چکیده مقالات همايش‌ها – سایر پیامدهای بالینی HTLV-1

آیا آزمایشات ایمونولوژیك HTLV1 قبل از انجام كاتتریسم قلبی در بیماریهای مادرزادی قلبی ضروری است؟

حسن متقی مقدم، عبدالكریم حامدی، مهران زارعی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 18

مقدمه: درحال حاضربیماریهای مادرزادی قلبی از مشكلات بزرگ بهداشتی ازسنین نوزادی تا بزرگسالی است.بعلت استفاده مجدد از كاتترهای یكبار مصرف در كشورهای در حال توسعه برای كلیه بیماران قبل از انجام كاتتریسم قلبی آزمایشات ویروس شناسی بطور معمول انجام می شود . دراین مطالعه به اهمیت و ضرورت انحام این آزمایشات پرداخته شده است .

روش كار: دراین مطالعه توصیفی- مقطعی 442 موردازپرونده بیماران با بیماری مادرزادی قلبی كه دربیمارستان امام رضا (ع) طی سالهای 1385-1380 تحت كاتتریسم قلبی قرارگرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات مربوط به توزیع سن، جنس، انواع بیماریهای قلبی و نتایج آزمایشات ایمونولوژیك ویروس شناسی ثبت گردید.سپس اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی پردازش شد.

نتایج: بیماران ازنظرجنسیت توزیع یكسانی داشتند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 7/6 ± 8/7 سال و در محدوده 6 ماه تا 39 سال بود. در بین 442 مورد بیمار 12 مورد (7/2%) نتیجه مثبت از نظر آزمایشات ویروس شناسی داشتند كه 6 مورد (8/42%)  HTLV آنتی بادی، 4 مورد (5/28%) HBS آنتی ژن، 4 مورد (5/28%) HCV آنتی بادی  مثبت بودند و هیچ مورد آزمایش HIV مثبت نبود.

نتیجه گیری: آزمایشات ویروس شناسی مثبت در تعداد كمی ازبیماران مشاهده شد و به نظر می رسد در صورت رعایت اصول بهداشت وایمنی باید انجام آن محدود به موارد پر خطر باشد.

واژه های كلیدی: بیماریهای مادرزادی قلبی، آزمایشات ایمونولوژیك ویروس شناسی، كاتتریسم قلبی، HTLV

بررسی ارتباط ویروس HTLV-I با تغییرات سلولی بافت اپی تلیالی دهانه رحم

بتول ایزدی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 57

آلودگی های ویروسی از جمله ویروس HTLV-I بارها به عنوان عاملی در بروز سرطان مطرح شده اند، بویژه سرطانهای دستگاه تناسلی زنان را در ارتباط با عفونتهای ویروسی گزارش كرده اند .

روش كار: در این مطالعه ارتباط آلودگی به ویروس HTLV-I با تغییرات سلولهای اپی تلیالی دهانه رحم مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه پژوهش شامل 150 زن مثبت و 150 زنHTLV-I  منفی به عنوان مورد و شاهد كه با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف از طریق پایگاه انتقال خودن مشهد انتخاب شده و پس از انجام مصاحبه و معاینه فیزیكی تست پاپ اسمیر برای آنان انجام شد و نتایج سیتولوژیك آنان از نظر كلاس پاپ اسمیر، درجه التهاب و وجود باكتری با استفاده از آزمون های مجذور كای و t مستقل و تحلیل لگاخطی مقایسه گردید.

یافته ها:نتایج این بررسی نشان داد كه در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد كلاس دو پاپ اسمیر بیشتر (p=0/002) التهاب سه مثبت دو برابر (p= 0/02) و وجود باكتری از درصد بالاتری برخوردار بود (p= 0/02). با توجه به نتایج این پژوهش می توان اظهار نظر كرد كه احتمالاً آلودگی به ویروس HTLV-I موجب افزایش میزان تغییرات سلولهای اپی تلیالی دهانه رحم می شود.

واژه های كلیدی: HTLV-I، سلولهای اپی تلیال دهانه رحم، تغییرات سیتولوژیك

بررسی پریودنشیوم در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك وابسته به HTLV1

ناصر سرگلزائی، حمیدرضا عرب، محسن فروغی پور

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 61

مقدمه: ویروس HTLV1 از رتروویروسهای انسانی است كه در بعضی از بیماران، عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیك و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر می باشد. با توجه به اندمیك HTLV  بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقاتی در رابطه با علایم كلینیكی داخل دهانی این بیماران، بر آن شدیم كه به مطالعه پریودنشیوم در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك وابسته به HTLV1 بپردازیم.

مواد و روش ها: این مطالعه موردی –شاهدی است كه به روش نمونه گیر ی آسان در سال 1383 در دانشكده دندانپزشكی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 42 سال كه آلودگی به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران از بین مراجعه كنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی، ANUG و NUP و وجود بیماریهای لثه و عمق پاكت مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم (گرین – ورمیلیون) و جینجیوال (Silness & Loe) اندازه گیری و ثبت شد. گروه شاهد از بین اعضاء خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنان منفی بوده و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشته، انتخاب شدند. نتایج با آزمونChi square  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: از نظر شاخص جرم و جینجیوال اختلاف معنی داری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده گردید در حالیكه از نظر عمق پاكت، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی ANUG، NUP اختلافی وجود نداشت. تعداد 5 نفر از بیماران دارای اریتم خطی لثه بودند.

نتیجه گیری: بیماران مبتلا به HAM/TSP (HTLV1 Associated Mylopathy Tropical spastic paraparesis)  نسبت به افراد عادی دارای پلاك، جرم و التهاب بیشتری در لثه ها می باشند. رعایت دقیق بهداشت دهانی و جرم گیری به موقع به مقدار قابل توجهی از مشكلات این بیماران خواهد كاست.

