مقالات- سایر پیامدهای بالینی HTLV-1
تابعی سید ضیاالدین، صفایی اكبر
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بهار 1387؛ دوره 15، شماره 1 (پیاپی 34): صفحات 16-5
از اوایل قرن اخیر گزارش شده است که رتروویروسها از عوامل ایجاد تومور در پرندگانند اما در سال 1980 میلادی Poiesz و همکاران برای اولین بار ارتباط بین رتروویروسها و لوکمی را در انسان گزارش کردند و آن را تحت عنوان ویروس انسانی از نوع لنفوتروپیک T نوع 1 (Human T Lymphotopic Virus type یا HTLV1) نامیدند. در طی 27 سال گذشته اپیدمیولوژی HTLV1 کامل شده اما هنوز معمای شیوع بالا در برخی از مناطق ژاپن و عدم شیوع بالا در مناطق مجاور آن مانند کره، چین و روسیه شرقی و همچنین وجود یک منطقه با شیوع بالا در ایران حل نشده است. این ویروس عامل دو بیماری مشخص لوکمی لنفومای بالغین از نوع سلول (Adult T- cell Leukemia/ Lymphoma و یا ATL) و پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال و میلوپاتی همراه با HTLV1) HTLV1 Associated Myelopathy/ Tropical Spastic Paraparesis) میباشد. این ویروس در حال حاضر گسترش جهانی دارد اما در برخی مناطق بهصورت اندمیک یافت میشود. راه انتقال این ویروس از طریق تماس جنسی، تغذیه با شیر مادر، تزریق فرآوردههای آلوده و ورود سوزن آلوده به بدن میباشد. اولین بار در ایران تابعی و همکاران دو بیمار خراسانی مبتلا به لوکمی – لنفومای بالغین از نوع سلول T را که هیپرکلسمیک داشتند را در سال 1986 میلادی گزارش کردند؛ سپس فرید و تابعی 13 بیمار مبتلا به این بیماری را مجددا از خراسان گزارش نمودند؛ در مطالعات بعدی مشخص شد که خراسان یکی از مناطق اندمیک برای HTLV1 میباشد. در این مقاله، درباره اپیدمیولوژی، بیولوژی ویروس، راههای انتقال ویروس، بیماریهای ناشی از آن و نحوه پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری و HTLV1 در ایران بحث میشود.
همایی فاطمه، زاهدی فرد طاهره، مدرس گیلانی میترا، توسلی فاطمه، ورشویی تبریزی فاطمه
مجله زنان مامایی و نازایی ایران، مهر و آبان 1389؛ دوره 13، شماره 4: صفحات 20-15
مقدمه: ارتباط بین ویروس لوسمی و لنفوم سلول T بالغین (HTLV1) با لوسمی و لنفوم از نوع سلول T در بالغین و میلوپاتی اسپاستیك تروپیكال اثبات شده است اما ارتباط آن با سایر بیماریها و بهخصوص سرطان گردن رحم امروزه مورد بحث است. با توجه به آندمیك بودن این ویروس كه در منطقه شمال شرق ایران (خراسان) و شیوع بالای سرطان گردن رحم، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط احتمالی HTLV1 و سرطان گردن رحم طراحی و اجرا شده است.
روش كار: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 49 بیمار تازه تشخیص داده شده سرطان گردن رحم و 100 خانم سالم، مراجعهكننده به بیمارستانهای امید و قائم (عج)، در مدت دو سال انجام گرفته است. وجود ویروس HTLV1 در همه موارد به روش الیزا با كیتهای تشخیصی Bio rad مورد بررسی قرار گرفتند و در موارد مثبت شدن تست الیزا از تست western blot استفاده شد.
یافتهها: دو گروه از نظر سن و فاكتورهای باروری یكسان بودند. در گروه مورد 6.1 % و در گروه شاهد 2% از نظر وجود ویروس HTLV1 تستهای مثبت داشتند كه از نظر آماری اختلاف معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد (p=0.362).
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد كه نمیتوان ویروس HTLV1 را بهعنوان عامل خطر در سرطان گردن رحم در نظر گرفت.
كلید واژه: ویروس لوسمی و لنفوم سلول T نوع 1، سرطان گردن رحم، روش الیزا
سرگلزایی ناصر، عرب حمید رضا، تقوی امیر معین، نجفی نشلی محمد حسن
مجله دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی
زمینه: ویروس HTLV1 از رترو ویروسهای انسانی است که در بعضی از بیماران عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیک و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر میباشد. با توجه به هم خانواده بودن ویروس ایدز با این ویروس و احتمال داشتن تظاهرات دهانی مشابه و اندمیک بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقات در رابطه با این بیماران، مطالعهای را با هدف بررسی تظاهرات احتمالی پریودنتال در بیماران حامل این ویروس انجام دادیم.
