محققین: سید مرتضی تقوی، رضا فرید حسینی، امیر رضا خلیقی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 86480

تاریخ تصویب: 23/11/86 

تاریخ خاتمه: 23/07/88

زمینه: نقش احتمالی بعضی از عفونت های ویروسی در ایجاد دیابت نوع 1 محرز شده است. اخیراً اطلاعات زیادی در مورد احتمال ایجاد دیابت نوع 2 توسط ویروس ها منتشر شده است . ویروس تی سل انسانی نوع 1 (HTLV1) در بعضی از نقاط دنیا آندمیک است. هدف از مطالعه بررسی شیوع اختلالات قند خون در ناقلین این ویروس در مشهد بوده است.

بیماران و  مطالعه: 177 ناقل ویروس HTLV با سن بیشتر از 20 سال با 220 فرد سالم به عنوان گروه شاهد که دارای سن، جنس و اندکسل توده  بدنی مشابه بودند مقایسه شدند. نمونه خون در حالت ناشتا گرفته و جهت میزان قند خون آزمایش شد. نتایج با شیوع اختلالات قند خون در جمعیت عمومی مشهد نیز مقایسه شد.

نتایج:  شیوع اختلالات قند خون بصورت قابل ملاحظه ای در ناقلین ویروس بیشتر از افراد گروه شاهد بود. (16/10% در مقابل 5% برای دیابت و %98/25 در مقابل % 36/6 برای قند خون ناشتا مختل، پی کمتر از 05/0) شیوع اختلالات قند خون همچنین به صورت قابل  ملاحظه ای بیشتر از شیوع آن در جمعیت کل مشهد بود. شیوع اختلالات قند به صورت قابل  ملاحظه ای ای در ناقلین ویروس HTLV1 بیشتر از گروه شاهد بوده است. ویروسHTLV1  ممکن است ریسک دیابت را افزایش دهد.

كلمات كلیدی: دیابت، قند خون ناشتای مختل، ویروس HTLV1

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محققین: مریم صاحباری، هوشنگ رفعت پناه بایگی، امیر رضا ریحانی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 87582

زمینه: ویروس انسانی لنفوسیت T  تیپیک (HTLV1) رتروویروسی است که 10تا20 میلیون فرد را در جهان آلوده کرده است ولی در مناطق اندمیک فقط در 5% افراد آلوده منجر به بیماری می شود. برای  اولین بار این ویروس از بیماران دچار لوکمیای لنفومای سلول T بالغین استخراج شد،این ویروس ممکن است در برخی بیماریهای اتوایمیون بافت همبند مثل بیماری شوگرن،لوپوس اریتماتوس سیستمیک( SLE ) ،آرتریت و آرتریتهای التهابی مزمن نقش داشته باشد. برای تعیین ارتباط بین عفونت HTLV1 وSLE شیوعHTLV1 را در 130بیمار مبتلا به لوپوس بررسی کردیم و نتایج آن را با جمعیت سالم مقایسه کردیم.

اهداف: تعیین  ارتباط بیماری لوپوس اریتماتوس سیستمیك با آلودگی به ویروس انسانی لنفوسیت T تیپ 1 (HTLV1) در خراسان

روش مطالعه: 130زن مبتلا به SLE از نظر آنتی بادی نسبت به HTLV1 توسط ELISA غربالگری شدند. به عنوان گروه کنترل ،915 زن سالم با میانگین سنی 5/18 ± 1/29 سال که در مناطق دوازده گانه شهرداری مشهد زندگی می‌کردند، بطور اتفاقی انتخاب شدند.

نمونه های سرمی بیماران و گروه کنترل قبل از اندازه گیریHTLV1 در 70- درجه سانتی گراد نگهداری شد. در گروه بیمار نمونه های مثبت از نظر HTLV1 با روش وسترن بلات( Western blot) و در گروه کنترل با روش وسترن بلات و PCR دوباره بررسی شدند.

یافته‌ها: دو بیمار از 130 نفر(5/1 %) از نظرHTLV1 مثبت بودند. نمونه های این دو بیمار مجددا با روش وسترن بلات آزمایش شد.در گروه کنترل23 نفر از 915 نفر(5/2%) HTLV1 مثبت داشتند.

هیچ تفاوت آماری معنی داری از نظر مثبت بودن HTLV1 بین دو گروه وجود نداشت. (p=0.4) یک بیمار مبتلا به لوپوس با ابتلا به ویروس HTLV1 ، زن 54 ساله ای با ANA و آنتی بادی ds DNA مثبت،لنفوپنی،تستهای آنتی فسفولیپید مثبت، تشنج و تغییر سیگنال در MRI به نفع حادثه عروقی بود. بیمار دیگر یک زن 42 ساله با لکوپنی و لنفوپنی و تستهای ANA و آنتی ds-DNA مثبت از 9 سال قبل بود که از 2 سال قبل بتدریج دچار پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (TSP) شده بود.

بحث: از آنجا که مطالعات متفاوتی به نقش آلودگی به ویروسها در ایجاد بیماری لوپوس اشاره داشته اند و ویروس HTLV1 با توجه به ایجاد تظاهرات سیستمیکی که نتیجه اختلال ایمونولوژیک می باشد، مورد ظن است این مطالعه انجام گرفت. مطالعه ما مانند مطالعات Kurata- et al، Mellors -et al ، Panem- et al  ارتباطی بین ابتلا به ویروس HTLV1 و ایجاد بیماری SLE پیدا نکرد اما برخی مطالعات مانند مطالعه Scott- et al  و مطالعه Ito- et al این ارتباط را به نحوی نشان داده اند.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می دهد که ابتلا به ویروس HTLV1 نقش پاتوژنیکی در ایجاد بیماری SLE ندارد و بیماران مبتلا به SLE ممکن است با این ویروس یه طور اتفاقی آلوده شده باشند.

كلمات كلیدی: لوپوس-  ویروس انسانی لنفوسیت T تیپ 1- ایران

محققین: محمدجواد یزدان پناه، سیده زهرا میرفیضی، مهران رادفر

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی

كد طرح: 89936

تاریخ تصویب:  26/5/90          

تاریخ خاتمه: خرداد 92

زمینه و اهداف: ویروس لوسمی/ لنفوم سلول T بالغین (HTLV-1) یک رتروویروس مختص انسان است كه باعث لوسمی و لنفوم از نوع سلول T دربالغین و میلوپاتی اسپاستیك تروپیكال شده و در استان خراسان اندمیك است. بیماری بهجت نیز یک بیماری خود ایمن است که به طور عمده در گروه واسكولیتها طبقه بندی میشود و در جریان آن ارگانهای مختلف، نظیر پوست، مخاط، چشم، مفاصل، عروق، اعصاب، دستگاه گوارش، بیضه، قلب و ریه درگیر میشوند. با توجه به محل شیوع و انواعی از درگیری های مشترک این دو بیماری، بررسی ارتباط این دو ضروری به نظر می رسد.  

