گزارشات پژوهشی – مطالعات پایه HTLV-1
محتوای آکاردئون
محققین: محمد مهدی اعتمادی، رضا فریدحسینی، محمود رضا آذرپژوه
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 85362
دانشجو: س‍ع‍ي‍د رضا ش‍ه‍اب‍ي
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای ت‍خ‍ص‍ص‍ي ب‍ي‍م‍اري‍ه‍اي مغز و اعصاب
كد پایان‌نامه: ۱۶۸۹ ت
مقدمه: پاراپارزی اسپاسیتیک به همراه میلوپاتی ناشی از HTLV 1 یک میلوپاتی مزمن پیشرونده است که با ویژگی‌هایی از قبیل فلج سفت اندام های تحتانی (Spastic Para paresis)، اختلالات اسفنکتری، اختلال های حسی اندام های تحتانی مشخص می شود. به نظر می رسد که ابتلا به ویروس HTLV1 در بروز آن نقش داشته باشد . سیر بالینی این بیماری در بسیاری از موارد پیشرونده است. تاکنون درمانهای مختلفی از قبیل پردنیزولون، دانازول، تعویض پلا سما و اینترفرون آلفا استفاده شده است. با توجه به اینکه خراسان تنها منطقه آندمیک HTLV1 در ایران است و نتایج بدست آماده در مطالعات مختلف از بهبودی 23 درصد تا 80 درصد متفاوت بوده است بنابراین انجام این پژوهش در خراسان ضروری می باشد.
روش کار: در این مطالعه 50 بیمار مبتلا به HAM/TSP از بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بستری در بخش مغز و اعصاب بیمارستان قائم انتخاب می شوند . این افراد توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب و بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی انتخاب می شوند. پس از تائید HAM/TSP کلیه بیماران به مدت 4 هفته روزانه 3 میلیون واحد اینترفرون، 2 ماه به‌صورت یک روز در میان، 2 ماه به‌صورت دو بار در هفته و یک ماه هفته‌ای یک تزریق انجام شود. به طور کلی بیماران ماه اول و 6 ماه بعد از قطع درمان تحت معاینه بالینی قرار می گیرند. حدود 23 بیمار نیز از نظر پرووایرال لود و سطح آنتیبادی قبل و بعد از درمان بررسی می‌شوند.
نتایج: از بین 50 بیمار بررسی شده 9 مرد و 41 زن میباشند که کمترین آنها 14 سال و بیشترین آنها 69 سال بودند. بین اسامه قبل و بعد از درمان بر اساس آزمون wilcoxon ارتباط معنی دار بدست آمده است (002/0 = p). میانگین سطح آنتیبادی قبل از درمان 7/1102 و بعد از درمان 2/488 بوده است و سطح آنتیبادی بعد از درمان به صورت واضحی کاهش یافته است و با تست Wilcoxon ارتباط معنی داری بین سطح آنتی بادی قبل و بعد از درمان بدست آمده (00/0 = p). در این مطالعه 8/69٪ بهبودی بالینی در بیماران مشاهده شد و 6 ماه بعد از قطع درمان تنها در 33 درصد بهبودی دیده شد. در این مطالعه بین سطح پره‌ویرال لود قبل و بعد از درمان نیز تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت (01/0 Wilcoxon P =). تفاوت آماری معنی داری بین سطح CD4 و CD8 قبل و بعد از درمان وجود نداشت (023/0Wilcoxon P=).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که اینترفرون آلفا در درمان HAM/TSP موثر می باشد. این مطالعه نشان داد که تاثیر اینترفرون آلفا در درمان اسپاستیسیته و اختلالات ادراری موثرتر است.
کلمات کلیدی: HTLV1 و اینترفرون آلفا، پرو ویرال لود، HAM/TSP
محتوای آکاردئون
دانشجو: فرهاد فرید حسینی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 4474 ع
مقدمه: ویروس HTLV1 از گروه رتروویروسهای انسانی، عامل لوسمی سلول T بالغین (ATL) و (HAM/TSP) پاراپارزی اسپاستیک و گروه دیگری از بیماریهای التهابی است. استان خراسان رضوی در سال 1370 به عنوان منطقه اندمیک با شیوع 3% گزارش شد. بر اساس مطالعات انجام شده تا کنون، دخالت مکانیسم های ایمنی در آسیب زایی عصبی HTLV1 قطعی شده است. HTLV1 سلول های T نوع CD4+ را بیشتر آلوده می کند و ویروس از طریق مسیر IL-2Ra در غشای سلول یکی از مشخصه‌های فعالیت ویروس و امکان آسیب زایی آن می باشد و سنجش آن نشانگر میزان فعالیت ویروس و پیش آگهی به سمت بیماری های وابسته میباشد و درجه فعال شدن، میزان آسیب زایی را مشخص خواهد کرد. این موضوع پیش فرض اصلی ما در این مطالعه بوده است.
روش کار: بدین طریق بود که 20 نفر بیمار مبتلا به HAM/TSP و 14 نفر ناقل HTLV1 به روش نمونه‌گیری غیر احتمالی آسان و 12 نفر گروه کنترل در محدوده سنی و جنسی بیماران به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و بر روی خون آنان بررسی و پارامترهای هماتولوژیک با دستگاه کولتر و پارامترهای ایمونوفنوتایپینگ با دستگاه فلوسایتومتری به دست آمده و با روش های آماری توصیفی و آزمون های مناسب آماری فرضیات پژوهش مورد بررسی قرار گرفت که نتایج زیر به دست آمد.
متوسط درصد سلولهایCD25/3+ در سه گروه کنترل، حامل و HAM/TSP به ترتیب 13/2±3 و 18/3±5 و 21±8 بود. بنابراین در بیماران HAM/TSP در مقایسه با افراد کنترل درصد لنفوسیت های خون محیطی بیشتر است و بیشتر این لنفوسیت ها از نوع CD3+(Tcell) بوده و درصد لنفوسیت های فعال شده که IL-2Ra یا CD25 در سطح غشای آن ها بیان شده بود نیز در این بیماران به طور قابل توجهی (P=0/006) افزایش داشت. ولی در مقایسه با افراد مبتلا به HAM/TSP با افراد ناقل اختلاف قابل توجهی از نظر آماری بین دو گروه وجود نداشت. این یافته ها دال بر تحرک آنتی ژن مزمن در عفونت HTLV1 است که در انطباق با یافته های سایر محققین بود. بر طبق نتایج به دست آمده بررسی سطح CD25 در سلول های لنفوسیت خون محیطی از نظر تشخیصی دارای حساسیت و اختصاصی بودن به ترتیب 70% و 90% (در سطح بیشتر از 16%) بود که می تواند در مناطق اندمیک نظیر خراسان به عنوان یک تست تشخیصی با حساسیت بالا استفاده شود و تداوم افزایش سلول های CD25/3 در صورت نبودن سایر اختلالات می تواند قویا به نفع عفونتHTLV1 باشد.
ولی بر طبق مطالعه ای که انجام شد تعیین میزان بروز IL-2Ra در پیش آگهی بیماری چندان موثر نیست و تفاوت معناداری از این نظر بین گروه ناقل و HAM/TSP وجود ندارد. مطالعه با یکی از پژوهش های انجام شده همسویی داد و آن ها نشان داده اند که درمان با Anti tac برای بیماران مبتلا به HAM/TSPموثر نبوده است ولی در مطالعه دیگر دیده‌اند که درمان HAM/TSPباAnti tax سبب کاهش بار ویروس در تمام بیماران شده است پس جهت رد یا قبول فرضیه زیر که مهار فعال سازی لنفوسیت های CD4+ باAnti tax باعث جلوگیری از ایجاد یا پیشرفت بیماری می شود، نیاز به مطالعه با حجم نمونه بیشتر می باشد. ولی آنچه مسلم است گیرنده IL-2 در پاتوژنز بیماری HAM موثر است و اگر با دارویی گیرنده اینترلوکین 2 را مسدود کنیم شاید بتوان از پیشرفت ضایعات عصبی بیماری HAM/TSP جلوگیری نمود. زیرا فعالیت لنفوسیت T از نوع شاخص CD4 +بستگی به اینترلوکین 2 دارد.
