حسن متقی مقدم، عبدالكریم حامدی، مهران زارعی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 18

مقدمه: درحال حاضربیماریهای مادرزادی قلبی از مشكلات بزرگ بهداشتی ازسنین نوزادی تا بزرگسالی است.بعلت استفاده مجدد از كاتترهای یكبار مصرف در كشورهای در حال توسعه برای كلیه بیماران قبل از انجام كاتتریسم قلبی آزمایشات ویروس شناسی بطور معمول انجام می شود . دراین مطالعه به اهمیت و ضرورت انحام این آزمایشات پرداخته شده است .

روش كار: دراین مطالعه توصیفی- مقطعی 442 موردازپرونده بیماران با بیماری مادرزادی قلبی كه دربیمارستان امام رضا (ع) طی سالهای 1385-1380 تحت كاتتریسم قلبی قرارگرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات مربوط به توزیع سن، جنس، انواع بیماریهای قلبی و نتایج آزمایشات ایمونولوژیك ویروس شناسی ثبت گردید.سپس اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی پردازش شد.

نتایج: بیماران ازنظرجنسیت توزیع یكسانی داشتند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 7/6 ± 8/7 سال و در محدوده 6 ماه تا 39 سال بود. در بین 442 مورد بیمار 12 مورد (7/2%) نتیجه مثبت از نظر آزمایشات ویروس شناسی داشتند كه 6 مورد (8/42%)  HTLV آنتی بادی، 4 مورد (5/28%) HBS آنتی ژن، 4 مورد (5/28%) HCV آنتی بادی  مثبت بودند و هیچ مورد آزمایش HIV مثبت نبود.

نتیجه گیری: آزمایشات ویروس شناسی مثبت در تعداد كمی ازبیماران مشاهده شد و به نظر می رسد در صورت رعایت اصول بهداشت وایمنی باید انجام آن محدود به موارد پر خطر باشد.

واژه های كلیدی: بیماریهای مادرزادی قلبی، آزمایشات ایمونولوژیك ویروس شناسی، كاتتریسم قلبی، HTLV

محمد رضا هدایتی مقدم

اولین همایش ملی مدیریت و کنترل عفونت‌های منتقله از خون، 2 تا 4 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

عمده عفونت‌های منتقله از خون جزو بیماری‌هایی هستند که میزان ناتوانی و یا مرگ و میر بالایی دارند. اولین مطالعه جامع سازمان انتقال خون ایران در سال 1384 نشان داد که در اهداکنندگان خون شیوع سرولوژی مثبت از نظر HBsAg و HCVAb در طی 5 سال، به‌ترتیب از 4/1 به 6/0 و از 3/0 به 14/0 درصد کاهش یافته است. روند کاهشی شیوع عفونت‌های منتقله از خون شامل HBV، HCV، HIV، HTLV-1 و سیفیلیس در اهداکنندگان خون در سال‌های بعد با شیب بیشتری گزارش گردید. براساس مطالعات مروری نظام‌مند متعدد، شیوع کلی هپاتیت B در جمعیت عمومی ایران از 8/1% تا 3% با بیشترین شیوع در استان گلستان (1/5% تا 9/8%) برآورد شده است. متوسط برآورد این میزان در اهداکنندگان خون 6/0%، زنان باردار 2/1%، بیماران دیالیزی 4% و در سایر در گروه‌های پرخطر از جمله زنان تن‌فروش، معتادین تزریقی و غیر تزریقی و زندانیان 8/4% است. شیوع عفونت HDV در افراد با هپاتیت B در استان‌های مختلف از صفر تا 7/19 درصد متغیر بوده است. آخرین برآوردها حکایت از ابتلای نزدیک به 190 هزار نفر در کشور به عفونت مزمن HCV است که متاسفانه تنها 35% آنان تشخیص داده شده‌اند و 75% مبتلایان در گروه سنی 20 تا 44 سال قرار دارند. مرورهای نظام‌مند، شیوع کلی هپاتیت C فعال در جمعیت عمومی ایران را کمتر از نیم‌درصد برآورد کرده است. متوسط این برآورد در گروه‌های کم‌خطر شامل اهداکنندگان خون، زنان باردار و افراد سالم 3/0%، در گروه‌های با خطر متوسط از جمله کارکنان مراقبت‌های سلامت، زنان تن‌فروش، معتادین غیر تزریقی و افراد بی‌خانمان 2/6% و در گروه‌های پرخطر شامل افراد HIV مثبت، زندانیان، معتادین تزریقی و دریافت‌کنندگان مکرر خون 1/32% است. بیشترین برآورد مربوط به معتادین تزریقی با شیوع متوسط 2/52% می‌باشد. البته باید توجه داشت که شیوع این عفونت در بیماران تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی و زندانیان در سال‌های اخیرکاهش چشمگیر داشته است. شیوع HIV در ایران نسبت به سایر کشورهای منطقه خاورمیانه و مدیترانه شرقی بسیار کمتر است و برخلاف بسیاری از این کشورها، بیشترین بار HIV/AIDS در ایران مربوط به معتادین تزریقی است. با این حال گزارشات رسمی سالانه بیانگر افزایش تعداد افراد HIV مثبت و مبتلایان به ایدز در کشور می‌باشد. براساس مطالعات مروری نظام‌مند، شیوع کلی عفونت HIV در اهداکنندگان خون 8 در 100هزار و در معتادین تزریقی 2/15% است. اگر چه بیشترین شیوع عفونت HTLV-1 در جمعیت عمومی ایران مربوط به برخی شهرهای خراسان رضوی (4/3-2/1 درصد) می‌باشد، مطالعات مختلف بیانگر شیوع بالای 1% در دریافت‌کنندگان مکرر خون در کل کشور است. یک مرور نظام‌مند شیوع متوسط این عفونت در بیماران تالاسمی، هموفیلی و دیالیزی ایران را 2/3% برآورد نموده است. از طرف دیگر شیوع متوسط عفونت HTLV-1 در اهداکنندگان خون کشور بسیار پایین (12/0%) می‌باشد. براساس مطالعات مرکز تحقیقات جهاددانشگاهی، شیوع عفونت‌های HBV، HCV، HIV و HTLV-1 در جمعیت عمومی مشهد به‌ترتیب 4/1%، 4/0%، صفر و 1/2%  می‌باشد. شیوع عفونت HDV در افراد با هپاتیت B در مشهد 8/5 تا 10 درصد گزارش شده است. شیوع سرولوژی مثبت از نظر HCVAb در بیماران تالاسمی مشهد 7/6% است که در دوسوم آنان RNA ویروس قابل شناسایی می‌باشد. همچنین شیوع عفونت‌های HBV، HCV و HTLV-1 در زندانیان مشهد به‌ترتیب 1/2%، 1/19% و 2%  گزارش شده است.

سمانه یاوری، محمد حسن نمایی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ – 24

HTLV-1 اولین رتروویروسشناخته شده انسانی و جزء خانواده انكوویروسها می باشد. این ویروس عامل اتیولوژیك بیماری ATL و نیز بیماری نورولوژیك مزمن با عنوان  TSPاست. از ویژگیهای مهم این ویروس، محدودیت شیوع جغرافیایی آن است. مطالعات اپیدمیولوژی و برسی انتشار آلودگی می تواند درطراحی روش های پیشگیری موثر باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیك آلودگی با HTLV-1 در استان خراسان جنوبی و ریسك فاكتورهای احتمالی شیوع این بیماری در این منطقه می باشد.