نوع مطالعه: مطالعه مورد-شاهدی

روش مطالعه: مجموعا 280نفر (68 نفر مورد و 210 نفر شاهد) شرکت داشتند که گروه مورد متشکل از بیماران شناخته شده بهجت بود و گروه شاهد از جمعیت عمومی شهر مشهد انتخاب گردید. در هر دو گروه مورد و شاهد cc5 خون از ورید براکیال دریافت و وجود ویروس HTLV-1 از طریق ELISA در آن چک گردید و در صورت مثبت شدن نمونه از طریق PCR نتایج تایید گردید. سپس اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS آنالیز گردید. 

یافته‌ها: فراوانی شیوع علایم بیماری بهجت نشان داد که تست پاترژی در 6/42% بیماران مثبت بود. آفت دهانی، آفت تناسلی، علایم مفصلی، پوستی، عصبی و عروقی به ترتیب در 4/79، 5/51، 5/24، 8/35، صفر و 5/1 درصد بیماران مثبت بود. همچنین هیچ یک از علائم بیماری بهجت با وجود عفونت HTLV-I در ارتباط نبودند ( P-value>0.05). با وجود آنکه HTLV-1 در بیماری بهجت نسبت به جمعیت عمومی 3 برابر شایع تر می باشد، نتایج نشان داد ارتباط معنی داری میان این دو بیماری وجود ندارد (p-value=0.15). براساس مطالعه حاضر، شواهدی مبنی بر ارتباط بین ابتلا به ویروس HTLV-1 و بیماری بهجت وجود دارد. شیوع بیش از 3 برابری ویروس در جمعیت مبتلایان به بهجت حاکی از وجود چنین ارتباطی است.  

كلمات كلیدی: ویروس لوسمی/لنفوم سلول T بالغین (HTLV-1) ، بیماری بهجت، علایم عصبی

محققین: مهناز بنی هاشمی، محمدجواد یزدان پناه، محمد اشکذری طوسی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 87838

تاریخ تصویب: 1388/03/13         

تاریخ خاتمه: 1389/09/29

زمینه: بیماری لیکن­پلان نوعی بیماری پوستی-مخاطی پاپولواسکوآموس خارش­دار است که اتیولوژی آن همچنان ناشناخته باقی مانده و دخالت عواملی همچون مکانیسم­های ایمنی، عوامل ویرال و داروها در پاتوژنز آن مطرح شده است. در سال­های اخیر مطالعاتی که بر نقش عوامل ویروسی دلالت داشته­اند روبه افزایش بوده­است که از آن میان می­توان به بررسی ارتباط لیکن­پلان با HCV و HHV-7 اشاره نمود.

اهداف: اگرچه هنوز هیچ مدرک مستدلی دال بر وجود رابطه مولکولی میان لیکن­پلان و این عفونت­ها یافت نشده است و مطالعات در زمینه چگونگی ارتباط این ویروس­ها و سایر عوامل ویرال در پاتوژنز لیکن­پلان همچنان ادامه دارد.

نوع مطالعه:  مورد-شاهدی و مقطعی

روش مطالعه: در این مطالعه، یکصد بیمار مبتلا به لیکن پلان پوستی و یا مخاطی که دارای تایید هیستوپاتولوژیک بودند، مورد بررسی سرمی به­روش الیزا جهت یافتن شواهد سرولوژیک ابتلا به عفونت HTLV-1 قرار گرفتند و موارد سروپازتیو با استفاده از روش PCR مورد تایید واقع شدند. نتایج حاصل با نتایج به­دست آمده از گروه شاهدی متشکل از یکصد فرد به­ظاهر سالم فاقد هرگونه تظاهر پوستی اهداءکننده خون که به لحاظ سن و جنس با گروه مورد همسان شده بودند، مورد مقایسه و با استفاده از روش­های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 یافته‌ها:  بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه تنها یک نفر از افراد گروه مورد (1%) به ویروس HTLV-1 آلوده بود و در مقایسه هیچ­یک از افراد گروه شاهد شواهد ابتلاء به این ویروس را نشان ندادند (0.0%). میان عفونت HTLV-1 و بیماری لیکن پلان ارتباط معنی­داری وجود ندارد (P=1).

كلمات كلیدی: لیکن­پلان، ویروس لنفوتروپیک سلول T انسانی، همراهی

دانشجو:

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی:

دانشکده/ دانشگاه:

كد پایان‌نامه:

زمینه: در جوامع کنونی آلودگی‌های ویروسی از جمله ویروس HTLV-1 به عنوان علت احتمالی بروز انواع سرطانها به خصوص سرطانهای دستگاه تناسلی شناخته شده اند. هدف این پژوهش تعیین ارتباط آلودگی ویروس HTLV-1 با تغییرات سلولهای اپی تلیالی دهانه رحم بوده است.

روش کار: در این پژوهش گذشته نگر موردی شاهدی، 150 زن HTLV-1 مثبت و 150 زن HTLV-1 منفی متأهل ساکن مشهد در رده سنی بالای 17 سال، در طی سال 1377 با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف از پایگاه انتقال خون مشهد انتخاب شده و پس از انجام مصاحبه مورد معاینه فیزیکی سیستمهای مختلف قرار گرفته سپس تست پاپ اسمیر برای آنان انجام شد و نتایج سیتولوژی آنان از نظر کلاس پاپ اسمیر، درجه التهاب و وجود باکتری با استفاده از آزمونهای کای اسکوئر، تی مستقل و تحلیل لگاریتم خطی مقایسه گردید.

یافته‌ها: در گروه HTLV-1 مثبت در مقایسه با گروه HTLV-1 منفی كلاس دو پاپ اسمیر، بیشتر (P<0/002)، التهاب سه مثبت، دو برابر (P<0/025)  و وجود باکتری از درصد بالاتری برخوردار بود (P<0/02).

نتیجه‌گیری: آلودگی به ویروس HTLV-1 موجب تغییرات سلولهای اپی تلیالی دهانه رحم می شود.

واژه‌های کلیدی: ویروس HTLV-1، تغییرات سلولهای اپی تلیالی دهانه رحم، زنان متأهل

محتوای آکاردئون

محققین: محمود محمودی، ناصر طیبی میبدی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 88781

زمینه: بررسی نقش فاکتورهای محیطی در بیماریهای اتوایمیون از موضوعات قابل توجه در این زمینه است. در میان این فاکتورهای محیطی بررسی نقش ویروسها نوجه بیشتری را جلب نموده است. ارتباط بیماریهای ویروسی با بیماریهای خود ایمن در موارد متعددی به اثبات رسیده است. مطالعات مختلف ارتباط آلودگی های ویروسی از جمله  ویروسهای هرپس سیمپلکس، زونا، اپشتن بار، سایتومگال، HHV-8 و HIV را با بیماری پمفیگوس مورد ارزیابی قرار داده اند. از طرفی آلودگی آندمیک مشهد به ویروس HTLV-1 نیز در مطالعات مختلف نشان داده شده است.  

 اهداف: این تحقیق با هدف بررسی حضور ژنوم ویروس  HTLV-1 در ضایعات جلدی بیماران مبتلا به پمفیگوس صورت گرفت.