محققین: جلیل توکل افشاری، محسن فروغی پور، محمود محمودی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 82321
دانشجو: عباس پیشدادیان
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد ایمنی شناسی پزشکی
كد پایان‌نامه: 162 آ
مقدمه: ویروس HTLV-1 از خانواده رترو ویروسها بوده که از میان سلولهای ایمنی لنفوسیتهای T را آلوده می کند. اکثر مبتلایان به این ویروس حالت ناقل به خود می گیرند 2-3% افراد آلوده شده به این ویروس به بیماری HAM/TSP که یک بیماری مزمن التهابی سیستم عصبی مرکزی است و اختلاف عصبی- حرکتی را در پی دارد، مبتلا می شوند. از مکانیزمهای بیماری زایی ویروس فوق الذکر القای مقاومت لنفوسیتها به مرگ برنامه ریزی شده (آپوپتوز) می باشد که این امر باعث نامیرا شدن این سلولها و در نهایت خارج شدن این سلولها از تنظیم و واکنش دادن با سلولهای عصبی خودی می شود. مولکول Fas مولکولی است که فرم غشایی آن باعث راه اندازی مرگ سلولی و در نتیجه تنظیم پاسخ لنفوسیتهای T می شود که اثر خود را با اتصال به گیرنده غشایی خود بنام FasL انجام می دهد. ولی فرم محلول این مولکول (SFas) در اتصال به FasL با نوع غشایی خود (mFas) رقابت کرده و از آنجا که فاقد اثر راه اندازی مرگ سلولی است، باعث مقاومت لنفوسیتهای T به مرگ سلولی می شود. از آنجا که مولکول Fas محلول یک مولکول بالینی مهم می باشد و ارتباط آن با بسیاری از بیماریها مورد بررسی قرار گرفته است، ما نیز در این پژوهش در پی بررسی ارتباط میزان بیان ژنی و میزان سطح سرمی آن با بیماری زایی ویروس HTLV-1 بودیم.
روش کار: جمعیت مورد مطالعه ما شامل افراد سالم، ناقلین ویروس HTLV-1 و بیماران مبتلا به HAM/TSP بود. هر جمعیت شامل 20 نمونه بوده که از هر فرد مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب کلینیک ویژه بیمارستان قائم که ناقل بودن یا بیمار بودن آن توسط پزشک متخصص تشخیص داده شده و نیز از طریق تستهای آزمایشگاهی مورد تایید قرار گرفت، 15 cc خون گرفته که 5cc آن به صورت لخته بوده و از سرم آن برای اندازه گیری سطح سرمی Fas محلول با روش الایزا استفاده شد. 10cc مابقی با ماده ضد انعقاد EDTA مخلوط شده و از آن برای استخراج RNA و سنتز cDNA از لنفوسیتهای T و انجام RT-PCR برای مولکول Fas محلول استفاده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که هر چند سطح سرمی ( و نه بیان ژن Fas محلول) در گروه بیماران از لحاظ آماری در مقایسه با افراد سالم تفاوت معنی دار داشت (%5>p) ولی مقادیر در بین گروه بیماران بسیار متغیر بود. این نتایج پیشنهاد می کند که Fas محلول احتمالاً نقش مهمی در پاتوژنز بیماری HAM/TSP داشته و اینکه سطح سرمی Fas محلول احتمالاً با فعالیت بالینی در بیماران مبتلا به HAM/TSP مرتبط است.
کلمات کلیدی: آپتوز، Fas/FasL، بیماری HAM/TSP، ویروس HTLV-1، Fas محلول (sFas)
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
دانشجو: امیر رضا حبرانی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۴۵۰۶ ع
مقدمه: ویروس HLA-DR1 از نظر گروه رتروویروسهای انسانی و عامل لوسمی سلول T بالغین (ATLL) و پاراپازی اسپاستیک تروپیکال (TSP) یا میلوپاتی وابسته به HTLV_1 (HAM/TSP) میباشد از طرفی استان خراسان به عنوان منطقه آندمیک با شیوع 3% می باشد. اما چرا تمام افراد آلوده به HTLV_1 به HAM/TSP دچار نمی شوند و فقط درصدی از آن ها (حدود 5%) به سمت HAM/TSP سیر می کنند. هدف ما در این تحقیق این است که بررسی کنیم، آیا مولکول های ایمونولوژیکی خاصی در این امر دخیلند یا خیر؟ از آن جا که مولکول های HLA-DR در سطح لنفوسیت های T در حالت فعال شده بارز می شود به همین دلیل سنجش HLA-DR بایستی نشانگر میزان فعالیت ویروس و پیش آگهی به سمت بیماری های وابسته باشد.
روش کار: ما در این تحقیق مولکول های HLA-DR را در 30 بیماری HAM/TSP و 30 فرد کنترل سالم بررسی کردیم. روش کار ما در HLA-Typing با استفاده از PCRمدل PTC100 و کیت LiPA شرکتlnnogenetics بود. به این صورت که 5-2 سی سی از خون افراد را گرفته و پس از استخراج DNA را توسط PCR را بر روی ژل آگارز 2% الکتروفورز می‌کنیم و پس از رنگ آمیزی با برمید اتیدیوم DNA تکثیر یافته توسط کیت مخصوص و توسط نرم افزار کامپیوتری ویژه از نظر HLA تعیین گروه میگردد.
با توجه به محاسبات آماری فقط در مورد HLA-DR1 و HLA-DR3 ارتباط معنی داری بین بیماران و افراد کنترل سالم به دست آمد. به این صورت که HLA-DR1 به عنوان یک فاکتور خطر ساز مطرح است و وجود این آنتی ژن در هر فردی می تواند شانس ابتلا به HAM/TSP را به میزان 4/4 برابر نسبت به افرادی که فاقد این آنتی ژن می باشند. افزایش دهد این ارتباط بین مولکول HLA-DR1 و بیماری HAM/TSP در ژاپن نیز در سال 1996 گزارش شده است در مقابل HLA-DR3 به عنوان یک فاکتور محافظت کننده مطرح است و وجود این آنتی ژن در هر فردی می تواند شانس ابتلا را به میزان 8/5 برابر نسبت به افرادی که فاقد این آنتی ژن هستند کاهش دهد.
با توجه به نتایج فوق و آگاهی از HLA_DR سطح لنفوسیت های فرد ما می توانیم پیش آگهی ابتلا به بیماری را پیش بینی کرده و در مواردی که شخص HTLV_1 باشد و از طرفی HLA-DR1 نیز در سطح لنفوسیتهای وی آشکار شده باشد قبل از ابتلا به HAM/TSP اقدامات لازم درمانی را انجام داده بدین وسیله از پیامدهای بعدی عفونت HTLV_1 جلوگیری کنیم. در مقابل اگر فرد HLA-DR3 در سطح لنفوسیت‌هایش آشکار شده باشد و می توان با پیگیری های مرتب بالینی و آزمایشگاهی وی را تحت نظر داشت.
دانشجو: ب‍ه‍ن‍از ف‍روزش
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 4938 ع
عوامل متعددی برای تشخیص، طبقه بندی ، تعیین پیش آگهی و حتی درمان لوسمی حاد، که از شایعترین بدخیمی های خونی است، مورد توجه قرار گرفته است. از این مجموعه عوامل می توان به سطح سرمی IL-2Ra ، میزان آلودگی به HTLV-1 و مقادیر مربوط به عوامل خونی و بیوشیمیایی اشاره کرد. در این مطالعه سعی کردیم ارتباط شاخصهای فوق را ابتلاء به لوسمی، نوع لوسمی و پیش آگهی آن مورد ارزیابی قرار دهیم.
این بررسی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد که به مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد (بیمارستان‌های قائم و امام رضا) مراجعه می کنند در یک پیگیری دو ساله (80-70) انجام شد. حجم نمونه در مبتلایان به لوسمی70 نفر (36 مرد و 34 زن) بود که به دو گروه AML (36 نفر) و ALL (34 نفر) تقسیم می شدند. نمونه های خون وریدی این بیماران از نظر LDH، ESR، PLT، WBC، HCT، HTLV-1، IL-2Ra بررسی گردید.
نتایج حاصله نشان داد که میانگین غلظت سرمی IL-2Ra در بیماران لوسمیک مورد مطالعه 2100 ±1510pg/ml بوده که در مقایسه با افراد سالم این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0/001). حساسیت IL-2Ra در تشخیص لوسمی 1/92 درصد و اختصاصیت آن 100 درصد است. همچنین میانگین غلظت سرمی IL-2Ra در گروه ALL، 2888pg/ml و در گروه AML، 1107pg/ml بوده که این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد (P=0/021) به علاوه مقایسه میانگین غلظت IL-2Ra براساس پیش آگهی بیماری نشان می دهد که بین بیماران با بهبودی کامل (1818pg/ml) بهبودی نسبی (2263pg/ml) و بدون بهبودی (2931pg/ml) تفاوت معنی داری وجود دارد (P=0/041). حدود 3/14 درصد از این بیماران، HTLV-1 مثبت بوده اند که در مقایسه با شیوع آلودگی HTLV-1 در جمعیت کلی خراسان (3/2 درصد) این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0/05). حساسیت HTLV-1 برای تشخیص لوسمی 3/14 درصد و اختصاصیت آن 8/97 درصد است. از سوی دیگر میزان آلودگی در بیماران ALL (8/18 درصد) کمی بیش از بیماران AML (5/10 درصد) بوده است که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نمی باشد. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین آلودگی به HTLV-1 با پیش آگهی لوسمی یافت نشد. از بین شاخصهای ارزیابی کننده عوامل خونی و بیوشیمیایی ESR، PLT، WBC و LDH از حساسیت و اختصاصیت نسبتاً بالایی برای تشخیص لوسمی برخوردارند در حالیکه HCT فقط اختصاصیت بالایی در تشخیص لوسمی دارد. مقادیر HCT و PLT در بیماران ALL بیشتر از بیماران AML بوده که این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد. هیچ ارتباطی بین مقادیر این شاخصهای آزمایشگاهی با پیش آگهی لوسمی یا سیر آن پیدا نشد.