روش مطالعه: این مطالعه موردی – شاهدی است كه به روش نمونهگیری آسان در سال 1383 در دانشکده دندانپزشکی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 5/41 سال که آلودگی آنها به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرا ر گرفتند. بیماران از بین مراجعهکنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. گروه شاهد از بین اعضاء خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنها منفی بود و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشت انتخاب شدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی، ANUG ،NUP، وجود بیماریهای لثه و عمق پاکت در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم ( گرین – ورمیلیون) و جینجیوال (Loe & Silness) اندازهگیری و ثبت شد. و یافتهها با استفاده از آزمون chi square آنالیز گردیدند.
یافتهها: از نظر شاخص جرم و جنجیوال اختلاف معنیداری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده نگردید در حالیکه شاخص دبری در بین دو گروه اختلاف معنیداری داشت از نظر ابتلا به بیماریهای لثه، درصد بیشتری از ناقلین HTLV1 مبتلا به ژنژیویت و پریودنتیت بودند لیکن از نظر آماری معنیدار نبود.
كلمات كلیدی: پریودنشیوم، HTLV1، ناقل، رتروویروس
سرگلزایی ناصر، عرب حمیدرضا
مجله دانشكده دندانپزشكی مشهد، پاییز و زمستان 1385؛ دوره 30، شماره 3 و 4: صفحات 246-241
مقدمه: ویروس HTLV1 از رترو ویروسهای انسانی است كه در بعضی از بیماران، عامل لوسمی سلولهای لنفوسیت T و پارالیزی اسپاستیك و یا میلوپاتی وابسته به HTLV1 و بعضی بیماریهای التهابی دیگر میباشد. با توجه به اندمیك بودن خراسان نسبت به ویروس HTLV1 و فقدان مطالعات و تحقیقاتی در رابطه با علایم كلینیكی داخل دهانی این بیماران، بر آن شدیم كه به مطالعه پریودنشیوم در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك وابسته به HTLV1 بپردازیم.
مواد و روشها: این مطالعه موردی- شاهدی است كه به روش نمونهگیری آسان در سال 1383 در دانشكده دندانپزشكی مشهد اجرا شد. تعداد 30 بیمار (10 مرد و 20 زن) با میانگین سنی 42 سال كه آلودگی به ویروس HTLV1 مسجل شده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران از بین مراجعهكنندگان به بخش اعصاب بیمارستان قائم (عج) مشهد انتخاب گردیدند. وضعیت نسوج پریودنشیوم از لحاظ رنگ، قوام، لكوپلاکیا، عفونت كاندیدایی، ANUG و NUP و وجود بیماریهای لثه و عمق پاكت مورد بررسی قرار گرفتند و سه شاخص دبری، جرم (گرین- ورمیلیون) و جینجیوال (Loe & Silness) اندازهگیری و ثبت شد. گروه شاهد از بین اعضا خانواده بیمار كه تست HTLV1 در مورد آنان منفی بوده و از نظر سن با گروه بیمار مطابقت داشته، انتخاب شدند. نتایج با آزمون Chi square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: از نظر شاخص جرم و جینجیوال اختلاف معنیداری در دو گروه شاهد و مورد مشاهده گردید در حالیكه از نظر عمق پاكت، لكوپلاكیا، عفونت كاندیدایی NUP،ANUG اختلافی وجود نداشت. تعداد 5 نفر از بیماران دارای اریتم خطی لثه بودند.
نتیجهگیری: بیماران مبتلا به HAM/TSP و(HTLV1 Associated Mylopathy Tropical spastic paraparesis) نسبت به افراد عادی دارای پلاك، جرم و التهاب بیشتری در لثه ها میباشند. رعایت دقیق بهداشت دهانی و جرمگیری بهموقع به مقدار قابل توجهی از مشكلات این بیماران خواهد کاست.
محمودی محمود، راستین مریم، خویی علیرضا، فرزادنیا مهدی
مجله علوم پایه پزشكی ایران، پاییز 1383؛ دوره 7، شماره 3: صفحات 181-175
لنفومهای غیرهوجکینی اولیه دستگاه گوارش 4-1% تومورهای بدخیم دستگاه گوارش را تشکیل میدهند که شایعترین محل برای لنفومهای خارجگرهی نیز محسوب میگردند. علت لنفوم غیرهوجکینی ناشناخته است، اما مطالعات اخیر نشان داده که عفونت با ویروسها و بهویژه ویروس HTLV-1 ممکن است میزان خطر لنفوم غیرهوجیکینی از نوع با سلول T را افزایش دهد.