واژه های كلیدی: پریودنشیوم، HTLV1، پاراپارزی اسپاستیك

بررسی رابطه عفونت HTLV1 و بروز تظاهرات پوستی

 محمد جواد یزدان‌پناه، مسعود ملكی، نسیبه جنیدی، محمد رضا خلیقی، محمود رضا آذرپژوه، فرحناز تهرانیان، مجید شهابی، محمد اسماعیل خیامی، فاطمه لیوانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 56

مقدمه : مشهد از مناطق اندمیك آلوده به ویروس لنفوتروپیك سلول T انسانی می باشد . ما در پژوهش خود به بررسی رابطه ابتلاء به این عفونت و بروز تظاهرات پوستی پرداخته ایم. در صورت وجود ارتباط معنی دار بین ایندو، می توان این ویروس تك رشته ای را در پاتوژنز بیماری پوستی مربوطه دخیل دانست ، در نهایت تشخیص بیماری پوستی مرتبط با HTLV1 در مناطق اندمیك را معیاری برای بررسی وجود این ویروس در فرد در نظر گرفت و با شناخت ناقلین از گسترش بیماری در سطح جامعه پیشگیری نمود .

روش تحقیق :100 اهداكننده خون HTLV1 مثبت بدون علامت شناسایی شده توسط سازمان انتقال خون با آزمون الایزا و تایید شده با PCR به عنوان گروه مورد و 100 اهدا كننده خون HTLV1 منفی باز آزمون الایزا كه در نظر سن و جنس و وجود بیماریهای سیستمیك با گروه مورد همسان شدند به عنوان گروه كنترل وارد مطالعه شده، مورد معاینه پوستی قرار گرفته، در موارد لزوم بیوپسی پوست انجام شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها :58% افراد گروه موردو 37% افراد گروه كنترل در معاینه بیماری پوستی داشتند كه این اختلاف معنی دار بود  (p = 0/005)شایعترین بیماریهای یافت شده در گروه مورد آفت، هرپس، زگیل غیر تناسلی و در گروه كنترل هرپس، آفت و skin tag بود. فراوانی آفت، اگزما و زگیل غیر تناسلی در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر از گروه

كنترل بود .

نتیجه گیری : بیماریهای پوستی در ناقلین بدون علامت HTLV1 بیشتر از افراد HTLV1 منفی می باشد. آفت، اگزما و زگیل غیر تناسلی در آلودگان به HTLV1 شایعتر است.

 كلمات كلیدی : ویروس لنفوتروپیك سلول T انسانی، تظاهرات پوستی

بررسی ژنوم ویروس HTLV-1 در لنفوم‌های اولیه دستگاه گوارش: مطالعه 22 ساله (1382-1360) نمونه‌های بیوپسی بخش آسیب‌شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد -ایران

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 34

محمود محمودی، علیرضا خویی، مهدی فرزادنیا، مریم راستین

مقدمه: لنفوم غیر هوجكینی با درگیری اولیه دستگاه گوارش تنها 1-4% تومورهای بدخیم در سیستم گوارش را تشكیل میدهد اما سیستم گوارش شایعترین ناحیه خارج گره لنفی لنفوم غیر هوجكینی است. اتیولوژی لنفوم غیر هوجكینی اولیه دستگاه گوارش ناشناخته بوده اما مطالعات اخیر نشان داده اند كه عفونت با ویروس ها نظیر ویروس لوسمی لنفوم سلول T بالغین (HTLV-1) در دستگاه گوارش ممكن است خطر لنفوم غیر هوجكینی با سلول T را افزایش دهد.

روش تحقیق: مطالعه حاضر برای بررسی وجود ژنوم ویروس HTLV-1 با استفاده از روش زنجیره ای پلی مراز روی نمونه های بلوك پارافینی بافت های لنفوم غیر هوجكینی اولیه دستگاه گوارش تشخیص داده شده بین سالهای 1360-1382 در بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا(ع) مشهد طراحی گردید. تعداد كل نمونه های بیوپسی 103573 بود كه در بین آنها 65 مورد لنفوم غیر هوجكینی اولیه دستگاه گوارش یافت شد. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی از نظر شاخص های CD20، LCA و CD3 روی تمامی موارد انجام پذیرفت. وجود ژنوم ویروس HTLV-1 در 48 مورد بیمار انتخاب شده با استفاده از پرایمرهای pol، LTR، tax و env (GD21) مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج ویافته ها: نتایج نشان دادند كه نسبت مرد به زن 1/5 برابر بود. بیشتر بیماران در دهه دوم و سوم زندگی بودند. 8 بیمار (12/3%) لنفوم اولیه معده، 52 (80%) روده باریك، 2 (3%) در روده بزرگ و 3 (4/7%) مورد درگیری متعدد (ایلئوسكال) داشتند. بر اساس طبقه بندی REAL (Revised European-American Lymphoma) لنفوم IPSID شایعترین نوع بافت شناسی بوده و 40% موارد را تشكیل داد. 64 مورد به عنوان لنفوم سلول نوع B و یك مورد لنفوم سلول T طبقه بندی گردیدند. از 48 مورد كه با استفاده از روش زنجیره ای پلی مراز تحت مطالعه قرار گرفتند، 2 مورد (4/2%) برای ویروس HTLV-1 مثبت بودند. اولین مورد مرد 55 ساله با لنفوم پلئومورف سلول T بود كه ضایعه در معده داشت و مورد دوم یك دختر 15 ماهه با لنفوم IPSID بوده كه درگیری در دئودنوم داشت.

