محمد رضا هدایتی مقدم

اولین همایش ملی مدیریت و کنترل عفونت‌های منتقله از خون، 2 تا 4 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

عمده عفونت‌های منتقله از خون جزو بیماری‌هایی هستند که میزان ناتوانی و یا مرگ و میر بالایی دارند. اولین مطالعه جامع سازمان انتقال خون ایران در سال 1384 نشان داد که در اهداکنندگان خون شیوع سرولوژی مثبت از نظر HBsAg و HCVAb در طی 5 سال، به‌ترتیب از 4/1 به 6/0 و از 3/0 به 14/0 درصد کاهش یافته است. روند کاهشی شیوع عفونت‌های منتقله از خون شامل HBV، HCV، HIV، HTLV-1 و سیفیلیس در اهداکنندگان خون در سال‌های بعد با شیب بیشتری گزارش گردید. براساس مطالعات مروری نظام‌مند متعدد، شیوع کلی هپاتیت B در جمعیت عمومی ایران از 8/1% تا 3% با بیشترین شیوع در استان گلستان (1/5% تا 9/8%) برآورد شده است. متوسط برآورد این میزان در اهداکنندگان خون 6/0%، زنان باردار 2/1%، بیماران دیالیزی 4% و در سایر در گروه‌های پرخطر از جمله زنان تن‌فروش، معتادین تزریقی و غیر تزریقی و زندانیان 8/4% است. شیوع عفونت HDV در افراد با هپاتیت B در استان‌های مختلف از صفر تا 7/19 درصد متغیر بوده است. آخرین برآوردها حکایت از ابتلای نزدیک به 190 هزار نفر در کشور به عفونت مزمن HCV است که متاسفانه تنها 35% آنان تشخیص داده شده‌اند و 75% مبتلایان در گروه سنی 20 تا 44 سال قرار دارند. مرورهای نظام‌مند، شیوع کلی هپاتیت C فعال در جمعیت عمومی ایران را کمتر از نیم‌درصد برآورد کرده است. متوسط این برآورد در گروه‌های کم‌خطر شامل اهداکنندگان خون، زنان باردار و افراد سالم 3/0%، در گروه‌های با خطر متوسط از جمله کارکنان مراقبت‌های سلامت، زنان تن‌فروش، معتادین غیر تزریقی و افراد بی‌خانمان 2/6% و در گروه‌های پرخطر شامل افراد HIV مثبت، زندانیان، معتادین تزریقی و دریافت‌کنندگان مکرر خون 1/32% است. بیشترین برآورد مربوط به معتادین تزریقی با شیوع متوسط 2/52% می‌باشد. البته باید توجه داشت که شیوع این عفونت در بیماران تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی و زندانیان در سال‌های اخیرکاهش چشمگیر داشته است. شیوع HIV در ایران نسبت به سایر کشورهای منطقه خاورمیانه و مدیترانه شرقی بسیار کمتر است و برخلاف بسیاری از این کشورها، بیشترین بار HIV/AIDS در ایران مربوط به معتادین تزریقی است. با این حال گزارشات رسمی سالانه بیانگر افزایش تعداد افراد HIV مثبت و مبتلایان به ایدز در کشور می‌باشد. براساس مطالعات مروری نظام‌مند، شیوع کلی عفونت HIV در اهداکنندگان خون 8 در 100هزار و در معتادین تزریقی 2/15% است. اگر چه بیشترین شیوع عفونت HTLV-1 در جمعیت عمومی ایران مربوط به برخی شهرهای خراسان رضوی (4/3-2/1 درصد) می‌باشد، مطالعات مختلف بیانگر شیوع بالای 1% در دریافت‌کنندگان مکرر خون در کل کشور است. یک مرور نظام‌مند شیوع متوسط این عفونت در بیماران تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی ایران را 2/3% برآورد نموده است. از طرف دیگر شیوع متوسط عفونت HTLV-1 در اهداکنندگان خون کشور بسیار پایین (12/0%) می‌باشد. براساس مطالعات مرکز تحقیقات جهاددانشگاهی، شیوع عفونت‌های HBV، HCV، HIV و HTLV-1 در جمعیت عمومی مشهد به‌ترتیب 4/1%، 4/0%، صفر و 1/2%  می‌باشد. شیوع عفونت HDV در افراد با هپاتیت B در مشهد 8/5 تا 10 درصد گزارش شده است. شیوع سرولوژی مثبت از نظر HCVAb در بیماران تالاسمی مشهد 7/6% است که در دوسوم آنان RNA ویروس قابل شناسایی می‌باشد. همچنین شیوع عفونت‌های HBV، HCV و HTLV-1 در زندانیان مشهد به‌ترتیب 1/2%، 1/19% و 2%  گزارش شده است.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