بدین منظور طی مطالعه ای، تعداد 260 بیمار ارجاعی به كلینیك تخصصی بیمارستان امام رضا (از عمده ترین مراكز ارجاعی بیماران) در بازه زمانی زمانی یكساله ( خرداد 87 الی خرداد 88 )، از نظر وجود یا عدم وجود HTLV-1 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ خون وریدی و جداسازی سرم و نگه داری آن در 20 – درجه سانتیگراد تا زمان آزمایش، توسط تست ELISA مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج پس از جمع آوری و ثبت در كامپیوتر با نرم افزار  SPSS مورد تجزیه آماری قرار گرفت. از تعداد 260 نمونه گرفته شده، 170 نمونه (39/65%) متعلق به بیماران قلبی، 83 نمونه (92/31%) متعلق به بیماران هموفیل، 2 نمونه (77/0%) بیماران با علائم عصبی، 3 نمونه (15/1%) بیماریهای كلیوی و 2 نمونه (77/0%) متعلق به بیماریهای زنان بودند. در مجموع تنها در 3 نمونه (15/1%) HTLV-1 مثبت بوده و از این تعداد 66/66% به بیماران هموفیل و 33/33% به بیماران قلبی اختصاص داشت. نتایج حاصله نشاندهنده وجود آلودگی با HTLV-1 در منطقه می باشد و از آنجاكه تست انجام گرفته بر روی بیماران مشكوك به HTLV-1 هزینه بر بوده، بایستی با توجه بیشتر و بررسی دقیقتر ریسك فاكتورهای عامل بیماری، نسبت به درخواست آزمایش اقدام بعمل آید. در نهایت پیشنهاد می شود اقداماتی جهت پیشگیری و كنترل از این بیماری صورت گیرد.

واژه های كلیدی: HTLV-1، هموفیلی، قلبی، ELISA ، خراسان جنوبی

مهدی قدری گلستانی، سید حمید رضا آقایان، سید كاظم حسینی، امیر غفار جباری

خلاصه مقالات دومین كنگره ویروس‌شناسی ایران، بزرگداشت هشتادمین سال تاسیس موسسه تحقیقات واكسن و سرم‌سازی رازی،  ۲۴ الی ۲۶ بهمن ۱۳۸۲، تهران، ایران، صفحات 335 تـا 336

مقدمه: دریافت عضو پیوندی یکی از راههای بازیابی سلامت و ادامه زندگی می باشد. که در حال حاضر در جوامع بشری بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. طبق آمار اعلام شده از هر هزار نفر یک نفر در انتظار پیوند نسوج می‌باشد. دریچه های قلبف استخوان، کلیه و … مواردی می باشند که در ایران مورد درخواست و استفاده قرار می‌گیرند. بانک اعضاء پیوند، یکی از مراکزی است که مسئولیت دریافت و تست و انتقال آن را به بیماران بعهده دارد. نمونه های مورد استفاده حتماً باید از نظر آلودگی، میکروبی و ویروسی مورد ارزیابی قرار گیرد، که در صورت آلودگی از مسیر پیوند حذف گردند. آلودگیهای ویروسی، از درجه اهمیت بالاتری برخوردار هستند. زیرا آلودگی این عضوها به ویروس باعث ایجاد خطراتی در فرد گیرنده می شود.

روش کار: نمونه های خون افراد فوت شده یا مرگ مغزی از بیمارستانهای مختلف و پزشک قانونی به بانک اعضای پیوندی ایران فرستاده می شود که در سال ۱۳۸۱ این تعداد به ۴۰۳ مورد رسید. در مرحله اول با استفاده از روش سانتریفوژ سرم خون را از پلاسما جدا کرده و سپس با استفاده از آزمایش الایزا جهت بررسی HTLV1/2 و HBV، HCV، HIV  می پردازیم. نمونه های مثبت غیر قابل استفاده بود و نمونه های مشکوک نیز دوباره آزمایش می گردد.

نتایج :از نتایج ۴۰۳ نمونه ۷۸ نمونه به علت غیر قابل استفاده بودن عضو پیوندی از مراحل آزمایش خارج گردید. از تعداد ۳۲۵ نمونه ۳۶ مورد جواب آنها مثبت بود که ۲۲ مورد مربوط به HBV و ۱۲ مورد مربوط به HCV مثبت و هیچ مورد HIV  دیده نشد. دو مورد هم مربوط به HTLV1/2 بود.

بحث :هپاتیت B بعلت اینکه می تواند به طور مزمن وجود داشته باشد بعضی از دوران کودکی فرد آلوده شده باشد دارای اهمیت است که بیشترین موارد آلودگی را دارا می باشد و بالغ 7% از کل نمونه ها می باشد. از طرف دیگر این ویروس در ایجاد بیماریهای کبدی و کارسینوم هپاتوسلولار نقش مهمی دارد. 4% از نمونه های مورد بررسی آلوده به هپاتیت HCV) C) بودند. اکثر عفونتهای مربوط HCV بدون علامت می باشند و بیشتر از نیمی از بیماران مبتلا به HCV دچار هپاتیت مزمن میشوند. و این ویروس باعث سیروز کبدی بیماری مزمن کبدی می گردد. خوشبختانه نمونه های مورد بررسی از لحاظ HIV منفی بودند ولیکن 2% از نمونه های بررسی شده که تعداد آنها (۱۳۲) نمونه بود، آلوده به ویروس مشابه از خانواده HIV بودند بنام HTLV1/2 که معمولاً یا از طریق فرآورده های خونی یا مقاربتی جنسی منتقل می شود. می توان نتیجه گرفت بیش از 10/1 درصد افراد جامعه در ایران در طول دوران زندگی خود دچار عفونتهای هپاتیت از نوع B و C گشته اند که بعد از مدتی بیماری به صورت مزمن می شود و بیماری HTLV1/2 معمولاً از طریق فرآورده خونی منتقل می شود.

محمد رضا هدایتی مقدم، فرهاد فتحی مقدم، لیلا سوقندی، حمید رضا بیدخوری، ایمان افتخارزاده مشهدی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 16

مقدمه: عفونت HTLV-1 در شمال شرق ایران اندمیك است. با استفاده از تكنیك الایزا مشخص شده است كه عفونت HTLV-1 در جمعیت عمومی نیشابور شیوع بالایی دارد. این مطالعه جهت بررسی شیوع عفونت HTLV-1 با استفاده از روش تاییدی وسترن بلات و همچنین ارزیابی عوامل خطر در بیماران طراحی شده است.

روش اجرا: تمامی موارد الایزای مثبت جهت HTLV-1 كه به آزمایشگاه جهاد دانشگاهی در نیشابور مراجعه كرده اند توسط روش وسترن بلات ارزیابی شده اند. همچنین پرسشنامه ای در مورد عوامل خطر توسط تمامی مراجعه كنندگان تكمیل شد. داده ها توسط SPSS نسخه 13 آنالیز شدند.

نتایج: HTLV-1 در 3/7% (482/35) مراجعه كنندگان بر اساس نتیجه الایزا و وسترن بلات مثبت بود. ارتباط بین سن، تعداد افراد خانواده، تعداد فرزندان، درآمد ماهیانه و عفونت HTLV-1 معنادار بود اما جنس، محل تولد، نژاد و وضعیت تاهل ارتباطی با عفونت نداشت.