براساس نتایج فوق می توان از سطح سرمی IL-2Ra، میزان آلودگی به HTLV-1 و مقادیر آزمایشگاهی LDH، ES، PLT، WBC،HCT در تشخیص لوسمی حد استفاده کرد. همچنین از IL-2Ra و احتمالاً HCT و PLT می توان در طبقه بندی لوسمی سود برد. ضمناً IL-2Ra می تواند در تعیین پیش آگهی لوسمی و سیر آن مفید باشد.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
دانشجو: ن‍اه‍ی‍د ش‍ج‍اع‍ی‍ان
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای عمومی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: 5807 ع
HTLV-I بعنوان عامل اتیولوژیک در بیماری یعنی ATLL و HAM/TSP ش‍ن‍اخ‍ت‍ه شده است. ATL یکی از بدخیمی های خونی است که ب‍اض‍ای‍ع‍ات ت‍ف‍ک‍ی‍ک اس‍ت‍خ‍وان‍ی، درگ‍ی‍ری پ‍وس‍ت، ه‍ای‍پ‍رک‍ل‍س‍م‍ی، سطوح سرمی بالای LDH ، اس‍پ‍ل‍ن‍وم‍گ‍ال‍ی و ه‍پ‍ات‍وم‍گ‍ال‍ی مشخص میشود. چ‍ه‍ارزی‍ر گروه بالینی ATLL گزارش شده که شامل شکل حاد، تحت حاد و مزمن و ل‍ن‍ف‍وم‍ا می شود.
محتوای آکاردئون
محققین: جلیل توکل افشاری، راشین گنجعلی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 88799
تاریخ خاتمه: 12/12/1389
پاراپارزی اسپاستیك گرمسیری بهمراه میلوپاتی ناشی ازHTLV-1 ( (HAM/TSPیك بیماری سیستم عصبی مركزی است كه در برخی افراد حامل ویروس HTLV-1 به وقوع می پیوندد و تا كنون درمانهای رایج توفیق چندانی در بهبود یا كاهش عوارض و ناتوانی ناشی از آن نداشته اند. در یك پژوهش در ژاپن (كه از نظر ویروس HTLV-1 اندمیك است) که در 1994 صورت گرفت مشخص شد که ژن IL-1β نقش عمده ای در پاتوژنز بیماری HAM/TSP بازی میکند. پلی مورفیسم IL-1β در جایگاه 511- و 3953+ بصورت تغییر تک نوکلئوتیدی (SNP) و به شکل C\T بوده و بدلیل واقع شدن در ناحیه تنظیمی ژن، پلی مورفیسم در این مناطق بطور بالقوه در تولید و تعدیل پروتئین IL-1 نقش دارد. لذا پلی مورفیسم آن با پیشرفت بعضی بیماریها ارتباط دارد. IL-1RN بعنوان یک مارکر مقاومتی بر علیه عفونت‌های ویروسی گزارش شده است و پلی مورفیسم آن بصورت تکثیر با تکرارهای متغیر یک ناحیه با طول 86 جفت باز در اینترون (VNTR) میباشد و نقش مهمی در تنظیم عملکردهای التهاب دارد. با توجه به اندمیک بودن آلودگی به ویروس HTLV-1 در استان خراسان، پژوهش جاری جهت بررسی پلی مورفیسم ژن IL-1RN, IL-1β در گروهی از بیماران HAM/TSP و مقایسه با گروه حامل بدون علامت و نیز افراد سالم (فاقد ویروس) طرح شد.
اهداف: بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن های1ß IL-1RN,IL- در بیماران آلوده به ویروس HTLV1 در جمعیت خراسان
نوع مطالعه: بنیادی- کاربردی
روش مطالعه: در این مطالعه موردی – شاهدی 200 نفر شامل 60 بیمار مبتلا به HAM/TSP مراجعه كننده به مراكز بهداشتی-درمانی استان خراسان كه تشخیص توسط متخصص مغز و اعصاب و بر اساس معیار های سازمان بهداشت جهانی (22) انجام می شود و 140 فرد حامل ویروس HTLV-1 و فاقد علائم بالینی HAM/TSP كه از سازمان انتقال حون مشهد ارجاع می شوند، بعنوان اولین گروه شاهد و نیز 200 فرد سالم (فاقد ویروس) از بین افراد مراجعه کننده به سازمان انتقال خون بعنوان دومین گروه شاهد انتخاب می شوند.
inclusion criteria: عفونت HTLV-1 در دو گروه بیماران HAM/TSP و حاملین بدون علامت ویروس HTLV-1 با دو تست الایزا (بررسی وجود آنتی بادی ضد ویروس در سرم) و سپس وسترن بلات (تایید وجود پروتئین ویروسی در خون) یاPCR (بررسی وجود DNA ویروس درخون) تایید میگردد.
exclusion criteria: وجود عفونت همزمان با ویروس HIV، ویروس هپاتیت، بیماری های خود ایمن و بیماری های نقص ایمنی جزء معیارهای خروج از مطالعه در هر سه گروه میباشند. ضمنا هیچیک از افراد مورد مطالعه با یکدیگر نسبت خانوادگی ندارند.
برای هر فرد یك پرسشنامه با همكاری خود فرد و توسط پزشك متخصص مغز و اعصاب تكمیل می شود كه نمونه این پرسشنامه ضمیمه فرم پژوهشی می باشد. با اخذ رضایت نامه آگاهانه 6 سی سی نمونه خون وریدی از كل400 فرد مورد مطالعه به روش استریل گرفته خواهد شد و در لوله های حاوی ماده ضدانعقاد EDTA جمع آوری می شود. این نمونه ها به پژوهشكده بوعلی در شهر مشهد منتقل می شوند و سپس DNA با استفاده از روش استاندارد salting out و طبق پروتكل شركت سازنده كیت، از خون تام استخراج میشود. پلی مورفیسم ژن IL-1β به روش Restriction Fragment Length Polymorphism (RFLP) و پلی مورفیسم IL-1RN به صورت (VNTR) در اینترون 2 تعیین شده و اطلاعات مربوط به پلی مورفیسم ژن در پرسشنامه هر بیمارثبت میشود.
یافته‌ها: در طرح انجام شده 12 نوع پلی مورفیسم در جایگاه IL-1RNیافت شد که فراوانی ژنوتایپ ها در گروه ناقل 1/1 -2/1-3/1-2/2-4/1 و 5/5 به ترتیب 55.6٪-30.8٪-3.4٪ -5.1٪ و0.9٪ و فراوانی ژنوتایپ ها ی 1/1 -2/1-3/1-2/2-5/1و 5/2 و 3/3 در بیمارانHAM/TSp به ترتیب 41.5٪-38.5٪-3.1٪ -10.8٪ – 1.5٪ -1.5٪ – و 1.5٪بود. در حالیکه در گروه کنترل ژنوتایپ های 1/1-2/1- 2/2-5/1-5/2-4/1-3/2-4/4 به ترتیب با فراوانی های 48.3٪-40٪-3.3٪-2.5٪-0.8٪-3.3٪-0.8٪و 0.8٪ مشاهده گردید. در جایگاه (511-) اینترلوکین 1 بتا فراوانی آلل b در بیماران HAM/TSP – ناقل و کنترل به ترتیب 43٪-50٪ و 55٪ بدست آمد. فراوانی همین آلل در جایگاه (3954+) در بیماران HAM/TSP – ناقل و کنترل به ترتیب 72.8٪-71٪ و 75٪ بدست آمده است.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: سید عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت پناه بایگی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 900655
تاریخ تصویب: 15/12/90
تاریخ خاتمه: 14/5/91
مقدمه: HTLV-I نوعی رتروویروس انکوژن انسانی می باشد که حدود 10 تا 20 میلیون نفر را در جهان مبتلا کرده است. یکی از مناطق اندمیک این ویروس استان خراسان رضوی میباشد. شیوع این ویروس در مشهد 3 درصد است. این ویروس می‌تواند در 1 تا 5 درصد مبتلایان بیماری‌هایی نظیر لوسمی لنفوسیت T بزرگسالانATL و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری HAM/TSP ایجاد کند. HAM/TSP بیماری التهابی سیستم عصبی است. در این بیماری میلین زدایی تدریجی درCNS رخ می‌دهد و همین امر باعث ایجاد اختلال در راه رفتن و ضعف و سستی اندام‌های تحتانی می گردد. کموکاین ها با هدایت سلول های T به ناحیه التهاب زمینه گسترش التهاب را فراهم می کنند. به این دلیل که هر کموکاین به گیرنده اختصاصی خود متصل می شود یکی از ارکان مهم در مسیریابی سلول های ایمنی، گیرنده های کموکاین ها می باشد. در این بیماری کموکاین های متعددی افزایش می یابد اما این که کدام کموکاین ها تاثیر مهمتری در روند التهاب دارند وابسته به بررسی گیرنده کموکاین ها می باشد. با شناخت گیرنده های دخیل در التهاب می توان فاکتورهای اساسی در ورود سلول های آلوده به CNS را شناسایی نمود و می توان با تاثیر بر آن ها التهاب در CNS را دست خوش تغییر کرد. در این پژوهش با استفاده از تکنیک Real-time PCR میزان بروز گیرنده های CXCR3 و CCR6 لنفوسیت های خون محیطی در سه گروه بیمارانHAM/TSP ، ناقلین HTLV-1 بدون علامت و افراد سالم بررسی گردید. همچنین با استفاده از روش 1ELISA مقدار کموکاین های CXCL9 و CXC10 موجود در سرم سه گروه ذکر شده ارزیابی شد. با پی بردن به گیرنده های بیان شده بر روی سلول های T می توان نقش موثرتری در کنترل التهاب ایفا نمود. از این رو تحقیق و پژوهش در زمینه های مختلف این ویروس در بهبود شیوه هایی درمانی موثر خواهد بود.
