام دادیم.
اهداف: بررسی تظاهرات احتمالی پریودنتال در بیماران حامل این ویروس انجام دادیم.
نوع مطالعه: مورد-شاهد
روش مطالعه: این مطالعه موردی – شاهدی است كه به روش نمونه گیری آسان در سال 1383 در دانشکده دندانپزشکی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 5/41 سال که آلودگی آنها به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرا ر گرفتند. بیماران از بین مراجعه کنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. گروه شاهد از بین اعضاء خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنها منفی بود و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشت انتخاب شدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی، ANUG، NUP، وجود بیماریهای لثه و عمق پاکت در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم (گرین-ورمیلیون) و جینجیوال (Loe & Silness) اندازه گیری و ثبت شد. یافته‌ها با استفاده از آزمون chi square آنالیز گردیدند.
یافته‌ها: از نظر شاخص جرم و جنجیوال اختلاف معنی داری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده نگردید در حالیکه شاخص دبری در بین دو گروه اختلاف معنی داری داشت از نظر ابتلا به بیماریهای لثه، درصد بیشتری از ناقلین HTLV1 مبتلا به ژنژیویت و پریودنتیت بودند لیکن از نظر آماری معنی دار نبود.
كلمات كلیدی: پریودنشیوم، HTLV1، ناقل، رتروویروس
ویروس HTLV1 از رترو ویروسهای انسانی است که در بعضی از بیماران، عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیک و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر می باشد. با توجه به اندمیک بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقاتی در رابطه با علایم کلینیکی داخل دهانی این بیماران، بر آن شدیم که به مطالعه پریودنشیوم در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیک وابسته به HTLV1 بپردازیم.
محققین: هوشنگ رفعت پناه بایگی، محمود رضا آذرپژوه، حمیدرضا بیدخوری، حمید فرجی فرد
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
كد طرح: 89659
تاریخ تصویب: 15/5/1390
تاریخ خاتمه: 15/5/1391
مقدمه: ویروس HTLV-I رتروویروس انسانی بوده که موجب بیماریهای لوسمی لنفوسیتT بزرگسالان و میلوپاتی وابسته به HTLV-I/ پاراپارازی اسپاستیک گرمسیری ((HAM/TSP میگردد. HAM/TSP یک بیماری التهابی پیشرونده است که لنفوستهای CD4 و CD8 اختصاصی برای HTLV-I به سیستم عصبی مرکزی مهاجرت کرده و باعث دمیلینه شدن طناب نخاعی میشود. در این بیماران، الگوی کموکاینی و گیرنده های آن تغییر کرده و این تغییر باعث مهاجرت سلولهای سیستم ایمنی به سیستم عصبی مرکزی می شود. کموکاینها باعث مهاجرت سلولهای سیستم ایمنی به محل التهاب می‌شوند. در بیماران HAM/TSP لیگاندهای این گیرنده‌های کموکاین CXCR1 و CXCR2 افزایش می‌یابند. برای این مطالعه آزمایش Real time PCR به روش Taqman و همچنین فلوسیتومتری برای تعیین بیان ژنهای CXCR1 و CXCR2 طراحی شد.
روش کار: گلبولهای سفید از خون سه گروه بیمار HAM/TSP، ناقلین HTLV-I و افراد سالم به وسیله شیب غلظت فایکول جدا شدند. RNA از این سلولها استخراج شد و cDNA سنتز گردید. آزمایش Real time PCR به روش Taqman برای ژنهایCXCR1 و CXCR2 طراحی و بهینه‌سازی شد. بیان پروتئین توسط فلوسیتومتری نیز به تایید رسید.در این روش لنفوسیتهای CD4 و CD8 به طور جداگانه بررسی شدند. بار پرووایرال نیز برای دو گروه بیمار و ناقل اندازه گیری شد.
نتایج: با استفاده از روش بهینه سازی شده PCR Taqman Real time (R> 95% و E>99%)، داده‌های بدست آمده آنالیز شد که در این مطالعه افزایش بیان معنی دار ژن CXCR2 در بیماران HAM/TSP در مقایسه با دو گروه ناقل و کنترل سالم مشاهده شد. این نتایج به وسیله فلوسیتومتری نیز به تایید رسید. نتایج بدست آمده در مورد CXCR1 معنی دار نبود.نتایج همچنین ارتباط مستقیم بین بیان ژن CXCR2 و بار پرووایرال را در بیماران HAM/TSP نشان می‌دهد. این نتایج نشان داد به احتمال زیاد افزایش بیان CXCR2 یکی از مواردی است که در پاتوژنز بیماری موثر است.