نتیجه گیری: عفونت HTLV-1 در نیشابور اندمیك بوده شیوع آن بیشتر از میزان ارزیابی شده می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود جهت بهبود این وضعیت استراتژی موثری تهیه شود.

كلمات كلیدی: عفونت HTLV-1، نیشابور، الایزا، وسترن بلات

مجید حسن‌زاده، حسین رجب‌زاده، س. رجب‌زاده

ششمین کنگره میکروبشناسی بالینی ایران و اولین کنگره بین المللی میکروبشناسی بالینی، مرداد 1391، مشهد، ایران

روش پژوهش: این مطالعه جهت بررسی شیوع عفونت HTLV در مراجعین به ازمایشگاههای تشخیص طبی تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی تربت حیدریه انجام شد. تمامی موارد الایزای مثبت جهت افراد که به آزمایشگاه مراجعه کرده بودند به کمک روش وسترن بلات ارزیابی شده اند. ضمن اینکه به منظور شناسایی ریسک فاکتورها در مراجعین به کمک پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز جمع اوری گردیده و داده های جمع اوری شده به کمک آزمونهای آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است .

نتایج پژوهش: نتایج پژوهش نشان داد عفونت HTLV درجمعیت عمومی شهرستان تربت حیدریه نسبتا بالا بوده در 3/5% مراجعه کنندگان براساس نتایج ازمایشات الایزا و وسترن بلات مثبت بود. بین سن، تعدادافراد خانواده، تعداد فرزندان، درامد ماهیانه و عفونتHTLV ارتباط معنی داری وجود داشت. بین جنس، محل تولد، نژاد و وضعیت تاهل ارتباط معنی داری با عفونت وجود نداشت.

بحث و نتیجه‌گیری: آلودگی به HTLV در تربت حیدریه اندمیک بوده شیوع آن در مقایسه با سایر شهرستان های خراسان رضوی کمتر می‌باشد.

اسماعیل خدامی، احمد تمدنى، محمد جعفر سليمانى، حاجيان

خلاصه مقالات اولین كنگره ویروس شناسی، بزرگداشت دكتر حسین میرشمسی، 1380، تهران، ایران، صفحه 209

سابقه و هدف: انتقال خون يكى از عمده ترين راه سرايت Human T.cell leukemia virus (HTLV_ I,II) مى‌باشد و بيماران تالاسمى ماأور دريافت كنندكان مكرر خون بوده و گروه در خطر ابتلا به عفونت ويروسهای فوق هستند. لذا هدف ازاين مطالعه جستجوى آنتى بادى HTLV_I,II در خون بيماران تالاسمى وتعيين ميزان آن و اثبات حضور عفونت HTLV_I,II در منطقه است.

دراين بررسى جهت تعيين آنتى بادى هاى HTLV _ I,II از روش ELISA يا Enzyme Linked Immuno sorbent assay استفاده شده است از مجموعه ١٣٧ بيمار تالاسمى ماژور آزمايش بعمل آمده است. نمونه‌ها از سنين 24 – ١ سال تهيه شده است.

١٣٧ نمونه جمعاً ١٠ مورد (3/7٪) آنتى بادى HTLV I,II مثبت بوده‌اند در بررسى با تفكيك گروەهای سنى مشخص شده است كه كروه زير سن ٨ سال مورد مثبت وجود نداشته است. كمترین سن مثبت مربوط به یک بيمار ٩ ساله بوده است. در گروه سنی ١۵ – ٨ سال ٣ مورد (2/5%) مثبت بوده است. در گروه سنی 24 – 16 سال بيشترين مورد مثبت ٧ مورد (٢٠٪) را داشتيم نتايج حاكى از اين است كه با افزايش سن درصد موارد مثبت آنتى بادى HTLV _ I,II افزايش مى يابد. بررسى در گروە سنی 24 – 16 سال با متغير جنس نشان داده است كه ٧١٪ موارد مثبت مربوط به جنس مونت ٢٩٪ موارد مربوط به جنس مذكر بوده است.

نتايج حاصل شده از اين بررسى نشان مى دهد كه HTLV در منطقه وجود دارد و جهت جلوگيرى از انتشار عفونت به اين ويروسها تست غربالگری در سازمان انتقال خون منطقه مازندران ضروری می‌باشد.

واژه‌های كليدى: HTLV_ I,II، تالاسمى مازور، انتقال خون

عبدالوهاب مرادی، خدابردی كلوی، عزت ا.. قائمی، علیجان تبرایی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 19

 HTLV-1 (Human T lymphocyte Virus-1) به عنوان عامل اتیولوژیك بیماری ATL (Acute T-Lymphocytic Leukemia) و بیماری نورولوژیك دژنراتیو مزمن بنام TSP (Tropical Spastic Paralysis) شناخته می شود و اندمیسیته آن به عوامل متعددی مثل عوامل محیطی، اجتماعی، رفتاری و بهداشتی بستگی دارد. انتشار این ویروس در خانواده هایی كه در آنها افراد آلوده به این ویروس وجود دارد بالا است. استان گلستان در همسایگی استان خراسان كه منطقه آندمیك برای این ویروس است قرار دارد. این ویروس ریسك ابتلا به سرطان و ATL را افزایش می دهد.

هدف: در این مطالعه سرواپیدمیولوژی HTLV-1 در جمعیت استان گلستان بررسی میشود.

مواد و روش ها: از افراد سالم در سطح استان گلستان به صورت خوشه ای خونگیری بعمل آمد و سرم آن جدا گردید. همزمان با نمونه گیری فرم جمع آوری اطلاعات در مورد هریك از آنها تكمیل گردید. با استفاده از كیت Dia-pro و به روش الیزا آنتی بادی برعلیه HTLV بررسی شد. نمونه های مثبت برای تائید مثبت واقعی بودن و تعیین تیپ HTLV با كیت وسترن بلات (HTLV BLOT 2.4)  مورد آزمایش قرار گرفت و تیپ ویروس مشخص گردید و جهت آنالیز نهایی در نرم افزار SPSS 11 به رایانه وارد شد.

نتایج: در این بررسی تعداد 2034 نفرمورد بررسی قرار گرفت كه میانگین سنی آنها 54/16 ± 66/38 سال بودند. از این تعداد 7/41% مرد و بقیه زن بودند. در تست الیزا از 2034 نفر مورد مطالعه 15 نفر (7/0%) از نظرHTLV  مثبت شدند ولی با تست وسترن بلات از 15 مورد الیزا مثبت فقط 6 نفر (3/0%) مثبت و از تیپ HTLV-1 بودند. بالاترین میزان شیوع HTLV-1 با 6/2% در منطقه كلاله میباشد. از نظر آماری بین شیوع HTLV-1 و محل زندگی رابطه معنادار مشاهده شده (P Value=0.002) و بیشترین موارد HTLV-1 با وسترن بلات 7/0% در گروه سنی 31 تا 40 سالگی دیده شد.

بحث: نتایج مطالعه نشان داد كه در ساكنین استان گلستان موارد آلودگی با HTLV-1 وجود دارد و فراوانی آن در مقایسه با سایر نقاط دنیا همخوانی دارد. بنابراین پیشنهاد میشود كه اقداماتی جهت كنترل و پیشگیری از انتشار بیماری از جمله غربالگری خونهای اهدایی و برنامه های آموزشی جاری توجه به این ویروس نیز از طرف مسئولین مدنظر قرار گیرد.