مجید حسن‌زاده، حسین رجب‌زاده، س. رجب‌زاده

ششمین کنگره میکروبشناسی بالینی ایران و اولین کنگره بین المللی میکروبشناسی بالینی، مرداد 1391، مشهد، ایران

روش پژوهش: این مطالعه جهت بررسی شیوع عفونت HTLV در مراجعین به ازمایشگاههای تشخیص طبی تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی تربت حیدریه انجام شد. تمامی موارد الایزای مثبت جهت افراد که به آزمایشگاه مراجعه کرده بودند به کمک روش وسترن بلات ارزیابی شده اند. ضمن اینکه به منظور شناسایی ریسک فاکتورها در مراجعین به کمک پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز جمع اوری گردیده و داده های جمع اوری شده به کمک آزمونهای آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است .

نتایج پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد عفونت HTLV درجمعیت عمومی شهرستان تربت حیدریه نسبتا بالا بوده در 3/5% مراجعه کنندگان براساس نتایج ازمایشات الایزا و وسترن بلات مثبت بود. بین سن، تعدادافراد خانواده، تعداد فرزندان، درامد ماهیانه و عفونتHTLV ارتباط معنی داری وجود داشت. بین جنس، محل تولد، نژاد و وضعیت تاهل ارتباط معنی داری با عفونت وجود نداشت.

بحث و نتیجه‌گیری: آلودگی به HTLV در تربت حیدریه اندمیک بوده شیوع آن در مقایسه با سایر شهرستان های خراسان رضوی کمتر می‌باشد.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محمود ترکمنی، سیدعبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت پناه، براتعلی مشکانی

ششمین کنگره میکروبشناسی بالینی ایران و اولین کنگره بین المللی میکروبشناسی بالینی، مرداد 1391، مشهد، ایران

مقدمه و هدف: ویروس سلولT انسانی نوع یک(HTLV-I) یک رتروویروس انکوژن انسانی است كه عامل بیماری لوسمی سلول های T بالغین و بیماری فلج اسپاستیك گرمسیری HAM/TSP تنها در2-3%افراد آلوده می شود. مطالعات قبلی نشان می دهد كه عفونت HTLV-I درخراسان رضوی اندمیك است ،بخصوص درشهر های مشهد و نیشابور. این منطقه به دلیل عوامل مختلف ازقبیل الگوی مهاجرتی، محیط و رفتار های پرخطر در حال حاضر بیشتزین شیوع را در ایران دارد . هدف ازاین مطالعه تعیین میزان شیوع عفونت و آنالیز فیلوژنی ویروس HTLV-I در تربت حیدریه در شمال شرقی ایران است.

روش‌ها: بین آوریل و ژوئن 2011 تعداد 400 نمونه سرم به طور تصادفی جمع آوری شدند. ابتدا برای تعیین وجود آنتی بادی های ضدویروس HTLV-I/II تست ELISA (کیت دیاپرو/ایتالیا) و برای موارد مثبت و نامعین تست های تاییدی WB و PCR انجام شد. DNA ژنومی با استفاده از كیت استخراج DNA از سلول های خون محیطی (PBMCs) با روش هضم آنزیمی استخراج و ژن tax و ناحیه LTR ویروس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با روش PCR تكثیر شدند. سه نمونه از 5 نمونه مثبت برای تعیین توالی و آنالیز فیلوژنتیک ناحیه LTR انتخاب شدند. درخت فیلوژنتیک با استفاده از نرم افزار Geneious رسم شد.