کلمات کلیدی: HTLV-I, CXCR1, CXCR2, HAM/TSP, flow cytometry, Real time PCR, Proviral load
محتوای آکاردئون
محققین: سید عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت پناه بایگی، ترانه رجائی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 89699
تاریخ تصویب: 26/5/1390
تاریخ خاتمه: 26/5/1391
مقدمه: HTLV-1 نوعی رترو ویروس انکوژن انسانی است که در کمتر از 5 درصد افراد آلوده بیماری هایی نظیر ATL وHAM/TSP ایجاد می کند. میزان کارایی سلولهای CTL ایجاد شده در میزبان نقش بسیار مهمی در کنترل بار ویروسی و در تعیین میزان خطر ابتلاء به بیماری التهابی HAM/TSP دارد. سلول های CTL درافراد ناقل بی علامت کارآمدتر از افراد بیمار HAM/TSP می باشند. IL-21 یک سایتوکاین چند عملکردی است که عملکرد تکثیری سلولهای CD8+ را ارتقاء می دهد و موجب افزایش توانایی سیتولیتیک و بقاء TCD8+ می شود. این سایتوکاین دارای نقش ویژه ای در کنترل عفونت های ویروسی می باشد.
روش كار: در این مطالعه از 60 نفر در سه گروه بیماران HAM/TSP(20 نفر) ناقلین بدون علامت (20 نفر) و افراد سالم (20 نفر) خون محیطی دریافت شد. بیان ژنIL-21، در سطح baseline و تحریک باng/ml) PMA 25( و یونومایسینg/ml) µ1(، در این سه گروه با استفاده از تکنیک Real-time PCR بررسی شد. همچنین سطح IL-21 در سرم و سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی با استفاده از آزمون الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. از کیت پرووایرال لود برای اندازه گیری میزان پروویرال لود بیماران و نیز افراد ناقل استفاده گردید.
نتایج: در این مطالعه بیان ژنIL-21، چه در سطح baseline و چه بعد از تحریک با PMA و یونومایسین، در گروه بیماران HAM/TSPدر مقایسه با گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم، به طور چشمگیری بالاتر بود و این اختلاف از نظر آماری نیز معنا دار بود ولی گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم از نظر بیان ژن IL-21 با هم اختلاف معناداری نداشتند. علی رغم انتظار ما، نتایج حاصل از بیان ژن و بررسی سطح IL-21 در سرم و سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی، با هم همسو نبودند، و سطح پروتئین IL-21در گروه سالم از گروه ناقل بی علامت و گروه بیمار بالاتر می باشد در ارتباط با سطح سرمی IL-21، این اختلاف معنی دار بود و لیکن اختلاف سطح IL-21 در سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی، به سطح معنی داری p=0.05 نر سید. هم چنین در این مطالعه میزان لود ویروس در گروه بیماران بالاتر از ناقلین بدون علامت بود و این اختلاف از نظر آماری معنا دار بود (p=0.003).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه بیان ژنIL-21، چه در سطح baseline و چه بعد از تحریک با PMA و یونومایسین، در گروه بیماران HAM/TSPدر مقایسه با گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم، به طور چشمگیری بالاتر بود که ممکن است بیانگر آن باشد که IL-21 می تواند در وخیم تر شدن شرایط التهابی بیمار و پاتوژنز بیماری نقش داشته باشد. این مطالعه اولین بررسی است که نقش IL-21 را در در عفونت HTLV-I نشان می دهد و بنابراین باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا نقش این سایتوکاین در ایمونوپاتوژنز بیماریهای وابسته به HTLV-Iمشخص گردد.
كلمات كلیدی: HTLV-1, IL-21, HAM/TSP
دانشجو: محمد س‍الاری
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دكترای تخصصی
دانشکده/ دانشگاه: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد پایان‌نامه: 1416 ت
این بررسی شامل نتایج بالینی و فرابالینی یک ص‍د مورد مبتلایان به HAM-TSP از بین چ‍ه‍ارص‍د و ده مورد مبتلایان به ت‍ت‍راپ‍ازری اسپاستیک میباشد که در ع‍رض دو سال به بیمارستان قائم مشهد مراجعه ن‍م‍وده‌ان‍د (به صورت آی‍ن‍ده‌ن‍گ‍ر) به سرم خونی محیطی و CSF تقریبا تمامی بیماران جهت آنتی بادی ضد HTLV1 مثبت ب‍وده‌اس‍ت.