كلمات كلیدی: HTLV-1، سرواپیدمیولوژی، الیزا، وسترن بلات، گلستان

محمود رضا پوركریم، غلامرضا حیائی، غلامرضا خمیسی‌پور

خلاصه مقالات دومین كنگره ویروس‌شناسی ایران، بزرگداشت هشتادمین سال تاسیس موسسه تحقیقات واكسن و سرم‌سازی رازی،  ۲۴ الی ۲۶ بهمن ۱۳۸۲، تهران، ایران، صفحات 73 تـا 74

HTLV یکی از ویروسهای خانواده رترو ویریده است که عفونت با آن می تواند به بيماريهای خطرناكى نظير سرطان خون بينجامد. از آنجایی که در اکثر نقاط کشور از جمله استان بوشهر غربالگری خونهای اهدایی به منظور بررسی این عفونت صورت نمی گیرد، افراد دریافت کننده مکرر خون می توانند در معرض خطر باشند. لذا طى این طرح تحقیقاتی 642 نمونه سرمی به طور همه شماری از كل جمعيت تالاسمی و همودیالیز از نقاط مختلف استان بوشهر براساس پراكندگی بيمارستانهای واجد بخش های تالاسمی و همودیالیز جمع آوری شد. این جمعیت شامل ۴۵۵ نفر (٧8/٧0٪) تالاسمی، ٨ نفر (3/13٪) هموفيل و ١٠١ نفر (7/15٪) همودياليز مى باشند. بر روى سرمهاى جمع آوری شده در بخش الایزای پایگاه منطقه انتقال خون بوشهر با بکارگیری کیت ارگانن تست الایزا انجام شد. موارد مثبت الایزای بدست آمده تنها متعلق به گروه تالاسمیک بود (۴١ مورد) که پس از جمع آوری و نگهداری در دمای ٨٠-درجه سانتیگراد به منظور تائید با کیت وسترن بلات ساخت کمپانی جنیلب مورد آزمایش واقع شدند. از جمعیت 4١ نفر الایزا مثبت (3/6٪ کل جمعیت دریافت كننده مكرر خون) و به عبارتى ٩٪ افراد تالاسمى استان: 14 نفر (٣۶٪) وسترن بلات مثبت، ۶ نفر (6/14٪) وسترن بلات نامعین و ٢١ نفر (6/14٪) در برازجان، ٨ نفر (5/١٩٪) در کنگان و يک نفر (4/2٪) در خارک ساکن می باشند نیز با توجه به نتایج تست های تائیدی مثبت (در بوشهر ٨ نفر، در برازجان ٣ نفر و در کنکان ٣ نفر) افراد تالاسمی ساكن در منطقه بوشهر به نسبت جمعیت بیشترین درصد آلودگی (8/4٪) به این ویروس را نشان می دهند و باز با توجه به جمعیت، کنگان داراى کمترین میزان شیوع است. علت شیوع بالا در بوشهر می تواند به دلیل استفاده از گلبولهای شسته خون كه تنها ٧٥٪ گلبولهای سفيد واجد الودگی احتمالی را از سيستم تزریق خارج می کند، می باشد حال آنكه در کنگان از فیلتر لوکوتراپ که تا ٩۵٪ گلبولهای سفید را جذب میکند استفاده می شود. نکته با اهمیت وجود يک بيمار تالاسمى واجد عفونت تائيد شده با هر دو تيپ I و II ويروس HTLV در ميان تالاسمى هاى بوشهر مى باشد.

فرشید عابدی، آرش شكیب زاده، بهمن خلوتی، مجید یاوریان

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 15

انتقال آلودگی های خونی در افرادیكه مكرراً خون دریافت می كنند مانند بیماران تالاسمی و هموفیلی و افراد همودیالیزی شایع است. HTLV كه یكی ازرترو ویروسهای منتقله از طریق خون می باشد در ایران تنها در ناحیه خراسان اندمیك است. این ویروس می تواند ناراحتیهایی همانند پاراپلاسمیك اسپاسمی گرمسیری (HAM) و لوكمی خون  (ATL) را ایجاد كند و وجود آ ن در دریافت كنندگان خون و همودیالیزهای هرمزگان متحمل است .

روش كار :تعداد 210 نفر بیمار كه 160 نفر از آنها مبتلا به تالاسمی 40 نفر همودیالیزی و 10 نفر مبتلا به هموفیلی بودند (98 زن و 112 مرد) با بازه سنی 7 تا 30 سال جمعیت مورد مطالعه ما را تشكیل می دادند . پلاسمای آنها به روش Elisa به منظور جست و جوی آنتی بادی مورد بررسی قرار گرفت و همزمان افراد مذكور مورد معاینات كلینیكی قرار گرفتند.

نتایج : نتایج بدین صورت بود كه 3/2 درصد از آنها یعنی 5 نفر دارای آنتی باری علیه HTLVI/II بودند كه این مقدار نسبت به درصد شیوع HTLV در بین افراد سالم از خود افزایش نشان می دهد . مطالعات كلینیكی نیز نشان دهنده symptomatic  بودن افراد  Abمثبت بود.

نتیجه گیری :این مطالعات نشان می دهد كه دریافت كنندگان خون و افراد همودیالیزی احتمالاً در نتیجة انتقال خون و همودیالیز آلوده شده اند و و جود این ویروس تنها محدود به ناحیه خراسان نمی شود .

امیرشهریار آریامنش، رضا فرید حسینی، سیما كدخدائیان

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 1

مقدمه: HTLV-1 یك رترو ویروس انسانی بوده كه موجب طیفی از اختلالات در انسان از ایجاد بدخیمی (ATL) تا اختلالات نورولوژیك (HAM) می شود. انتقال ویروس از مادر به جنین از طریق جفت و یا از طریق شیردهی می باشد كه شیردهی مهمترین راه انتقال محسوب می شود. لذا غربالگری خانمهای حامله از لحاظ این ویروس و توصیه به عدم شیردهی در مادران سرم مثبت می تواند روشی موثر در جلوگیری از انتقال این ویروس از مادر به جنین باشد.

مواد و روش كار: از شهریورماه 78 لغایت شهریورماه 79 تعداد 196 خانم حامله مشهدی الاصل از 4 درمانگاه مامایی در چهار نقطه جغرافیایی شهر مشهد بصورت تصادفی از بیماران مراجعه كننده جهت كنترل دوران بارداری انتخاب شدند، تعداد 18 بیمار به علل مختلف از مطالعه حذف شدند، سرم بیماران از نظر HTLV-1 و آنتی بادی مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: 09/0% از جمعیت مورد مطالعه سروپری والانس مثبت از نظر HTLV-1 داشتند، هیچیك تاریخچه مثبت از آلودگی در خانواده را نداشتند. كلیه بیماران با نتیجه مثبت فاقد علایم بودند، 7/52% مادران خودشان سابقه استفاده از شیرمادر را در تاریخچه داشتند، 5/4% سابقه حداقل یك نوبت سقط را در حاملگی های قبلی داشتند، 97/0% بیماران از نظر HBS-Ag مثبت بودند و هیچ كدام از نظر HIV یا HCV مثبت نبودند.

نتیجه گیری: از آنجایی كه شیوع این عفونت در خانمهای حامله مشهدی چندان از سطح نرمال جامعه بالاتر نمی‌باشد، با توجه به ملاحظات اقتصادی این تست به عنوان روش غربالگری روتین در تمام خانمهای حامله در جمعیت مشهد توصیه نمی شود.