روش کار: در این مطالعه از 42 نفر در سه گروه بیماران HAM/TSP (22 نفر) ناقلین بدون علامت (22 نفر) و افراد سالم (20 نفر) خون محیطی دریافت شد. به منظور انجام تکنیک Real Time PCR از هر فرد 10 میلی لیتر خون محیطی دریافت گردید، پس از جدا سازی لنفوسیت های و استخراجRNA ، cDNA طبق پروتکل سنتز شد. در این آزمایش بروز کموکاین رسپتورهای CXCR3 و CCR6 در لنفوسیتهای خون محیطی با استفاده از تکنیک Real-time PCR بررسی و همچنین میزان کموکاین های CXCL9 و CXCL10 در سرم با استفاده از روش ELISA تعیین شد. همچنین از کیت پرووایرال لود برای اندازه گیری میزان ویرال لود بیماران و نیز افراد ناقل استفاده گردید.
نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش Real Time PCR مشخص شد که میزان بیان کموکاین رسپتور CCR6 در بیماران و افراد ناقل نسبت به افراد سالم بیان بیشتری دارد. این اختلاف در بین گروه بیمار و سالم (p<0.005) و در بین گروه ناقل و سالم (p<0.041) می باشد. همچنین میزان CXCR3 در ناقلین بدون علامت و بیماران نسبت به افراد سالم بیان کمتری نشان می دهد. این تفاوت ها از لحاظ آماری بدین شرح بوده است: تفاوت بین گروه ناقل و سالم (p<0.001)و نیز بین گروه بیمار و سالم (p<0.001) می باشد. در مورد کموکاین ها نیز میزان CXCL10 در بیماران نسبت به افراد سالم و ناقلین بدون علامت افزایش معناری دارد اما میزان کموکاین CXCL9 در سه گروه تفاوت معنادار آماری نداشت. اندازه گیری کموکاین های CXCL9 و CXCL10 در سرم نشان می دهد که میزان CXCL9 در بیماران و ناقلین بدون علامت و میزان CXCL10 در بیماران نسبت به افراد سالم بیشتر می باشد. به نظر می‌رسد ویروس HTLLV با فعال کردن سلول های ایمنی نقش مهمی در افزایش CXCL9 و CXCL10 داشته باشد. اما این افزایش الزاما به این منظور تاثیر گزاری CXCL9 و CXCL10 در این دوره از بیماری نیست چون این کموکاین ها برای اعمال اثر باید به گیرنده خود متصل گردد. بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعه ما میزان بیان گیرنده این کموکاین ها یعنی CXCR3 در بیماران پایین است. این طور به نظر می رسد که بیان این گیرنده در مراحل مزمن تر بیماری افزایش یابد و با جذب سلول های Th1 و CTL بتواند تاثیر مهمی در آسیب های نخاعی داشته باشد. از سویی دیگر سطح تولید CXCR3 در گروه ناقل کمتر از سایر گروه ها می باشد، به نظر می رسد که علت این پدیده، توانایی ویروس در تغییر دادن الگوهای سیستم ایمنی به منظور حفظ خود در برابر پاسخ های سیستم ایمنی سلولی باشد. در ارتباط با این موضوع تعدادی دیگر از ویروس ها می توانند با استفاده از این مکانیسم سطح بیان کموکاین ها و گیرنده های مرتبط با پاسخ های ایمنی سلولی را در میزبان کاهش دهند . از این رو کاهش بیان CXCR3 در ناقلین بدون علامت می‌تواند از تکنیک های دفاعی ویروس برای بقای خود باشد . در همین راستا در بررسی همبستگی مشخص گردید که CCR6 با CXCL9 ارتباط مثبت دارد پیشنهاد می شود که افزایش CCR6 در ارتباط با افزایش سلول های TH17 میباشد، هنگامی که این سلول ها در خون محیطی افزایش می یابند با تولید سایتوکاین های التهابی سبب برانگیختن سلولها برای تولید کموکاین های مختلف از جمله CXCL9 و CXCL10 می گردند. به نظر می‌رسد که بررسی گیرنده کموکاین ها در بیماری ها نتایج تخصصی تری نسبت به کموکاین ها ارائه دهد به این دلیل که در هر دوره از بیماری تحت تاثیر سایتوکاین های پیش التهابی کموکاین های متنوعی تولید می شوند، در حالیکه بروز کموکاین رسپتورها محدودتر بوده و بر روی سلول های به خصوصی بیان می شوند. اندازه گیری میزان CXCL10 نشان می دهد که میزان این کموکاین در گروه HAM/TSP بیشتر از سایر گروه هاست. اما در گروه ناقل افزایش اندکی دارد. این کموکاین می تواند به عنوان یک تکنیک افتراقی برای تشخیص افراد ناقل از بیماران HAM/TSP باشد. از سویی دیگر همانطور که در نتایج مشاهده می گردد وایرال لود در بیماران به طور معنی داری بیشتر از افراد ناقل است. افزایش وایرال لود یک ریسک فاکتور مهم در ایجاد بیماری HAM/TSP می باشد. افزایش وایرال لود با افزایش تعداد لنفوسیت های فعال همراه است که این فرایند سبب افزایش تعداد سلول هایی می شود که توانایی عبور از سد خونی مغزی را بدست می آورند.
کلمات کلیدی: HTLV-I, CXCR3, CCR6, HAM/TSP, Real time PCR, Proviral load
دانشجو: آت‍وس‍ا ان‍زوای‍ی
استاد راهنما:
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای تخصصی بیماریهای داخلی
دانشکده/ دانشگاه:
كد پایان‌نامه: ۳۴۴ پ
ویروس HTLV ع‍ض‍وی ازخ‍ان‍واده Retroviridae بهعنوان ویروسی که ق‍ادر به ب‍ی‍م‍اری‍زائ‍ی دران‍س‍ان می باشد، در سال ۱۹۸۰ شناسایی شد. درای‍ن مدت اطلاعات س‍رواپ‍ی‍دم‍ی‍ول‍وژی‍ک نشان دادند که HTLV-1 علت ح‍داق‍ل دو بیماری مهم دران‍س‍ان است ATL و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری که میلوپاتی ناشی از HTLV-I هم ن‍ام‍ی‍ده میشود. ب‍ات‍وج‍ه به شیوع س‍رواپ‍ی‍دم‍ی‍ول‍وی‍ک ویروس HTLV-I درش‍ه‍رم‍ش‍ه‍د (۲/۳) و ب‍الط‍ب‍ع شیوع بیماری HAM/TSP درح‍ام‍ل‍ی‍ن این ویروس، بر آن ش‍دی‍م به بررسی نقش فرایند ایمنی درای‍ن بیماران و مقایسه ن‍ح‍وه پاسخ ایمنی در بیماران HAM/TSP نسبت به افراد ناقل HTLV-I و افراد سالم ب‍پ‍ردازی‍م.
محتوای آکاردئون
محققین: محمدرضا عباس زادگان، رضا فریدحسینی، مهران غلامین
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 80093
1- جمع آوری نمونه : ابتدا خون مربوط به بیماران HAM/TSP و ناقلین سالم (healthy carriers) و بیماران ATL از طریق بیمارستان قائم و سازمان انتقال خون مشهد و نیز آزمایشگاه تشخیص طبی پردیس جمع آوری شد. تعداد 20 نمونه HAM/TSP و 25 نمونه ناقلین سالم و 2 نمونه مربوط به بیماران ATL جمع آوری شد.
2- مرحله استخراجDNA از نمونه های فوق به دلیل اینکه جایگاه ویروس در داخل لنفوسیت های خون محیطی می باشد لذا در مرحله اول لنفوسیتهای خون توسط محلول فایکول جمع آوری می شد بعد از جمع آوری لنفوسیت ها مراحل استخراج DNA بروی لنفوسیت ها بعد از جمع آوری نمونه های خون و انتقال آن به آزمایشگاه ژنتیک انسانی پژوهشکده بوعلی مراحل استخراج بروی این نمونه ها انجام شد. DNA extraction (طبق پروتکل) و salting out صورت گرفت خلوص و غلظت نمونه های استخراج شده توسط photometer UV انجام گردید تا غلظت مناسب جهت برداشتن در واکنش های بعدی انجام شود.
