راشین گنجعلی، جلیل توكل افشاری، محمد رضا آذر پژوه، هوشنگ رفعت‌پناه، نرگس ولیزاده، اعظم بروك، محسن تهرانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 35

ویتامین D به علت دارا بودن خصوصیات تنظیم كنندگی سیستم ایمنی، نقش مهمی از لحاظ وضعیت كلینیكی افراد آلوده به ویروس HTLV دارد. هدف از مطالعه حاضرتعیین ارتباط بین پلی مورفیسم ژن گیرنده ویتامین Dبا وضعیت كلینیكی افراد آلوده به ویروس HTLV-1 میباشد.

مواد و روش ها: DNA ژنومی از خون كامل 55 فرد HAM/TSP، 113 فرد ناقل مراجعه كننده به بیمارستان قائم و 148 فرد سالم مراجعه كننده به سازمان انتقال خون مشهد استخراج گردید. ژنوتیپ همه نمونه ها در 4 جایگاه Bsm I، Apa I، Fok I و Taq I با استفاده از تكنیك RFLP-PCR تعییین گردید. ارتباط بین این پلی مورفیسم ها و وضعیت بیماری و توسط نرم افزار آماری Stata 6 مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: فراوانی آلل “f” جایگاه  Fok Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 26%، 29% و 6/23%، فراوانی آلل “a” جایگاه  Apa I در HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 7/28%، 31% و 5/36% بود. فراوانی آلل “b” جایگاه  Bsm Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 56%، 8/45% و 9/63% بود. فراوانی آلل “t” جایگاه  Taq Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 4/32%، 1/33% و 8/24% بود.

بحث و نتیجه گیری: مطالعات ما نشان داد كه كه فراوانی آللی جایگاه Bsm I در بین HAM/TSP و گروه سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (oR=1.73، p=.01). همچنین بین گروه ناقل و گروه سالم (oR=1.73، p=.00). نتایج این آزمایش همچنین نشان میدهد که تفاوت آللی معنی داری بین گروه ناقل و گروه سالم در جایگاه Taq I وجود دارد (oR=0.66، p=.02). به هر حال تفاوت قابل توجهی بین جایگاه Apa I و Fok I وجود ندارد. نتایج بدست آمده نشان دهنده این موضوع میباشد كه وجود آلل b پس از آلودگی به HTLV-1 در جایگاه Bsm I نقش مهمی در ایجاد بیماری HAM/TSP دارد.

كلمات كلیدی: گیرنده ویتامین D، پلی مورفیسم، ، HTLV-1

راشین گنجعلی، جلیل توكل افشاری، محمد رضا آذر پژوه، هوشنگ رفعت‌پناه، نرگس ولیزاده، اعظم بروك، محسن تهرانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 35

ویتامین D به علت دارا بودن خصوصیات تنظیم كنندگی سیستم ایمنی، نقش مهمی از لحاظ وضعیت كلینیكی افراد آلوده به ویروس HTLV دارد. هدف از مطالعه حاضرتعیین ارتباط بین پلی مورفیسم ژن گیرنده ویتامین Dبا وضعیت كلینیكی افراد آلوده به ویروس HTLV-1 میباشد.

مواد و روش ها: DNA ژنومی از خون كامل 55 فرد HAM/TSP، 113 فرد ناقل مراجعه كننده به بیمارستان قائم و 148 فرد سالم مراجعه كننده به سازمان انتقال خون مشهد استخراج گردید. ژنوتیپ همه نمونه ها در 4 جایگاه Bsm I، Apa I، Fok I و Taq I با استفاده از تكنیك RFLP-PCR تعییین گردید. ارتباط بین این پلی مورفیسم ها و وضعیت بیماری و توسط نرم افزار آماری Stata 6 مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: فراوانی آلل “f” جایگاه  Fok Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 26%، 29% و 6/23%، فراوانی آلل “a” جایگاه  Apa I در HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 7/28%، 31% و 5/36% بود. فراوانی آلل “b” جایگاه  Bsm Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 56%، 8/45% و 9/63% بود. فراوانی آلل “t” جایگاه  Taq Iدر HAM/TSP، ناقل و سالم به ترتیب 4/32%، 1/33% و 8/24% بود.

بحث و نتیجه گیری: مطالعات ما نشان داد كه كه فراوانی آللی جایگاه Bsm I در بین HAM/TSP و گروه سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (oR=1.73، p=.01). همچنین بین گروه ناقل و گروه سالم (oR=1.73، p=.00). نتایج این آزمایش همچنین نشان میدهد که تفاوت آللی معنی داری بین گروه ناقل و گروه سالم در جایگاه Taq I وجود دارد (oR=0.66، p=.02). به هر حال تفاوت قابل توجهی بین جایگاه Apa I و Fok I وجود ندارد. نتایج بدست آمده نشان دهنده این موضوع میباشد كه وجود آلل b پس از آلودگی به HTLV-1 در جایگاه Bsm I نقش مهمی در ایجاد بیماری HAM/TSP دارد.

كلمات كلیدی: گیرنده ویتامین D، پلی مورفیسم، ، HTLV-1

رضا فرید حسینی

‏‎Iranian Journal of Allergy, Asthma and Immunology‎‏، 1379، تهران ، ایران، صفحه 67

رضا بوستانی، محمد مهدی اعتمادی، علی شعیبی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 43

مقدمه : میلوپاتی ناشی از HTLV-1 (HAM) یكی از بیماری های آندمیك شمال خراسان می باشد. این بیماری اغلب به شكل سندرم بالینی پاراپارزی اسپاستیك مزمن و پیشرونده بروز می‌نماید. بیشتر درمان های موجود در این بیماری علامتی می باشند ولی چند درمان براساس علت نیز برای آن پیشنهاد شده است كه از آن میان می توان به دانازول اشاره كرد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات دانازول و مولتی ویتامین در رفع علایم بیماران HAM می باشد.

روش كار: این مطالعه مداخله‌ای و به شكل كارآزمایی بالینی قبل و بعد انجام شده است. از 61 بیماری كه بر اساس یافته‌های بالینی و فرابالینی تشخیص HAM در آنها قطعی شد، 53 بیمار شرایط لازم برای ورود به مطالعه را داشتند. قبل از شروع درمان در هر دو گروه بیماران شدت نشانه ها و میزان ناتوانی حركتی بر اساس MDG تعیین شده و پس از درمان نیز در فواصل یك ماهه و تا 6 ماه از نظر میزان بهبود نشانه ها و ناتوانی حركتی مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: در 38 بیمار گروه اول كه تحت درمان با دانازول قرار گرفته اند پس از 6 ماه درمان، تفاوت MDG₀ و MDG₆ که نشان دهنده میزان بهبودی حركتی بیماران می باشد، 89/0 بود؛ در حالی كه در بین 15 بیمار گروه دوم كه تحت درمان با مولتی ویتامین قرار گرفته اند تفاوتی بین MDG₀ و MDG₆ وجود نداشت (p<0.001). اما از نظر میزان رضایت بیماران در رفع علایم نیز اختلاف بین دو گروه معنی دار بود .

نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد كه دانازول در رفع ناتوانی‌های حركتی و علایم بیماران HAM تأثیر نسبی داشته و با توجه به عوارض جانبی نسبتا اندك آن در مقایسه با سایر درمان‌های پیشنهادی از جمله كورتیكواستروئیدها و دارو های سیتوتوكسیك می توان آن را پیشنهاد نمود.

واژه های كلیدی: دانازول، میلوپاتی ناشی از (HAM) HTLV-1، میزان ناتوانی حركتی(MDG)

كریم نیكخواه، رضا بوستانی، سعید رضا شهامی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 49

مقدمه: ضعف حركتی از علائم بارز وشاخص بیماریهای نورولوژیك است. از آنجائی كه بیماری HTLV1 در منطقه خراسان اندمیك است . لذا پزشكان این منطقه متولی تشخیص و درمان بیماران هستند. در گذشتة نه چندان دور بیمارانی كه با ضعف حركتی هر دو اندام تحتانی مراجعه می نمودند به دلیل عدم وجود امكانات تشخیص كافی اغلب این بیماران تحت عنوان بیماریهای دژنراتیو غیر قابل علاج از بیمارستان ترخیص می شدند ولی با گذشت زمان و پیشرفت علم و فناوری، علت بسیاری از این كسالت ها مشخص گردیدكه آلودگی با ویروس HTLV1 از این مقوله است. تاكنون دراین زمینه تحقیق مشابهی در ایران انجام نشده است مگر در مواردی كه به صورت غیرمستقیم و جانبی، پاره ای از اختلالات حسی را در بعضی از پژوهش ها بررسی كرده اند. از طرف دیگر با توجه به وفوراین نوع بیماران در مشهد و ایران و گزارش های پراكنده از وجود اختلالات حسی نزد بیماران برآن شدیم كه در مطالعه ای علائم حسی بیماران مبتلا به HTLV1 را بررسی كنیم.پ

روش تحقیق: در این پژوهش 42 بیمار كه توسط پزشك متخصص به نتیجه قطعی ابتلا به HTLV1 رسیده اند، مورد معاینه نرولوژیك مجددقرارگرفتند. و مجدد اختلالات حسی مورد ارزیابی دقیق قرار گرفت. (حس لمس سطحی حس درد و حرارت و حس عمقی ونحوه توزیع آنها)

نتایج: از بین 42 بیمار بررسی شده 17 نفر (5/40%) مرد و 25 نفر زن (5/59%) بودند. بر این اساس نسبت زنان به مردان مختصری برتری داشت. تقریبا همه بیماران مورد بررسی از منطقه خراسان بودند (2 نفر از س .ب و 3 نفر از شمال كشور كه 2 نفرشان مهاجر بودند). از بین بیماران مورد مطالعه در 8 بیمار ( 19%) سابقه خانوادگی بیماری مشابه وجود داشت . 15 بیمار ( 36%) معاینه حسی نرمال داشتند و در 27 (64%) بیمار اختلالات حسی به صور زیر وجود داشت 21 (50%) بیمار نوروپاتی حسی حركتی، 16 نفر (38 %) ڀلی نوریت و 5 نفر (11 %) مونونوریت 3 (7%) بیمار اختلالات حسی غیر اختصاصی 2 (5/4%) بیمار اختلال همی سنسوری و یك نفر( 2%) درگیری حسی مدل نخاعی نتیجه نهائی اینكه اختلالات حسی نزد بیماران مبتلا به ویروس HTLV1 شایع است. بعلاوه، الگوی حسی نشان میدهد تمایلات گرفتاری سنترال در این بیماران دور از انتظار نیست.

كلمات كلیدی: ویروس HTLV1، اختلال حس، پاراپارزی اسباستیك

محمد مهدی اعتمادی، بهزاد فیض زاده، مریم امیری

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 45

مقدمه: HAM/TSP از جمله بیماری های آندمیك منطقه خراسان به شمار می رود، تعداد زیادی از این بیماران در كنار تظاهرات عصبی گوناگون بخصوص در سیستم حركتی، از مشكلات ادراری ناشی از اختلال عصبی مثانه رنج می برند. توصیف كمی از عملكرد مثانه در این بیماران، نیازمند ارزیابی های مختلف بالینی و فرا بالینی از جمله مطالعات اورودینامیك می باشد.

روش كار: در این مطاله 50 بیمار از نظر علائم عصبی و اورولوژیك در قالب چند پرسشنامه تحت بررسی قرار گرفتند؛ سپس 10 نفر از میان آنها كه دارای مشكلات ادراری بوده و متمایل به انجام بررسی اورودینامیك،انتخاب شده و تحت ارزیابی های فرا بالینی مانند سونوگرافی سیستم ادراری ،آزمایشات اوره، كراتینین، آنالیز ادراری، كشت ادرار و بررسی های اورودینامیك شامل اوروفلومتری، سیستومتری و الكترومیوگرافی قرار گرفتند.

نتایج: 46 بیمار (92%) از 50 تا، دچار مشكلات ادراری و 17 نفر (34 %) اختلال عملكرد جنسی داشتند. تكرر ادرار (39/67%) و فوریت (78/34%) بیشترین و بی اختیاری حقیقی (69/8%) كمترین شیوع را در علائم ادراری داشت. در میان 10 بیمار تحت بررسی اورودینامیك 70%، 60%، 50%، دارای ناپایداری دترسور، دیس سینرژی و كاهش ظرفیت مثانه بودند.

نتیجه گیری: یافته های بالینی و فرا بالینی همگی بیش فعالی دترسور و مثانه عصبی اسپاستیك را در بیماران مبتلا بهHAM/TSP  تأیید می كنند.