زكیه رستم زاده خامنه، محمد برادران، نریمان سپهر وند

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 11

مقدمه : ویروس HTLV از خانواده رتروویریده است كه بعنوان عامل ایجاد كننده لوسمی سلولهای T، پاراپارزی اسپاستیك و لنفادنیت نكروزان بافتی گزارش شده است. مهمترین راه انتقال آن از طریق خون آلوده می باشد كه بیماران دریافت كننده خون (تالاسمی ، هموفیلی و همودیالیزی) می توانند در معرض آلودگی به این ویروس باشند. در این میان ضعف سیستم ایمنی در بیماران همودیالیزی ، ریسك ابتلا به این ویروس را افزایش می دهد. هدف این مطالعه، بررسی شیوع این ویروس در بیماران همودیالیزی و اهدا كنندگان خون و همچنین آگاهی از عوامل خطرزا می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی Cross-sectional در ابتدا مشخصات دموگرافیك تمام بیماران از نظر سن، جنس، تعداد دفعات تزریق خون در طول سال و … در بیماران همودیالیزی و اهدا كنندگان خون (گروه كنترل) اخذ شد. ضمناً سرم افراد در هر دو گروه از نظر سرولوژی Anti-HTLV I/II با روش ELISA مورد بررسی قرار گرفت و داده های بدست آمده توسط آمار توصیفی و تحت نرم افزاری آماری SPSS software ver 11.5 مورد آنالیز قرار گرفت.

نتایج :114 بیمار همودیالیزی و 2046 اهدا كننده ی خون مورد بررسی قرار گرفتند كه در گروه همودیالیزی ها 49 نفر (9/42%) مونث و 65 نفر (57%) مذكر بودند. در گروه اهدا كنندگان خون، 1910 نفر (4/93%) مذكر و 136 نفر (6/6%) مونث بودند. میانگین سن بیماران همودیالیزی 45 سال بود. 3 نفر از 114 بیمار همودیالیزی سروپوزیتیو بودند. (شیوع سروپوزیتیویتی HTLV 63/2% بود) كه 2 نفر از آنها مونث و یك نفر مذكر بودند. در گروه اهدا كنندگان خون، در آزمایش سرولوژی به روش ELISA، 1997 نفر (6/97%) سرونگاتیو و 49 نفر (4/2%) سروپوزیتیو بودند كه موارد مثبت توسط وسترن بلات تایید شد. در این گروه شیوع كلی سرمی HTLV، 34/0%  محاسبه شد.

بحث : با توجه به غربالگری نشدن خونهای اهدا شده ، بیماران دریافت كننده ی خون در معرض خطر آلودگی به ویروس HTLV می باشند. احتمال می رود كه تماس بیشتر با خونهای آلوده و ضعف سیستم ایمنی در بیماران همودیالیزی باعث افزایش میزان بروز در این بیماران شده باشد، لذا غربالگری خونهای اهدا شده و افراد high risk می تواند از ابتلا به این ویروس در این جمعیتها جلوگیری كند.

كلیدواژه ها: ویروس HTLV، همودیالیزی ها، اهدا كنندگان خون

اشرف توانایی ثانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 5

مقدمه : در مناطقی كه ویروس HTLV آندمیك می باشد ، بعد از تزریق خون آلوده به ویروس HTLV1، 63-44 % سروكنورشن اتفاق می افتد در موارد نادری لوكمی سلولهای T بالغین بعد از آلوده شدن به این ویروس دیده شده است. میزان آلودگی خون با ویروس HTLV1 در ایالات متحده 1/0-016/0 % در برزیل 3/0% و در نیجریه 7/0% گزارش شده .

روش تحقیق :در این مطالعه كلیه افرادی كه برای اهداء خون به سازمان انتقال خون مشهد در طی 4 سال مراجعه كرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند ، در مجموع سرم 229037 خون دهنده در ابتدا با تست الیزا و در مواردی كه تست مثبت بود با Western Blot مورد آزمایش قرار گرفت . نمونه های Border line با روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند .

نتایج : در مجموع 2634 نمونه با تست الیزا و WB مثبت شدند . بعد از حذف نمونه هایی كه برای بیش از یك بار خون داده بودند، 2167 مورد تست HTLV  مثبت داشتند. بنابراین شیوع میزان آلودگی خون به ویروس  HTLV حدوداً 16/1% با (CI 95% حدود 21/1-11/1 %) می باشد.

نتیجه گیری : بررسی شیوع ویروس HTLV بسیار مهم است ، زیرا در نواحی آندمیك (1%) احتمال انتقال ویروس از طریق ترانسفوزیون خون می تواند اتفاق بیفتد كه در بعضی موارد منجر به بیماریهای بدخیمی می شود . در خراسان كه این ویروس آندمیك شناخته شده، لازم است كه تمام نمونه های خون ابتدا با تست الیزا و سپس با WB كنترل شود و از دادن خون افراد آلوده به سایرین خودداری شود .

كلمات كلیدی: HTLV، انتقال خون، اهداء كننده

مجید حسن زاده، صدیقه گوینده

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ – 8

مقدمه و هدف: بیماری HTLV1 در بعضی از نقاط جهان و از جمله شمال خراسان یافت می شود. عفونت HTLV1 دست كم از سه طریق پدید می آید از مادر به كودك به ویژه در جریان شیر دادن به وسیله تماس جنسی از مرد به زن می باشد و از طریق خون، تزریقات آلوده یا سر سوزن های آلوده، ویروس بیشتر در حین تولید منتقل می گردد. در مقایسه با HIV كه حتی بدون وجود سلول قادر به انتقال است HTLV1 عفونت زایی كمتری دارد و جهت انتقال معمو لاً به تماس سلول به سلول نیاز دارد. HTLV1 در جنوب غربی ژاپن و اوكیناوا به شكل آندمیك است و بیش از یك میلیون نفر از مردم در این نواحی آلوده می باشند. آنتی بادی های ضد HTLV1 در سرم 35% از اهالی اوكیناوا و 10% از ساكنین جزیره ژاپنی كیوتو و كمتر از 1% از افراد مستقر در نواحی غیر آندمیك ژاپن وجود دارند با وجود شیوع بالا عفونت تنها حدود 500 مورد ابتلا به ATL  در سال در این نواحی تشخیص داده می شود كانون های دیگر عفونت در سایر مناطق تنظیم تایوان، حوزه دریای كارائیب، ایتالیا، اسرائیل قطب شمال و از جمله شمال خراسان یافت می شود. با توجه به بیماری های شناخته شده مربوط به HTLV1، میلوپاتی، ضایعات عصبی ، بیماری های التهابی و خود ایمنی و اووئیت ، درماتیت ؛ پنومونیت ، آرتریت روماتوئید و پلی میوزیت …) لازم است اقدامات لازم به منظور پیشگیری از آلودگی و انتقال آن به سایر افراد انجام شود. لذا با توجه به اهمیت بیماری مطالعه ای توصیفی به منظور شیوع HTLV1 در مراجعین به بیمارستان موسی بن جعفر (ع) مشهد انجام شد.

روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی بوده كه طی آن بیمارانی كه جهت آزمایش روتین و قبل از عمل به آزمایشگاه بیمارستان موسی بن جعفر (ع) در سال 1387 طی یكسال مراجعه نمودند بودند بعنوان نمونه پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته اند از كل مراجعین (2500 نفر) مراجعینی كه HTLV1 مثبت بودند مشخص شده اطلاعات مورد نیاز با توجه اهداف پژوهش به كمك پرسشنامه جمع آوری گردیده و با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

نتایج پژوهش: نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این نكته می باشد كه 70% نفر از مددجویان مذكر و 180 نفر از مددجویان مونث بوده، جوانترین بیمار سن حدود 4 سال داشته و مسن ترین فرد مردی 77 ساله بود، میانگین سن آقایان 43 سال و خانم ها 26 سال بوده، شایع ترین علل مراجعه مددجویان به ترتیب شامل آزمایش های روتینی آنژیوگرافی و قلب باز 3/60% مراجعین 42 نفر– بررسی های قبل از اعمال جراحی خصوصاً جراحی اعصاب 2/24% (17 نفر) – پرسنل بهداشتی و كادر درمانی جهت كنترل وضعیت سلامتی و سطح ایمنی 5/8% (6 نفر) – افراد دارای رفتارهای پر خطر اجتماعی 2/4% (3 نفر) – بیماری های خونی و یا افرادی كه سابقه دیالیز و یا تزریق خون دارشتند 8/2% (2 نفر) – در 7 HTLV بیماران مذكر : در گروه اول از میان 42 نفر مراجعه كننده دو مورد آلودگی به HTLV1 وجود داشت (7/4%) در گروه دوم از میان 17 نفر مراجعه كننده 1 مورد آلودگی وجود داشت (8/5%) در گروه سوم از میان 6 نفر مراجعه كننده مورد مثبتی گزارش نشده، در گروه چهارم از میان سه نفر مراجعه كننده مورد مثبتی گزارش نشده، در گروه پنجم از میان دو فرد مراجعه كننده مورد مثبتی گزارش نشده بود. در مجموع در بین مراجعین مذكر (70 نفر) سه نفر تست مثبت داشتند (2/4% افراد) در بین مراجعین مونث (180 نفر) كه تقریبا 5/2 برابر آقایان بوده جوانترین فرد دختری 18 ساله و مسن ترین فرد این گروه 46 سال سن داشت. شایع ترین علت مراجعه خانم ها جهت انجام آزمایش :1- آزمایش های روتین جهت بارداری 5/50% مراجعه كنندها (91 نفر)، 2- اعمال تشخیص درمانی قلب و عروق مانند آنژیوگرافی و یا جراحی قلب باز 25% (45 نفر)، 3- سایر اعمال جراحی برابر 6/11%  مراجعه كنندگان (21 نفر)، 4- پرسنل بهداشتی درمانی 5/5% (1 نفر ) 5- رفتارهای مخاطره آمیز یا در خود و یا در همسرانشان قبل از ازدواج 4/4% افراد مراجعه كننده (8نفر)، 6- سابقه تزریق خون یا دیالیز و … 7/2% (5نفر)، در گروه اول از میان 91 زن مراجعه كننده 4 نفر آلوده بودند (3/4%)– در گروه دوم از میان 45 زن مراجعه كننده یك نفر آلوده بود (2/2%) – در گروه سه از میان 21 نفر مراجعه كننده مورد مثبتی گزارش نشد. در گروه چهار از میان 10 نفر خانم مورد مطالعه 1 نفر آلوده بود كه برابر 10% می باشد. در گروه پنج از میان 8 نفر خانم مورد مطالعه مورد مثبتی گزارش نشده، بنابراین در میان خانم ها از 180 نفر مراجعه كننده 6 نفر تست مثبت داشتند (3/3%)

بحث و نتیجه گیری: با توجه به عوارض و بیماری های خطرناك ناشی از آلودگی به این ویروس و درمان های تقریباً غیر قطعی این بیماری ها پیشگیری از آلودگی و انتقال به بیماری به سایرین حائز اهمیت می باشد. زنان ساكن در مناطق آندمیك نباید فرزندان خود را شیر بدهند و در مورد دهندگان خون بایستی آزمایش های لازم جهت شناسایی آنتی بادی های سرمی ضد HTLV1 صورت گیرد همانند پیشگیری از عفونت  HIVداشتن تماس های مطمئن ، خودداری از استفاده مشترك از سرسوزن ها، اهمیت دارند بكارگیری اصول دقیق آسیبی و احتیاط های لازم در مراقبت و درمان افراد آلوده و مشكوك و حین انجام مراقبت های كلینیكی و پاراكیلنیكی و جراحی ها با بكاگیری این اصول میزان آلودگی و شیوع HTLV1 به حداقل كاهش خواهد یافت از آنجا كه خراسان از جمله نواحی آندمیك شناخته شده برای این ویروس می باشد و با توجه به تنوع تظاهرات بالینی این ویروس باید آنرا در تشخیص های افتراقی بیماری های نسبتا شایع همچون MS و بیماری های دژتراتیو … در نظر گرفت و اقدامات پیشگیرانه و محافظتی با دقت وسواس بیشتری انجام شود.

واژه های كلیدی: شیوع، ویروس، HTLV1

اسماعیل خدامی، احمد تمدنی، رحیم سوادكوهی، یوسف یحیی‌پور، علیرضا فیروزجاهی، محمود حاجی احمدی، امرا.. مصطفی‌زاده، رمضان رجب‌نیا، محمد رضا قبادی‌نژاد، عزت‌الله موسوی کانی، كوروش رسول‌پور

خلاصه مقالات دومین كنگره ویروس‌شناسی ایران، بزرگداشت هشتادمین سال تاسیس موسسه تحقیقات واكسن و سرم‌سازی رازی،  ۲۴ الی ۲۶ بهمن ۱۳۸۲، تهران، ایران، صفحات 321 تـا 322

سابقه و هدف: نتایج بررسی قبلی مان روی بیماران بتاتالاسمی در بابل میزان بالای ابتلا به Human T-cell lymphotropic Viruses type I and II (HTLVs)  را نشان داده است (۲۰ درصد، بیماران تالاسمی بالغ). بررسی حاضر جهت تعیین درصد افراد بالغ بدون علامت مبتلا به این ویروسها در شهرستان بابل صورت گرفته است.

مواد و روش‌ها: از ۱۲۸ مراجعه کننده به آزمایشگاههای مرکز بهداشت جهت انجام آزمایشهای متداول برای ازدواج و ۴۶ نفر از کارکنان و 42 دانشجوی داوطلب در دانشگاه علوم پزشکی بابل به روش نمونه برداری غیر تصادفی و آسان استفاده شده است نمونه های سرم با روش ELISA و با استفاده از کیت تجارتی از نظر آنتی بادیهای  HTLV-I,II  مورد آزمایش قرار گرفتند.

یافته ها: از ۱۲۸ فرد مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکز بهداشت مورد مثبت نداشتیم (صفر از ۱۲۸). از ۶۱ نفر کارکنان داوطلب نیز مورد مثبت وجود نداشته است (صفر از ۶۱). از بین دانشجویان داوطلب (3۷ نفر) یک نمونه مثبت بوده است (۱ از ۳۷). در مجموع از ۲۱۶ نمونه مورد آزمایش در این بررسی تنها یک مورد (۴۴/0٪) مثبت بوده است مورد فوق مربوط به یک دانشجوی دختر از شهرستان نوشهر بوده است. دو برادر این دانشجو بیماران مبتلا به هموفیلی میباشند.