 نوع مطالعه: بنیادی – کاربردی

روش مطالعه: پس از بررسی آرشیو آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع)، بلوکهای مربوط به ضایعات جلدی بیماران پمفیگوس استخراج شد. تمامی موارد مجددا جهت تائید تشخیص بررسی گردید.  پنجاه مورد بلوک تائید شده جهت استخراج DNA مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا بررشهای با ضخامت پنج میکرون از بافت ها تهیه و داخل لوله های استریل اپندورف یک و نیم سی سی قرار گرفت. سپس با استفاده از اکتان و اتانول پارافین زدایی صورت گرفت.  در مرحله بعد با استفاده از Proteinase K پروتئین زدایی صورت گرفت. کیفیت DNA استخراج شده به وسیله UV اسپکتروفتومتری بررسی شد.  در مرحله بعد PCR رویDNA های استخراج شده انجام شد. از پرایمرهای بتا اکتین به عنوان کنترل و از پرایمرهای نواحی tax و LTR برای جستجوی ژنومHTLV-1  استفاده شد. از DNA مستخرجه از غده لنفاوی فرد مبتلا به HTLV-1 نیز به عنوان کنترل مثبت استفاده شد.

یافته‌ها تمامی DNA های استخراج شده در PCR با پرایمرهای بتا اکتین قطعه با طول  240 bp تولید کردند که نشان از صحت وجود و کیفیت DNA در هر پنجاه مورد انتخاب شده می باشد. در PCR روی DNA کنترل مثبت با پرایمرهای HT1 و HT2 مربوط به ناحیه tax از ژنوم HTLV-1 پس از انجام الکروفورز بر روی آگاروز، قطعه ای به طول  170  bp مشاهده گردید. در  الکتروفورز محصول  PCR تمامی پنجاه نمونه از ضایعات جلدی بیماران پمفیگوس با این پرایمرها هیچ باندی  مشاهده نگردید. در PCR روی DNA کنترل مثبت با پرایمرهای LT1 و LT2 مربوط به ناحیه LTR از ژنوم HTLV-1 پس از انجام الکروفورز بر روی آگاروز، قطعه ای به طول 470  bp مشاهده گردید. در  الکتروفورز محصول  PCR تمامی پنجاه نمونه از ضایعات جلدی بیماران پمفیگوس با این پرایمرها هیچ باندی مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری: با توجه به عدم جستجوی ژنوم HTLV-1 در پنجاه مورد از ضایعات جلدی بیماران پمفیگوس احتمال ارتباط این بیماری با آلودگی آندمیک HTLV-1 در ناحیه خراسان ضعیف می‌باشد.

كلمات كلیدی: پمفیگوس،  HTLV-1، خراسان

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

دانشجو:  محمد آذینی

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی:

دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

كد پایان‌نامه:

هدف: زونا از بیماریهای شایع پوستی است که اگر چه هر سنی را می تواند مبتلا نماید اما بیشتر در سنین بالا دیده می‌شود و در موارد نقص ایمنی  می‌تواند یکی از تظاهرات اولیه و شایع باشد. از یک طرف در بیماران HIV(+) زونا ده برابر بیشتر از جمعیت نرمال دیده شده و مطالعات متعددی ارتباط HIV-I و HTLV-I را نشان داده و مشخص شده که اضافه شدن HTLV-I به HIV-I می‌تواند باعث پیشرفت بیماری AIDS گردد. از طرف دیگر HTLV-I در کشور و به خصوص استان خراسان شیوع روزافزون دارد. با توجه به این مسائل بر آن شدیم تا میزان شیوع HTLV-I را در بیماران مبتلا به زونا بررسی نمائیم.

روش کار: مطالعه ما از نوع آینده نگر و به بیان دقیق‌تر توصیفی- تحلیلی بوده و بیماران از بین مراجعین به بیمارستانهای رازی، آریا و 17 شهریور مشهد طی بهمن 1376 تا بهمن 1378 براساس شرح حال و علائم بالینی با تأیید پزشک متخصص مربوطه شناسایی شدند و برای هر یک پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعات لازم تکمیل گردید و پس از تنظیم اطلاعات تجزیه و تحلیل آماری پرداخته و نتایج را با گروه شاهد مقایسه نمودیم و با بررسی متغیرهای دیگر به اهداف تعیین شده دست یافتیم. (گروه شاهد در این مطالعه، اهداکنندگان خون به سازمان انتقال خون مشهد در سال 1377 می باشند).

نتایج: در این بررسی مشخص شد که:

1- 22 درصد بیماران HTLV-I (+) بودند (حدود 17 برابر گروه کنترل). در گروه کنترل این نسبت 3/1 درصد بود.

2- شیوع HTLV-I در بیماران مبتلا به زونا مستقل از جنس، سن و شدت ابتلاء بود.

3- همانطور که مورد انتظار بود بیشتر مبتلایان به زونا در سنین بالا (69-60 سال) قرار داشتند.

4- گرفتاری نیمه چپ بدن نسبت به نیمه راست ارجحیت داشت (60 درصد در مقابل 40 درصد).

5- درگیری ناحیه توراسیک نسبت به سایر نواحی بیشتر بود (69/70% در مقابل 67/16% درگیری سرویکال، 74/5% درگیری لومبار، 15/1% درگیری ساکرال و 74/5% درگیری زوج 5 اعصاب کرانیال (02/4% شاخه افتالمیک، 72/1% شاخه ماگزیلری)).

6- بیشتر مبتلایان به زونا درد را بین 7-1 روز قبل از بروز بثورات تجربه کردند.

7- بیشتر مبتلایان به زونا، ابتلاء آنها از نوع شدید بوده و عامل مساعد کننده‌ای نیز نداشتند (از بین عوامل مساعد کننده مورد بررسی)

8- فقط 6% مبتلایان به زونا دچار عفونت ثانویه ضایعات شدند.

9- بررسی دیگر نشان داد که بین عوامل مساعد کننده و شدت ابتلاء رابطه ای وجود ندارد.

10- اگر مواردی که عامل مساعده کننده نداشتند را در نظر نگیریم (49%) استرس با 25% و دیابت با 13% بیشترین موارد را به خود اختصاص داده‌اند.

محتوای آکاردئون

دانشجو:  آزاده م‍ح‍م‍دی‌

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی: دکتری عمومی

دانشکده/ دانشگاه:

كد پایان‌نامه: 6369 ع

ویروس لنفوتروپیک سلول ‏T‏ انسانی ‏HTLV-1‎‏ اولین رتروویروسی بود که در انسان شناخته شد و ‏ارتباط آن با لوسمی لنفوم ‏سلول ‏T‏ بالغین ‏‎(ATL)‎‏ و یک میلوپاتی پیشرونده مزمن دمیلینه کننده التهابی ‏که به عنوان میلوپاتی ‏HTLV-1‎‏ پاراپارزی اسپاستیک ‏تروپیکال ‏‎(HAM/TSP)‎‏ شناخته می شود مسلم ‏شده است در بیماران آلوده به ‏HTLV-1‎‏ برخی تظاهرات پوستی نظیر درماتیت ‏عفونی پسوریازیس گال ‏و اریترودرمی گزارش شده است. از آنجا که شمال شرقی ایران، شامل مشهد به عنوان منطقه اندمیک ‏برای ‏این ویروس شناخته شده است بر آن شدیم تا در این مطالعه ضایعات پوستی را در بیماران ‏HAM/TSP‏ بررسی نمائیم.‏