نتایج: درغربالگری اولیه با روش ELISA هشت نمونه (2%) برای آنتی بادی های ضد HTLV-I مثبت بودند که تنها 5 مورد (25/1%)با تست های تاییدی WB و PCR مثبت شدند (3مرد و2زن). تنها ارتباط معنی داری بین میزان شیوع عفونت با افزایش میانگین سن وجود دارد. آنالیز فیلوژنتیک نشان می دهد که HTLV-I درتربت حیدریه وابسته به زیر گروه جهانی است.

بحث: مطالعه حاضر نشان می دهد که عفونت HTLV-I در تربت حیدریه وجود دارد و باتوجه به این كه درمان اختصاصی خاص و كاملا موفقیت آمیزی جهت بیماران مبتلا به HTLV-I وجود ندارد لذا شناسایی افراد آلوده و تعیین میزان آلودگی دریك منطقه می‌تواند به شناسایی روشهای انتقال و پیشگیری ازشیوع ویروس و بیماری‌های وابسته درمنطقه مورد مطالعه كمك كند. از این رو غربالگری روتین در بین اهداکنندگان خون همراه با استراتژی های دیگر برای جلوگیری از انتقال ویروس ضرورت دارند. همچنین غربالگری سیستمیک HTLV-I در اهداکنندگان خون در شهرهای دیگر استان خراسان اهمیت دارد و باید در نظر گرفته شود.

کلمات کلیدی: HTLV-I شیوع، فیلوژنیك، PCR ، ایران

محمد رضا هدایتی مقدم، فرحناز طهرانیان، نرجس صاحب زاده، ترانه هنرپرور، سید ثنا داودی مقدم، مریم بیاتی، آرام مشکینی، محسن تدین

بیست و سومین کنگره بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران، 22 تا 26 دی 1393، تهران، ایران

مقدمه و اهداف: با توجه به بومی بودن عفونت HTLV-I در شمال شرقی ایران، غربالگری خون‌های اهدایی از نظر آنتی‌بادی بر علیه HTLV-I در استان‌های خراسان به‌طور روتین انجام می‌شود. با این حال شیوع این عفونت در اهداکنندگان خون علیرغم روند نزولی آن هنوز قابل توجه است. هدف از این مطالعه مورد شاهدی تعیین عوامل خطر آلودگی به ویروسHTLV-I  در اهداکنندگان خون بار اول مراجعه‌کننده به پایگاه‌های انتقال خون مشهد بود.

روش تحقیق: در طول سالهای 91-1390 پرسشنامه‌ای حاوی سوالات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به عوامل خطر احتمالی ابتلا به عفونت HTLV-I توسط 246 فرد  HTLV-I مثبت و 776 فرد HTLV-I منفی از اهداکنندگان HTLV-I خون با دامنه سنی 66-17 سال تکمیل شد. فراوانی عوامل خطر احتمالی ابتلا به عفونت در دو گروه که از نظر سن، جنس، پایگاه و زمان اهدای خون همسان‌سازی شده بودند، مقایسه شدند. داده‌ها با استفاده از نسخه 18 نرم‌افزارSPSS  و آزمون مجذور کا مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: ازدواج مجدد (003/0p=)، سطح تحصیلات (0001/0p<)، درآمد ماهیانه (001/0p=)، استان محل تولد (001/0p=)، شهرستان محل تولد (0001/0p<)، سابقه دریافت خون یا فراورده‌های خونی (005/0p=) و اعتیاد به مواد مخدر (0001/0p<) مرتبط با عفونت HTLV بود. از طرف دیگر وضعیت تاهل، شغل، نژاد و قومیت، تعداد افراد خانواده، گروه خونی، شاخص توده بدن، مدت مصرف شیر مادر، سابقه بستری شدن در بیمارستان، عمل جراحی، اعمال تشخیصی تهاجمی، اعمال دندانپزشکی توام با خونریزی، بخیه زخم، طب سوزنی، فرورفتن سوزن به بدن، سوراخ  کردن اعضای بدن، حجامت، خالکوبی، زندانی شدن، تماس جنسی با غیر همسر و تعداد شرکای جنسی و نیز سابقه سقط و استفاده از کاندوم یا آی‌یودی در زنان مرتبط با عفونتHTLV  نبود. در آنالیز رگرسیون لجستیک تنها سابقه اعتیاد به مواد مخدر همراه با خطر افزایش‌یافته ابتلا به عفونت HTLV در اهداکنندگان خون بود (9/3OR=) بود.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نتوانست عامل خطر خاصی که شیوع عفونت HTLV-I  در اهداکنندگان خون را توجیه کند، شناسایی نماید. این موضوع می‌تواند ناشی از اجرای برنامه‌های متعدد تامین خون سالم باشد. با این حال توصیه میگردد در غربالگری قبل از اهدای خون بررسی عوامل خطر با دقت و جدیت بیشتری صورت گیرد.