نتیجه گیری: عفونت به HTLV-I,II در بین افراد سالم در شهرستان بابل نادر است. موارد مثبت عفونت در منطقه مرتبط با افراد با شانس ابتلای زیاد (high risk) از جمله بیماران مبتلا به بتاتالاسمی و یا هموفیلی و افراد وابسته به این بیماران می‌باشد. موارد بالای عفونت در بین بیماران بتاتالاسمی در بابل در ارتباط با استفاده از خون‌های وارداتی از سایر مناطق در سال‌های گذشته می‌باشد.

 واژه های کلیدی: Human T-cell lymphotropic Viruses type I and II (HTLVs) ، آنتی بادیهای HTLV-I,II، بتاتالاسمی

امیررضا برومند، محمد مهدی اعتمادی، حمید رضا رئیسی، كاویان قندهاری

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 41

مقدمه: عفونت HTLV-I یك بیماری آندمیك در استان خراسان در ایران است و بیماری MS نیز گسترش متنوعی در نقاط مختلف جهان دارد.

روش مطالعه: اطلاعات مربوط به بیماران مبتلا به بیماری MS را از طریق آمارثبتی كه در استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی برای دریافت كنندگان داروی اینترفرون وجود دارد تهیه كردیم. تشخیص بیماری MS توسط نورولوژیستها و بر اساس كرایتریای مك دونالد بوده است. اطلاعات بیماران آلوده به ویروس HTLV-I اعم از اینكه مبتلا به HAM/TSP باشند یا نباشند، از طریق آمار ثبتی كه برای تحقیقات در بیمارستانهای دانشگاهی و كلینیك  HTLV-I بوده است تهیه نمودیم. اطلاعات HTLV-I نیز مربوط به هرسه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بوده است. آزمونهای سرولوژیك روی خون و/ یا CSF و معاینه نورولوژیك مبنای تشخیص و شناسایی بیماران آلوده به ویروس HTLV-I بوده است. مراكز ثبت آمار بهداشتی در هرسه استان مبنای حمع آوری اطلاعات جمعیتی هر استان بوده است.

نتایج: شیوع كلی بیماری MS در خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بترتیب عبارت بود از 9/12، 7/8 و 3/5 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت. شیوع MS در جمعیت زنان استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی بترتیب عبارت بود از 9/19، 2/11 و 3/8 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت زنان این استانها. شیوع MS در جمعیت مردان این 3 استان به ترتیب عبارت بود از 9/5، 2/6 و 5/2 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت مردان. شیوع كلی عفونت HTLV-I در استانهای خراسان رضوی و جنوبی عبارت بود از 4/2 و 5/0 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت. شیوع عفونت HTLV-I در جمعیت زنان استانهای خراسان رضوی و جنوبی عبارت بود از 9/2 و 3/0 مورد به ازای هر 100000 نفر جمعیت زنان. شیوع این عفونت در جمعیت مردان بترتیب استانهای مذكور عبارت بود از 9/1 و 6/0 مورد در هر 100000 نفر جمعیت مردان. پاراپارزی اسپاستیك نیز به همین ترتیب شیوعی معادل 46% و 50% موارد آلوده به ویروس HTLV-I را در این استانها تشكیل میداد.

بحث: فركانس بیماری MS در استان خراسان جنوبی كمتر از نصف استان خراسان رضوی است. عفونت HTLV-I، در زنان استان خراسان رضوی 10 مرتبه شایعتر از استان خراسان جنوبی است. تفاوت قابل توجهی در گسترش بیماری MS و HTLV-I در استانهای خراسان (پهنه خراسان) وجود دارد.

كلمات كلیدی: بیماری مولتیپل اسكلروزیس، HTLV-I ، استان خراسان

محمد برادران صفا، زكیه رستم زاده خامنه، زهرا قدرت قره باغ، ابوالقاسم مهمان نواز

همایش دوسالانه ایمونولوژی، آسم و آلرژی، 1 تا 3 خرداد 1386، تهران، ایران

سابقه و هدف: ویروس HTLV از خانواده رتروویریده است و بیش از 20 میلیون نفر در سطح جهان آلوده به این ویروس می باشند به عنوان عامل بیماری لوکمی/لنفوم در بزرگسالان، فلج اسپاسمی گرمسیری، میلیوپاتی همراه با HTLV  پاراپازوی اسپاستیک و میلوپاتی تروپیکال (HAM/TSP) و انواع بیماریهای عصبی در پاستیت و پروتیت و سایر بیماریها می باشد و از طریق انتقال خون از فرآورده های سلولی می تواند به گیرندگان انتقال یابد. از آنجاییکه در ایران بجز در استان خراسان غربالگری خون های اهدایی به منظور بررسی این عفونت صورت نمی گیرد افراد دریافت کننده محصولات سلولی خون ممکن است در معرض خطر باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع آنتی بادی های ضد HTLV – 1/11 در اهداکنندگان شهر ارومیه در سال 1384 انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت  مقطعی (CROSS – SECTIONAL)  و در ماه های اردیبهشت تا بهمن سال 1384 در میان اهداکنندگان خون در شهر ارومیه اجرا شد. سرم 2046 نفر از اهداکنندگان بطور تصادفی از نظر Anti – HTLV – 1/11 با روش الیزا (EIA) مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج مثبت الیزا به منظور تایید توسط تست وسترن بلات بررسی شد. نتیجه توسط نرم افزار SPSS و به کمک آزمون کای دو (Chi – square) آنالیز شدند.

یافته ها: از جمع 2046 اهداکننده در پژوهش حاضر 1910 نفر (93.4٪ ) مرد و 136 نفر (6.6٪) زن بودند به روش الیزا سرم 1997 نفر (97.6٪) دارای نتیجه منفی و 49 نفر (2.4٪) دارای نتیجه مثبت شدند. موارد مثبت توسط تست وسترن بلات آزمایش شد، 37 نفر (75.5٪) دارای نتیجه منفی، 5 نفر (10.2٪) دارای نتیجه IND و 7 نفر (14.3٪) دارای نتیجه مثبت بودند. از موارد مثبت تست وسترن بلات 6 نفر (85.6٪) دارای ویروس HTLV – 1 و یک نفر (14.3٪) HTLV – 1/11 بود. شیوع کلی سرمی ٪0.34HTLV محاسبه شد.

نتیجه گیری: مشاهده چنین شیوع بالای سرمی در جمعیت اهداکنندگان شهر ارومیه احتمال خطر انتقال از طریق انتقال خون را دارد و انجام تست غربالگری خون اهداکنندگان برای این ویروس ضروری و پیشنهاد میشود.

کلید واژه: HTLV، اهداکنندگان خون، انتقال خون

زكیه رستم زاده خامنه، محمد برادران صفا، نریمان سپهروند، ربابه یحیوی قره باغ

همایش دوسالانه ایمونولوژی، آسم و آلرژی، 1 تا 3 خرداد 1386، تهران، ایران

مقدمه: ویروس HTLV از خانواده رتروویریده است که بعنوان عامل ایجاد کننده لوسمی سلولهای T، پاراپارزی اسپاستیک و لنفادنیت نکروزان بافتی گزارش شده است. مهمترین راه انتقال آن از طریق خون آلوده می باشد که بیماران دریافت کننده خون (تالاسمی، هموفیلی و همودیالیزی) می توانند در معرض آلودگی به این ویروس باشند. در این میان ضعف سیستم ایمنی در بیماران همودیالیزی، ریسک ابتلا به این ویروس را افزایش می دهد. هدف این مطالعه، بررسی شیوع این ویروس در بیماران همودیالیزی و اهداکنندگان خون و همچنین آگاهی از عوامل خطرزا می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی Cross-sectional در ابتدا مشخصات دموگرافیک تمام بیماران از نظر سن، جنس، تعداد دفعات تزریق خون در طول سال و … در بیماران همودیالیزی و اهدا کنندگان خون (گروه کنترل) اخذ شد. ضمنا سرم افراد در هر دو گروه از نظر سرولوژی Anti-HTLV I/II با روش ELISA مورد بررسی قرار گرفت و داده های بدست آمده توسط آمار توصیفی و تحت نرم افزاری آماری SPSS software ver11.5 مورد آنالیز قرار گرفت.