كلمات كلیدی: اختلال عملكرد ادراری، اختلال عملكرد جنسی، میلوپاتی،HAM/TSP

جلیل توكل افشاری، امیر رضا تفرشیان، راشین گنجعلی، منصور صالحی، عباس رضایی، رضا فرید حسینی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 27

مقدمه: ویروس HTLV-1 اولین رترو ویروس انسانی است كه دارای مناطق اندمیك محدود در جهان است كه یكی از این مناطق در كشور ایران و در استان خراسان واقع شده است كه میزان شیوع این ویروس در این منطقه اندمیك 3/2 درصد گزارش شده است. ثابت شده است كه این ویروس عامل دو بیماری مهم و شناخته شده ATL یا Adult T cell lymphoma and leukemia و بیماری HAM/TSP یا HTLV-1 Associated Myelopathy می باشد. افراد مبتلا به ویروس HTLV-1 ریسك كمتر از 2-1 درصد برای پیشرفت هر كدام از بیماریها را دارند. اطلاعات اپیدمولوژی نشان می دهد كه زمینه ژنتیك و پاسخ ایمنی به ویروس نقش بسیار تعیین كننده ای در ابتلا به بیماری در افراد ناقل به ویروس را دارد. مطالعات نشان داده است كه HLA (Human Leukocyte Antigen) كلاس II هاپلوتایپ  DQB1در HAM/TSP بیشتر مؤثر هستند. لذا برآن شدیم وجود ارتباط بین HLA-DQB1 و HAM/TSP در منطقه اندمیك استان خراسان را مورد بررسی قرار دهیم.

مواد و روش ها: نمونه خون 16 بیمار HAM/TSP، 20 بیمار ناقل HTLV-1 و و 30 فرد سالم را گرفته و DNA خون این افراد را به روش salting out استخراج و سپس بر روی DNA خون این افراد HLA-DQB1 تایپینگ به روش PCR-SSP انجام داده و سپس بوسیله آزمون دقیق فیشر درصد فراوانی و مقدار p value آنها تعیین شد .

نتایج و بحث: آلل HLA-DQB1-07 در مقایسه با افراد سالم با و   p value=0.004و Relative Risk (RR) = 7 اختلاف معنی داری را نشان داد. همچنین مشخص شد كه افرادی كه دارای آلل HLA-DQB1-2 یا HLA-DQB1-5 می باشند 5/1 افراد دیگر مستعد بیماری هستند كه این دو آلل را میتوان جز آلل های محافظتی یا protective منظور نمود كه ارتباط  HAM/TSPبا HLA-DQB1 را اثبات می نماید. همچنین كسانی كه HLA-DQB1-7 و HLA-DQB1-6 را با هم داشته باشند در صورت آلوده شدن به ویروس HTLV-1 با احتمال بیشتری به سمت بیماری HAM/TSP پیش می روند.

واژه های كلیدی: HTLV-1، HAM/TSP ، HLA،PCR-SSP

محمد مهدی اعتمادی، سعید اوجانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 40

مقدمه: در صدر علل طبی بیماریهای دمیلینزانت  (M.S)مطرح است كه بیماران تحت مداوای این بیماری M.S قرار می گیرند و گروهی در گذشته هم اكنون بدون تشخیص قطعی از بخش اعصاب ترخیص می شوند.چند سالی است كه نام میلوپانیهای ناشی از HTLV1 در سایر نقاط جهان عنوان می شود. این بیماری در بسیاری از جهات به بیماری MS شباهت داشته و حتی با آن اشتباه می شود. چه بسا بیمارانی كه در گذشته بعنوان بیماران MS تلقی گشته اند، كه پس ازكشف میلوپاتی ناشی از HTLV1 در تشخیص قطعی آن تجدید نظر شده و در زمره بیماران مبتلا به میلو پاتی ناشی از HTLV1 دسته بندی می شوند.

روش كار: در این تحقیق كه به صورت آینده نگر انجام گردید،جهت یافتن بیمار case finding استفاده شده است. مراجعه به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد و معرفی بیماران از مطبهای خصوصی پزشكان متخصص مغز و اعصاب بوده است. سنجش آزمونها در آزمایشگاه ایمونولوژی بیمارستان قائم (عج)مشهد و سازمان انتقال خون به روش ELISA و در صورت مثبت شدن با روش وسترن بلات و در برخی موارد PCR در انستیو پاستور پاریس و آمریكا انجام شده است. 500 مورد اسپاستیك مورد معاینه و بررسیهای دقیق علمی قرار گرفتند. مسئله عمده در این بررسی، جستجوی پاد تن ضد HTLV1 در سرم خون و مایع نخاع است.

نتایج: 103 مورد مثبت پادتن ضد HTLV1 در سرم خون یافت شده است كه در بزل نخاع (LP)، 33 مورد منفی و 10 مورد حاضر به بزل نخاع نشدند و 60 مورد باقیمانده پادتن علیه HTLV1 در مایع نخاع وجود داشت. با انجام روش PCR به یقین موارد مثبت بیشتری به این جمع افزوده می شد. در این بررسیها بیشترین شیوع در ایران منطقه شمال خراسان 5/2 تا 3 درصد و بیشترین محل زادگاه مشهد 28/57% و بالاترین سن 70 سال و پایین ترین سن 16 سال. از نظر جنسیت زن به مرد 5/1 تا 2 برابر است و سیر بیماری حداقل زمان شروع 7 روز و حداكثر 30 سال است. بیشترین روشهای انتقال 1/94 % توسط انتقال خون و اعمال جراحی است. از نظر شغلی 36/54% بیماران خانه‌دار می باشند و بیشترین میزان خطر HLA-A مربوط به پادگن HLA-A30 با ریسك خطر 21/17% است و بیشترین علت مراجعه بیماران اختلال راه رفتن (اسپاسیته خالص) با 33/55% بود.

بحث: با توجه به نتایج مطالعه دیده میشود چه بسا با انجام روشهای دقیق تر مثل بهره گیری از PCR تعداد موارد مثبت بیشتر هم باشد.

– لزوم پیشنهاد درمانهای جدید و تحقیق برای درمانهای جدید.

– آگاهی و رهنمود و تذكراتی به بیماران در جهت روشهای سرایت بیماری از طریق تماس جنسی و شیر و ازدواج.

– توجه ویژه مسئولین و دست اندركاران محترم وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكی و متولیان بهداشت عمومی، به ویژه در استانهای خراسان به عوارض ناشی از رترو ویروس ها به ویژه HTLV1

– نتایج آمار و تحقیقاتی از این قبیل در سطح جهانی منتشر شود.