هدف از این مطالعه بررسی وجود ژنوم ویروس در سلولهای بافت توموری بیماران مبتلا به لنفوم غیرهوجکینی اولیه دستگاه گوارش با استفاده از روش مولکولی PCR میباشد. این مطالعه روی نمونههای بافتی بیماران با لنفوم غیرهوجکینی اولیه دستگاه گوارش تشخیص داده شده در طی سالهای 1382-1360 در بخش آسیبشناسی بیمارستان امام رضا (ع) انجام گرفت. تعداد کل بیماران 103573 نفر بود که از این تعداد 65 مورد ویژگیهای لنفومهای اولیه گوارش را دارا بودند. تمام نمونهها با شاخصهای ایمونوهیستوشیمی شامل LCA ،CD20 ،CD3 رنگآمیزی شدند. از بین این تعداد 48 بیمار جهت انجام PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ویروس HTLV-1 شامل tax ،LTR،pol و (GD21)وenv انتخاب گردیده و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان میدهد نسبت مرد به زن در لنفومهای گوارشی برابر 5/1 و شایعترین رده سنی دهه 2و3 میباشد. هشت (12/3%) بیمار دارای لنفوم اولیه در معده، 52 (80%) بیمار در روده باریک و 2(3%) بیمار در روده بزرگ بودند. در 3(7/4%) بیمار ابتلا بیش از یک ناحیه (ایلئوم و سکوم) وجود داشت. براساس طبقهبندی REAL، لنفوم IPSID شایعترین نوع بافتشناسی و تشکیل دنده 40% موارد بود. 64 مورد (5/98%) به عنوان لنفوم از نوع با سلول B و فقط یک مورد (5/1%) بهعنوان لنفوم از نوع با سلول T مشخص گردیدند. از 48 بیمار انتخاب شده دو مورد (2/4%) برای HTLV-1 مثبت بودند. یک مورد مرد 55 ساله با لنفوم منتشر پلئومورف از نوع سلول T با ضایعه در معده بود و مورد دیگر دختر 15 ماهه با تشخیص لنفوم IPSID در ناحیه دئودنوم بود.
فرید حسینی رضا، ابریشمی مجید، رضوی رزیتا، موسوی میرنقی، روحانی محمود، ولیداد محمد حسین
مجله دانشكده پزشكی مشهد، بهار 1378؛ دوره 42، شماره 63: صفحات 25-22
HTLV-1 جزء خانواده رتروویروسها یا ویروسهای با رشد کند که در برخی از نقاط دنیا از جمله شمال شرق ایران (خراسان) بهصورت آندمیک وجود دارد. این ویروس بیماریهای گوناگون از جمله پاراپارزی اسپاستیک، سرطان خون از نوع سلول T بیماریهای پوستی و غیره ایجاد مینماید. مطالعه حاضر بهمنظور بررسی یووئیتها خود به خودی و ارتباط آن با این ویروس انجام شد. 26 بیمار مبتلا به یووئیت ایدیوپاتیک انتخاب شد و همه عوامل ایجادکننده یووییت از قبیل سندرم بهجت، سل، سارکوئید و غیره کنار گذاشته شد و سرم آنها از نظر آنتیبادی بر علیه HTLV-1 به روش الیزا ارزیابی شد و همچنین 26 بیمار دیگر با ناراحتی چشمی بدون یووییت به عنوان گروه شاهد انتخاب و سرم آنها نیز از نظر HTLV-1 بررسی گردید. گروه یووییت ایدیوپاتیک 5 مورد یعنی 2/19 درصد HTLV-1 مثبت در صورتی که گروه شاهد یک مورد یعنی 8/3 درصد HTLV-1 مثبت ارزیابی شد. با این مطالعه نشان داده شد که یووییتهای ایدیوپاتیک منطقه خراسان میتواند به علت HTLV-1 باشد که به نام HAU یا یووییتهای وابسته به HTLV-1 گفته میشود.
محمودی محمود، راستین مریم، خویی علیرضا
مجله علوم پایه پزشکی ایران تابستان 1384؛ دوره 8، شماره 2 (پیاپی 26): صفحات 124
هدف: سارکوم کاپوزی یک تومور پوستی است که در بیمارانی که سیستم ایمنی تضعیف شده دارند و در دریافت کنندگان پیوند به علت مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی دیده میشود. ویروسهای HTLV-1 و HHV-8 از ویروسهای لنفوتروپیکی هستند که ارتباط آنها با ایجاد بدخیمیهای مختلف مورد بررسی میباشد. این ویروسها میتوانند عوامل اولیه و یا عوامل مساعدکننده در ایجاد بدخیمیها مانند سارکوم کاپوزی باشند. در این مطالعه وجود ژنوم ویروسهای HTLV-1 و HHV-8 در نمونههای بافتی ضایعات سارکوم کاپوزی تشخیص داده شده مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش کار: در این پژوهش 35 نمونه بیوپسی بافت پوست با تشخیص سارکوم کاپوزی در آزمایشگاه آسیبشناسی بیمارستان امام رضا (ع) که با بررسی میکروسکوپی مجدد تشخیص تایید گردیده بود انتخاب شد. پس از تهیه برشهای 5 میکرونی از این نمونهها و پارافینزدایی، عمل استخراج DNA انجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای نواحی tax ،LTR و pol، ژنوم HTLV-1 و با پرایمرهای اختصاصی برای نواحی ORF-26 و ORFK9-1، ژنوم HHV-8 تکثیر و مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان میدهد که در هیچیک از نمونههای بافتی سارکوم کاپوزی، ژنوم HTLV-1 وجود نداشت در حالی که در تمامی این نمونهها (%100) حضور ژنوم HHV-8 تایید شد.