كلمات كلیدی: لنفوم اولیه دستگاه گوارش، ویروس لوسمی لنفوم سلول T بالغین، واكنش زنجیره ای پلیمراز

بررسی شاخص‌های خونی برای مونیتورینگ افراد دارای عفونت همزمان HIV/HTLV‐I

اسماعیلیان ل، ضیائی مهر ع، ریاضی ز، ولی‌زاده ن ، سروقد م ، مومن هروی م ، رفعت‌پناه ه ، رضائی س

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 2

مقدمه: ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) بطور تقریبی در اكثر افراد آلوده باعث سركوب سیستم ایمنی و بروز بیماری های  عفونی میكروبی و بدخیمی ها میشود. اما برخی دیگر مانند HTLV-I فقط در حدود 5 -1 درصد از افراد آلوده آن هم در مدت بسیار طولانی (30-20 سال) بیماریهای وابسته، میلوپاتی و گاهی لوسمی – لنفوم سلول T بزرگسالان، ر  ایجاد میكنند. انتظار می رود كه عفونت همزمان HIV و HTLV-I بر پیشرفت بیماریهای وابسته به HIV تاثیر گذارد. بنابراین یافتن شاخصهای آزمایشگاهی ارزان برای نواحی ایكه دسترسی به فلوسایتومنری نبست ارزشمند می‌باشد.

روش كار: در مطالعه گذشته نگر از 77 بیمار با عفونت HIV در مركز بیماریهای عفونی و رفتاری وارد این مطالعه شدند. این افراد كه عفونت HIV در آنها ثابت شده بود، در مركز تحقیقات ایمونولوژی مورد آزمایش سرولوژی برای HTLV-I  قرار گرفتند. سپس برای تایید عفونت HTLV-I دو قطعه TAX، LTR در DNA provirus با PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به شاخص های خونی از قبیل CBC نیز از پرونده های آنها استخراج شده و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.

نتایج: 77 بیمار HIV مثبت با میانگین سنی 29/8 ± 34/36 مورد بررسی قرار گرفتند كه 14 نفر زن و 63 نفر آنها مرد بودند. 6 نفراز این افراد دارای عفونت همزمان HTLV-I نیز بودند و همه این 6 نفر مرد بودند. در بررسی شاخص های افراد مبتلا به عفونت همزمان HIV/HTLV-I، میانگین آخرین هماتوكریت در افراد با عفونت همزمان 51/3 ± 4/64 و در افراد فقط HIV مثبت 49/4 ± 07/41 بود كه تفاوت آنها بسیار معنی دار می باشد (Pvalue: 0.006). از طرف دیگر میانگین مقدار هموگلوبین زمان تشخیص HIV (اولین مراجعه) در افراد با عفونت همزمان 90/1 ± 32/15 و در افراد فقط HIV مثبت 87/1 ± 8/13 بود كه در سطح 95% معنی دار نیست اما قابل توجه می باشد (P: 0.08).

بحث و نتیجه گیری: از این بیماران 6 نفر در گروه مردان بودند عفونت همزمان HIV/HTLV-I داشتند. تفاوت هماتوكریت در زمان انجام مطالعه در دو گروه معنی دار و نتایج كلی نشان می دهد كه ارزش پیش آگهی دهنده برای پیشرفت بیماری است.

كلمات كلیدی: ویروس لنفوتروپیك انسانی نوع یك، ویروس نقص ایمنی اكتسابی، عفونت همزمان

بررسی شیوع عفونتHTLV-1 در بیماران با درگیری عروق قلبی در بیماران مشهد و نیشابور در سالهای 85 و 86

فرحزاد جباری، محمود شبستری، رضا فریدحسینی، عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت‌پناه، نرگس ولی‌زاده، حسنیه عرب، عارفه تاجیك، نعیمه رضازاده، یوسف گریوانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 59

مقدمه: پژوهش های محدودی درگیری قلب همراه با عفونت HTLV-I را نشان می دهند. مواردی از حضور HTLV-I در اتوپسی قلبی بخصوص درگیری های لنفوم/ لوسمی گزارش شده است. بنا براین در مطالعه حاضر میزان شیوع عفونت HTLV-I، در بیماران با درگیری عروق قلبی جهت تعیین عامل احتمالی خطر در بروز بیماری قلبی مورد بررسی قرار گرفت.

روش كار: 7590 بیمار كه از فروردین ماه 85 تا اردیبهشت ماه 86 با علائم قلبی در بیمارستان رضوی مشهد تحت آنژیوگرافی قرار گرفته بودند از نظر میزان آلودگی به عفونت HTLV-I با روش ELISA  مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ها: تعداد بیماران متولد مشهد 1080 نفر بود كه میزان آلودگی در این تعداد 53 نفر (5%) گزارش شد. تعداد 564 بیمار نیشابوری بوده كه تعداد 73 نفر (13%) از آنها آلوده به HTLV-1 بودند. از این تعداد 227 مورد آنژیوگرافی نرمال (40%) و 294 نفر (51%) درگیری عروق كرونر را در آنژیوگرافی نشان داد. میزان آلودگی به HTLV-I در بیماران نیشابوری با عروق كرونر نرمال 30 نفر (13%) و در افراد با درگیری كرونری 43 نفر (6/14%) مشاهده شد. با توجه به آنكه شیوع HTLV-1 در نیشابور 7/3% میباشد این اختلاف معنی دار بوده است (P<0.05).

بحث و نتیجه گیری: یافته های حاصل از این تحقیق به خصوص در منطقه نیشابور نشان میدهد كه عفونت HTLV-1 یكی از عوامل خطر درگیری عروق قلبی بوده است اما تفاوت آن با بیماران ساكن مشهد نشان می دهد كه یك عامل مستعد كننده در منطقه نیشابور به عنوان كوفاكتور باید وجود داشته باشد.