روش کار: 37 بیمار مبتلا به میلوپاتی ‏HTLV-1‎‏ مراجعه‌كننده به درمانگاه و بخش داخلی مغز و ‏اعصاب بیمارستان قائم که ‏بیماری آن تائید شده بود به عنوان گروه مورد و به همین تعداد اهدا کننده ‏خون که ‏HTLV-1‎‏ منفی بودن آنها با الایز تایید شده بود ‏به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شده ‏و تحت معاینه پوستی و در موارد لزوم بیوپسی قرار گرفتند. متغیر های مخدوش کننده در ‏این مطالعه ‏کنترل شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل  آماری قرار گرفت.‏

نتایج: درگیری پوستی در 39 نفر (9/91%) از گروه مورد و 24 نفر (9/64%) از گروه کنترل وجود ‏داشت که این اختلاف ‏معنی دار بود ‏‎(P=0.010)‎‏ از میان ضایعات پوستی تنها خشکی پوست به طور ‏معنی داری در گروه مورد بیش از گروه کنترل ‏بود ‏‎(P=0.000)‎

نتیجه‌گیری: خشکی پوست در افراد مبتلا به ‏HAM/TSP‏ به طور معنی داری بیشتر از افراد ‏HTLV-1‎‏ ‏منفی است و مشخصاً ‏با ‏HAM/TSP ‎‏ مرتبط می باشد.‏

کلمات کلیدی: ویروس لنفوتروپیک سلول ‏T‏ انسانی، میلوپاتی ‏HTLV-1‎‏ پاراپارزی اسپاستیک ‏تروپیکال تظاهرات پوستی

محققین: رضا فریدحسینی، فرحزاد جباری آزاد

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 86714

دانشجو:  م‍ن‍ص‍وره س‍ب‍ح‍ان‍ی‌

مقطع تحصیلی: دکتری عمومی

كد پایان‌نامه: 6403 ع

زمینه: بیماری عروق قلبی عامل بیش از 30% مرگ ومیر در جهان است. آترواسکلروز بیماری التهابی با مکانیسم های ایمنولوژیک در تعامل با ریسک فاکتورهای متابولیک می باشد. از عفونتهای آندمیک در خراسانHTLV-I  می باشد که با تولید سطوح بالای سیتوکاینهای پیش التهابی باعث بروز بیماریهای همراه این عفونت از جملهHAM/TSP می شود. با توجه به مطرح بودن التهاب در پاتوژنز آترواسکلروز و CAD وآندمیک بودن خراسان از نظر عفونتHTLV-I  بر آن شدیم شیوع این عفونت را به عنوان عفونت مزمن ایجاد کننده التهاب در بیمارانCAD جهت تعیین احتمال ریسک فاکتور بروز بیماری قلبی بررسی کنیم. 

اهداف:

هدف كلی: تعیین فراوانی آلودگی  HTLV-1  در بیماران با درگیری عروق کرونری  که تحت آنژیوگرافی قرار گرفته‌اند.

اهداف اختصاصی: 1- تعیین فراوانی عفونت HTLV-1  در بیماران با درگیری عروق کرونری برحسب جنس  2- تعیین فراوانی عفونت HTLV-1  در بیماران با درگیری عروق کرونری برحسب گروههای سنی  3- تعیین فراوانی عفونت HTLV-1  در بیماران با درگیری عروق کرونری برحسب منطقه درگیری

اهداف كاربردی: در صورت فراوانی بالای عفونت HTLV-1  در بیماران با درگیری عروق کرونری ،تعیین عفونت HTLV-1 به عنوان ریسک فاکتور بیماری عروق کرونری    

نوع مطالعه: بنیادی -کاربردی

روش مطالعه: از میان مراجعه کنندگان جهت آنژیوگرافی طی فروردین 1389-1388 (10000 نفر) 2249 بیمار اهل وساکن مشهد یا نیشابور انتخاب و اطلاعات آنها شامل گزارش آنژیوگرافی و آزمایش HTLV-I  جمع آوری گردید. اطلاعات با نرم افزار SPSS16.0 مورد تحلیل وبررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: شیوع آلودگیHTLV-I  در بیماران با CAD در نیشابور 5/14% و مشهد 5/8% بود که نسبت به جمعیت عمومی (به ترتیب 4/3% و1/2%) بیشتربود.در بیماران CAD بین شیوع آلودگیHTLV-I  در گروههای مختلف سنی با افزایش سن ، تفاوت معنی دار بود. (P value<0/05)در بیماران با درگیری دورگ از عروق کرونری بین شیوع آلودگیHTLV-I  وجنس بیماران با برتری در جنس مونث ارتباط معنی دار وجود داشت (P value<0.05).

ب‍ح‍ث‌ و ن‍ت‍ی‍ج‍ه‌‌گ‍ی‍ری‌: ای‍ن‌ م‍طال‍ع‍ه‌ ب‍رای‌ اول‍ی‍ن‌ ب‍ار ان‍ج‍ام‌ ش‍ده‌ اس‍ت‌. ب‍ا ت‍وج‍ه‌ ب‍ه‌ ش‍ی‍وع‌ ب‍ی‍ش‍ت‍ر آل‍ودگ‍ی ‌‌I-HTLV در م‍ب‍ت‍لای‍ان‌ ب‍ه‌ CAD م‍ی‌ ت‍وان‌ ن‍ت‍ی‍ج‍ه‌ گ‍رف‍ت‌ اح‍ت‍م‍الا ع‍ف‍ون‍ت‌ ‌I-HTLV م‍ی‌ت‍وان‍د ری‍س‍ک‌ ف‍اک‍ت‍وری‌ در ب‍روز CAD ب‍اش‍د. ب‍راس‍اس‌ رون‍د آه‍س‍ت‍ه‌ ای‍ج‍اد ال‍ت‍ه‍اب‌ ای‍ن‌ ع‍ف‍ون‍ت‌ در س‍ای‍ر ب‍ی‍م‍اری‍ه‍ای‌ ه‍م‍راه‌ و ب‍ا ت‍وج‍ه‌ ب‍ه‌ م‍ی‍ان‍گ‍ی‍ن‌ س‍ن‍ی‌ ب‍ی‍ش‍ت‍ر اف‍راد آل‍وده‌ ب‍ه ‌I-HTLV، س‍ی‍ر آس‍ی‍ب‌ ع‍روق‌ ک‍رون‍ری‌ ن‍ی‍ز آه‍س‍ت‍ه‌ م‍ی‌ب‍اش‍د.

كلمات كلیدی: فلج اسپاستیک تروپیکال همراه با عفونت HTLV-1- ویروس از خانواده رترو ویروسها- بیماری التهابی عروق با مكانیسم های ایمونولوژیك

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

دانشجو:  م‍ح‍ب‍وب‍ه م‍ه‍م‍ان‍دوس‍ت‌ 

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی: دکتری عمومی

دانشکده/ دانشگاه:

كد پایان‌نامه: 5647 ع

مقدمه: ریسک عفونت با HBV، وHCV وHIV و HTLV1 در پرسنل بخش کاتتریزاسیون وجود دارد و هدف این مطالعه تخمین میزان واقعی نیاز به تست های آزمایشگاهی برای بیمارانی که در بخش کاتتریزاسیون بستری شده اند می باشد.