نتیجهگیری: براساس این یافتها میتوان استنباط نمود که آلودگی با ویروس HTLV-1 در ایجاد سارکوم کاپوزی و در فعال شدن عفونت ویروس HHV-8 دخالتی ندارد.
کلیدواژگان: ساركوم كاپوزی، HTLV-1، HHV8
خویی علیرضا، محمودی محمود، فرزادنیا مهدی، صداقت مینو
مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران پاییز و زمستان 1387؛ دوره 15، شماره 61-60: صفحات 70-63
زمینه و هدف: تاكنون چندین نوع ویروس، كه مسبب ایجاد تقریباً 15% تمام تومورهای انسان هستند، شناخته شده اند. ویروس لوسمی لنفوم سلول T بالغین (HTLV-1)، یكی از رتروویروسهای انسانی است كه باعث لوسمی و لنفوم از نوع سلول T در بالغین و میلوپاتی اسپاستیك تروپیكال شده و با انواع مختلف دیگری از بیماریها و سرطانها نیز مرتبط میباشد. این ویروس در استان خراسان اندمیك است. با توجه به وجود برخی گزارشها مبنی بر ارتباط بین HTLV-1 و سرطانهای گردن رحم و مهبل و همچنین اندمیك بودن آلودگی HTLV-1 در استان خراسان، این مطالعه با هدف بررسی احتمال وجود ژنوم HTLV-1 در بافتهای سرطانهای گردن رحم و مهبل طراحی و انجام پذیرفت.
روش بررسی: در این مطالعه كه به صورت مقطعی و آیندهنگر تاریخی انجام پذیرفت، تمام نمونههای بافتی سرطانهای مهبل و گردن رحم تشخیص داده شده در یك دوره 20 ساله در بخش آسیبشناسی بیمارستان امام رضا(ع) مشهد مجدداً بررسی گردید. در 32 بیمار ژنوم ویروس به روش PCR با استفاده از پرایمرهای ویژه قطعات Tax ،pol و LTR مورد ارزیابی قرار گرفته؛ نتایج با آزمون Z بررسی گردید.
یافتهها: مطالعه نشان داد كه شایعترین رده سنی ابتلاء در این دو سرطان، دهههای 4 و 5 زندگی و حدود یك دهه پایینتر از سن ابتلاء در دیگر گزارشها است. كارسینوم سلول سنگفرشی شایعترین نوع بافت شناسی میباشد. در تمامی نمونههای بافتی مورد مطالعه، ژنوم ویروس با روش PCR یافت نگردید.
نتیجهگیری: علیرغم اندمیك بودن آلودگی به HTLV-1 در استان خراسان همراهی بین سرطانهای سرویكوواژینال و ویروس در این گروه از زنان ایرانی مشاهده نگردید.
کلیدواژگان: ویروس لوسمی لنفوم سلول T بالغین، واكنش زنجیره پلیمراز، سرطان گردن رحم
جاویدی زری، فریدحسینی رضا، طاهری احمد رضا، پیش نماز راضیه، ملكی مسعود، مشایخی وحید، حسینی محمد
مجله دانشكده پزشكی مشهد، زمستان 1382؛ دوره 46، شماره 82: صفحات 119-114
مقدمه: ویروس لنفوتروپیك انسانی نوع HTLV-1) 1) یك ویروس متعلق به خانواده رترو ویروسهاست. تا كنون ارتباط این ویروس با لوسمی / لنفوم سلول T بالغین و پاراپارزی اسپاستیك تروپیكال/ میلوپاتی مرتبط با HAM/TSP) HTLV-1) مسلم شده است. ارتباط آن با بیماریهای دیگر نظیر یووئیت نیز مطرح شده است. خراسان در ایران از مناطق اندمیك عفونت HTLV-1 تلقی میشود (شیوع 3/2%). ویتیلیگو از بیماریهای نسبتا شایع پوستی است كه مكانیسمهای اتوایمیون در پیدایش آن دخیل هستند. گزارشات قبلی حاكی از اینست كه 5%مبتلایان به ویتیلیگو، ایریتیس و 8% مبتلایان به یووئیت ایدیوپاتیك، ویتیلیگو دارند. با توجه به همراهی ویتیلیگو و عفونت HTLV-1 با بیماریهای اتوایمیون و از جمله یووئیت ایدیوپاتیك به نظر میرسد بین ویتیلیگو و عفونت HTLV-1 ارتباط وجود داشته باشد.