دانشجو: كیان كندری
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی:
دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
كد پایان‌نامه:
مقدمه: آلودگی با ویروس HTLV-1 در خراسان اندمیک میباشد. اخیراً در چند مقاله احتمال ایجاد تغییرات امواج عصبی در الکتروانسفالوگرتفی و احتمالاً ABR در این بیماران مطرح شده است. تعین درستی این ظن به تشخیص زودرس و درمان و پیگیری بیمار کمک کننده خواهد بود.
بیماران و روش‌ها: این مطالعه در بیمارستان 22 بهمن بر روی بیمارانی که از لحاظ سطوح سرمی HTLV-1 مثبت هستند با در نظر گرفتن علائم کلینیکی (کوادری پارزی- بی اختیاری ادراری و…) همراه با انجام ABR صورت گرفت.
نتایج: از مجموع 20 مورد بیمار مبتلا به HTLV1 50% مرد و 50% زن بودند، که میانگین سن بیماران معادل 9/39 سال با انحراف معیار 43/11 سال بود. کوادری پارزی با یا بدون اختیاری ادراری مجموعاً در 60% وجود داشت و تکرر ادرار و ایمپوتنس به ترتیب در 55% و 50% از بیماران گزارش گردید. وجود تیتر بالای آنتی بادی ضد HTLV1 در کلیه بیماران گزارش گردید.
پتانسیل برانگیخته مغزی در نیمکره راست در لیدهای 1 تا 3، 10% و در لیدهای 3 تا 5 نیز 15% غیر طبیعی و در نیمکره چپ در لیدهای 1 تا 3، 5% و در لیدهای 3 تا 5 نیز 10% غیر طبیعی بودند. در این موارد، در نیمکره راست در لیدهای 1 تا 3 میانگین معادل 26/0±95/2 ms و در لیدهای 3 تا 5، میانگین معادل 34/0±67/2 ms و در نیمکره چپ درلید های 1 تا 3 میانگین معادل 32/0±3 ms و در لیدهای 3 تا 5 میانگین معادل 32/0±73/2 ms بود.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد که میزان ABR غیر طبیعی در افراد آلوده به HTLV-1 محدود است.
کلمات کلیدی: پتانسیل برانگیخته مغزی، الکتروآنسفالوگرافی، HTLV-1
Houshang Rafatpaanh, Mahmoudreza Azarpazhuh
Start date: 1390/5/15
End (Completion) date: 1391/5/15
Background: HTLV-I-associated myelopathy tropical spastic paraparesis (HAM/TSP) is a progressive inflammatory disease in which HTLV-I specific CD8 and CD4 T cells recruit to central nervous system (CNS) and cause bystander demyelisation of spinal cord. Chemokines are known to induce the trafficking of immune cells to the inflammation sites. Chemokine and their receptors seem to be involved in the recruitment of immune cells to the central nervous system and make damage in this region. It has been shown that the ligand of chemokine receptors (CXCR1 and CXCR2) are increased in HAM/TSP patients, thus in this study we examined the expression of CXCR1 and CXCR2 by real-time PCR Taqman method, flow cytometry and proviral load in HAM/TSP patients, HTLV-I carriers and healthy controls.
Method: PBMCs were isolated from peripheral blood of asymptomatic carriers, HAM/TSP patients and healthy subjects by using Ficoll-hypaque density centrifugation. RNA was extracted and for cDNA was synthesised. A real-time PCR TaqMan method was designed and optimized for evaluation of CXCR1 and CXCR2 gene expression. Protein expression of CXCR1 and CXCR2 was also investigated for CD4 and CD8 T cells by flowcytometry. HTLV-I Proviral load was measured by real time PCR Taqman in patients with HAM/TSP and carriers.
Results: Using our optimised TaqMan real-time PCR (R>0.95 Efficiency>0.99), the analysed data in this study indicated that there is a significant increase in CXCR2 gene expression HAM\TSP patients compared with carriers and healthy subjects. The results were also confirmed by flowcytometry. The study demonstrated positive correlation between CXCR2 gene expression and proviral load in HAM/TSP patients. No significant difference was observed in CXCR1 gene expression among three groups.