روش کار: در حال حاضر، تست های ایمنولوژی به روش الیزا برای کلیه بیماران بستری جهت کاتتریزاسیون، در ایران درخواست می شود. در این پژوهش توصیفی – مقطعی که به روش آسان صورت گرفت ما نتایج تست های الیزا در بیماران بستری برای کاتتریزاسیون قلبی در بیمارستان امام رضا (ع) فروردین 1381 تا پایان 1383 را مورد مطالعه قرار دادیم و بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: از 8122 بیمار ، 417 (1/5%) مورد عفونت داشتند. ما هیچ HIV+ در نتایج نداشتیم، بیشترین عفونت HTLV1 بودند (59/2%) و HIV+ (3/0%) بودند بیشترین موارد از مشهد، نیشابور و سبزوار بودند.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که فراوانی عفونت‌ها به ویژه HIV نادر است و ریسک انتقال عفونت ها پایین است. ما می توانیم وسایل را استرلیزه و با استفاده از مواد ضد عفونی کننده ریسک عفونت را کاهش دهیم و می دانیم که نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب در تست‌های آزمایشگاهی وجود دارد. علاوه بر این واکسن موثر بر ضد HBV که بیشترین میزان انتقال عفونت را دارد نیز وجود دارد و ما می‌توانیم کلیه پرسنل را واکسینه کنیم. بنابراین درخواست این تست ها اندیکاسیون ندارد. استفاده از وسایل یکبار مصرف پیشنهاد می شود و می توانیم  از این در مقابل درخواست تست های آزمایشگاهی استفاده کنیم و هزینه های بیماران کاهش دهیم.

کلمات کلیدی: آنتی‌ژن HBs، آنتی‌بادی ضد HCV، آنتی بادی ضد HIV، آنتی بادی ضد HTLV-1 و کاتتریزاسیون

محققین: رضا فریدحسینی، سید مرتضی تقوی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 85407

زمینه: تا کنون گزارشاتی در مورد همراهی بیماری ها ی اتو ایمیون تیروئید و عفونت با ویروس HTLV-I   انجام شده است. هدف از این مطالعه تخمین میزان شیوع آنتی بادی های ضد تیروئیدی در ناقلین ویروس HTLV-I و بیماران پاراپارزی اسپاستیک ناشی از ان در شهر مشهد در شمال شرقی ایران بوده است تا هرگونه ارتباطی بین عفونت ویروسی HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو مشخص گردد.

بیماران و روش‌ها: 46 بیمار دارای عفونت HTLV-I (24 بیمار HAM/TSP و 22 ناقل ویروس بدون علامت)  و 40  فرد سالم غیر مبتلا تحت غربالگری از نظر وجود اتوآنتی‌بادی‌های ضد تیروئیدی قرار گرفتند. تشخیص تیروئیدیت هاشیماتو بر اساس وجود اتو آنتی بادی های تیروئیدی (آنتی پراکسیداز تیروئیدی و آنتی تیروگلوبولین ) و وجود حد اقل یکی از دو مورد دیگر ( هیپوتیروئیدی و/یا گواتر ) داده شد. تحلیل اطلاعات بوسیله تست دقیق فیشر با نرم افزار آماری SPSS version 13.0. انجام شد  و پی کمتر از 05/0 از نظر آماری با ارزش تلقی شد.

نتایج: در14مورد ( 6/63% ) از22 ناقل بدون علامت ویروس 6 مورد (25%) از 24 بیمار مبتلا بهHAM/TSP  و3 مورد (5/7%) از 40 فرد سالم غیر مبتلا سطح آنتی بادی های تیروئیدی بالا بود. تیروئیدیت هاشیماتو در 4/45% از ناقلین بدون علامت -25 % بیماران HAM-TSP و 5/7% افراد سالم غیر مبتلا وجود داشت.

نتیجه‌گیری: این مطالعه شیوع بالای تیروئید هاشی موتو را در بیماران HAM-TSP  و ناقلین HTLV-I  در شهر مشهد نشان داد. یافته های ما همراهی عفونت HTLV-I و تیروئیدیت هاشیماتو را در منطقه ما نشان می دهد.

کلمات کلیدی: HTLV-I ، پاراپارزی اسپاستیک ناشی از HTLV-I، تیروئیدیت هاشیماتو، ایران

محققین: اشرف توانائی ثانی، مرضیه صابری

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 920498

محققین: اشرف توانائی ثانی، حمید قربانی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 89683

تاریخ تصویب: 26/5/90

تاریخ خاتمه: 5/4/91

زمینه: شهر مشهد در شمال شرق ایران یک کانون اندمیک برای عفونت نادر HTLV-I می باشد. در مطالعات بالینی که قبلا برروی بیماران با عفونت همزمان HTLV-I ,HIV انجام شده است، بیشتر تاکید برروی بارویروس و شمارش CD4 و مرحله بالینی بوده است اما این مطالعه علاوه بر متغیر های فوق ، شدت بیماری در بدو تشخیص، نسبت زن به مرد، شیوع HTLV-I در مبتلایان به HIV، میانگین و واریانس هموگلوبین، پلاکت و شمارش مطلق نتروفیل، را نیز تعیین کرده است.

اهداف و فرضیات: هدف از این مطالعه تعیین شدت بیماری در بدو تشخیص ،نسبت زن به مرد، شیوع HTLV-I در مبتلایان به HIV، میانگین و واریانس هموگلوبین، پلاکت و شمارش مطلق نتروفیل بود.

نوع مطالعه: مطالعه مقطعی

روش مطالعه: دراین مطالعه مقطعی که در سالهای 89-90 بر روی پرونده های بیماران مرکز بیماریهای عفونی رفتاری مشهد انجام گردید ، میانگین CD4، هموگلوبین،تعداد مطلق نتروفیل، پلاکت، مرحله بالینی و شدت بیماری در بدو تشخیص بر اساس جداول سازمان بهداشت جهانی در  18بیمار مبتلا به عفونت همزمانHIV  و HTLV-I با 18 بیمار مبتلا به عفونت HIV به تنهایی مقایسه شد. برای مقایسه این متغیر ها در دو گروه از آزمون‌های Independent t-test و من- ویتنی استفاده گردید.

یافته‌ها: در این مرکز شیوع عفونت HTLV-1 در بیماران مبتلا به HIV برابر 53/4درصد بود که اختلاف معنی داری با شیوع HTLV-1 در جمعیت عمومی مشهد (12/2درصد) داشت. میانگین اندکس های خونی در محدوده نرمال قرار داشت و در دو گروه اختلاف معنی داری رویت نشد. میانگین شمارش CD4 در بیماران مبتلا به عفونت همزمان برابر 384 ودر گروه مبتلا به عفونت HIV به تنهایی برابر473 بود که اختلاف در دو گروه معنی دار نبود.میانگین مرحله بالینی و شدت بیماری در بدو تشخیص مراحل پیشرفته را نشان نمی دادو در دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.