جلیل توكل افشاری، رضا فرید حسینی، اعظم بروك، آتوسا انزوایی، راشین گنجعلی، مهرداد رادور، نسرین محقی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 25

ویروس HTLV1 عضوی از خانواده Retroviridae علت حداقل دو بیماری مهم در انسان است. ATL و پاراپارزی اسپاتیك گرمسیری كه میلوپاتی ناشی از HTLV-1 هم نامیده میشود. با توجه به شیوع سرواپیدمیولویك ویروس HTLV-1 در شهر مشهد (3/2%) و بالتبع شیوع بیماری HAM/TSP در حاملین این ویروس، بر آن شدیم به بررسی نقش فرایند ایمنی در این بیماران و مقایسه نحوه پاسخ ایمنی در بیماران HAM/TSP نسبت به افراد ناقل HTLV-1 و افراد سالم بپردازیم.

مواد و روش ها: به این منظور تعداد 20 بیمار كه ابتلا به ویروس HTLV-1 آنها به روش ELISA و تایید آن توسط Western Blot ثابت شده بود و علائم بالینی پاراپارزی اسپاتیك قابل انطباق با HAM/TSP  را داشتند و مبتلا به روند التهابی دیگری نبودند. از بین مراجعه كنندگان 19 نفر فرد ناقل HTLV-1 كه تظاهرات كلینیكی نداشتند و به بیماری التهابی دیگری مبتلا نبودند و نیز تعداد 20 نفر از افراد سالم بدون درگیری ویروسی ثابت شده و یا ابتلا به بیماری التهابی، بدون احتساب سن و جنس انتخاب شدند و سرم، برای شناسایی سطح سرمی IFN-Υ و IL-4 به روش ELISA تحت بررسی قرار گرفت.

نتایج: سطح سرمی IL-4 و IFN-Υ در افراد سالم و گروه ناقل HTLV-1 در حد قابل ارزیابی نبود. مقدار سرمی IL-4 در 2 نفر از افراد مبتلا به HAM/TSP قابل شناسایی بوده و مقدار سرمی IFN-Υ در 6 نفر از افراد مبتلا به HAM/TSP قابل سنجش به دست آمد. در مقایسه سطح سرمی IL-4 بین سه گروه HAM/TSP ناقل HTLV-1 و افراد سالم پاسخ آماری اختلاف ارزشمندی بدست نداد (p=0.138) ولی مقایسه سطح سرمی IFN-Υ بین سه گروه فوق: افراد HAM/TSP ناقل HTLV-1 و افراد سالم با p=0.002 از نظر آماری قابل توجه بود.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینكه IFN-Υ سیتوكین پاسخ التهابی نوع Th1 و IL-4 سیتوكین ترشح شده از Thelper های نوع 2 میباشد میتوان نتیجه گرفت كه مثبت بودن سطح سرمی IFN-Υ در افراد HAM/TSP نسبت به افراد سالم و ناقل و همچنین منفی بودن IL-4 در افراد HAM/TSP كه با افراد سالم و ناقل مشابه است، دلالت بر تبدیل پاسخهای التهابی به سمت Th1 در این گروه از بیماران دارد كه با نتایج بدست آمده از یافته‌های مطالعات قبلی در گروههای دیگری از بیماران مطابقت نموده است.

كلمات كلیدی: HTLV-1، HAM/TSP، بالانس Th1/Th2، IL-4، IFN-Υ

ناصر سرگلزائی، حمیدرضا عرب، محسن فروغی پور

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 61

مقدمه: ویروس HTLV1 از رتروویروسهای انسانی است كه در بعضی از بیماران، عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیك و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر می باشد. با توجه به اندمیك HTLV  بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقاتی در رابطه با علایم كلینیكی داخل دهانی این بیماران، بر آن شدیم كه به مطالعه پریودنشیوم در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك وابسته به HTLV1 بپردازیم.

مواد و روش ها: این مطالعه موردی –شاهدی است كه به روش نمونه گیر ی آسان در سال 1383 در دانشكده دندانپزشكی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 42 سال كه آلودگی به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران از بین مراجعه كنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی، ANUG و NUP و وجود بیماریهای لثه و عمق پاكت مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم (گرین – ورمیلیون) و جینجیوال (Silness & Loe) اندازه گیری و ثبت شد. گروه شاهد از بین اعضاء خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنان منفی بوده و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشته، انتخاب شدند. نتایج با آزمونChi square  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: از نظر شاخص جرم و جینجیوال اختلاف معنی داری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده گردید در حالیكه از نظر عمق پاكت، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی ANUG، NUP اختلافی وجود نداشت. تعداد 5 نفر از بیماران دارای اریتم خطی لثه بودند.

نتیجه گیری: بیماران مبتلا به HAM/TSP (HTLV1 Associated Mylopathy Tropical spastic paraparesis)  نسبت به افراد عادی دارای پلاك، جرم و التهاب بیشتری در لثه ها می باشند. رعایت دقیق بهداشت دهانی و جرم گیری به موقع به مقدار قابل توجهی از مشكلات این بیماران خواهد كاست.

واژه های كلیدی: پریودنشیوم، HTLV1، پاراپارزی اسپاستیك

محمود رضا آذرپژوه، احمد عظیمى، محمد مهدى اعتمادى، ل. افشار، هوشنگ رفعت‌پناه، عبدالرحیم رضایی، رضا فرید حسینی، محمد جواد فروغی‌پور، محمود محمودى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: میلوپاتى مرتبط  HTLV-I/ پاراپارزى اسپاستیک تروپیكال (HAM/TSP) یك نوع میلوپاتی مزمن است که توسط HTLV-I  ایجاد می‌شود عفونت HTLV-I در مناطق معدودى از دنیا و از جمله در شمال شرق ایران اندمیک است. مکانیسم و فیزیوتراپی HAM/TSP هنوز به طور کامل شناخته نشده است، از این رو دست یابی به یک دارو درمانی موثر یک مسئله مهم به حساب می‌آید. این مطالعه به منظور ارزیابی تأثیر اینترفرون ـ آلفا در درمان بیماران مبتلا به HAM/TSP در شمال شرق ایران طراحی شد.

روش بررسى: 49 بیمار با تشخیص قطعى HAM/TSP بر طبق معیارهای سازمان بهداشت جهانی، در این مطالعه (کارآزمایی بالینی) وارد شدند. بیماران با روزانه 3 میلیون واحد بین المللی اینترفرون ـ آلفا زیرجلدی، به مدت 6 ماه تحت درمان قرار گرفتند. پاسخ بالینی و آزمابشگاهی به کمک تست‌های نورولوژیک و مارکرهای ایمونو ـ ویروسی شامل بار ویروسی، تیتر آنتی بادی ضد HTLV-I و مارکرهای فنوتیپی لنفوسیت‌ها، قبل و بعد از درمان ارزیابی شدند.