بررسى فراوانى عفونت HTLV-I و همراهى آن باعفون‌تهاى KSHV,HBV,HCV در زندانیان زندان‌هاى مشهد در سال ١٣٨٧

خواجه دلوئی م، همائی ف، رضائی س، درخشان م، غفارزادگان ك، رفعت‌پناه ه، سید نوزادی م، ولی‌زاده ن، مومن هروی م، ضیائی مهر ع، بابائی ع

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 14

م خواجه دلوئى، یگانه یوزباشى‌زاده، ف همائی، س رضائی، م درخشان، ک غفارزادگان، ٥ رفعت‌پناه، م سید نوزادى، ن ولى زاده، م مومن هروى، ع ضیانى مهر، ع بابائى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: زندانیان به دلیل رفتارهای پرخطر در خطر ابتلا به بیماریهای عفونی و منتقله از طریق خون از جمله HTLV-1، HCV، HBV و KSHV هستند و می توان بیماری را به سایر اقشار جامعه منتقل كنند.

روش كار: برای بررسی شیوع این عفونت ها نمونه گیری از 1114 نفر از زندانیان زندان های مشهد انجام شد. فراوانی ویروس HTLV-I با روش  ELISAتعیین و سپس با روش PCR تایید گردید. PCR مورد ارزیابی قرارگرفت. در افراد HTLV-I مثبت عفونت همزمان با ویروس های HCV، HBV و KSHV نیز با روش ELISA انجام شد و بررسی های بیشتر با روش PCR انجام شد.

نتایج: از 1114 نفر مورد مطالعه (89%) مرد و 11% زن بودند كه 4/3% این افراد عفونت HTLV-I داشتند. در زنان موردمطالعه فراوانی HTLV-I 4/4% و در مردان 2/3% بود. همچنین در بررسی همراهی این عفونت با ویروسهای HCV.HBV.KSHV در افراد مورد مطالعه بترتیب فراوانی 7/2%، 4/5%، 2/43% به دست امد.

بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد كه میزان ابتلا به عفونت HTLV-I در افراد مورد مطالعه (زندانیان زندانهای مشهد) با میزان ابتلا به این عفونت در مشهد (3-1%) مطابقت دارد. به علاوه همانطور كه انتظار می رفت میزان ابتلا در زنان بیشتر از مردان است.

 كلمات كلیدی: HTLV-I، HIV، زندان

بررسی فراوانی عفونت همزمان HTLV-I در افراد HIVمثبت در شهرستان مشهد در سال 1388

اسماعیلیان ل، ضیائی مهر ع، ریاضی ز، ولی‌زاده ن، سروقد م، مومن هروی م، رفعت‌پناه ه، رضائی س

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 3

اسماعیلیان، نصرآبادى، ضیائى مهر، ریاضى، ولى‌زاده، سروقد، مومنی هروی، رفعت‌پناه، رضایی

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: رتروویروسها خانواده ای متشكل از تعداد زیادی ویروس در مهره داران می باشند كه ویژگی های بسیار متفاوتی دارند. عفونت با بعضی رتروویروس ها حتی در شرایطی كه همراه با ویرمی در سرتاسر عمرهستند، احتمال دارد كه در كسر بزرگی از جمعیت، بیماری آشكاری ایجاد نكنند. بطور مثال ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) بطور تقریبی در اكثر افراد آلوده باعث سركوب سیستم ایمنی و بروز بیماری های عفونی میكروبی و بدخیمی ها میشود. اما برخی دیگر مانند HTLV-I فقط در حدود 5-1 درصد از افراد آلوده آن هم در مدت بسیار طولانی (30-20 سال) بیماریهای وابسته، میلو پاتی و گاهی لوسمی – لنفوم سلول T بزرگسالان، را ایجاد میكنند. انتظار می رود كه عفونت همزمان  HIV و HTLV-I بر پیشرفت بیماریهای وابسته به  HIV تاثیر گذارد.

روش كار: در مطالعه گذشته نگر از 77 بیمار با عفونت HIV در مركز بیماریهای عفونی و رفتاری وارد این مطالعه شدند. این افراد كه عفونت HIV در آنها ثابت شده بود، در مركز تحقیقات ایمونولوژی مورد آزمایش سرولوژی برای HTLV-I  قرار گرفتند. سپس برای تایید عفونت HTLV-I دو قطعه TAX، LTR در DNA provirus با PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج: 77 بیمار HIV مثبت با میانگین سنی 29/8 ± 34/36 مورد بررسی قرار گرفتند.  از این بیماران كه 14 نفر زن و 63 نفر آنها مرد بودند، 6 نفرمرد دارای عفونت همزمان HIV /HTLV-I بودند (79/7%) كه با RT-PCR تایید شد. اما در گروه خودشان (مردان) فراوانی عفونت همزمان (52/9%) می باشد. میانگین سنی افراد HIV مثبت (5/13 ± 83/36) و افراد دارای عفونت همزمان هردو رتروویروس (8/7 ± 3/36). بیشتر افراد این مطالعه معتاد تزریقی و مرد بودند. به نظر می رسد كه فاكتور خطر استفاده از سرنگ مشترك باشد. هچنین بین پیشرفت بیماری در دو گروه بیماران HIV مثبت و بیماران با عفونت همزمان  HIV/HTLV-Iتفاوت معناداری وجود نداشت.

بحث و نتیجه گیری:به نظر می رسد كه میزان عفونت همزمان  HIV/HTLV-I در مشهد 79/7 درصد باشد كه در مقایسه با عفونت HTLV-I به تنهایی (3-1%) بالا می باشد. به علاوه دراین مطالعه عفونت فقط در مردان دیده شده است (فراوانی 52/9%).