3- مرحلهPCR بر روی نمونه های فوق در این مرحله با طراحی 2 جفت پرایمر که مربوط به ناحیه Tax ویروس HTLV-I می باشد. صورت می گرفت تکنیک PCR به نام Nested PCR می باشد از خصوصیات این نوع PCR داشتن اختصاصات زیاد است که در 2 مرحله PCR صورت می گیردPCR انجام شده در این طرح به صورت Heminestedمی باشد که در آن یکی از پرایمر های در مرحله اول و نیز مرحله دوم به کار می رود در مرحله اول از پرایمرهای outer که نسبت به ناحیه اصلی تکثیر یا سنتز خارجی تر قرار می گیرند و در مرحله دوم از پرایمر های innerکه نسبت به پرایمر های واکنش اول داخلی تر قرار می گیرند.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: هوشنگ رفعت پناه بایگی، محمدرضا هدایتی مقدم
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
كد طرح: 89712
تاریخ تصویب: 1390/06/05
تاریخ خاتمه: 1391/04/05
زمینه: HTLV-1 نوعی رتروویروس انكوژن انسانی است كه با ایجاد بیماریهای ATL و HAM/TSP وبرخی بیماریهای وابسته ارتباط دارد و در جمعیت آلوده كمتر از 5 درصد افراد به سمت ATL و یا HAM/TSP پیشرفت می كنند و 95 درصد باقیمانده بصورت ناقلین بدون علامت در طول عمر باقی می مانند.شیوع عفونت HTLV-1 در مشهد تا 2.1 درصد در جمعیت عمومی و 0.7 در صد در جمعیت اهداكنندگان خون گزارش گردیده است.تفاوت در وضعیت پاسخ ایمنی در اقراد حامل ویروس می تواند یكی ازعلل تفاوت میزان بروز ATL ویا HAM/TSP در این افراد باشد. ماركرهای ویرال HTLV-1 و همچنین ماركرهای ایمونولوژیكی می تواند الگوی مناسب از وضعیت پاسخ ایمنی در مقابل ویروس HTLV-1 در نظر گرفته شود.
اهداف: در مطالعه حاضر به بررسی ماركرهای ویروس و ماركرهای پاسخ ایمنی سلولی شامل اندازه گیری آنتیبادی ضد ویروس اپشتن بار (EBV) همچنین ماركرهای پلاسماییTسل شامل اندازه گیری میزان اینترلوكین2 محلول، اندازه گبری CD30 محلول ، مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه براین پاسخ ایمنی سلولهای B شامل اندازه گیری IgE توتال و فعالیت غیراختصاصی سیستم ایمنی شامل اندازه گیری CRP و نئوپترین در گروههای مورد مطالعه مورد بررسی قرار میگیرد.
نوع مطالعه: بررسی مقطعی
روش مطالعه: تعداد 77 نفر در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند كه این افراد از میان اهدا كنندگان خون مراجعه كننده به سازمان انتقال خون مشهد انتخاب شده بودند. با توجه به انجام آزمایشanti-HTLV-1 برای اهدا كنندگان خونی از این تعداد 39 نفر اهدا كننده سالم و 38 نفر ناقل ویروس انتخاب شدند كه افراد ناقل پس از تكرار مجدد تست آنتی بادی ضد HTLV-1 با روش الیزا و انجام تست تائیدی بروش وسترن بلات به عنوان ناقل ویروس HTLV-1 در نظر گرفته شدند. معاینه اهداكنندگانی كه از نظر HTLV-1 مثبت بودند توسط پزشك متخصص و برای شناسایی موارد ابتلا به بیماری HAM/TSP یا ATL و خارج كردن آنها از گروه ناقلین مطالعه انجام شد. بنابراین در مطالعه حاضر ماركرهای ویروس شامل میزان بار ویروس و تیتر آنتی بادی علیه HTLV-1 و همچنیین ماركرهای پاسخ ایمنی سلولی شامل اندازه گیری آنتی بادی ضد ویروس اپشتن بار (EBV) همچنین ماركرهای پلاسماییTسل شامل اندازه گیری میزان اینترلوكین2 محلول ، اندازه گبری CD30 محلول ، مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه براین پاسخ ایمنی سلولهای B شامل اندازه گیری IgE توتال و فعالیت غیراختصاصی سیستم ایمنی شامل اندازه گیری hs-CRP و نئوپترین در گروههای مورد مطالع مورد بررسی قرار گرقت.
یافته‌ها: تعداد افراد مورد مطالعه 77 نفر شامل 38 ناقل HTLV-1 و 39 فرد سالم بود. میانگین تیتر آنتی بادی Anti-HTLV در ناقلین ویروس 195±9/224 و بار ویروس در ناقلین 352 در 104 لنفوسیت بود. میانگین سطح سرمی sIL2R و sCD30در ناقلین HTLV-1 از افراد سالم بیشتر بود و بین دو گروه تفاوت معنی‌داری و جود داشت ( به ترتیب 001/0 p< و 0.006 p= )، ولی میانگین سطح neopterin در ناقلین HTLV-1 و در افراد سالم تفاوت معنی‌داری نداشت (p>0.05 ). در ناقلین HTLV-1 بین سطح سرمی sIL2R با sCD30، بین sIL2R با neopterin و بین sCD30 با neopterin همبستگی معنی‌داری وجود داشت.با این حال در افراد سالم تنها بین سطح سرمی sCD30 با neopterin همبستگی معنی‌داری وجود داشت ولی بین sIL2R با sCD30 و بین sIL2R با neopterin همبستگی معنی‌داری وجود نداشت. در ناقلین HTLV-1 تنها بین سطح سرمی neopterin با تیتر سرمی Anti-HTLV-1 همبستگی معنی‌داری وجود داشت اگر چه مقدار آن قابل توجه نبود. میانگین سطح سرمی hs-CRP- درناقلین HTLV-1 کمتر از افراد سالم (p=0.003) بود. میزان آنتی بادی بر علیه آنتی ژنهای EA وVCA ویروس EBV درناقلین HTLV-1 کمتر از افراد سالم بود (به ترتیب p=0.02 و p=0.007 ) ولی تفاوتی در میزان آنتی بادی بر علیه آنتی ژنهای EBNA و همچنیین میزان IgE بین دو گروه وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: تفاوت های قابل ملاحظه ای در پاسخ های ایمنی بین اقراد ناقل ویروس HTLV-I و افراد سالم وجود دارد که می توان بر اساس آنها ریسک خطر به بیماریهای HAM/TSP و ATL در ناقلین ویروس را پیش بینی نمود.
كلمات كلیدی: ماركرهای ایمنی، Anti-EBV، sIL2R، sCD30، CRP، neopterin، Total IgE، Proviral load، Anti-HTLV-I
محققین: علی صادقیان، محمودرضا آذرپژوه، سید عبدالرحیم رضایی، سید عباس طباطبائی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 88134
دانشجو: حامد صادقیان
مقطع تحصیلی: دک‍ت‍رای تخصصی آس‍ی‍ب‌‌ش‍ن‍اس‍ی
كد پایان‌نامه: ۵۱۳۳۱
زمینه و هدف: بیماری پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری به همراه میلوپاتی ناشی از HTLV1 (HAM/TSP) یک اختلال نورولوژیک است که در 1 تا 2 % افراد آلوده به ویروس HTLV1 رخ می دهد. لنفوسیتهای CD4+ ،CD25+ Treg نقش مهمی در تنظیم فعالیت ایمنی بر علیه بافت خودی و پیشگیری از بیماریهای خودایمنی دارند. نشان داده شده که در بیماران HAM/TSP لنفوسیتهای Treg یک مخزن مهم ویروس است و کمیت و کیفیت این سلولها در بیماران تحت تاثیر قرار می گیرد.
روش مطالعه: در این مطالعه بار پروویروسی،Foxp3 و GITR در لنفوسیتهای Treg21بیمار مبتلا به HAM/TSP 15 زن و 6 مرد، متوسط سن 50-43 سال اندازه گیری شد. گروه کنترل شامل16 حامل سالم ویروس (8 زن و 8 مرد) با متوسط سنی 41-25 سال بود. فلوسایتومتری برای تعیین درصد لنفوسیتهای CD4+CD25+ Treg انجام شد. RealTimPCR برای اندازه گیری بار DNA پروویروس و mRNA مارکرهای سلولی لنفوسیتهایTreg شامل Foxp3 و GITR انجام شد.
یافته‌ها :درصد و تعداد لنفوسیتهای Treg فاقد تفاوت معنی‌دار بین افراد بیمار (متوسط% 7.58) و افراد حامل سالم ( %6.52) بود. بار پروویروسی در بیماران (متوسط 313.36) بالاتر از حاملین سالم (144.93) بود (P = 0.035). سطوح mRNA برای Foxp3 و GITR در بیماران (متوسط 11.78 و 13.80) پایینتر از حاملین سالم (متوسط 18.44 و 21) بود (P.value به ترتیب 0.041 و 0.03). با توجه به نتایج میتوان اختلال فعالیت لنفوسیتهای Treg برای ایجاد بیماری HAM/TSP را مورد تایید قرار داد.