نتایج: این مطالعه نشان داد كه ایتترفرو ن ـ آلفا اثرى مهم اما موقت و گذرا روی عملكرد ادراری و حركتی بیماران دارد. بار ویروسی و تیتر آنتی بادی ضد HTLV-I در یک ماه بعد از درمان کاهش معنی داری نشان دادند. اما بررسی فلوسایتومتری تغییر معنی داری نشان دادند. امام بررسی فلوسایتومتری تغییر معنی داری در مقادیر CD4، CD8، CD25 CD4 و CD56 CD16  نشان دادند.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان‌گر تأثیر قابل ملاحظه‌ی اینترفرون ـ آلفا بر برخی جنبه‌های ناتوانی در بیماران HAM/TSP بود. هرچند این تأثیر مثبت تنها در دوران مصرف دارو مشاهده شد. باتوجه به اهمیت و شدت این بیماری و نقش درمان به موقع در کاهش بار بیماری و عوارض آن، بایستی مطالعات بیش تری در این زمینه با حجم نمونه ی بیش تر و مدت پیگیری پس از درمان طولانی تر در کنار ترکیب داروهای ضد ویروسی و تنظیم کننده ی سیستم ایمنی انجام شود.

واژه‌های کلیدی: HTLV-I، HAM/TSP ، اینترفرون ـ آلفا

امیررضا برومند، محمد مهدی اعتمادی، حمید رضا رئیسی، كاویان قندهاری

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 41

مقدمه: عفونت HTLV-I یك بیماری آندمیك در استان خراسان در ایران است و بیماری MS نیز گسترش متنوعی در نقاط مختلف جهان دارد.

روش مطالعه: اطلاعات مربوط به بیماران مبتلا به بیماری MS را از طریق آمارثبتی كه در استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی برای دریافت كنندگان داروی اینترفرون وجود دارد تهیه كردیم. تشخیص بیماری MS توسط نورولوژیستها و بر اساس كرایتریای مك دونالد بوده است. اطلاعات بیماران آلوده به ویروس HTLV-I اعم از اینكه مبتلا به HAM/TSP باشند یا نباشند، از طریق آمار ثبتی كه برای تحقیقات در بیمارستانهای دانشگاهی و كلینیك  HTLV-I بوده است تهیه نمودیم. اطلاعات HTLV-I نیز مربوط به هرسه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بوده است. آزمونهای سرولوژیك روی خون و/ یا CSF و معاینه نورولوژیك مبنای تشخیص و شناسایی بیماران آلوده به ویروس HTLV-I بوده است. مراكز ثبت آمار بهداشتی در هرسه استان مبنای حمع آوری اطلاعات جمعیتی هر استان بوده است.

نتایج: شیوع كلی بیماری MS در خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بترتیب عبارت بود از 9/12، 7/8 و 3/5 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت. شیوع MS در جمعیت زنان استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بترتیب عبارت بود از 9/19، 2/11 و 3/8 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت زنان این استانها. شیوع MS در جمعیت مردان این 3 استان به ترتیب عبارت بود از 9/5، 2/6 و 5/2 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت مردان. شیوع كلی عفونت HTLV-I در استانهای خراسان رضوی و جنوبی عبارت بود از 4/2 و 5/0 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت. شیوع عفونت HTLV-I در جمعیت زنان استانهای خراسان رضوی و جنوبی عبارت بود از 9/2 و 3/0 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت زنان. شیوع این عفونت در جمعیت مردان بترتیب استانهای مذكور عبارت بود از 9/1 و 6/0 مورد در هر 100000 نفر جمعیت مردان. پاراپارزی اسپاستیك نیز به همین ترتیب شیوعی معادل 46% و 50% موارد آلوده به ویروس HTLV-I را در این استانها تشكیل میداد.

بحث: فركانس بیماری MS در استان خراسان جنوبی كمتر از نصف استان خراسان رضوی است. عفونت HTLV-I، در زنان استان خراسان رضوی 10 مرتبه شایعتر از استان خراسان جنوبی است. تفاوت قابل توجهی در گسترش بیماری MS و HTLV-I در استانهای خراسان (پهنه خراسان) وجود دارد.

كلمات كلیدی: بیماری مولتیپل اسكلروزیس، HTLV-I ، استان خراسان

جمشید لطفی

ششمین همایش سراسری بیماریهای مغز و اعصاب و الكتروفیزیولوژی بالینی، تهران،  1378

محمد مهدی اعتمادی، سعید اوجانی

خلاصه مقالات سمینار بین اللملی اختلالات ژنتیک در بیماری های خاص، 13-12 اسفند 1378، بنیاد امور بیماریهای خاص، تهران، ایران، صفحات 40-39

با آگاهی از اینکه از علل پاراپلژی یا تتراپلژی اسپاستیک، میلوپاتی ناشی از HTLV 1 یا Human  Associated Myelopthy/Tropical Spastic Paralysis (HAM/TSP) است و از سوئی نخستین مورد مبتلا به این عارضه یک فرد یهودی مشهدی الاصل مقیم اسرائیل گزارش شده و نیز با مشاهده موارد زیادی از پاراپارزی اسپاستیک در شمال خراسان به ویژه مشهد- نیشابور (که به عنوان بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شناخته شده بودند ولی تفاوتهایی با این بیماری داشتند) لذا بر آن شدیم که تحقیقی در این باره بعمل آوریم. بررسی میلوپاتی ناشی از HTLV- در بخش اعصاب بیمارستان قائم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد از اواخر سال 1372 و اوایل 1373 آغاز شد و در سال 1377 پایان پذیرفت. هدف از انجام این پژوهش روشن ساختن نکات تاریک اپیدمیولوژی و شناخت نقاط تشابه این عارضه با بیماری مولتیپل اسکلروزیس از طریق معاینات بالینی، طب تصویری، بررسی مایع نخاع، تعیین سیر بیماری و پیش آگهی و سرانجام درمان این بیماری بود. در ابتدا این پژوهش محدود به بررسی پادتن ضد HTLV-1 در خون به طریقه ELISA  بود. سپس در یک پژوهش گسترده، مطالعه از طریق بررسی پادتن ضد HTLV 1 در خون و مایع نخاع (به طریق  ELISA)و WESTERN-BLOT)، تغییرات مایع نخاع و طب تصویری (به ویزه MRI) انجام شد که نتیجه آن ارائه شده است. با پایان یافتن این تحقیق، تحقیق دامنه‌دارتری بر مبنای معاینه بالینی کامل، سنجش پادتن های ضد HTLV-1 در خون و مایع نخاع به روش (PCR, ELISA, WESTERN- BLOT)، بررسی مایع نخاع (پروتئین، سلول، قند، lgG)، طب تصویری کامل و MRI نخاع سرویکال و مغز صور ت گرفت که این پژوهش در حال حاضر نیز ادامه دارد و تاکنون 40 مورد مثبت با بررسی های کامل شناخته شده است. جالب توجه آنکه در میان این چهل مورد، مواردی وجود دارد که بیماران بومی خراسان (به ویژه مشهد و نیشابور) نبوده و از سایر استان ها جهت بررسی معرفی گردیده اند.