كلمات كلیدی: ویروس لنفوتروپیك انسانی نوع یك، ویروس نقص سیستم ایمنی، رتروویروس

بررسی مقایسه ای شدت بیماری در بدو تشخیص در عفونت همزمان HIV و HTLV-1با عفونت HIV به تنهایی در مرکز مشاوره بیماریهای عفونی رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد

حمید قربانی، اشرف توانایی ثانی

اولین همایش ملی مدیریت و کنترل عفونت‌های منتقله از خون، 2 تا 4 آبان 1397، مشهد، ایران

زمینه: شهر مشهد در شمال شرق ایران یک کانون اندمیک برای عفونت نادر HTLV-I می­باشد. در مطالعات بالینی که قبلا برروی بیماران با عفونت همزمان HTLV-I ,HIV انجام شده است، بیشتر تاکید برروی بارویروس و شمارش CD4 و مرحله بالینی بوده است، اما این مطالعه علاوه بر متغیرهای فوق، شدت بیماری در بدو تشخیص، نسبت زن به مرد، شیوع HTLV-I در مبتلایان بهHIV، میانگین و واریانس هموگلوبین، پلاکت و شمارش مطلق نتروفیل، را نیز تعیین کرده است.

مواد و روش­ها: دراین مطالعه مقطعی که در سالهای 89-90 بر روی پرونده های بیماران مرکز بیماریهای عفونی رفتاری مشهد انجام گردید، میانگینCD4، هموگلوبین، تعدادمطلق نوتروفیل، پلاکت، مرحله بالینی و شدت بیماری در بدو تشخیص بر اساس جداول سازمان بهداشت جهانی در  18بیمار مبتلا به عفونت همزمانHIV وHTLV-I  با  18بیمار مبتلا به عفونت HIV به تنهایی مقایسه گردید.

یافته­ها: در این مرکز شیوع عفونت HTLV-1  در بیماران مبتلا به HIV برابر 53/4درصد بود که اختلاف معنی داری با شیوع HTLV-1 در جمعیت عمومی مشهد(12/2درصد)داشت. میانگین اندکس­های خونی در محدوده نرمال قرار داشت و در دو گروه اختلاف معنی داری رویت نشد. میانگین شمارش CD4 در بیماران مبتلا به عفونت همزمان برابر 384 و در گروه مبتلا به عفونت HIV به تنهایی برابر 473 بود که اختلاف در دو گروه معنی دار نبود. میانگین مرحله بالینی و شدت بیماری در بدو تشخیص مراحل پیشرفته را نشان نمی داد و در دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.

نتیجه‌گیری: بیماران مبتلا به عفونت همزمان مانند بیماران مبتلا به عفونت HIV به تنهایی در بدو تشخیص در مراحل پیشرفته قرار نداشتند. همچنین عفونت HTLV-I در بیماران مبتلا به HIV باعث بهبود یا بدتر شدن وضعیت بالینی و ایمونولوژیک بیماری نمی‌گردد.

بررسی میزان لنفوسیتها و زیر لنفوسیتها در افراد مبتلا به عفونت همزمان HIV/HTLV-I

ضیائی مهر ع ،اسماعیلیان ل، ریاضی ز، ولی‌زاده ن، سروقد م، مومن هروی م، رفعت‌پناه ه، رضائی س

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 60

مقدمه: HIV و HTLV-I به دلیل ویژگی‌های بیولوژیك و فیزیولوژیك در یك جنس جای میگیرند. ولی این دو فقط در سطح خانواده (Family) با هم مشابهت دارند. اما HIV با ذره ویروسی آزاد ولی HTLV-I فقط با سلول آلوده منتقل می شود. درست است كه هر دو سلول های T CD4+ را آلوده می كنند، اما HIV باعث تخریب سلول و HTLV-I باعث فناناپذیری آن ها می شود. بنابراین انتظار داریم كه اثر عفونت همزمان از كاهش سلول جلوگیری كند.

روش كار: در مطالعه ای گذشته نگر 77 فرد با عفونت HIV وارد این مطالعه شدند. این بیماران از مركز بیماریهای عفونی و رفتاری در مركز بهداشت مشهد انتخاب شدند؛ كه اطلاعات دوره های معاینه ثبت و همه اطلاعات كلینیكی و پاراكلینیكی آنها شامل شاخص های CD4, CD8 مورد ارزیابی قرار گرفت و داده ها آنالیز آماری شد.

نتایج: 77 بیمار HIV مثبت با میانگین سن 9/8 ± 34/36 مورد بررسی قرار گرفتند؛در این بیماران 14 نفر زن و 63 نفر آنها مرد بودند. شش مرد از آنها دارای عفونت همزمان HIV /HTLV-I بودند. تفاوت معنی داری در فراوانی یا تعداد مطلق لنفوسیتهای TCD4, TCD8 در دو گروه با عفونت همزمان و یا HIV وجود نداشت.

بحث و نتیجه گیری: چون HTLV-I باعث فناناپذیری سلولهای T می شود انتظار می رفت كه افراد HIV مثبت كه همزمان عفونت HTLV-I نیز دارند، سطح TCD4 بیشتری داشته باشند كه چنین فرضیه ای ثابت نشد و میزان تخریب لنفوسیتی با  HIVیكسان بوده است.