كلمات كلیدی: فلج اسپاستیک همراه با HTLV-1، پاراپارزی، Foxp3، GITR
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: رضا فریدحسینی، سید مرتضی تقوی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 85407
زمینه: تا کنون گزارشاتی در مورد همراهی بیماری ها ی اتو ایمیون تیروئید و عفونت با ویروس HTLV-I انجام شده است. هدف از این مطالعه تخمین میزان شیوع آنتی بادی های ضد تیروئیدی در ناقلین ویروس HTLV-I و بیماران پاراپارزی اسپاستیک ناشی از ان در شهر مشهد در شمال شرقی ایران بوده است تا هرگونه ارتباطی بین عفونت ویروسی HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو مشخص گردد.
بیماران و روش‌ها: 46 بیمار دارای عفونت HTLV-I (24 بیمار HAM/TSP و 22 ناقل ویروس بدون علامت) و 40 فرد سالم غیر مبتلا تحت غربالگری از نظر وجود اتوآنتی‌بادی‌های ضد تیروئیدی قرار گرفتند. تشخیص تیروئیدیت هاشیماتو بر اساس وجود اتو آنتی بادی های تیروئیدی (آنتی پراکسیداز تیروئیدی و آنتی تیروگلوبولین ) و وجود حد اقل یکی از دو مورد دیگر ( هیپوتیروئیدی و/یا گواتر ) داده شد. تحلیل اطلاعات بوسیله تست دقیق فیشر با نرم افزار آماری SPSS version 13.0. انجام شد و پی کمتر از 05/0 از نظر آماری با ارزش تلقی شد.
نتایج: در14مورد ( 6/63% ) از22 ناقل بدون علامت ویروس 6 مورد (25%) از 24 بیمار مبتلا بهHAM/TSP و3 مورد (5/7%) از 40 فرد سالم غیر مبتلا سطح آنتی بادی های تیروئیدی بالا بود. تیروئیدیت هاشیماتو در 4/45% از ناقلین بدون علامت -25 % بیماران HAM-TSP و 5/7% افراد سالم غیر مبتلا وجود داشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه شیوع بالای تیروئید هاشی موتو را در بیماران HAM-TSP و ناقلین HTLV-I در شهر مشهد نشان داد. یافته های ما همراهی عفونت HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو را در منطقه ما نشان می دهد.
کلمات کلیدی: HTLV-I ، پاراپارزی اسپاستیک ناشی از HTLV-I، تیروئیدیت هاشیماتو، ایران
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محققین: محمد رضا عباس زادگان، عبدالرضا وارسته، محمد خوشرو، بهجت غلامی، مهران غلامین
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
زمینه و هدف: عفونت سلولهای T انسان توسط ویروس HTLV 1 باعث رشد غیر قابل کنترل این سلولها شده که موجب لوسمی سلول T بالغین (ATL) می شود. ترانسفر میشن سلولهای T در مراحل اولیه ATL توسط پروتئین TAX ویروس HTLV 1 صورت می گیرد. علاوه بر ATL این ویروس عامل بیماریهای دیگری مانند پاراپارزی اسپاتیک (HAM/SP) میباشد. استان خراسان به خصوص شهر مشهد یک منطقه اندمیک HTLV-1 با شیوع حدود 3 درصد می باشد. هم اکنون تشخیص این آلودگی عمدتاً در مراکز انتقال خون کشور به خصوص به صورت روتین در مشهد توسط تست ELISA و تأیید آن با وسترن بلات انجام می شود. در تمامی این کیتها که سالیانه ارزبری قابل توجه ای دارند می توان از پروتئین TAX استفاده نمود. هدف ما در این پروژه تهیه پروتئین TAX توسط تکنولوژی ریکامبیننتDNA در E.coil بود. بعد از تهیه این پروتئین، روش ایمونوافینیتی کروماتوگرافی را در خالص سازی آن بکاربردیم. توسط روشهای Western-Bloting ، SDS-PAGER پروتئین TAX خالص شده شناسایی و خلوص آن بررسی گردید.
محتوای آکاردئون
محققین: هوشنگ رفعت پناه بایگی، محمود رضا آذرپژوه، حمیدرضا بیدخوری، حمید فرجی فرد
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
كد طرح: 89659
تاریخ تصویب: 15/5/1390
تاریخ خاتمه: 15/5/1391
مقدمه: ویروس HTLV-I رتروویروس انسانی بوده که موجب بیماریهای لوسمی لنفوسیتT بزرگسالان و میلوپاتی وابسته به HTLV-I/ پاراپارازی اسپاستیک گرمسیری ((HAM/TSP میگردد. HAM/TSP یک بیماری التهابی پیشرونده است که لنفوستهای CD4 و CD8 اختصاصی برای HTLV-I به سیستم عصبی مرکزی مهاجرت کرده و باعث دمیلینه شدن طناب نخاعی میشود. در این بیماران، الگوی کموکاینی و گیرنده های آن تغییر کرده و این تغییر باعث مهاجرت سلولهای سیستم ایمنی به سیستم عصبی مرکزی می شود. کموکاینها باعث مهاجرت سلولهای سیستم ایمنی به محل التهاب می‌شوند. در بیماران HAM/TSP لیگاندهای این گیرنده‌های کموکاین CXCR1 و CXCR2 افزایش می‌یابند. برای این مطالعه آزمایش Real time PCR به روش Taqman و همچنین فلوسیتومتری برای تعیین بیان ژنهای CXCR1 و CXCR2 طراحی شد.
روش کار: گلبولهای سفید از خون سه گروه بیمار HAM/TSP، ناقلین HTLV-I و افراد سالم به وسیله شیب غلظت فایکول جدا شدند. RNA از این سلولها استخراج شد و cDNA سنتز گردید. آزمایش Real time PCR به روش Taqman برای ژنهایCXCR1 و CXCR2 طراحی و بهینه‌سازی شد. بیان پروتئین توسط فلوسیتومتری نیز به تایید رسید.در این روش لنفوسیتهای CD4 و CD8 به طور جداگانه بررسی شدند. بار پرووایرال نیز برای دو گروه بیمار و ناقل اندازه گیری شد.
نتایج: با استفاده از روش بهینه سازی شده PCR Taqman Real time (R> 95% و E>99%)، داده‌های بدست آمده آنالیز شد که در این مطالعه افزایش بیان معنی دار ژن CXCR2 در بیماران HAM/TSP در مقایسه با دو گروه ناقل و کنترل سالم مشاهده شد. این نتایج به وسیله فلوسیتومتری نیز به تایید رسید. نتایج بدست آمده در مورد CXCR1 معنی دار نبود.نتایج همچنین ارتباط مستقیم بین بیان ژن CXCR2 و بار پرووایرال را در بیماران HAM/TSP نشان می‌دهد. این نتایج نشان داد به احتمال زیاد افزایش بیان CXCR2 یکی از مواردی است که در پاتوژنز بیماری موثر است.
کلمات کلیدی: HTLV-I, CXCR1, CXCR2, HAM/TSP, flow cytometry, Real time PCR, Proviral load
محققین: سید عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت پناه بایگی، ترانه رجائی
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 89699
تاريخ تصويب: 26/5/1390
تاريخ خاتمه: 26/5/1391
مقدمه: HTLV-1 نوعی رترو ویروس انکوژن انسانی است که در کمتر از 5 درصد افراد آلوده بیماری هایی نظیر ATL وHAM/TSP ایجاد می کند. میزان کارایی سلولهای CTL ایجاد شده در میزبان نقش بسیار مهمی در کنترل بار ویروسی و در تعیین میزان خطر ابتلاء به بیماری التهابی HAM/TSP دارد. سلول های CTL درافراد ناقل بی علامت کارآمدتر از افراد بیمار HAM/TSP می باشند. IL-21 یک سایتوکاین چند عملکردی است که عملکرد تکثیری سلولهای CD8+ را ارتقاء می دهد و موجب افزایش توانایی سیتولیتیک و بقاء TCD8+ می شود. این سایتوکاین دارای نقش ویژه ای در کنترل عفونت های ویروسی می باشد.
روش كار: در این مطالعه از 60 نفر در سه گروه بیماران HAM/TSP(20 نفر) ناقلین بدون علامت (20 نفر) و افراد سالم (20 نفر) خون محیطی دریافت شد. بیان ژنIL-21، در سطح baseline و تحریک باng/ml) PMA 25( و یونومایسینg/ml) µ1(، در این سه گروه با استفاده از تکنیک Real-time PCR بررسی شد. همچنین سطح IL-21 در سرم و سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی با استفاده از آزمون الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. از کیت پرووایرال لود برای اندازه گیری میزان پروویرال لود بیماران و نیز افراد ناقل استفاده گردید.