 كلمات كلیدی: شدت بیماری در بدو تشخیص، عفونت همزمان  HIVو HTLV-1، عفونت HTLV-I

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محققین: وحید مشایخی قویونلو، محمود محمودی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 86605

تاریخ تصویب: 8/12/86  

تاریخ خاتمه: اسفند 88

زمینه: مایکوزیس فونگوئید یک نوع لنفوم پوستی با منشا لنفوسیتهای T می باشد که اتیولوژی آن ناشناخته و با پرولیفراسیون کلونال لنفوسیتهای T همراه است. مایکوزیس فونگوئید یافته های بالینی و هیستوپاتولوژیکی کاراکترستیکی دارد  که این نماها با ضایعات پوستی ATLL  که توسط HTLV-1   ایجاد می شود بسیار شبیه است.

اهداف: برای تشخیص ارتباط ویروس HTLV-1 و مایکوزیس فانگوئید، ما نمونه های بیماران مایکوزیس را در مقایسه با گروه کنترل جهت حضور DNA HTLV-1 بوسیله روش PCR(واکنش زنجیره ای پلیمراز) مورد بررسی قرار دادیم.

نوع مطالعه: مورد شاهدی

روش کار: 70 بلوک پارافینه که 26 عدد از این بلوکها ی پارافینه مربوط به نمونه های مایکوزیس فونگوئید و44 عدد بلوک پارافینه از ضایعات  التهابی دیگر  پوست   متعلق به آرشیو بخش پوست  بیمارستان امام رضا (ع) مطالعه شدند.از نمونه های بافتی پس از پارافین زدائی توسط آنزیم پروتئیناز K (20mg/ml )  DNA استخراج شد.  جستجوی DNA مورد نظر  توسط پرایمرهای اختصاصی HTLV-1 که برای نواحی Tax,Pol و LTR طراحی شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج: حضور HTLV-1DNA در 4 نمونه(15.4%) از 26 نمونه مایکوزیس فانگوئید مشخص شد در حالیکه در هیچ مورد از نمونه های کنترل یافت نشد.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما بیانگر آنست که ویروس HTLV-1 ممکن است به عنوان فاکتور مشارکت کننده در روند ایجاد این بیماری محسوب شود.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

دانشجو:  م‍ح‍م‍د رض‍ا ح‍س‍ی‍ن‍ی‌

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی: دکتری عمومی

دانشکده/ دانشگاه:

كد پایان‌نامه: ۴۸۵۷ ع

‌I-HTLV ویروسی است از خانواده رتروویروسها كه در سال 1978 كشف گردید تا كنون ارتباط این ویروس با بیماری های لوسمی T بالغین (ATL) و یك سندرم نورولو‍‍ژیك به نام پاراپارزی اسپاستیك تروپیكال (HAM/TSP) مسلم شده است و ارتباط آن با بیماری هایی نظیر درماتیت عفونی،پلی میوزیت،یووئیت، سندرم شوگرن، آرتریت مزمن، تیروئیدیت و برونكوآلوئولیت سلول T مطرح شده است. طبق مطالعه انجام شده در سال 1370، خراسان با شیوع 2.3 درصد جزء مناطق اندمیك از نظر HTLV-I می باشد. با توجه به این موضوع، ضروری به نظر می رسد كه تحقیقات گسترده ای درباره این ویروس و بیماری های مرتبط با آن در این منطقه صورت گیرد. این تحقیق با هدف كلی بررسی همراهی عفونت HTLV-I و بیماری ویتیلیگو انجام گرفته است.

زمینه علمی تحقیق: پایه علمی این تحقیق بر سه مبنا بوده است؛ مبنای اول و اصلی، شیوع 6 درصدی ویتیلیگو در بیماران HTLV-I مثبت آقای دكتر فرید حسینی در مقایسه با شیوع  2-5/0 در صدی در جمعیت نرمال می‌باشد. مبنای دیگر رابطه HTLV-I با بیماری های اتوایمیون و از طرف دیگر اتیولوژی خود ایمنی ویتیلیگو است. مبنای دیگر این است كه 5 درصد از مبتلایان به ویتیلیگو، ایریت (Iritis) و 8 درصد مبتلایان به یووئیت ایدیوپاتیك، ویتیلیگو دارند و از طرف دیگر رابطه یووئیت ایدیوپاتیك با ویتیلیگو قویا مطرح شده است.

مواد و روش‌ها: در این تحقیق 76 نفر از مبتلایان به ویتیلیگو كه جهت PUVA تراپی به بخش پوست بیمارستان امام رضا(ع) مراجعه می نمودند، از نظر عفونت HTLV-I به وسیله آزمایش سرولوژی ELISA مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج: نتیجه آزمایش سرولوژی در همه 76 مورد منفی بود. شایعترین نوع ویتیلیگو، نوع ژنرالیزه(3/89 درصد) و شایعترین زمان شروع بیماری فصل تابستان (5/26 درصد) بوده است. در مورد همزمانی شروع بیماری با استرس، فقط 6/18 درصد و در مورد تشدید بیماری با استرس، 6/50 درصد چنین رابطه ای را ذكر نموده اند.

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به منفی بودن همه موارد، بسیار بعید به نظر می رسد كه رابطه ای بین عفونت HTLV-I و ویتیلیگو وجود داشته باشد و اگر هم باشد رابطه ای ضعیف خواهد بود. هرچند برای رسیدن به یك نظر قطعی احتیاج به تحقیقی با حجم نمونه بالاتر لازم به نظر می رسد.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محققین: هوشنگ رفعت پناه بایگی، سید عبدالرحیم رضایی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 88797

زمینه :در سالهای اخیرعفونت HIV و HTLV_1 به عنوان یک معضل بهداشتی در دنیا مطرح شده است. مطالعات متعدد نشان داده است که عفونت HTLV-1 روند پیشرفت بیماری ایدز را تسریع میکند.در یک مطالعه برزیلی نشان داده شد که افراد دارای عفونت همزمان HIV  و   HTLV-1  سریعتر به مرحله ایدز می رسند. عفونت با این ویروس می تواند تعداد سلولهای هدف HIV را افزایش دهد. تصور می شود که ویروس HIV نیز ممکن است اثرات القایی مستقیم روی نسخه برداری HTLV-1,II داشته باشد و یا اینکه ویروس را از طریق راههای غیر مستقیم  دیگری همچون تداخل با ژنهای سلولی میزبان فعال کند. مطالعات اخیر نشان داده است که ویریون HIV بیان آنتی ژنهای ویروس HTLV-1,II را در vitro افزایش می دهد. از آنجائیکه تا به حال مطالعه ای در این زمینه در مشهد انجام نگرفته است به منظور ارزیابی تاثیر دو ویروس روی همدیگر این مطالعه طراحی گردید.

روش مطالعه: این طرح روی 20 فرد آلوده به HIV انجام شد.بیماران از مرکز بیماریهای عفونی و رفتاری انتخاب شدند. پلاسما و سرم جدا و تا زمان انجام آزمایش در دمای 70- نگهداری  شد. از سرم جهت بررسی آلودگی با ویروس HTLV-1با روش ) ELISAکیت Diapro ساخت ایتالیا) استفاده می شود. لنفوسیتها با استفاده از گرادیانت فایکول جدا و DNA از آنها استخراج گردید (DNA blood mini kit،qiage،Germany) . از این DNA  برای بررسی پروویرال لود ویروس HTLV-1  با استفاده از روش PCRTaqMan Real Time PCR استفاده شد. جهت تعیین ویرال لودHIV ،RNA   از پلاسما استخراج و با استفاده از روش( Real time PCR Taqman probe)   بررسی گردید. نتایج با استفاده از نرم‌افزار دستگاهReal time PCR (Corbet rotogen 6000)  آنالیز شد.