واژه های كلیدی: ویروس لنفوتروپیك انسانی نوع یک، ویروس نقص ایمنی اکتسابی، لنفوسیت

بررسی نمونه‌های پوستی مبتلایان به مایكوزیس فونگویید از نظر آلودگی با ویروس HTLV-1 به روش PCR

اكرم شیخ، وحید مشایخی، مریم راستین، محمود محمودی، نفیسه طبسی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 30

مقدمه: مایكوزیس فونگوئید یك نوع لنفوم پوستی با منشا لنفوسیتهای T می باشد كه اتیولوژی آن ناشناخته و با پرولیفراسیون كلونال لنفوسیتهای T همراه است. تشخیص بیماری مایكوزیس فونگوئید از طریق روشهای پاتولوژیكی و ایمونوهیستوشیمی انجام می شود اما در اغلب موارد تشخیص بر پایه یافته های بالینی صورت می گیرد. به این علت كه ویروس HTLV-1 در خراسان اندمیك است ما در مطالعه خود با استفاده از روش PCR وجود ژنوم ویروس  HTLV-1 را در نمونه های بیوپسی بافت بیماران مایكوزیس فونگوئید مورد بررسی قرار دادیم تا دخالت احتمالی این ویروس را در ایجاد زمینه های مناسب برای ایجاد بیماری مورد بررسی قرار دهیم.

مواد و روشها: در این مطالعه از 70 بلوك پارافبنه متعلق به آرشیو بیمارستان امام رضا (ع) استفاده شد كه 26 عدد از این بلوكهای پارافینه مربوط به نمونه های مایكوزیس فونگوئید بودند كه مورد تائید و تشخیص میكروسكپی قرار گرفته و 44 عدد بلوك پارافینه نیز به عنوان كنترل انتخاب شدند. از نمونه های بافتی پس از پارافین زدائی توسط آنزیم پروتئیناز K  (mg/ml 20) و بافر مناسب DNA استخراج شد. DNA استخراج شده توسط پرایمرهای اختصاصی HTLV-1 که برای نواحی Pol، Tax و LTR طراحی شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج: از 26 نمونه مربوط به بیماران، در 4 نمونه (4/15%) حضور ویروس HTLV-1 با روش PCR تائید شد در حالیكه در هیچكدام از نمونه های بافتهای كنترل نتیجه مثبت نبود.

بحث: از نتایج این مطالعه همراهی ویروس HTLV-1 با بیماری مایكوزیس فونگوئید استنباط می شود بطوریكه نتایج بیانگر آنست كه ویروس HTLV-1 می تواند به عنوان فاكتور مشاركت كننده در روند ایجاد این بیماری محسوب شود.

كلمات كلیدی: مایكوزیس فونگوئید، HTLV-1، PCR

تاثیر همزمانی عفونت HTLV-I بر ویرال لود ویروس HIV، ماركرهای ایمونوفونوتیبیک و عوارض كلینیكى آن

نرگس ولی‌زاده، صدیقه فاطمی، زهرا ریاضی، حسین كیوانی، امیر رضا خلیقی، هوشنگ رفعت‌پناه، عیدالرحیم رضایی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 52

نرگس ولى‌زاده، نرجس صاحب‌زاده، صدیقه فاطمی، زهرا ریاضی، حسین كیوانى، امیر رضا خلیقى، هوشنگ رفعت‌پناه، عبدالرحیم رضایى، سروقد

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده است كه عفونت HTLV-I می‌تواند نسخه بردارى ویروس HIV را افزایش دهد. عفونت با این ویروس می‌تواند تعداد سلول‌هاى هدف HIV كه همان سلول‌هاى T CD4 مثبت هستند را افزایش دهد. بنابراین سلول‌هایى كه به این ویروس حساس نیستند را مستعد و از این رو روند پیشرفت بیمارى ایدز را تسریع مى‌كند و میزان بقا و طول عمر بیماران مبتلا را کاهش مى‌دهد. براى بررسى بیشتر ارتباط بین شمارش سلول‌هاى T CD4 و بار ویروس HIV در افراد آلوده به هر دو عفونت، ٢٣ بیمار آلوده به HIV از نظر بار ویروسى و عفونت I-HTLV مورد بررسى قرار گرفتند.

روش بررسى: بیست و سه بیمار با عفونت HIV وارد این مطالعه شدند. با استفاده از روش فلوسایتومتری ماركرهای  CD4و CD8 سلولهای T شمارش گردید. برای بررسی عفونت HTLV-1  از روش الیزا و كیت (Diapro Italy) استفاده شد و برای تایید از روش RCR برای تكثیر دو ژن LTR و TAX و استفاده شد. برای تعیین دقیق مقدار كپی RNA ویروس از دو روش Cobas amplicore HIV monitor test و Real Time RT PCR استفاده شد.

نتایج: 20 بیمار با میانگین سنى 4/36 مورد بررسى قرار گرفتند كه 16 نفر آنها مرد و 4 نفر زن بودند. ٣ تفر  (15%) از بیماران از نظر HTLV-1  مثبت بودند. هر سه مورد از نظر ژنهای LTR و TAX مثبت بودند. بیماران از نظر این عفونت به دو گروه مثبت و منفی تقسیم شدند. میانگین تعداد كپی ویروس با روش 413517 Cobass Amplicore در گروه اول (HTLV-1 منفی) و 286466  در گروه دوم بود و میانگین لگاریتم تعداد كپی به ترتیب در دو گروه اول و دوم 92/3 و 28/5 و میانگین لگاریتم تعداد كپی در روش Real Time PCR در دو گروه به ترتیب 3/4 و 18/5 بود. میانگین اولین شمارش CD4 در دو گروه به ترتیب 43/431 و 414 و میانگین آخرین شمارش CD4 در دو گروه 35/382 و 398 بود. میانگین اولین و آخرین شمارش CD8 به ترتیب در دو گروه 53/1346 ، 736 و 52/66، 736/1025 بود. 