Conclusion: The increased of CXCR2 gene expression in HAM/TSP patients compared with HTLV-I carriers and healthy controls might suggest that CXCR2 could be involved in the migration of the immune cells (especially CD8+ lymphocytes) to the CNS and contribute in HAM/TSP pathogenesis.
Seyed Abdolrahim Rezaee, Houshang Rafatpanah
Start date: 1390/5/15
End (Completion) date: 1391/5/14
Background: Human T-lymphotropic virus type 1 (HTLV-1) is a pathogenic retrovirus that infects human CD4+ T lymphocytes. Approximately 15-20 million people worldwide infected with this retrovirus. The geographical distribution of the virus include Japan, Africa, Caribbean Islands, Central and South America and north eastern of Iran. After infection, CD4+ T cells constantly express provirus genes, despite of this expression most infected people remain asymptomatic carriers but due to unknown virus and host interactions about 1% to 5% of infected people develop a T-cell malignancy termed adult T-cell leukemia (ATL), and a chronic neurologic disease known as HTLV-1–associated myelopathy/tropical spastic paraparesis (HAM/TSP). HAM/TSP is a chronic progressive inflammatory neurological disease causes axonal damages in the brain and spinal cord mainly the lower thoracic cord. Like other inflammatory responses immune cells infiltration have been demonstrated in brain and spinal cord lesions of HAM/TSP patients. Most of these cells are CD4, CTL and monocytes that can overcome blood brain barrier and enter CNS. After migration from blood to CNS, infiltrating cells trigger an immune response that its consequences affect neurons and cause axonal damage and demyelization. Axonal and neuronal damage correlates with neurological disability in patients with HAM/TSP. The exact mechanism of this devastating response is unknown but some mechanisms such as loss of the protective myelin sheath and bystander injury induced by the inflammatory milieu have been proposed to account for this neuronal damage. Similar to other inflammatory disorders excessive recruitment of leukocytes is characteristic feature of HAM/TSP. The correct trafficking of leukocytes is a fundamental attribute of the effective immune response to infection. Chemokines and chemokine receptors are crucial factors in leukocyte recruitment. Among chemokine receptors CXCR3 and CCR6 are cornerstones of pathogenesis in many inflammatory diseases such as SLE and MS. CXCR3 and CCR6 are markers for Th1 and Th17 cells respectively. Exploring the molecular features of the Th1 and Th17 cells are of great interest to scientists. Recently it’s demonstrated that Th17 cells and Th1 cells contact directly with neurons and contribute to axonal damage. These cells have different chemokine receptor profile. TH1 cells generally express CXCR3 and TH17 cells express CCR6. Diversity in chemokine receptor profile provides specificity to cell trafficking during tissue inflammation. In many CNS inflammatory diseases such as MS it is clear that Th1 cells and Th17 cells collaborate to develop an inflammatory response. The activity of these CD4+ T cell subsets within the CNS influences the pathology and clinical course of disease. The aim of this study was to quantify the CXCR3 and CCR6 chemokine receptors expression in the blood of HAM/TSP patients and compare it with asymptomatic carriers and healthy controls.
Method: A total of 64 participant including 22 patients with HAM/TSP, 22 asymptomatic carriers and 20 healthy people were recruited for the current study. HAM/TSP patients were taken from GHAEM hospital whereas asymptomatic carriers and healthy controls were recruited from the BLOOD TRANSFUSION ORGANIZATION. The diagnosis of HTLV-1 infection was made by antibody detection by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) and confirmed by Western blot. Patient’s physical examination was performed by a neurologist. Informed consent was obtained for all participants. The age of the 22 patients with HAM/TSP ranged from 22 to 64 years (mean 45 ± 27) and 63% were women. The age of the 22 HTLV-I carriers ranged from 25 to 53 years (mean 40 ± 09) and 50% were women. The age of the 30 healthy controls ranged from 20 to 60 years (mean 41 ± 2) and 60% were women.
Results: According to data obtained from Real-time PCR we found that the CCR6 mRNA level was significantly increased in HAM/TSP patients and asymptomatic carriers compared to healthy group. Differences in mRNA levels between healthy and HAM/TSP group was (p<0.005) and differences between healthy and asymptomatic carriers was (p<0.041). Also the CXCR3 mRNA level was significantly decreased in asymptomatic carriers and HAM/TSP patients compared to healthy group (p<0.001). CXCL9 level increased significantly in HAM/TSP patients compared with asymptomatic carriers and healthy group however CXCL10 level was not significantly changed among three groups.