روش كار: در این مطالعه كه در سال 1380 انجام شد، 76 بیمار مبتلا به ویتیلیگو كه جهت فتوكموتراپی به بخش پوست بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مراجعه كردند، برای بررسی سرولوژیك عفونت HTLV-1 به روش الایزا انتخاب شدند.
یافتهها: براساس گزارش آزمایشگاه نمونههای آزمون الایزا در 76 بیمار منفی بود. با توجه به مطالعات قبلی كه نشاندهنده شیوع 2.3 درصدی عفونت HTLV-1 در مشهد میباشد و براساس این تحقیق، ارتباط معنیداری بین عفونت HTLV-1 و ویتیلیگو وجود ندارد. اگر ارتباطی هم وجود داشته باشد. ضعیف و بیاهمیت خواهد بود.
نتیجهگیری: برای بررسی بیشتر این موضوع پیشنهاد میشود كه یك تحقیق با حجم نمونه بزرگتر صورت گیرد.
موسوی میرنقی، ابریشمی مجتبی
مجله دانشگاه علوم پزشكی خراسان شمالی تابستان و پاییز 1389؛ دوره 2، شماره 2 و 3: صفحات 14-7
عفونت با ویروس سلول T لنفوتروپیك انسانی (HTLV-1) در برخی از مناطق دنیا اندمیك میباشد كه یكی از مناطق شیوع آن در خراسان میباشد. یكی از درگیریهای این ویروس درگیری چشمی میباشد. تظاهرات شناخته شده چشمی این ویروس شامل انفیلتراسیون بدخیمی در بیماران با لوكمی /لنفوم T سل بالغین، دژنراسیون شبكیه، درگیری نوروافتالمیك، واسكولیت و اگزودا در پریفر شبكیه، كراتو كونژكتویت سیكا – بهخصوص در بیماران با میلوپاتی/پاراپارزی اسپاستیك تروپیكال وابسته به HTLV-1، یوئیت وابسته به HTLV-1 و آسیب قرنیه است. طیف بیماریهای چشمی مرتبط با HTLV-1 در حال گسترش میباشد. بررسی روتین بیماران آلوده به HTLV-1 بهدلیل درگیری ایمنولوژیك یا نئوپلاستیك چشمی مهم میباشد. در این نوشتار تظاهرات چشمی HTLV-1 مرور می گردد.
پزشكپور فخرالزمان، یزدانپناه محمد جواد، شیردل عباس
فصلنامه بیماریهای پوست، 1385؛ دوره 9، شماره 3: صفحات 232-227
زمینه و هدف: لوسمی/لنفوم سلول T بزرگسالان (Adult T cell lymphoma/leukemia (ATLL نوعی بدخیمی مهاجم است که ممکن است در فرد آلوده Human T lymphotropic Virus1) HTLV1) رخ میدهد. HTLV1 با فراوانی 2.3% در خراسان آندمیک است. چون امکان دارد تظاهرهای اختصاصی پوستی لنفوم در گروه قابل توجهی از بیماران رخ دهد لذا به بررسی آن در بین بیماران ATLL در بیمارستان قائم (عج) مشهد پرداخته شد.
روش اجرا: در این مطالعه متکی بر دادههای موجود، نشانههای دموگرافیک و بالینی 23 بیمار مبتلا به ATLL با انفیلترای سلولهای آتیپیک در ضایعه پوستی تایید شده وسیله آسیبشناسی که از سال 1374 الی 1383 در بخش خون یا پوست بیمارستان قائم (عج) شهر مشهد ثبت شده بود استخراج و مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: 11 بیمار مذکر و 12 بیمار مونث بودند. سن متوسط بیماران 14.1± 48.17 سال و محل تولد آنها در بیش از 85% موارد، نواحی شمالی استان خراسان بود. شایعترین ضایعه پوستی اختصاصی، راش ماکولوپاپولر در 11 بیمار (47.8%) و ضایعههای پاپولر در4 بیمار(17.4%) بود. سایر ضایعهها شامل پلاک، شبیه ایکتیوز، اریترودرمی، تومور و ضایعههای ندولر بود. در بیشتر بیماران (56.5%) ضایعههای پوستی ژنرالیزه بود.
نتیجهگیری: شایعترین نوع ضایعه پوستی در ATLL، راش ماکولوپاپولر بهخصوص با انتشار ژنرالیزه بود. سایر انواع ضایعههای پوستی اختصاصی به ترتیب فراوانی شامل پاپول، پلاک، شبیه ایکتیوز، ندول، تومور و اریترودرمی بود.