رضا بوستانی، حمید اشرفی، ابوالفضل صرصرشاهی، منوچهر معتمدیان، سورنا نظرباغی، علی ملت اردكانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 47

پس زمینه: HAM/TSP (میلوپاتی وابسته به HTLV-1/ پاراپارزی اسپاستیك گرمسیری) یك پاراپارزی اسپاستیك است كه توسط ویروس HTLV-1 ایجاد میشود و به عنوان بیماری خراسان نیز شناخته میشود. به علت شیوع پایین HTLV-1 در دیگر مناطق ایران، در مقایسه با خراسان، در نظر گرفتن HTLV-1 به عنوان اتیولوژی پاراپارزی اسپاستیك دراین مناطق ممكن است نادیده گرفته شود. بعضی گزارشهای موردی پاراپارزی اسپاستیك ناشی از عفونت HTLV-1 در آذربایجان غربی، ما را بر آن داشت كه اهمیت بررسی اپیدمیولوژی HTLV-1 در دیگر مناطق ایران را متذكر شویم.

روش: همه بیماران با تظاهر اسپاستیك پاراپارزی، ارجاع شده به بیمارستانهای آموزشی مطهری و امام خمینی ارومیه (آذربایجان غربی) در فاصله سالهای 1383 لغایت 1385 (3 سال)، علاوه بر آزمایشهای روتین سرم و مایع مغزی نخاعی جهت تایین اتیولوژی پاراپارزی اسپاستیك، تحت ارزیابی آنتی بادی های ضد HTLV-1 نیز قرار گرفتند.

نتایج: در طول 3 سال مطالعه ما، 11 مورد (2 مرد و 9 زن) مورد شناسایی قرار گرفتند. متوسط سن بیماران هنگام تشخیص 8/45 سال (SD=9.5) بود. MRI سرویكال و توراسیك همه بیماران نرمال بود. ELISA سرم و وسترن بلات جهت انتی بادی HTLV-1 همه بیماران مثبت بود. 4 بیماراجازه گرفتن مایع مغزی-نخاعی را دادند كه با وجود طبیعی بودن از نظر سلول و بیوشیمی، همگی از نظر آنتی بادی HTLV-1 مثبت بودند.

بحث: یافتن HAM/TSP در آذربایجان غربی علیرغم فاصله طولانی با خراسان، اهمیت ارزیابی بیماران با پاراپارزی اسپاستیك از نظر آنتی بادی های HTLV-1 در همه مناطق ایران را نشان می دهد.

كلمات كلیدی: عفونت HTLV-1، میلوپاتی وابسته به HTLV-1، پاراپارزی اسپاستیك گرمسیری،شیوع

حبیب اله نعمتی كریموی، محمد درخشان، سید عبدالرحیم رضایی، محمود حسینی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 42

زمینه: ما پلی نوروپاتی را متعاقب با عفونت HTLV-1 در ناحیه آندمیك (مشهد ، شمال شرق ایران) گزارش كرده ایم. درمان با كورتیكواتیروئید (پردنیزولون و متیل پردنیزولون) برای این بیماری توصیه شده است. در مطالعه حاضر ما تلاش كردیم كه اثر پردنیزولون را در درمان پلی نوروپاتی متعاقب HTLV-1 ارزیابی نماییم.

متدلوژی : همه موارد بیماران با HTLV-1 ارجاع شده به بیمارستان امام رضا (ع) (بین سال های 1379-1384) برای مطالعه انتخاب شدند. علل دیگر پلی نوروپاتی توسط آزمایشات بیوشیمی- هماتولوژی و تست های نورولوژیك رد شد. تست IgG ضد ویروس HTLV-1 انجام شد و موارد مثبت با وسترن بلات مورد تاثیر قرار گرفت. همه موارد پلی نوروپاتی HTLV-1 با پردنیزولون كاهش یافت. درمان بمدت سه ماه ادامه یافت.

نتایج: قدرت عضلانی و پارستزی تمام بیماران به حالت طبیعی برگشت. این رژیم درمانی منجر به كاهش شدت بیماری شد. قدرت عضلانی به 5/5 افزایش یافت و پارستزی تمام بیماران به شدت كاهش یافت.

نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد كه استفاده از داروهای سركوب كننده ایمنی برای درمان پلی نوروپاتی ثانویه به HTLV-1 خیلی موثر می باشد.

كلمات كلیدی: HTLV-1، پردنیزولون، پلی نوروپاتی، سركوب كننده های سیستم ایمنی

محمود پناهی

خلاصه مقالات چهارمین کنگره سراسری بیماری‌های عفونی و گرمسیری ایران، 1372، تهران، ایران، صفحات 46-45

گرچه رتروویروس ها از گذشته دور شناخته شده بودند ولی ارتباط آن با انسان در دهه 1980 بررسی گردید و با مطالعه T-Cells بیماران Adult.T.Cell.Leukemia معلوم شد كه حاوی ویروسی هستند به اسم HTLV-1 و یا Human. T.Cell.Lymph Virus Type 1 و در 1985 بیماری Tropical Spastic paraparesis به عنوان بیماری دیگر با علت HTLV-1  شناخته شد (جاماییكا- تری نیداد) .و بعد بیماری دیگری در ژاپن شناخته شد به اسم HTLV-1 Associated Myelopathy . از نظر ساختمانی HTLV-1 شبیه سایر رترو ویروس ها و نهایتاً دارای قسمتهای gag و pol و env می باشد. HTLV-1 به علاوه دارای رژیون PX می باشد كه به نظر می رسد موجب فعال شدن Host Genes می شود. اخیراً به لیست بیماریها، بیماری HTLV-1 Associated Arthropathy نیز اضافه شده كه به صورت آرتریت انفلاماتوار می باشد و HTLV-1  در مایع سینوویال و سرم این بیماران پیدا می شود. ویروس HTLV-1 تروپیسم خاص به مغز و جسم سفید دارد و نیز اولیگودندروسیت ها و آستروسیت ها مورد تهاجم این ویروس قرار می گیرند. در میلوپاتی معلول این ویروس به نظر می رسد یك بیماری اتوایمون باشد. بیماریهای حاصله از ویروس HTLV-1 از نظر اپیدمیولوژی در مناطق خاصی از دنیا شیوع بیشتری دارد كه این موضوع فاكتورهای ژنتیك را مطرح می نماید. در حالی كه آلودگی ویروس در اكثر نقاط دنیا ملاحظه می‌شود. منجمله در ایران خصوصاً در خراسان بیماری از انسیدانس بالایی برخوردار است. در میلوپاتی حاصل از HTLV-1 درمان خاصی صورت نمی گیرد گو اینكه كورتیكوستروئیدها در 50% این بیماران موثر واقع می شود كه روش اثر آن قابل سوال است. شیمی درمانی استاندارد نیز در Adult T.Cell Leukemia مفید واقع می‌شود.