نتیجه‌گیری: یافته هاى این مطالعه نشان داد كه در افراد HIV مثبت داراى عفونت همزمان HTLV-I میزان بار ویروسی کمتر از افراد دارای عفونت HIV به تنهایى می‌باشد. اما این تفاوت در سطح ٩٥ درصد معنی دارى نبود. همجنین میزان سلول‌هاى CD4 و CD8 در دو گروه با هم تفاوت معنى دارى نداشته است.

تازه‌هائی از HTLV-1

محمود پناهی

خلاصه مقالات چهارمین کنگره سراسری بیماری‌های عفونی و گرمسیری ایران، 1372، تهران، ایران، صفحات 46-45

گرچه رتروویروس ها از گذشته دور شناخته شده بودند ولی ارتباط آن با انسان در دهه 1980 بررسی گردید و با مطالعه T-Cells بیماران Adult.T.Cell.Leukemia معلوم شد كه حاوی ویروسی هستند به اسم HTLV-1 و یا Human. T.Cell.Lymph Virus Type 1 و در 1985 بیماری Tropical Spastic paraparesis به عنوان بیماری دیگر با علت HTLV-1  شناخته شد (جاماییكا- تری نیداد) .و بعد بیماری دیگری در ژاپن شناخته شد به اسم HTLV-1 Associated Myelopathy . از نظر ساختمانی HTLV-1 شبیه سایر رترو ویروس ها و نهایتاً دارای قسمتهای gag و pol و env می باشد. HTLV-1 به علاوه دارای رژیون PX می باشد كه به نظر می رسد موجب فعال شدن Host Genes می شود. اخیراً به لیست بیماریها، بیماری HTLV-1 Associated Arthropathy نیز اضافه شده كه به صورت آرتریت انفلاماتوار می باشد و HTLV-1  در مایع سینوویال و سرم این بیماران پیدا می شود. ویروس HTLV-1 تروپیسم خاص به مغز و جسم سفید دارد و نیز اولیگودندروسیت ها و آستروسیت ها مورد تهاجم این ویروس قرار می گیرند. در میلوپاتی معلول این ویروس به نظر می رسد یك بیماری اتوایمون باشد. بیماریهای حاصله از ویروس HTLV-1 از نظر اپیدمیولوژی در مناطق خاصی از دنیا شیوع بیشتری دارد كه این موضوع فاكتورهای ژنتیك را مطرح می نماید. در حالی كه آلودگی ویروس در اكثر نقاط دنیا ملاحظه می‌شود. منجمله در ایران خصوصاً در خراسان بیماری از انسیدانس بالایی برخوردار است. در میلوپاتی حاصل از HTLV-1 درمان خاصی صورت نمی گیرد گو اینكه كورتیكوستروئیدها در 50% این بیماران موثر واقع می شود كه روش اثر آن قابل سوال است. شیمی درمانی استاندارد نیز در Adult T.Cell Leukemia مفید واقع می‌شود.

تظاهرات عفونت HTLV1 در سر و گردن

زهرا دلاوریان، آتس‌سا پاك‌فطرت

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 58

مقدمه: ویروس HTLV1 یك رترو ویروس انسانی است كه عامل ایجاد لوسمی لنفوسیتیك و پارزی اسپاستیك می‌باشد. اخیرا مستنداتی مبنی بر دخالت این ویروس در ایجاد بعضی بیماری های اماسی مثل یوایتیس و سندرم شوگرن مطرح شده است. مواردی از نئوپلاسم با منشا این ویروس در حفره دهان و در ناحیه سر و گردن گزارش شده است. با توجه به اندمیك بودن این ویروس در استان خراسان و فقدان مطالعه در زمینه تظاهرات این ویروس در سر وگردن، هدف از این مطالعه گرداوری و بررسی گزارشهای موجود در این زمینه وارائه چند گزارش مورد می باشد

روش تحقیق: اگرچه مقالات اندكی در مورد تظاهرات عفونت HTLV1 در سر و گردن موجود است، در این گرداوری سعی شده است كه اكثر انها مطرح گردد.

یافته ها : تظاهرات عفونت HTLV1 در سر و گردن كه تابحال گزارش شده است عبارتند از: كاندیدیازیس، لكوپلاكیای موئی، ژنژویت و پریودنتبت، خشكی دهان، ساركوم كاپوزی حفره دهان، لنفوما دهانی صورتی، سندرم شوگرن،… اینكه این ویروس در ایجاد این تظاهرات نقش داشته است با توجه به اینكه در بعضی از این مشاهدات نمونه ها اندك بوده است ، باید با مطالعات وسیعتر تائید گردد.

نتیجه گیری: متخصصین گوش حلق بینی و بیماری های دهان، ممكن است در برخورد با بیماران مبتلا به عفونت ویروس HTLV1 قرار گیرند و باید با این تظاهرات اشنائی كامل داشته باشند . از طرفی از ان جا كه شاید این تظاهرات نخستین علائم این عفونت باشد اهمیت شناخت انها مشخص می گردد.

واژه های كلیدی: سر وگردن، دهان، HTLV1

عفونت همزمان ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی با سایر عفونتهای ویروسی منتقله از راه انتقال خون دراهداكنندگان خون مشهدی

سیما حقیقی، مهرداد جلالیان، ریحانه بازرگانی، رضا معتمدی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ – 9

زمینه پژوهش: ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی یك رتروویروس انسانی است كه درمنطقه خراسان آندمیك است. بهمین دلیل غربالگری خون های اهدایی از نظروجود HTLV1,2 از سال 1374 درسازمان انتقال خون مشهد انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی گذشته نگر شیوع موارد عفونت همزمان HTLV1,2 با سایر ویروسهای منتقله از راه خون یعنی ویروس هپاتیت بی و سی HIV 1,2 در بین اهدا كنندگان خون درشهر مشهد از سال 1385 تا 1387 بود.