یافته‌ها: 20 بیمار با میانگین سنی 4/36 (16 مرد و 4 زن) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته حاصل از این مطالعه نشان داد که 3 نفر از 20 فرد مورد مطالعه (15%) دارای عفونت همراه HTLV-I  نیز هستند که آلودگی آنها با استفاده از روش PCR  بر روی دو ژن TAX و LTR و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی هر یک از ژنهای مذکور تایید شدند. بیماران از نظر عفونت HTLV-1 به دو گروه مثبت و منفی تقسیم شدند. میانگین تعداد کپی ویروس HIV در گروه اول (عدم عفونت HTLV-1) 413517 و در گروه دوم (دارای عفونت HTLV-1)   286466 بود.

بحث و نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که در افراد HIV مثبت دارای عفونت همزمان HTLV-1  میزان ویرال لود پایین تر است اما اختلاف در سطح 95% معنی دار نمی باشد. برای بررسی بیشتر تاثیر این عفونت ها بر لود ویروسها باید تعداد بیشتری نمونه بررسی گردد.

محتوای آکاردئون

دانشجو:  ع‍س‍گ‍ری رض‍ا ن‍ژاد ام‍ی‍رده‍ی‌

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی: دکتری تخصصی چشم پزشکی

دانشکده/ دانشگاه:

كد پایان‌نامه: 1314 ت

ب‍ات‍وج‍ه‌ ب‍ه‌ ش‍ی‍وع‌ ب‍الای‌ HTLV-1 و T.B در م‍ن‍طق‍ه‌ خ‍راس‍ان‌  و ت‍اث‍ی‍ر ن‍ژاد و م‍ن‍طق‍ه‌ ج‍غ‍راف‍ی‍ای‍ی‌ در ات‍ی‍ول‍وژی‌ ی‍ووئ‍ی‍ت‌ و از ای‍ن‌ ج‍ه‍ت‌ ک‍ه‌ ت‍اک‍ن‍ون‌ م‍طال‍ع‍ه‌ای‌ در ای‍ن‌ م‍وارد در م‍ن‍طق‍ه‌ خ‍راس‍ان‌ ص‍ورت‌ ن‍گ‍رف‍ت‍ه‌ اس‍ت‌ ای‍ن‌ پ‍ژوه‍ش‌ ان‍ج‍ام‌ ش‍ده‌ اس‍ت‌.

دانشجو:  شیرین هوشمند

استاد راهنما:

مقطع تحصیلی:

دانشکده/ دانشگاه: دانشكده پزشكی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

كد پایان‌نامه:

سارکوئیدوز یک اختلال مولتی سيستم با علت ناشناخته است و شاخص پاتولوژيكال آن گرانولوم غیر کازئوزه می باشد. تا کنون مطالعات فراوانی در مورد کشف عوامل اتیولوژیکال این بیماری در دنیا به عمل آمده است. اما همچنان یک عامل مشخص یافته نشده است. عوامل محیطی، عفونی، ژنتیکی و ايمنى را در روند ايجاد بيمارى در طى مطالعات اخير دخيل دانسته‌اند . یکی از علل احتمالی بیماری، پاسخ ایمنی میزبان به آنتی ژن یا آنتی ژن‌های اگزوژن یا اندوژن است. از جمله این آنتى ژن‌ها، رتروویروس‌هایی مثل HTLV-I و HIV-I و آنتى‌ژن‌های خاص آنها است که زمینه بررسیهای معدودی قرار گرفته‌اند. تخمین زده می شود که در سرتاسر جهان ١٠ تا ٢٠ ميليون فرد آلوده به ويروس HTLV-I وجود دارد . از مشخصات اپیدمیولوژیکی این ویروس وچود مناطق و کانونهای اندمیک در کنار مناطقی است که عفونت به ویروس نادر است یا اصلا وجود ندارد. استان خراسان و به ويژه شهر مشهد و نيشابور در سال ١٩٨٦ توسط دكتر فريد حسينى و همكارانش به عنوان منطقه اندمیک جدید به جهان معرفی شد. لذا این ناحيه مكان مناسبى جهت بررسى و تحقيق درباره اين فرضيه می‌باشد.

پژوهش حاضر اولین مطالعه جامع در مورد بیماران سارکوئیدوز در استان خراسان است و كليه بیمارانی که درفاصله زمانی ١٩٩١ – ٢٠٠١ به کلینیک دکتر فرید حسینی مراجعه کرده‌اند، پس از اثبات بيمارى ساركوئيدوز در مطالعه وارد شدند و پره والانس آلودگى با HTLV-I در آنها مورد بررسی گرفته است. در مجموع ٢٨ بیمار در مطالعه قرار داشتند که ١٦ زن و ١٢ مرد بودند. نسبت مرد به زن 3/1: ١ و میانگین سنى آنها ٤٢ سال و محدوده سنى آنها ٣١ – ٥٥ سال بود. اكثریت موارد در Stage I سارکوئیدوز ريه قرار داشتند (٧٥٪) و سيس Stage II و بقیه در Stage III طبقه بندی شدند و تنها یک مورد در Stage IV قرار داشتند.

– تفاوت معنی دار آمارى در متوسط سن بروز سارکوئیدوز در Stage هاى مختلف بيمارى وجود نداشت.

– نسبت مرد به زن در Stage های بیماری مطابق زير بود: Stage I M:F)  = 3/1:1) Stage II M:F)  = 1:2) و Stage III (همگى مرد بودند)

– شایعترین تابلوی مراجعه بيماران آنترالژى 7/60٪، آرتريت 9/42٪ ضايعات پوستى 6/٥٣٪، تب 5/٤٢٪، تنگی نفس 6/٢٨٪، سرفه 1/٣٢٪، کاهش وزن 4/٢١٪ بود.

–  نسبت مرد به زن در محدوده سنی ٣٠ – ٤٠ سال (3/1:1) در ٤٠ – ٥٠ سال (١:١) و در ٥٠ – ٦٠ سال (٣:١) بود.

–  در بیماران ما با افزایش سن Stage بیماری رتبه بالاتر می رفت. اگر چه اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (0.92 =P).

– مهمترین یافته بالينى بيماران آرتريت ٤٣٪، اريتما ندوزوم 3/٥٧٪، علايم سيستميک 5/٤٢٪ تب و 4/٢١٪ کاهش وزن بود . علایم بالینی در ریه به جز یک مورد ویزینگ در بیماری که در Stage I قرار داشت یافت نشد.

– ١٠٠٪ بيماران نماى راديوگرافى ريه غير طبيعى داشتند، ٧٥٪ در Stage I ، ٢١٪ در Stage II و ٤٪ در Stage III و یک مورد در Stage IV قرار داشتند.

– در علایم آزمایشگاهی میانگین کلسیم سرم در Stage I (3/9 میلی گرم در دسى ليتر) در Stage II (5/9) و در Stage III (٥٢ /9) بود و به طور کلی اختلاف معناداری از نظر آمارى پیدا نشد (0.83=P) اما مشاهده گردید که با پيشرفت Stage بیماری میزان كلسیم، سرم بالاتر مى‌رود (0.83=P).