رضا فرید حسینی، محمود محمود ی، محسن فروغی‌پور ، زهرا صبوری، زهرا عباسپور، سیاوش درخشان

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 44

مقدمه: بیماری HAM/TSP (فلج اسپاستیك حاره ای/ میلوپاتی وابسته به HTLV-1) یك بیماری سیستم عصبی است كه در 1-2% افراد آلوده به HTLV-1 دیده می شود. بار پرو ویروس HTLV-1 آلل های معین HLA و زیر گروه Tax HTLV-1 تا بحال در كاگوشیمای ژاپن نشان داده شده است كه در ایجاد HAM/TSP دخیلند و این ریسك فاكتورها در این مطالعه در بیماران ایرانی مورد بررسی قرار گرفتند.

مواد و روشها: جمعیت مورد مطالعه شامل 58 بیمار HAM/TSP و 74 مورد ناقل سالم بود كه بیمار و ناقل بودن نمونه ها توسط یك متخصص مغز و اعصاب تائید شده بود. ابتدا 5 سی سی خون وریدی از نمونه ها گرفته شد و بعد از اضافه كردن 5/0 سی سی EDTA به نمونه ها به پژوهشكده بو علی منتقل و در دمای 20 – درجه سانتی گراد نگهداری شد. و سپس با استفاده از كیت جنترا عملیات استخراج DNA صورت گرفت. جهت تعیین بار پروویروس و شناسایی مورد نظر نمونه ها به ژاپن منتقل شد.

نتایج: در بیماران HAM/TSP ایرانی میزان بار ویروس بطور معنی داری كمتر از كاگوشیما است. اگر چه  HLA-DRB1*0101 در صورت عدم وجود HLA-A*02 احتمال ابتلاء بیماری HAM/TSP را در بیماران ژاپنی را بالا می برد. HLA-A*02 و Cw*08 تاثیری در ابتلاء بیماری HAM/TSP و بار پرو ویروس HTLV-1 ندارد. تمام ایرانی ها زیر گروه tax-A می باشند و اثر HLA-A*02 بر روی بار پرو ویروس و ایجاد بیماری فقط در بیماران ژاپنی كه زیر گروه tax-B هستند دیده شده است.

بحث: وجود HTLV-1 خطرناك (tax-A) و ژنهای دیگر HLA در ایران و همچنین تفاوت عوامل محیطی ممكن است این اختلافها را در دو جمعیت توجیه كند. مطالعات تكمیلی با حجم نمونه بالاتر نیاز است.

كاویان قندهاری

همایش سراسری ایدز و بیماریهای مراقبتی، اردیبهشت 1381، بیرجند، ایران

سعید سمرقندیان، سید حیدر طبسی، سعیده داودی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 29

ویروس تیپ 1 لنفوتروپیك سلول T انسانی (HTLV-1) در پیشرفت انواع زیادی از ناهنجاری های التهابی شامل  التهاب مفاصل، التهاب عضلانی و التهاب كیسه های هوا یی ایفای نقش می كند. اگر چه مكانیسم بیماری زایی HTLV-1 هنوز به طور كامل شناخته نشده، اما به نظر می رسد كه سایتوكین های تولید شده با سلول های آلوده شده با HTLV-1 شامل IL-2، IL-1 و IL-6 در پیشرفت این بیماری موثر باشند. HTLV-1 فاكتور TAX را كد می كند كه كه غیر از نسخه برداری از ژنوم ویروسی سبب بیان انواع مختلفی از ژنهای سلولی می شود. ژنهای سلولی هدف TAX که تاكنون مشخص شده است شامل TGF-β، TNF-α، IL-4، IL-3، IL-2 و گیرنده IL-2، GM-CSF و c-fos می‌باشد. نفوذ پذیری عروقی به خصوص در مویرگ های مغزی به شدت كنترل می شود، بنابر این عواملی كه بتوانند این نفوذ پذیری را تغییر دهند از دیدگاه فیزیو لوژیكی قابل اهمیت هستند.اینترلوكین ها و TNF-α به وسیله فاگوسیت های تك سلولی ، سلول های اندوتلیال و فیبروبلاست آزاد می شوند و در بسیاری از پاسخ های سلولی از جمله تغییر نفوذ پذیری رگها مشاركت دارند. با ردیابی این ویروس در سیستم عصبی مركزی بیماران TSP/HAM توانایی  HTLV-1برای عبور از سد خونی- مغزی مشخص شده است.لنفوسیت های آلوده شده با HTLV-1، می‌توانند نفوذ پذیری پاراسلولی دراندوتلیال تك لایه را دو برابر كنند. احتمال می رود میان این اثرات و افزایش تولید TNF-α به وسیله لنفوسیت های آلوده شده با HTLV-1، ارتباط معناداری وجود داشته باشد. در لنفوسیت های آلوده شده با HTLV-1، ویریون ها با جوانه زنی سریع از لنفوسیت ها جدا شده و به وسیله وزیكول های سلول های اندوتلیال مغزی به سمت بازولترال آزاد می شوند و به نظر می رسد با استفاده از مسیر های transcytotic از سد خونی- مغزی عبور می كنند.

نتیجه گیری: مسیرهایی كه HTLV-1 ممكن است با استفاده از آنها از سد اندوتلیال عبور كند و ما پیشنهاد میكنیم كه مححققین در مطالعات خود مد نظر قرار دهند: 1. مسیر مستقیم لنفوسیت های آلوده شده بعد از تخریب اندوتلیال تك لایه 2. اندوسیتوز ذرات ویروسی به دنبالtranscytotic  3. آلوده كردن سلول های اندوتلیال. ین مسیرهای پیشنهادی می تواند به شناخت سریعتر مكانیسم بیماری های عصبی ایجاد شده باHTLV-1  كمك كند.