روش تحقیق: در طی این دوره زمانی بر روی خونهای اهدایی 243856 نفر از اهداكنندگان مشهدی آزمایشات بررسی آنتی ژن سطحی هپاتیت بی و آنتی بادی HIV 1,2 و HTLV1,2 و HCV بروش الایزا انجام گرفت. بر روی تمام نمونه های دارای واكنش الایزای مثبت آزمایشات الایزای دوم و سوم انجام شد. سپس بر روی تمام نمونه هایی كه حد اقل 2 و یا بیشتر از 2 آزمایش الایزای مثبت داشتند آزمایشات تاییدی بروش وسترن بلات و یا نوترالیزاسیون انجام شد.

یافته ها: از بین تعداد موارد بررسی شده 226509 نفر (8/92%) مرد و 17347 نفر (1/7%) زن بودند كه بترتیب شیوع HTLV مثبت در آنها 00362/0 و 0098/0 بود. در این بین در مجموع 18 نفر عفونت همزمان HTLV با هپاتیت بی داشتند. درسایر موارد، همراهی HTLV با سایر ویروسهای منتقله از راه انتقال خون مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع قابل توجه عفونت همزمان HTLV با ویروس هپاتیت بی، و عدم همراهی با سایر ویروسهای منتقله از راه انتقال خون بررسی بیشتر از نظر سیر بالینی، و نتایج ناشی از حالت ناقل هركدام از این ویروسها بر روی عاقبت سایر ویروسها الزامی به نظر می رسد.

كلمات كلیدی: ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی، اهداكننده خون، عفونت همزمان، مشهد

گزارش یك مورد گزانتوم منشر نرمولیپیدمیك در بیمار مبتلا به Adult T‐cell Lymphoma/Leukemia

عباس شیر دل، محمد جواد یزدان‌پناه، فخر الزمان پزشكپور، محمود رضا كلانتری، محمد سلیمانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 54

گزانتوم منشر نرمولیپیدمیك یك بیماری نادراست كه اغلب در همراهی با گاماپاتی ها و اختلالات هماتولوژیك دیده می شود . در این گزارش یك مرد 44 ساله با پاپولهای اریتماتو روی دستها و پچ های زرد منتشر در نواحی مختلف بدن معرفی می شود . با توجه به CBC، اسمیر خون محیطی و سرولوژی HTLV1 مثبت تشخیص لوسمی لنفوم سلول T بزرگسالان برای بیمار مطرح كه در بیوپسی ضایعات پوست پشت دست تائید گردید . در بیوپسی از پچ زرد گزانتومای منتشر در هیستو لوژی مشخص گردید .

كلمات كلیدی : گزانتومای منتشر، لنفوم ، HTLV1

گزارش یك مورد همراهی بیماری بولوس پمفیگوئید و ویروس لنفوتروپیك سلول T انسانی تیپ 1 (HTLV1)

محمد جواد یزدان‌پناه، نسیبه جنیدی، مهناز بنی‌هاشمی، فاطمه لیوانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 53

بولوس پمفیگوئید شایعترین بیماری پوستی اتوایمیون با تاول زیراپیدرمی است كه اكثراً افراد مسن را گرفتار می كند این بیماری با خارش و قرمزی پوست و نهایتاً ضایعات تاولی بروز می كند كه به ندرت مخاطات را در گیر می نماید . طبق بررسی های ما تاكنون همراهی این بیماری با عفونت ویروسی HTLV1 گزارش نشده است . در این مقاله ما به معرفی یك آقای 63 ساله مبتلا به بولوس پمفیگوئید پرداخته ایم كه به طور همزمان ناقل بدون علامت ویروس HTLV1 می باشد .با توجه به پاتوژنز هر دو بیماری بحث در مورد همراهی اتفاقی یا ارتباط واقعی این دو نیاز به بررسی های تكمیلی و تحقیق بر روی نمونه های مشابه و شناخت هر چه بیشتر همراهی های این ویروس دارد .

كلمات كلیدی : ویروس لنفوتروپیك سلول T انسانی (HTLV1)، بولوس پمفیگوئید (BP)، تظاهرات پوستی

Association of HTLV-I with autoimmune thyroiditis in patients with myelopathy/tropical spastic paraparesis and in HTLV-I carriers in Mashhad, North East of Iran

این كلمه مخفف عبارت «Human T cell lymphotropic virus» به‌معنای «ویروس انسانی لنفوتروپیك سلول تی» است. این نامگذاری به این دلیل انجام شده است كه این ویروس سلول‌های لنفوسیت نوع تی انسان را آلوده می‌كند.

ویروس یك ارگانیسم زنده بسیار ریز است كه مشاهده آن فقط با كمك میكروسكوپ‌های بسیار پیشرفته با بزرگنمایی چندهزار برابر امكان پذیر است. ویروس‌ها سوخت و ساز درونی مستقل ندارند و برای زنده ماندن نیازمند ورود به بدن یك موجود زنده دیگر هستند. ویروس‌ها وارد سلول‌های میزبان خود شده و با كمك گرفتن از سوخت و ساز آن سلول‌ها تكثیر می‌شوند و پس از آزاد شدن از داخل یک سلول به یك سلول دیگر وارد می‌گردند تا مجددا شروع به تكثیر نمایند و به این ترتیب عفونت ویروسی در داخل بدن میزبان گسترش پیدا می‌كند.

Evaluation of HTLV-1 as a risk factor in cervical carcinoma in Khorasan

محتوای آکاردئون