Conclusion: These data showed that chemokine receptors express in different conditions and times in inflammatory diseases. As far as the patients in this study were in the early phase of the HAM/TSP disease it seems that increased in the CCR6 expression in the peripheral blood play a pivotal role in inflammation while the expression of CXCR3 expressing cells frequency doesn’t change in this time of the disease.
Keywords: HTLV-I, CXCR3, CCR6, Proviral load
Abdolrahim Rezaee, Houshang Rafatpanah, Taraneh Rajaei
Start date: 1390/5/26
End (Completion) date: 1391/5/26
Background: HTLV-I is an oncogenic human retrovirus that among the population infected with HTLV-1, only less than 5% develop HAM/TSP or ATL and 95% remain asymptomatic for late long. An efficient cytotoxic T lymphocyte (CTL) response to HTLV-1 limits the proviral load and the risk of associated inflammatory diseases such as HAM/TSP. Interleukin-21 is a recently discovered multifunctional and pleiotropic cytokine. This cytokine has been shown to exert significant immune-enhancing functions. It promotes proliferation and accumulation of Ag-specific CD8+ effector T cells, and increases their survival and cytolytic potential.IL-21 also play a role in controlling chronic infections.
Method: Sixty cases including three groups of HAM/TSP patients (20 subjects), HTLV-1 carriers (20 subjects) and healthy people (20 subjects) were studied. Real-time PCR TaqMan method was designed and optimized for evaluation of IL-21 human gene expression in baseline cells as well as PMA and Ionomycin activated cells. The concentrations of IL-21 were determined in serum sample and culture supernatant, using commercial ELISA kit. HTLV-1 Proviral load kit used to evaluate the viral load in HAM/TSP subjects and healthy carriers.
Results: Using the optimised Real-time PCR (R˃ 0.95 Efficiency ˃ 0.9), the analysed data indicated a significant increasing in IL-21 gene expression in HAM/TSP subjects compared with carrier and healthy controls (p<0.05). In contrast, level of Circulating IL-21was decreased in HAM/TSP subjects in comparison with the other two groups. Otherwise, the level of IL-21 in culture supernatant indicated no significant differences between these three groups (p>0.05). The amount of HTLV-1 proviral DNA load in patients with HAM/TSP was significantly higher than HTLV-1 carriers(p=0.003).
Conclusion: In the present study the results have been demonstrated that IL-21 gene expression in HAM\TSP was significantly higher than carriers and healthy subjects. It is highly probable that increased level of IL-21 may contribute in HAM/TSP pathogenesis. Further studies are needed to appreciate and understand the full spectrum of effects exerted by increased production of this cytokine in HAM/TSP individuals.
Keywords: HTLV-1, IL-21, HAM/TSP
Mehdi Bakhshaee
Start date:14/Jun/2012
End (Completion) date:19/Apr/2012
Introduction: However HTLV1 infection was first isolated in a man with lymphoma, later it is realized that this virus is more willing to involve neural system rather than lymphoproliferative system. Although common form of HTLV1 neural involvement is myelopathy, but due to its neurotropic nature, multiple neural system involvement like brain’s white mater, cranial and peripheral nerve involvement are reported. In this systematically study we tries to investigate complications of HTLV1 involvement of audiovestibular system, which is not done till now.
Method: In this case-control study all HTLV1- infected individuals are divided in two separate groups, individuals with and without symptoms. The Specific audiometry is perform for both groups. VNG test is also perform for individuals with clinical symptoms of vestibular involvement. According to number of cases in thses two groups healthy individuals- in a same age and sex- are chosen as a control group. Statistical analysis will done for results.
Results: In this study 94 individuals participated with a mean age of 39 years old, which most of them were born and lived in Mashhad. The most common symptom was paraparesia and the most common sign was spasticity. The ear examination was normal in all patients except one. No one had any vestibular symptoms in this study. Evaluation for each parameter of ABR is done which was not statistically significant among these three groups. However evaluation of parameters with high frequency audiometry was statistically significant among these three groups.
Conclusion: HTLV1 virus can influence auditory system in high frequency but according to this study it has no effect on vestibular system.
Keywords: HAM\TSP. Hearring loss. Tinnitus. Vertigo, HTLV1.Hearing level