واژه‌های کلیدی: عفونت HTLV-I، عوامل خطر، اهداکنندگان خون، مشهد، ایران

محتوای آکاردئون

م خواجه دلوئى، یگانه یوزباشى زاده، ف همائی، س رضائی، م درخشان، ک غفارزادگان، ٥ رفعت پناه، م سید نوزادى، ن ولى زاده،م مومن هروى، ع ضیانى مهر، ع بابائى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: زندانیان به دلیل رفتارهاى پرخطر در خطر ابتلا به بیماری‌هاى عفونى و منتقله از طریق خون از جملهHBV ,HCV ،HTLV-I ،KSHV هستند و مى‌توان بیمارى را به سایر اقشار جامعه منتقل كنند.

روش بررسی: براى بررسى شیوع این عفونت‌ها نمونه گیری از ١١١4 نفر از زندانیان زندان‌هاى مشهد انجام شد. فراوانی ویروس HTLV-I با روش ELISA تعیین و سپس با روش PCR تایید گردید. PCR مورد ارزیابى قرارگرفت. در افراد HTLV-I مثبت عفونت همزمان با ویروس هاى HCV, KSHV, HBV نیز باروش ELISA انجام شد و بررسى‌هاى بیشتر با روش PCR انجام شد.

نتایج: از 1114 نفر مورد مطالعه ٨٩% مرد و 11% زن بودند كه 4/٣٪ این افراد عفونت HTLV-I داشتند. در زنان مورد مطالعه فراوانى I-HTLV 4/4 % و در مردان 2/3% بود. همچنین در بررسى همراهى این عفونت با ویروس‌هاى,HCV HBV KSHV, در افراد مورد مطالعه به ترتیب فراوائى 7/2% و 4/5% و 2/43% به دست آمد.

نتیجه‌گیرى: به نظر مى رسد كه میزان ابتلا به عفونت HTLV-I در افراد مورد مطالعه (زندانیان زندان هاى مشهد) با میزان ابتلا به این عفونت در مشهد (١-٣٪) مطابقت دارد به علاوه همانطوركه انتظار مى‌رفت میزان ابتلا در زنان بیشتر از مردان است.

محمد صادق مروى، پرستو جميلى، حميدرضا صفابخش، محمد اسماعيل خيامى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: ويروس Human T-lymphotropic virus) HTLV) از خانواده رتروويروس‌ها بوده و عامل دو بيمارى مهم لوسمى سلول T بالغين (ATL) و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری (TSP) می‌باشد. باتوجه به اينكه يكى از راه‌هاى انتقال آن، خون می‌باشد و استان خراسان رضوى و شهرهاى آن و منجمله شهرستان نيشابور از مناطق آندميك كشور محسوب مى‌شود، سعى كرديم تا با تعيين فراوانى آلودگی به ويروس HTLV 1/2 در جمعيت اهداكنندگان خون شهرستان نيشابور، نسبت مناطق آلوده شهرى و روستايى را در اين جمعيت تعيين نماييم.