– با پیشرفت ضایعه افزایش در میزان آلکالان فسفاتاز سرم نیز مشاهده شد. اگر چه از نظر آماری اختلاف معنی دار نبود.

– ميانگين FEV1 % predicted در Stage I (٩٥٪) در Stage II (٨٥٪) و در Stage III (٨٠٪) بود.

– ميانگين حجم FEV1 در Stage I: 9/2 ليتر در Stage II: 8/2 ليتر ودر Stage III: 7/2 لیتر بود و باپیشرفت Stage بیماری حجم های ریوی کاهش نشان دادند.

– میانگين درصد كسر FEV1/FVC در Stage I ٨٤٪، در Stage II ٨٤٪ ودر Stage III ٩٦٪ بود.

 – ١٠٠٪ بیماران ما در گیری ریوی داشتند در حالی که 7/10٪ بيماران بدون علامت بودند و در طی مطالعه نمای رادیوگرافی ریه که به طور تصادفی انجام شده بود تشخیص داده شدند .

– در مجموع از بين علايم بالينى بيماران ما تقريبا ٤٣٪ آرتريت داشتند (در مطالعات سایر نقاط جهان ٢٥ – ٥٠ ٪ آرتریت مشاهده می شود) همچنین ضایعات پوستى در ٥٤٪ از بیماران مشاهده شد (در ساير نقاط جهان ٢٥٪ كزارش شده است) از بين بيماران ما 4/٢١٪ سندرم لوفگرن را نشان دادند .

– شایعترین ضایعه پوستی بیماران ما به صورت ارتيماندوزوم بود و دريك مورد همراه آن کهیر نیز گزارش شد.

– یوویت قدامی در 7/10٪ بیماران با slit lamp تشخیص داده شد در حالی که در سایر نقاط جهان به طور میانگین ٢٥ ٪ احتمال بروز یوویت در سارکونیدوز وجود دارد.

– درگیری احشاء به صورت هپاتواسپلنومگالی و بزرگی تحت فکی در ٤٪ کل بيماران مشاهده شد که ارتباطی با Stage بیماری نداشت. سایر درگیری احشاء از قبيل قلب، سيستم  عصبی، اندوکرین، کلیه، پانکراس، پلور و دستگاه گوارش در بیماران یافت نشد.

 ۔ در بین بيماران ما از مجموع ٢٨ نفر 1/7٪ داراى سروپوزيتيويتى براى HTLV-I بودند که در مقایسه با پره والانس جمعیت عمومی (3/2٪) تقریبا دو برابر بیشتر است.

۔ در بین بيماران HTLV-I مثبت ٥٠٪ به طور خود به خود و ٥٠٪ با درمان استروليدى طی یک تا دو سال بهبود یافتند . اگر چه اختلاف از نظر آماری معنی دار نیست و نیازمند گروه بزرگتری از بيماران جهت اثبات ارتباط است. اما odds ratio در اين مطالعه حدود (6/2) می‌باشد.

– همچنين ٩٠٪ بيماران با پيگيرى ماهانه طى حداكثر دو سال و تنها با درمان علامتى بهبود یافته‌اند اما ١٠ ٪ بیماران که در Stage های بالا بودند و یا دارای تست‌های عملکرد ریوى بسیار مختل و یا علایم ناتوان کننده بودند با استروئیدها به طور کوتاه مدت درمان شدند و بهبودی کامل نشان دادند.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محققین: ناصر سرگلزائی، حمیدرضا عرب

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد

كد طرح: 84315

تاریخ تصویب: 29/4/85

تاریخ خاتمه: 1/11/85 

زمینه: ویروس HTLV1 از رترو ویروسهای انسانی است که در بعضی از بیماران عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیک و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر می باشد. با توجه به هم خانواده بدون ویروس ایدز با این ویروس و احتمال داشتن تظاهرات دهانی مشابه و اندمیک بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقات در رابطه با این بیماران، مطالعه ای را با هدف بررسی تظاهرات احتمالی پریودنتال در بیماران حامل این ویروس انجام دادیم.

اهداف: بررسی تظاهرات احتمالی پریودنتال در بیماران حامل این ویروس انجام دادیم.

نوع مطالعه: مورد-شاهد

روش مطالعه: این مطالعه موردی – شاهدی است كه به روش نمونه گیری آسان در سال 1383 در دانشکده دندانپزشکی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 5/41 سال که آلودگی آنها به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرا ر گرفتند. بیماران از بین مراجعه کنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. گروه شاهد از بین اعضاء خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنها منفی بود و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشت انتخاب شدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی، ANUG، NUP، وجود بیماریهای لثه و عمق پاکت در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم (گرین-ورمیلیون) و جینجیوال (Loe & Silness) اندازه گیری و ثبت شد. یافته‌ها با استفاده از آزمون chi square آنالیز گردیدند.

یافته‌ها: از نظر شاخص جرم و جنجیوال اختلاف معنی داری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده نگردید در حالیکه شاخص دبری  در بین دو  گروه اختلاف معنی داری داشت از نظر ابتلا به بیماریهای لثه، درصد بیشتری از ناقلین HTLV1  مبتلا به ژنژیویت و پریودنتیت بودند لیکن از نظر آماری معنی دار نبود.

كلمات كلیدی: پریودنشیوم، HTLV1، ناقل، رتروویروس

محتوای آکاردئون

محققین: داود عطاران، هوشنگ رفعت پناه بایگی، الهام قلعه نوی

کارفرما: دانشکده پزشکی- دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی

كد طرح: 86501

زمینه: توبرکولوزیس بیماری عفونی واگیردار شایعی است که حدود 14 میلیون نفرجمعیت جهان رامبتلاکرده وازاهداف مهم برنامه های پیشگیری وکنترل عفونت WHO است، لذا شناسایی عواملی که ممکن است در بروز و شدت بیماری نقش داشته باشند از اهمیت خاص برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آلودگی با ویروس HTLV1 در مبتلایان به توبرکولوز و مقایسه با افراد غیرمبتلا به توبرکولوز می باشد.

اهداف: تعیین فراوانی آلودگی با ویروس HTLV1 در افراد مبتلابه توبرکولوز، تعیین فراوانی آلودگی با ویروس HTLV1 در گروه کنترل

نوع مطالعه: آینده نگر

روش مطالعه: مورد شاهدی

یافته‌ها: بیماران مبتلا به سل 278 نفر بودند با میانگین سنی 6/49 سال، مردان 6/41 درصد و زنان4/58 درصد را تشکیل می دادند، میانگین سنی گروه شاهد 3/48 سال بود، 6/44 درصد مرد و 4/55 درصد زن بودند. شیوع HTLV1 با افزایش سن بیشتر بود و مردان مبتلا به سل بیشتر آلوده به HTLV1 بودند. در مبتلایان سل 9/2 % و گروه شاهد 3/3 % با روش وسترن بلات و PCR آلوده به HTLV1 بودند. با بررسی آماری تفاوت معنی داری بین دوگروه از نظر آلودگی به HTLV1 وجود نداشت.

كلمات كلیدی: توبرکولوزیس، HTLV1، نقص ایمنی

محتوای آکاردئون