نتايج: در این مطالعه بیان ژنIL-21، چه در سطح baseline و چه بعد از تحریک با PMA و یونومایسین، در گروه بیماران HAM/TSPدر مقایسه با گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم، به طور چشمگیری بالاتر بود و این اختلاف از نظر آماری نیز معنا دار بود ولی گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم از نظر بیان ژن IL-21 با هم اختلاف معناداری نداشتند. علی رغم انتظار ما، نتایج حاصل از بیان ژن و بررسی سطح IL-21 در سرم و سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی، با هم همسو نبودند، و سطح پروتئین IL-21در گروه سالم از گروه ناقل بی علامت و گروه بیمار بالاتر می باشد در ارتباط با سطح سرمی IL-21، این اختلاف معنی دار بود و لیکن اختلاف سطح IL-21 در سوپرناتانت حاصل از کشت لنفوسیتی، به سطح معنی داری p=0.05 نر سید. هم چنین در این مطالعه میزان لود ویروس در گروه بیماران بالاتر از ناقلین بدون علامت بود و این اختلاف از نظر آماری معنا دار بود (p=0.003).
نتيجه‌گيري: در این مطالعه بیان ژنIL-21، چه در سطح baseline و چه بعد از تحریک با PMA و یونومایسین، در گروه بیماران HAM/TSPدر مقایسه با گروه ناقل بدون علامت و گروه سالم، به طور چشمگیری بالاتر بود که ممکن است بیانگر آن باشد که IL-21 می تواند در وخیم تر شدن شرایط التهابی بیمار و پاتوژنز بیماری نقش داشته باشد. این مطالعه اولین بررسی است که نقش IL-21 را در در عفونت HTLV-I نشان می دهد و بنابراین باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا نقش این سایتوکاین در ایمونوپاتوژنز بیماریهای وابسته به HTLV-Iمشخص گردد.
كلمات كليدي: HTLV-1, IL-21, HAM/TSP
محققین: رضا فریدحسینی، محمدمهدی کوشیار
کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
كد طرح: 86687
دانشجو: غاده قشور
مقطع تحصیلی:
كد پایان‌نامه: 233 آ
مقدمه: ATLL بیماری سیستمیک با سیر پیشرونده و عامل اتیولوژیک آن ویروس HTLV-1 می باشد. این بیماری به صورت اندمیک در خراسان وجود داشته، افزایش تیتر آنتی بادی بر علیه ویروس، افزایش بار ویروس از فاکتورهای موثر در القای بیماری در گروه کاربر می باشد. داروی آرسنیک و اینترفرون آلفا اثر خود را به وسیله cell_cycle arrest و آپوپتوز سلولهای آلوده به HTLV- 1 و سلولهای بدخیم ATL را اعمال می کند، این اثر بوسیله shut_off در مسیر NF_KB اتفاق می افتد.
روش کار: در این مطالعه 28 بیمار مبتلا به ATLL مورد بررسی قرار گرفته اند. و از این تعداد فقط 13 بیمار تحت درمان با رژیم درمانی آرسنیک زیدویدوین و انترفرون آلفا قرار گرفته‌اند. برای همه بیماران مارکرهای تاییدکننده بیماری CD3, CD4, CD7, CD8, CD25 توسط فلوسایتومتری انجام دادیم. اندازه گیری مقدار viral load، فعالیت سلولهای T regulatory و بیان سایتوکاینهای نشان دهنده Th2 ،Th1 توسط دستگاه Real time PCR و همچنین بررسی فعالیت NF-KB و بیان آن قبل و بعد از درمان را انجام دادیم.
نتایج: از لحاظ بالینی 10 بیمار بهبودی کامل پیدا کرده اند و 3 بیماری بهبودی نسبی داشته اند. از لحاظ آزمایشگاهی، کاهشی معنی دار در NF-KB، viral load (P<0.001) و مقدار FOXP3 و (P<0.05) GITR قبل و بعد از درمان داشته است. مقدار IL-4 و IL-10 کاهش داشته ولی معنی دار نبوده به ترتیب 79, P=0.6).(P=0 همچنین افزایش معنی دار در مقدار INF-Y وجود داشته ولی IL-2 معنی دار نبوده ((P=0.705، P<0.05.
نتیجه‌گیری: رژیم درمانی آرسنیک، زیدوودین و اینترفرون آلفا باعث بهبودی و طول عمر بیشتر در بیماران مي‌گردد. همچنین این درمان باعث تقویت سیستم ایمنی از طریق افزایش میزان Th1 مي‌شود که خود سبب از بین بردن سلولهای سرطانی می باشد.
کلمات کلیدی: HTLV-1، ATL، FOXP3، GITR، NF- KB
محتوای آکاردئون
Houshang Rafatpaanh, Mahmoudreza Azarpazhuh
Start date: 1390/5/15
End (Completion) date: 1391/5/15
Background: HTLV-I-associated myelopathy tropical spastic paraparesis (HAM/TSP) is a progressive inflammatory disease in which HTLV-I specific CD8 and CD4 T cells recruit to central nervous system (CNS) and cause bystander demyelisation of spinal cord. Chemokines are known to induce the trafficking of immune cells to the inflammation sites. Chemokine and their receptors seem to be involved in the recruitment of immune cells to the central nervous system and make damage in this region. It has been shown that the ligand of chemokine receptors (CXCR1 and CXCR2) are increased in HAM/TSP patients, thus in this study we examined the expression of CXCR1 and CXCR2 by real-time PCR Taqman method, flow cytometry and proviral load in HAM/TSP patients, HTLV-I carriers and healthy controls.
Method: PBMCs were isolated from peripheral blood of asymptomatic carriers, HAM/TSP patients and healthy subjects by using Ficoll-hypaque density centrifugation. RNA was extracted and for cDNA was synthesised. A real-time PCR TaqMan method was designed and optimized for evaluation of CXCR1 and CXCR2 gene expression. Protein expression of CXCR1 and CXCR2 was also investigated for CD4 and CD8 T cells by flowcytometry. HTLV-I Proviral load was measured by real time PCR Taqman in patients with HAM/TSP and carriers.
Results: Using our optimised TaqMan real-time PCR (R>0.95 Efficiency>0.99), the analysed data in this study indicated that there is a significant increase in CXCR2 gene expression HAM\TSP patients compared with carriers and healthy subjects. The results were also confirmed by flowcytometry. The study demonstrated positive correlation between CXCR2 gene expression and proviral load in HAM/TSP patients. No significant difference was observed in CXCR1 gene expression among three groups.
Conclusion: The increased of CXCR2 gene expression in HAM/TSP patients compared with HTLV-I carriers and healthy controls might suggest that CXCR2 could be involved in the migration of the immune cells (especially CD8+ lymphocytes) to the CNS and contribute in HAM/TSP pathogenesis.
Seyed Abdolrahim Rezaee, Houshang Rafatpanah
Start date: 1390/5/15
End (Completion) date: 1391/5/14
Background: Human T-lymphotropic virus type 1 (HTLV-1) is a pathogenic retrovirus that infects human CD4+ T lymphocytes. Approximately 15-20 million people worldwide infected with this retrovirus. The geographical distribution of the virus include Japan, Africa, Caribbean Islands, Central and South America and north eastern of Iran. After infection, CD4+ T cells constantly express provirus genes, despite of this expression most infected people remain asymptomatic carriers but due to unknown virus and host interactions about 1% to 5% of infected people develop a T-cell malignancy termed adult T-cell leukemia (ATL), and a chronic neurologic disease known as HTLV-1–associated myelopathy/tropical spastic paraparesis (HAM/TSP). HAM/TSP is a chronic progressive inflammatory neurological disease causes axonal damages in the brain and spinal cord mainly the lower thoracic cord. Like other inflammatory responses immune cells infiltration have been demonstrated in brain and spinal cord lesions of HAM/TSP patients. Most of these cells are CD4, CTL and monocytes that can overcome blood brain barrier and enter CNS. After migration from blood to CNS, infiltrating cells trigger an immune response that its consequences affect neurons and cause axonal damage and demyelization. Axonal and neuronal damage correlates with neurological disability in patients with HAM/TSP. The exact mechanism of this devastating response is unknown but some mechanisms such as loss of the protective myelin sheath and bystander injury induced by the inflammatory milieu have been proposed to account for this neuronal damage. Similar to other inflammatory disorders excessive recruitment of leukocytes is characteristic feature of HAM/TSP. The correct trafficking of leukocytes is a fundamental attribute of the effective immune response to infection. Chemokines and chemokine receptors are crucial factors in leukocyte recruitment. Among chemokine receptors CXCR3 and CCR6 are cornerstones of pathogenesis in many inflammatory diseases such as SLE and MS. CXCR3 and CCR6 are markers for Th1 and Th17 cells respectively. Exploring the molecular features of the Th1 and Th17 cells are of great interest to scientists. Recently it’s demonstrated that Th17 cells and Th1 cells contact directly with neurons and contribute to axonal damage. These cells have different chemokine receptor profile. TH1 cells generally express CXCR3 and TH17 cells express CCR6. Diversity in chemokine receptor profile provides specificity to cell trafficking during tissue inflammation. In many CNS inflammatory diseases such as MS it is clear that Th1 cells and Th17 cells collaborate to develop an inflammatory response. The activity of these CD4+ T cell subsets within the CNS influences the pathology and clinical course of disease. The aim of this study was to quantify the CXCR3 and CCR6 chemokine receptors expression in the blood of HAM/TSP patients and compare it with asymptomatic carriers and healthy controls.