روش بررسی: پرونده های كل اهداكنندگان خون پایگاه از سال ٨٢ تا ٨٧ و سوابق موجود در واحد کنترل كيفى پایگاه انتقال خون نيشابور مورد بررسى قرارگرفتند. جهت اينكار اطلاعات مربوط به اهداکنندگان پایگاه از دو سيستم قديم و جديد بانك اطلاعات سازمان استخراج و تجميع گرديد. از ميان اين جمع ٢٨٣ نفر مبتلاى بومى نيشابورى بيمارى HTLV1 شناخته شدند كه در اين پژوهش مورد بررسى قرار گرفتند. براساس ركوردهاى موجود در بانك اطلاعات پايگاه، طى سال‌هاى ٨٢ تا ٨٥ مجموعاً 47412 واحد خونگيرى كامل انجام شده كه تست‌هاى غربالگرى بر روى كليه نمونه‌هاى مذكور صورت گرفته است. اين تعداد اهدا مربوط به24462 نفر بوده كه با حذف موارد تكرارى (اهداكنندگان مستمر و باسابقه طى اين مدت) درنهايت همان 24462 نفر اهدا كننده جمعيت مورد مطالعه ما را تشكيل دادند.

نتايج: با هدف پيدا كردن مناطق آلوده تر احتمالى شهرستان نيشابور و با استفاده از اطلاعات جمعيتى وزارت كشور و پراكندكی جغرافيايى زادگاه هر يک از مبتلايان اين نتايج حاصل گرديد: در بين كل مراجعين به پایگاه ويروس HTLV از انتشار نسبتا بالاىی (١,١٥ %) برخوردار بود. در مقايسه جنسيت، از مجموع ٢٨٣ نفرمبتلايان 9/79 درصد (٢٢6 نفر) را مردان و 1/20 درصد (57 نفر) را زنان تشكيل مي‌دادند. بيشترين جمعيت اهداكننده درسنين 26 تا ٣0 سالگى قرارگرفتند درصورتیکه فراوانترین گروه مبتلایان در سنين ٣١ تا ٣٥ سالگی قرار داشتند.

نتيجه‌گيرى: برای رسیدن به نتايج  قطعى و محكم‌تر و با توجه به فراوانى بالاى عفونت در اهداكنندگان بايگاه انتقال خون نيشابور، لزوم انجام مطالعه‌اى گسترده‌تر و در جمعيتى غير از اهداكنندكان خون و به وسعت جغرافيايى كل شهرستان نيشابور احساس مي‌شود. پژوهشى كه دقيقا بر اساس پراكندگی جمعیت در كليه زير مجموعه‌های شهرستان و با حجم و نمونه‌های کافی با انجام برسد.

واژه‌های كليدى: اهداكنندگان خون، نيشابور، HTLV

محتوای آکاردئون

محمد رضا هدايتى مقدم، محسن خاموشى، هوشنگ رفعت‌يناه، فرهاد فتحى مقدم، حميد رضا بيدخورى، سيد خسرو شمسيان، ساناز احمدى، ليلا سوقندى، محمود رضا آذريژوه، عبدالرحيم رضايى، رضا فريدحسينى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: وجود عفونت HTLV-I در استان خراسان از جمله در مشهد و نيشابور در مطالعات پيشين مطرح شده است. اين مطالعه مقطعى با هدف تعيين شيوع عفونت HTLV-I و عوامل خطر مرتبط با آن در جمعيت عمومى مشهد اجرا گرديد.

روش بررسى: تعداد ١۶٧٨ نفر شامل ٧۶٣ مرد و ٩١۵ زن با میانگین سنی 5/١٨+ 1/٢٩سال از جمعيت عمومى ساكن در مناطق دوازده‌گانه شهرداری مشهد در سال ١٣٨٨ به‌طور تصادفى و به‌روش خوشه‌اى چندمرحله‌اى انتخاب شدند. براى تشخيص اوليه عفونت از آزمون ELISA و براى تاييد موارد مثبت از آرمون وسترن‌بلات و PCR استفاده گرديد.

نتايج: شيوع كلى عفونت HTLV-I در جمعيت عمومى، 2/12% (٩٥%CI ، 48/93-1/2) و شيوع عفونت HTLV-II 12/0 % (٩٥%CI ، 02/44-0/0) بدست آمد. آناليز اوليه ارتباط ابتلا به عفونت را با سن (001/0p<)، تاهل (001/0p<)، سطح سواد (047/0p=)، بعد خانوار (001/0p<)، سابقه تزريق خون (009/0p=)، عمل جراحى (001/0p<)، حجامت (002/0p=) و بسترى شدن در بيمارستان (004/0p=) نشان داد. در آناليز رگرسيون لجستيك تنها متغير سن با وجود عفونت مرتبط بود (006/0p=، 33/4OR=).