ابریشمی مجید،موسوی میرنقی، عسگری رضانژاد امیردهی، رضایی عبدالرحیم، مظلوم سید رضا
مجله دانشکده پزشکی مشهد، تابستان 1381؛ دوره 45، شماره 76: صفحات 32-25
یووئیت یكی از بیماریهای شایع چشم است كه اتیولوژی و متغیرهای مختلف در بروز، علایم بالینی، عوارض و درمان آن دخالت دارد. بررسی این عوامل اتیولوژی از اهمیت ویژه برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی و تعیین عوامل اتیولوژیك در بیماران مبتلا به یووئیت انجام گرفته است. این مطالعه بهصورت مقطعی در یكصد بیمار مبتلا به یووئیت مراجعهكننده به درمانگاه چشمپزشكی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد كه علل تروما، كراتویووئیت و اندوفتالمیت نداشتند، انجام شد. تشخیص نوع یووئیت براساس معاینه كامل بالینی و انجام آزمایشات كمككننده به تشخیص یووئیت صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS انجام شد. پنجاه و چهار بیمار (%54) مذكر و چهل و شش بیمار (%46) مونث بودند كه سن متوسط 33±16.2 داشتند. 58 درصد بیماران یووئیت قدامی، 11 درصد یووئیت خلفی، 8 درصد یووئیت میانی و 23 درصد پان یووئیت و 76 درصد موارد اتیولوژی ناشناخته داشتند شایعترین اتیولوژی شناخته شده مربوط به یووئیت وابسته به HLAB27 بود. %4.2 بیماران HTLV1 مثبت بودند كه ارتباط معنیداری با مقدار HTLV1 مثبت در جامعه مورد مطالعه ندارند. چهار بیمار، یووئیت ناشی از سل و 5 بیمار، یووئیت ناشی از توكسوپلاسموزیس داشتند. در این مطالعه شیوع یووئیت با اتیولوژی ناشناخته همانند دیگر مطالعات میباشد، سل و توكسوپلاسموزیس شایعترین اتیولوژی شناخته شده یووئیت خلفی، و یووئیت وابسته به HLAB27 در یووئیت قدامی میباشند. اهمیت HTLV1 در یووئیت با توجه به شیوع نسبتا بالای آن در خراسان باید در مطالعات دیگر بررسی شود.
فریدحسینی رضا، پیش نماز راضیه
مجله دانشکده پزشکی مشهد، تابستان 1381؛ دوره 45، شماره 76: صفحات 140-129
ویروس لنفوتروپ انسانی نوع HTLV1) I) اولین رتروویروس شناخته شده در انسان است كه در سرتاسر جهان وجود دارد. مهمترین مشخصه اپیدمیولوژی عفونت، وجود مناطقی با آندمیسیتی بالا در جزایر جنوب غربی ژاپن، كارائیب، جنوب و مناطق بین حارهای آفریقا، ایران و ملانزی قرار دارد. ویروس به سه روش منتقل میشود: تغذیه با شیر مادر، تماس جنسی با فرد آلوده (بیشتر مرد به زن) و دریافت خون آلوده. حدود 15 تا 20 میلیون فرد آلوده به ویروس در سرتاسر جهان وجود دارند. 2-10 درصد این افراد در طی زندگی خود ممكن است مبتلا به بیماریهای همراه عفونت HTLV1 از قبیل لوسمی سلول T بالغین، میلوپاتی، یووئیت و غیره شوند. در دو دهه اخیر HTLV1، مركز توجه تحقیقات بیشماری بوده است. در این مقاله به مرور تازهترین دستاوردهای علمی پیرامون ویروس HTLV1 و بیماریهای وابسته پرداخته شده است.