Method: A total of 64 participant including 22 patients with HAM/TSP, 22 asymptomatic carriers and 20 healthy people were recruited for the current study. HAM/TSP patients were taken from GHAEM hospital whereas asymptomatic carriers and healthy controls were recruited from the BLOOD TRANSFUSION ORGANIZATION. The diagnosis of HTLV-1 infection was made by antibody detection by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) and confirmed by Western blot. Patient’s physical examination was performed by a neurologist. Informed consent was obtained for all participants. The age of the 22 patients with HAM/TSP ranged from 22 to 64 years (mean 45 ± 27) and 63% were women. The age of the 22 HTLV-I carriers ranged from 25 to 53 years (mean 40 ± 09) and 50% were women. The age of the 30 healthy controls ranged from 20 to 60 years (mean 41 ± 2) and 60% were women.
Results: According to data obtained from Real-time PCR we found that the CCR6 mRNA level was significantly increased in HAM/TSP patients and asymptomatic carriers compared to healthy group. Differences in mRNA levels between healthy and HAM/TSP group was (p<0.005) and differences between healthy and asymptomatic carriers was (p<0.041). Also the CXCR3 mRNA level was significantly decreased in asymptomatic carriers and HAM/TSP patients compared to healthy group (p<0.001). CXCL9 level increased significantly in HAM/TSP patients compared with asymptomatic carriers and healthy group however CXCL10 level was not significantly changed among three groups.
Conclusion: These data showed that chemokine receptors express in different conditions and times in inflammatory diseases. As far as the patients in this study were in the early phase of the HAM/TSP disease it seems that increased in the CCR6 expression in the peripheral blood play a pivotal role in inflammation while the expression of CXCR3 expressing cells frequency doesn’t change in this time of the disease.
Keywords: HTLV-I, CXCR3, CCR6, Proviral load
Abdolrahim Rezaee, Houshang Rafatpanah, Taraneh Rajaei
Start date:1390/5/26
End (Completion) date: 1391/5/26
Background: HTLV-I is an oncogenic human retrovirus that among the population infected with HTLV-1, only less than 5% develop HAM/TSP or ATL and 95% remain asymptomatic for late long. An efficient cytotoxic T lymphocyte (CTL) response to HTLV-1 limits the proviral load and the risk of associated inflammatory diseases such as HAM/TSP. Interleukin-21 is a recently discovered multifunctional and pleiotropic cytokine. This cytokine has been shown to exert significant immune-enhancing functions. It promotes proliferation and accumulation of Ag-specific CD8+ effector T cells, and increases their survival and cytolytic potential.IL-21 also play a role in controlling chronic infections.
Method: Sixty cases including three groups of HAM/TSP patients (20 subjects), HTLV-1 carriers (20 subjects) and healthy people (20 subjects) were studied. Real-time PCR TaqMan method was designed and optimized for evaluation of IL-21 human gene expression in baseline cells as well as PMA and Ionomycin activated cells. The concentrations of IL-21 were determined in serum sample and culture supernatant, using commercial ELISA kit. HTLV-1 Proviral load kit used to evaluate the viral load in HAM/TSP subjects and healthy carriers.
Results: Using the optimised Real-time PCR (R˃ 0.95 Efficiency ˃ 0.9), the analysed data indicated a significant increasing in IL-21 gene expression in HAM/TSP subjects compared with carrier and healthy controls (p<0.05). In contrast, level of Circulating IL-21was decreased in HAM/TSP subjects in comparison with the other two groups. Otherwise, the level of IL-21 in culture supernatant indicated no significant differences between these three groups (p>0.05). The amount of HTLV-1 proviral DNA load in patients with HAM/TSP was significantly higher than HTLV-1 carriers(p=0.003).
Conclusion: In the present study the results have been demonstrated that IL-21 gene expression in HAM\TSP was significantly higher than carriers and healthy subjects. It is highly probable that increased level of IL-21 may contribute in HAM/TSP pathogenesis. Further studies are needed to appreciate and understand the full spectrum of effects exerted by increased production of this cytokine in HAM/TSP individuals.
Keywords: HTLV-1, IL-21, HAM/TSP
Houshang Rafatpanah, Mohammad Reza Hedayati Moghaddam
Introduction: Human T-cell lymphotropic virus type-1 (HTLV-1) is the causative agent of two major diseases in human; adult T-cell leukemia (ALT) and HTLV-1 associated myelopathy/tropical spastic paraparesis (HAM/TSP). Although majority of infected subjects remain asymptomatical, about 5% develop ATL or HAM/TSP. The prevalence of HTLV-I infection in whole population and blood donors is 2.1% and 0.7%, respectively. Difference in the immune responses in HTLV-I infected individuals predispose to develop HAM/TSP, ATL or remain carriers. Viral markers and also immunological markers are considered as suitable pattern of immune response against HTLV-I in carriers.
Materials and Methods: In the present study 38 HTLV-1 carriers and 39 healthy sex and age match controls were selected to evaluate viral markers including HTLV-1 antibody titer and proviral load in carriers. We also examined the immunological markers in both HTLV-I carriers and control including sIL2R, sCD30, HSCRP, IgE, Neopterin and anti Epstein–Barr virus (EBV) antibody.
Results: The mean anti-HTLV-1 antibody titer in carriers was 224.9±195 and proviral load was 352 HTLV-1 DNA copies/104 PBMCs. The mean serum level of sIL2R and sCD30 were significantly higher in carriers compared to healthy donors (p<0.001, p=0.006, z=2.8 respectively), however there was no significant differences in neopterin levels between two groups. In HTLV-I carriers, there was a correlation between sIL-2R serum levels and CD30 I, sIL-2R and neopterin, and sCD30 and neoptrin. In control group there was only a correlation between and sCD30 and neoptrin. The mean serum levels of hs-CRP was lover in carriers than control (p=0.003). The mean anti EA and VCA EBA antibody was lower in carriers as compared with controls (p=0.02, p=0.007, respectively). There were no differences in EBNA antibody and IgE serum levels between two groups (p<0.5).
Conclusion: In conclusion, we observed several intriguing findings related to differences in host immune status in HTLV-I carriers and healthy controls which might provide important information regarding the increased risk of HTLV-I carriers to develop ATL or HAM/TSP.
Aims and Backgrounds: To investigate the Relationships between polymorphisms of interleukin1Beta, Il-R receptor antagonist genes and susceptibility to HTLV-1 virus in Khorasan population
Methods: Genomic DNA was extracted from the Whole blood of 66 HAM/TSP patients and 140 carrier Who referred to Ghaem hospital in Mashhad and 300 Healthy control were genotyped for IL-1 receptor antagonist genes using PCR-VNTR also In position IL1RN After PCR amplification, products were digested by restriction Ava I and TaqI enzymes and association between this polymorphisms and status of the disease was analyzed by Stata 6 software.
Results: The 12 kinds of polymorphism were found in IL1RN. The frequencies of 1/1, 1/2,1/3, 2/2, 1/4 and 5/5 were 55.6%, 30.8%,3.4%, 5.1%, 0.9% and 0.9% respectively in Carrier, 1/1, 1/2, 1/3, 2/2, 1/5, 2/5, and 3/3 were 41.5%,38.5%, 3.1%,10.8%, 1.5%, 1.5% and 1.5% respectively in HAM/TSP and 1/1, 1/2, 2/2, 1/5, 2/5, 1/4, 2/3, 4/4 were 48.3%, 40%, 3.3%, 2.5% 0.8% 3.3%, 0.8%, 0.8% respectively in healthy controls and we found The frequency of the “b” allele at IL1 beta (-511) position in HAM/TSP, carriers and healthy control groups were 43%, 50% and 55%, respectively. The frequency of the “b” allele at IL1 beta (+3954) positions in HAM/TSP, Carrier and control groups were 72.8%, 71% and 75% respectively.
Conclusion: IL-1 RN alleles 1 and 2 were significant between HAM/TSP patients and carrier (P=0.02), also IL-1 R allele 3 frequency was significant between HAM/TSP patients and healthy controls (0.03). Genotype frequency between carrier and controls were significant (P=0.044). Our results suggested that the carriage of allele 3 of IL-1RN may play a significant role in the development of HAM/TSP in HTLV-1 infection. Our findings showed that allele frequency in IL1 beta (-511) position was significantly different between HAM/TSP patients and control group (P=0.01, OR= 2.34). Genotype frequency in IL1 beta (-511) position was significantly different between HAM/TSP patients and control group (P=0.005, X2= 10.44) and between HAM/TSP and carrier patients (P=0.005, X2=10.66). These results shown that there was no significantly different in allele and genotype frequency in IL1 beta (+3954) between groups. Therefore, our results suggested that the carriage of allele b of IL1B (-511) may play an important role in the development of HAM/TSP in HTLV-1 infection.
Keywords: IL-1RN: Polymorphism; HAM/TSP; HTLV-I; IL1 Beta; SNP; PCR-RFLP