نتيجه‌گيرى: نتايج نشان داد كه با وجود غربالگرى‌هايى كه در زمينه‌ى انتقال خون انجام مى‌شود هنوز مشهد به عنوان يک منطقه اندميک عفونت HTLV-I  مطرح مى‌باشد. ميزان شيوع بالاى HTLV-I در جمعيت عمومى مشهد حاكى از آن است كه اين عفونت بايد بعنوان معضل مهم سلامت در منطقه مورد توجه قرار گیرد. بعلاوه اهمیت نیاز به استراتژی‌هایی در زمینه‌ی پیشگیری از انتقال ویروس مشخص می‌گردد.

واژه‌هاى كليدى: عفونت HTLV-I، شيوع سرمى، عوامل خطر، جمعيت عمومى

محتوای آکاردئون

رضا فرید حسینی

کنگره بین المللی آسم، آلرژی و ایمونولوژی، آبان 1389، مشهد، ایران

ویروس (HTLV-1) اولین رتروویروس انسانی است که در سال 1979 در آمریکا در آزمایشگاه دکتر Gallo توسط Bernard Poiesz کشف شد. ژاپنی ها موفق به جداسازی P24 HTLV-1 و P19 و آنزیم Reverse Transcriptase از بیماران مبتلا به ATL شدند. همزمان موارد مشابهی از ATL و علائم بالینی برخی از لوسمی ها که کاملاً متفاوت از سایر لوسمی ها بود در شهر مشهد دیده شد که دکتر فرید و دکتر شیردل و دکتر تابعی از شیراز روی این بیماران مطالعه بیشتری نمودند و مواردی از این نوع لوسمی را گزارش نمودند. ولی گسترش ویروس HTLV-1 در خراسان و مخصوصاً در مشهد نیاز به مطالعه و تحقیق جغرافیایی و مولکولی بیشتری دارد. در قرن سیزدهم و پنجمین بین سال های 1292 تا 1502 میلادی ایران مخصوصاً خراسان توسط مغول ها اداره می شده است و بر این باورند که برده های آفریقایی توسط مغول ها به نیشابور آورده شده است. بنابراین اولین فرضیه گسترش ویروس HTLV-1 از آفریقا به ایران از طریق تجارت برده بوده چون از نظر ﻣﻨﺸﺄ شناسی (فایلوژنی) ویروس HTLV-1 ایران شبیه HTLV-1 آفریقای مرکزی می باشد (طبق مطالعه دکتر Gessian). فرضیه دوم، گسترش ویروس HTLV-1 در مشهد توسط رفت و آمدهای زیادی که زائرین به این شهر دارند ممکن است اتفاق افتاده باشد. فرضیه سوم، گسترش این ویروس از طریق یهودیان مشهدی بوده است. گزارشات زیادی درباره شیوع ویروس HTLV-1 در بین یهودیان مشهدی که به اسرائیل مهاجرت نموده اند منتشر شده است. و اما تاریخچه یهودیان مشهد، بر پایه روایت های شفاهی  و باورهای تاریخی در میان یهودیان مشهد ورود آنها به مشهد و سکونتشان  در این شهر به دوره نادرشاه افشار برمی گردد.. بین سال های 1376 تا 1747 میلادی نادرشاه به پیروی از سیاست جابجایی جمعیت ها و اقوام ساکن در قلمرو حکومت خود گروه های جند هزار نفره را از نقاط مختلف ایران به منطقه حراسان کوچ می‌داد و در آنجا ساکن می کرد. به حکم او بود که شماری بزرگ از کردهای کردستان، از ایل نشینان آذربایجان در قوچان و مشهد اقامت گزیدند. با مطالعه‌ای که نگارنده روی فایلوژنتیک ویروس HTLV-1 (ﻣﻨﺸﺄ شناسی ویروس) انجام داده ام، ویروس HTLV-1 خراسان ﻣﻨﺸﺄ هندی دارد و شاید اولین ویروس های HTLV-1 توسط تجار یهودی از هندوستان به مشهد آورده شده است.