حبیب اله نعمتی كریموی، حسین حسن آبادی، هوشنگ رفعت‌پناه

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 48

HTLV1 بعنوان اولین رترو ویروسی كه باعث عفونت انسان گردیده، شناخته شده است. عفونت با HTLV1 دارای دو تظاهر مهم و اساسی شامل اختلالات هما تولوژیك و نورولوژیك می باشد. در این مطالعه چهار مورد از پلی نوروپاتی كه متعاقب عفونت HTLV1 بین سال های 1379 و 1384 در بیمارستان آموزشی امام رضا (ع) در شهر مشهد (شمال شرق ایران) گزارش شده است. در تمامی چهار مورد ، بیماری با پارستزی شروع شد و متعاقب با آن ضعف عضلانی ایجاد گردید. همه بیماران آرفلكسی داشته و اغلب آنها از هیپوستزی انتهای چهار اندام شكایت داشته اند.

كلمات كلیدی: رترو ویروس، HTLV1، پلی نوروپاتی

رضا آذرپژوه

خلاصه مقالات ششمین همایش سراسری بیماریهای مغز و اعصاب و الكتروفیزیولوژی بالینی، 1378، تهران، ایران، صفحه 64

مهدى فعله گرى، عبدالرحیم رضایى، حمید فرجى، ترانه رجایى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: 1-HTLV نوعى رتروویروس انكوژن انسانى است كه در 1 تا 5 درصد افراد آلوده، بیماری‌هایى نظیر ATL و HAM/TSP ایجاد مى‌كند. HAM/TSP یک بیمارى التهابى سیستم عصبى مركزى است كه در آن میلین زدایی تدریجی در CNS رخ مى‌دهد. در  این فرایند كموكاین‌ها با جذب سلول‌هاى التهابى به CNS نقش مهمى در گسترش التهاب ایفا مى‌کنند. در این راستا براى شناخت بیشتر كموكاین‌ها و گیرنده‌های آنها در فرایند التهابی CNS بیماران HAM/TSP اقدام به طراحى آزمایشی بر پایه تكنیك‌هاى Real time -PCR و ELISA نمودیم.

روش بررسی: هدف از این آزمایش بررسى بروز كموكاین رسپتورهای CXCR3 و CCR6 در لنفوسیت‌هاى خون محیطى با استفاده از تكنیک  Real-time PCRو همچنین تعیین میزان كموكاین‌هاى CXCL9 و CXCL10 در سرم با استفاده از روش ELISA است. بر این اساس از ٨٥ نفر در سه گروه بیماران HAM/TSP، ناقلین بدون علامت و افراد سالم خون محیطى دریافت شد. بعد از استخراج RNA و سنتز cDNA، تكنیك Real-time PCR برروى نمونه‌ها صورت گرفت. همچنین براى پى بردن به نقش كموكاین‌ها در بیمارى HAM/TSP اقدام به اندازه گیرى مقدار كموكاین های CXCL9 وCXCL10 با روش ELISA در سه گروه ذكر شده نمودیم.

نتایج: نتایج بیانگر افرایش قابل ملاحظه بروز رسپتورهاى CXCR3 و CCR6 در بیماران HAM/TSP در مقایسه با افراد ناقل و سالم می‌باشد. همچنین میزان كموكاین‌هاى CXCL9 و CXCL10 در افراد ناقل و بیمار بیشتر از افراد سالم است.

نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه و دیگر مطالعات که بر روی رسپتورهاى CXCR3 و CCR6 و در سایر بیماری های التهابی CNS انجام گرفته مشخص شده است که افزایش این دو گیرنده در بیماران نقش مهمی در عبور سلول‌های ایمنی از سد خونی مغزی و همچنین گسترش بیماری های التهابی سیستم عصبی مرکزی دارد.

واژه‌های كلیدی: HTLV-1، HAM/TSP، گیرنده كموكاین، Real-Time PCR

ساناز احمدى قزل‌دشت، حامد صادقیان، سید عبدالرحیم رضایى، محمود رضا آذریزوه، سید على اكبر شمسیان، هوشنك رفعت‌پناه، محمود محمودى

دومین كنفرانس ملى پزشكى مولكولى در تشخیص ودرمان بیمارى‌ها، 29 بهمن 1394، تهران، ایران

مقدمه: سلول‌های CD4 + CD25 + T نقش اساسی را در حفاظت از تحمل ایمنی و پیشگیری از بیماریهای خود ایمنی بازى مى‌کنند. در این مطالعه، نقش سلول‌های CD4 + CD25 + FOXP3 + Treg در بروز HAM /TSP مورد بررسى قرار كرفت.

روش بررسی: بار پروویروس و بیان زن FOXP3 و GITR و شمارش سلولهاى Treg در ٢١ بیمار HAM / TSP و 16 ناقل سالم HTLV-I با استفاده از Real-time PCR و فلوسیتومتری اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: شدت متوسط اختلال تحرک ٢,٣٧ ± 4,٨٢ که هیچ ارتباط آمارى معنادارى با تعداد Treg هستند و یا بیان FOXP3، GITR و بار پروویروسی ندارد شمارش+ CD4 + CD25 تفاوت آماری معنی دار در دو ګروه مورد مطالعه ندارد.

نتیجه‌گیری: نتایج بار پروویروس بالاتر در بیماران میلوپاتی در مقایسه با ناقلین سالم مشاهده شد (میانگین: ٣١٣,٣۶ نسخه / ١٠⁴ سلول تک هسته ای خون محیطی در برابر 144,٩٣)،(٠,٠٣5= P). سطح FOXP3mRNA و GITR در بیماران میلویاتى (میانكین به ترتیب ١١,٧٨ و ١٣,٨٠) نسبت به ناقلین سالم (به ترتیب 18,44 و ٢١,٠٠، ٠,٠4١ = P و ٠,٠٣= P) كمتر بود. همبستگی معنی داری بین فركانس سلول T تنظیمى و بیان زن FOXP3 وجود دارد (٠,٠06P=). GITR  و FOXP3 ارتباط معنى‌دارى در بیماران مبتلا به HAM / TSP دارند (٠,٠42P=). این یافته ها نشان مى‌دهد كه عفونت HTLV-I مى‌تواند عوامل رونویسی کاربردی اصلی در یاسخ های ایمنى را تغییر داده و تظاهرات بیمارى میلویاتى را سبب شود.

كلمات كلیدى: میلویاتى وابسته به HTLV-I، Foxp3; GITR، بار پروویروس، سلولهاى T CD4+CD25+