عموئیان سكینه، طیبی میبدی ناصر، فرزادنیا مهدی، امیدوار تهرانی دینا
مجله علمی دانشگاه علوم پزشكی بیرجند، 1384؛ دوره 12، شماره 23-22: صفحات 102-97
T-Cell Leukemia Virus Type 1) HTLV-1) اولین رتروویروس شناخته شده انسانی و جزو خانواده انكوویروسها است. ویژگی مهم این ویروس محدودیت شیوع جغرافیایی آن است و شمال خراسان یكی از مناطق آندمیك آلودگی به این ویروس میباشد (%3-2.3). (ATLL ) لوسمی/ لنفوم سلول T بالغین یك پرولیفراسیون بدخیم لنفوسیتهای CD4+ T فعال شده میباشد و فقط در بیمارانی كه در مناطق آندمیك از نظر رتروویروس HTLV-1 زندگی میكنند، دیده میشود. با توجه به شیوع نادر ATLL در افراد آلوده (%4-2) و نیز درگیری نادرتر كبد در جریان آن و اشتباه تشخیصی آن با سایر بیماریهای درگیركننده كبد، یك مورد درگیری كبد در جریان ATLL گزارش میشود. در این مقاله یك مورد نادر ابتلای كبد در جریان ATLL در آقایی 55 ساله با HTLV-1 مثبت گزارش میگردد كه با شكایت احساس پری شكم، تب و بیاشتهایی مراجعه كرده بود. در اولتراسونوگرافی كانونهای متعدد هیپواكو در كبد همراه آسیت مشاهده گردید. در بررسی میكروسكوپی، نمونه بیوپسی از توده كبدی انفیلتراسیون سلولهای لنفوییدی درشت پلیمورف در داخل سینوزوییدها دیده شد. در ایمونوهیستوشیمی به عمل آمده به روش ایمنوپراكسیداز (CD45 RO ) نشانگر لنفوسیت (T مثبت و CD20 ) نشانگر لنفوسیت B منفی بود. در PCR انجام شده، ژن های Tax و Env مربوط به HTLV-1 در سلولهای توموری بافت كبد مشاهده گردید.
کلیدواژگان: لنفوم، HTLV1 ،ATLL ،Liver
شیردل عباس، سلیمانی صالح آبادی محمد، یزدانپناه محمد جواد، پزشك پور فخرالزمان، كلانتری محمود رضا
فصلنامه بیماریهای پوست، تابستان 1381؛ دوره 5، شماره 4 (پیاپی 20): صفحات 43-39
گرانتوم منتشر نرمولیپیدمیك بیماری نادری است كه اغلب بصورت تظاهر پارانئوپلازیك همراه با گاموپاتیها و یا اختلالات خونی دیده میشود. در این گزارش مرد 44 سالهای معرفی میگردد كه با شكایات بروز پاپولهای اریتماتو روی دستها و بدنبال آن لكههای وسیع زرد رنگ در نواحی مختلف بدن مراجعه نموده است. با توجه به فرمول شمارش خون و گستره خون محیطی و مثبت بودن پادتن ضد (HTLV1)؛ Human T Cell Leukemia Virus type I تشخیص Adult T-cell Lymphoma/Leukemia برای وی مطرح گردید كه با نمونهبرداری از لكهای زرد رنگ نیز موید گزانتوم منتشر بود.
کلیدواژگان: گزانتوم منتشر، لوكمی، لنفوم، HTLV
طاهائی سید محمد ابراهیم، فاطمی سید رضا، محبی سید رضا، محمدی پروانه، نعمتی ملك فاطمه، عظیم زاده پدرام، زالی محمد رضا
مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشكی بابل، آبان 1391؛ دوره 14، شماره 6: صفحات 96-91
سابقه و هدف: عوامل خطرزای زیادی از جمله عوامل عفونی در ایجاد سرطان معده و روده بزرگ نقشی دارند. از آنجائیكه تاكنون در مورد ارتباط ویروس ( Human Lymphotropic Virus 1 (HTLV-1 با سرطانهای دستگاه گوارش بررسی صورت نگرفته، لذا این مطالعه بهمنظور بررسی فراوانی و مقایسه این عفونت در بیماران مبتلا به سرطان معده و روده بزرگ با گروه كنترل انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی در بین سالهای 1388 تا 1391 بر روی 265 مورد سرطان معده و روده بزرگ تائید شده توسط پاتولوژی و 244 فرد سالم كه تحت آندوسكوپی و كولونوسكوپی قرار گرفته و هیچ نشانه غیرطبیعی نشان ندادند، انجام شد. با استفاده از تست الایزا نسل سوم برعلیه آنتیبادی HTLV-1 سرم افراد مورد بررسی قرار گرفت تا وضعیت آنتیبادی مشخص گردد.
یافتهها: در این مطالعه 201 بیمار مبتلا به سرطان معده، 64 بیمار سرطان روده بزرگ و 244 فرد سالم بررسی شدند. میانگین سنی بیماران سرطان معده در هنگام تشخیص 50/12±24/59 سال، میانگین سنی افراد دچار سرطان روده بزرگ 39/13±98/58 سال و میانگین سنی گروه كنترل 25/11±83/57 سال بود. تنها 1 مورد آنتیبادی مثبت در بین بیماران سرطان معده مشاهده شد و هیچ فردی دارای آنتی بادی در بین افراد دارای سرطان روده بزرگ مشاهده نشد، در حالی كه 4 مورد مثبت در بین افراد كنترل دیده شد. رابطه معنیداری بین مثبت شدن آنتیبادی و سرطان معده و روده بزرگ مشاهده نگردید.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد كه آلودگی با ویروس HTLV-1 در بیماران مبتلا به سرطان معده از شیوع كمتری نسبت به افراد كنترل برخوردار است.