احمد محمودی کوهی، یاسین مهدى بور

ششمین همایش سراسرى راهكارهای ارتقای سلامت و چالش‌ها با محوریت مراقبت مبتنی بر جامعه، آذر ١٣٩٥، سارى، ایران

مقدمه و هدف: ویروس HTLV-1  از خانواده رتروویریده به عنوان عامل بیماری‌هاى مختلفى شناخته شده‌اند. انتقال این ویروس از طریق خون، تماس جنسى و شیر مادر به اثبات رسیده است. با توجه به آندمیک بودن بیماری در مناطق خاص، تبدیل شدن آن به یكى از چالش‌های بهداشتی انتقال خون بررسی اییدمیولوزیک آن در کشور ضرورى بنظر مى‌رسد. در این راستا مرورى بیش رو انجام گرفت.

روش كار: این مطالعه مرورى سیستماتیك به روش جستجو در بایكاه هاى اطلاعاتى-google-scholar googleirct-magiran-iranmedex-sid-pubmed-ScienceDirect  و مقالات منتشر شده از سال٢٠٠٢ تا ٢٠١٣ با کلید واژهای سرواییدمیولوزی، HTLV-1، اهداکنندگان خون، ایران به دو زبان فارسى و انگلیسى انجام كرفت.

یافته‌ها: یافته هاى این مرور نظامند نشان داد شیوع HTLV-1 در اهداكنندگان خون در مناطق مختلف ایران متفاوت است بدین صورت كه شیوع این ویروس به درصد در مازنداران 6/1،سیزوار 27/0، مشهد 12/2، زابل و زاهدان 6/1، اصفهان 7/2، گرگان 4/4، هرمزگان 7/3، شیراز 12/3، سیستان 6/1، تربت حیدریه 25/1، گلستان ٢٩/0، كرج 5/0، تبریز 4/0، بوشهر 13/0 بود. اكثر مطالعات نشان دادند شیوع ویروس در مردان نسبت به زنان بیشتر است. همچنین مجردها بیشتر از متاهل‌ها به این ویروس مبتلا مى گردند. بیشتر مطالعات نشان دادند افرادى كه از سطح تحصیلات بایبنى برخوردار هستند بیشتر به این عفونت مبتلا می گردند. بیشتر افرادى كه براى اولین بار خون اهدا مى كردند مبتلا به ابن ویروس تشخیص داده شدند.

نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی کمتر آلودگی در اهداکنندگان مستمرخون، افراد با سن پابینتر و در اهداکنندگان با تحصیلات بالاتر، سازمان انتقال خون باید در جذب و حفظ و آموزش جوانان اهداكننده مستمر داراى تحصیلات بالاتر تأكید بیشتری داشته باشد.

كلمات كلیدى: سرو اییدمیولوزى، HTLV-1، اهداكنندگان خون، ایران

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

فرهاد فتحى مقدم، محمدرضا هدايتى مقدم، محسن تدین، حميدرضا بيدخوري

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: عفونت HTLV-I در مناطق مختلف جغرافيايى جهان از جمله شمال شرق ايران اندميك است. مطالعات انجام شده نشانى از وجود HTLV-II در اين منطقه نمى‌دهد. يكی از روش‌هاى قطعى سازى تشخيص  HTLV-I تکنيك وسترن بلات است. گاها نتايج وسترن بلات قطعاً مثبت و يا منفى نمی‌گردد كه به اين شرايط وضعيت نامعين سرمى اطلاق مى‌شود. تاكنون يكى ان علل وضعيت تامعين سرمى وسترن بلات HTLV عفونت با HTLV-II  ذکر گرديده است. اين مطالعه در تلاش است تا موارد نامعين سرمى را با استفاده تكنيك PCR از نظر عفونت HTLV-I وHTLV-II مورد ارزيابى قرار دهد.

روش بررسى: سه ميلى ليتر خون كامل از ٥٠ بيمار اهدا كننده خون كه ELISA مثبت يراى HTLV-I و وسترن بلات نامشخص از نمونه‌هاى موجود در سازمان انتقال خون مشهد وارد مطالعه گرديدند. يس از استخراج DNA، PCR معمولى با استفاده از پرايمر اختصاصى به منظور تشخيص عفونت با  HTLV-I و PCR nested با استفاده از پرايمرهاى اختصاصى داخلى و خارجى به منظور تشخيص HTLV-II مورد استفاده قرارگرفتند. علاوه بر آن اطلاعات سرولوژيك و مولکولار و همچنين مشخصات دموگرافيک جمع آوری گردیدند و در نهايت داده‌ها، مورد آناليز آماری قرار گرفتند.

نتايج: ٣٩ نمونه مذكر و 11 نمونه مونث با شرايط نامعين سرمى وسترن بلات سن متوسط شركت كنندگان در اين مطالعه 14/36±37/12 بودند. PCR معمولى 10 نمونه (2٠٪) مثبت HTLV-I شناسايى شد، اما با استفاده از nested PCR هیچ مورد مثبتى از HTLV- II گزارش نگرديد. شايعترين الگوى معين سرمی مريوط ب Rgp-46-II به تنهايى بود (12n=، 27/3 %)  تفاوت معنادارى بين بين سن، جنس، گروه خوني، الگوى نامعین وسترن بلات و تراكم نورى (OD) ارزيابى با الايزا در بين دو گروه مثبت PCR و منفى مشاهده نگرديد. OD متوسط ارزيابى ELISA 1/195 ±  1/767 بود.

نتيجه گيرى: هيج موردى از HTLV-II  مثبت در اين مطالعه مشاهده نشد، كه تاييد كننده گزارش‌هاى پيشين مبنى بر عدم وجود HTLV-II  در اين تاحيه می‌باشد. با اين وجود، شيوع بالاى نمونه‌هاى PCR مثبت HTLV-I از موارد نمونه‌هاى نامعين سرمى بر نقش مهم تكنيك‌هاى مولكولار در تشخيص قطعى عفونت تاكيد می‌نماید.

واژه‌های كليدى: HTLV-I، HTLV-II، شرايط نامعين سرمى، وسترن بلات

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

رضا فرید حسینی، محمد مهدی اعتمادی، عباس شیردل، حسن برادران، بیژن صفایی

دهمین كنگره فیزیولوژی و فارماكولوژی، 18 تا 21 آذر 1370، اهواز، ایران، مقاله شماره 211، صفحه 186

برخی از بیماری‌ها از قبیل اسپاستیك پارالیزی، لوسمی‌های T سل و برخی بیماری‌های پوستی از قبیل مایكوزیس فونگوئید در خراسان شیوع بیشتری دارد. همچنین طبق گزارشات منتشره این نوع بیماری‌ها در یهودیان مقیم امریكا و اسرائیل كه ریشه خراسانی دارند بیشتر گزارش شده است. به نظر می‌رسد كه ویروس Human T-cell lymphotropic تیپ 1 (HTLV-1) كه از خانواده رتروویروس‌ها می‌باشد در خراسان و گنبد كاوس به صورت اندمیك وجود داشته باشد. ما بر آن شدیم كه به صورت راندوم 300 نمونه سرم خراسانی‌ها و گنبد كاوسی‌ها را جمع‌آوری و با همكاری پروفسور بیژن صفایی از دانشگاه كورنل نیویورك از نظر آنتی‌بادی ضد HTLV-1 مورد ارزیابی قرار دهیم كه درصد قابل توجهی از این سرم‌ها از نظر HTLV-1 مثبت بوده است. همچنین 10 نمونه سرم از بیماران اسپاستیك پارالیزی و 6 نمونه از بیماران مبتلا به T سل لوسمی و س نمونه از بیماران نان‌هوچكین لمفوما از نظر HTLV-1 آنتی‌بادی به طریقه ELISA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقدماتی به دست آمده جالب و به زودی گزارش دقیق آن منتشر خواهد شد.

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون

محتوای آکاردئون