كلمات كلیدی: HTLV-1، نئوپلاسمهای معده، نئوپلاسمهای روده بزرگ، مطالعه سرواپیدمیولوژی
صیرفی حسن، فرنقی فرشاد، فیروز علیرضا، مصطفی سنا، صداقت یلدا
فصلنامه بیماری های پوست، 1384؛ دوره 8، شماره 5: صفحات 352-347
زمینه و هدف: تاکنون در مورد ارتباط بین مایکوزیس فونگوییدیس (mycosis fungoides MF) و نوع لوکمیک آن سندرم سزاری (Sezary syndrome SS) با عفونت Human T Lymphotropic Virus 1) HTLV1) نتایج متفاوتی گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی نسبی عفونت HTLV1 در بیماران مبتلا به MF بود.
روش اجرا: در یک مطالعه مورد – شاهد، 150 بیمار مبتلا به MF مراجعهکننده به بیمارستان رازی که تشخیص آنها از طریق بالینی و آسیبشناسی به اثبات رسیده و همچنین 150 فرد سالم از نظر وجود عفونت HTLV1 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. روش بررسی از طریق آزمایش ELISA روی سرم بود که موارد مثبت با تست western blot تایید شدند.
یافتهها: از نظر عفونت HTLV1 سه بیمار از 150 بیمار مبتلا به MF و 2 مورد از 150 مورد سالم مثبت بودند.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که در ایران عفونت HTLV1 با بیماری MF همراهی ندارد.
تقوی سید مرتضی، فریدحسینی رضا، آیتالهی حسین
مجله دانشکده پزشکی مشهد، بهار 1389؛ دوره 53، شماره 1: صفحات 10-7
مقدمه: در مورد همراهی بیماریهای خود ایمنی تیروئید و عفونت HTLVI گزارشات متعددی وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع آنتیبادیهای ضد تیروئید در ناقلین HTLVI و در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك تروپیكال (HAM/TSP) و تعیین همراهی عفونتهای ناشی از این ویروس با تیروئیدیت هاشیموتو در شهر آندمیك مشهد در شمال شرقی ایران است.
روش كار: این مطالعه مورد شاهدی در مشهد از سال 1386-1387 در مشهد انجام شده است. 46 بیمار مبتلا به HTLVIن(24بیمار مبتلا به پاراپارزی اسپاستیك تروپیكال و 22 ناقل بدون علامت) و 40 فرد گروه شاهد از نظر وجود آنتیبادیهای ضد تیروئید غربالگری شدند. تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو براساس وجود آنتیبادیهای ضد تیروئید (آنتی پراكسیداز و آنتی تیروگلوبولین) و وجود حداقل یكی از دو مورد هیپوتیروئیدی و/ یا گواتر داده شد. تحلیل اطلاعات با آزمون فیشر داده شد. پی كمتر از 05/0 از نظر آماری قابل ملاحظه دانسته شد.
نتایج: آنتیبادیهای ضد تیروئید در 14 ناقل بدون علامت (%6/63 ) و 6 بیمار مبتلا به HAM/ TSP ن (25%) و سه نفر از گروه شاهد (5/7%) نشان داده شد. تیروئیدیت هاشیموتو در 4/45% ناقلین بدون علامت، 25% از بیماران مبتلا به HAM/TSP و 5/7% افراد گروه شاهد وجود داشت.
نتیجهگیری: این مطالعه نشانگر شیوع بالای تیروئیدیت هاشیموتو در بیماران HAM/TSP و ناقلین HTLVI است. یافتهها نشانگر همراهی عفونت HTLVI و تیروئیدیت هاشیموتو در منطقه ما است.
کلیدواژگان: تیروئیدیت هاشیموتو، HTLVI ،HAM ،TSP
این كلمه مخفف عبارت «Human T cell lymphotropic virus» بهمعنای «ویروس انسانی لنفوتروپیك سلول تی» است. این نامگذاری به این دلیل انجام شده است كه این ویروس سلولهای لنفوسیت نوع تی انسان را آلوده میكند.
ویروس یك ارگانیسم زنده بسیار ریز است كه مشاهده آن فقط با كمك میكروسكوپهای بسیار پیشرفته با بزرگنمایی چندهزار برابر امكان پذیر است. ویروسها سوخت و ساز درونی مستقل ندارند و برای زنده ماندن نیازمند ورود به بدن یك موجود زنده دیگر هستند. ویروسها وارد سلولهای میزبان خود شده و با كمك گرفتن از سوخت و ساز آن سلولها تكثیر میشوند و پس از آزاد شدن از داخل یک سلول به یك سلول دیگر وارد میگردند تا مجددا شروع به تكثیر نمایند و به این ترتیب عفونت ویروسی در داخل بدن میزبان گسترش پیدا میكند.
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون
محتوای آکاردئون