نتایج: 114 بیمار همودیالیزی و 2046 اهدا کننده خون مورد بررسی قرار گرفتند که در گروه همودیالیزی ها 49 نفر (42.9%) مونث و 65 نفر (57%) مذکر بودند. در گروه اهداکنندگان خون، 1910 نفر (93.4%) مذکر و 136 نفر (6.6%) مونث بودند. میانگین سن بیماران همودیالیزی 45 سال بود. 3 نفر از 114 بیمار همودیالیزی سروپوزیتیو بودند. (شیوع سروپوزیتیویتی HTLV 2.63% بود) که 2 نفر از آنها مونث و یک نفر مذکر بودند. در گروه اهدا کنندگان خون، در آزمایش سرولوژی به روشELISA ، 1997 نفر (97.6%) سرونگاتیو و 49 نفر (2.4%) سروپوزیتیو بودند که موارد مثبت توسط وسترن بلات تایید شد. در این گروه شیوع کلی سرمی HTLV ، 0.34% محاسبه شد.

بحث: با توجه به غربالگری نشدن خونهای اهدا شده ، بیماران دریافت کننده خون در معرض خطر آلودگی به ویروس HTLV می باشند. احتمال می رود که تماس بیشتر با خونهای آلوده و ضعف سیستم ایمنی در بیماران همودیالیزی باعث افزایش میزان بروز در این بیماران شده باشد، لذا غربالگری خونهای اهدا شده و افراد high risk می تواند از ابتلا به این ویروس در این جمعیتها جلوگیری کند.

کلید واژه: ویروسHTLV، همودیالیزی ها، اهداکنندگان خون

فرحزاد جباری، محمود شبستری، رضا فریدحسینی، عبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت‌پناه، نرگس ولی‌زاده، حسنیه عرب، عارفه تاجیك، نعیمه رضازاده، یوسف گریوانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 59

مقدمه: پژوهش های محدودی درگیری قلب همراه با عفونت HTLV-I را نشان می دهند. مواردی از حضور HTLV-I در اتوپسی قلبی بخصوص درگیری های لنفوم/ لوسمی گزارش شده است. بنا براین در مطالعه حاضر میزان شیوع عفونت HTLV-I، در بیماران با درگیری عروق قلبی جهت تعیین عامل احتمالی خطر در بروز بیماری قلبی مورد بررسی قرار گرفت.

روش كار: 7590 بیمار كه از فروردین ماه 85 تا اردیبهشت ماه 86 با علائم قلبی در بیمارستان رضوی مشهد تحت آنژیوگرافی قرار گرفته بودند از نظر میزان آلودگی به عفونت HTLV-I با روش ELISA  مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ها: تعداد بیماران متولد مشهد 1080 نفر بود كه میزان آلودگی در این تعداد 53 نفر (5%) گزارش شد. تعداد 564 بیمار نیشابوری بوده كه تعداد 73 نفر (13%) از آنها آلوده به HTLV-1 بودند. از این تعداد 227 مورد آنژیوگرافی نرمال (40%) و 294 نفر (51%) درگیری عروق كرونر را در آنژیوگرافی نشان داد. میزان آلودگی به HTLV-I در بیماران نیشابوری با عروق كرونر نرمال 30 نفر (13%) و در افراد با درگیری كرونری 43 نفر (6/14%) مشاهده شد. با توجه به آنكه شیوع HTLV-1 در نیشابور 7/3% میباشد این اختلاف معنی دار بوده است (P<0.05).

بحث و نتیجه گیری: یافته های حاصل از این تحقیق به خصوص در منطقه نیشابور نشان میدهد كه عفونت HTLV-1 یكی از عوامل خطر درگیری عروق قلبی بوده است اما تفاوت آن با بیماران ساكن مشهد نشان می دهد كه یك عامل مستعد كننده در منطقه نیشابور به عنوان كوفاكتور باید وجود داشته باشد.

محمود ترکمنی، سیدعبدالرحیم رضایی، هوشنگ رفعت‌پناه، براتعلی مشکانی

ششمین کنگره میکروبشناسی بالینی ایران و اولین کنگره بین المللی میکروبشناسی بالینی، مرداد 1391، مشهد، ایران

مقدمه و هدف: ویروس سلول T انسانی نوع یک(HTLV-I) یک رتروویروس انکوژن انسانی است كه عامل بیماری لوسمی سلول های T بالغین و بیماری فلج اسپاستیك گرمسیری HAM/TSP تنها در2-3%افراد آلوده می شود. مطالعات قبلی نشان می دهد كه عفونت HTLV-I درخراسان رضوی اندمیك است ،بخصوص درشهر های مشهد و نیشابور. این منطقه به دلیل عوامل مختلف ازقبیل الگوی مهاجرتی، محیط و رفتار های پرخطر در حال حاضر بیشتزین شیوع را در ایران دارد . هدف ازاین مطالعه تعیین میزان شیوع عفونت و آنالیز فیلوژنی ویروس HTLV-I در تربت حیدریه در شمال شرقی ایران است.

روش‌ها: بین آوریل و ژوئن 2011 تعداد 400 نمونه سرم به طور تصادفی جمع آوری شدند. ابتدا برای تعیین وجود آنتی بادی های ضدویروسHTLV-I/II تست ELISA (کیت دیاپرو/ایتالیا) و برای موارد مثبت و نامعین تست های تاییدی WB و PCR انجام شد. DNA ژنومی با استفاده از كیت استخراج DNA ازسلول های خون محیطی (PBMCs) با روش هضم آنزیمی استخراج و ژن tax و ناحیه LTR ویروس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با روش PCR تكثیر شدند. سه نمونه از 5 نمونه مثبت برای تعیین توالی و آنالیز فیلوژنتیک ناحیه LTR انتخاب شدند. درخت فیلوژنتیک با استفاده از نرم افزار Geneious رسم شد.

نتایج: درغربالگری اولیه با روش ELISA هشت نمونه (2%) برای آنتی بادی های ضد HTLV-I مثبت بودند که تنها 5 مورد (25/1%)با تست های تاییدی WB و PCR مثبت شدند (3مرد و2زن). تنها ارتباط معنی داری بین میزان شیوع عفونت با افزایش میانگین سن وجود دارد. آنالیز فیلوژنتیک نشان می دهد که HTLV-I درتربت حیدریه وابسته به زیر گروه جهانی است.

بحث: مطالعه حاضر نشان می دهد که عفونت HTLV-I در تربت حیدریه وجود دارد و باتوجه به این كه درمان اختصاصی خاص و كاملا موفقیت آمیزی جهت بیماران مبتلا به HTLV-I وجود ندارد لذا شناسایی افراد آلوده و تعیین میزان آلودگی دریك منطقه می‌تواند به شناسایی روشهای انتقال و پیشگیری ازشیوع ویروس و بیماری‌های وابسته درمنطقه مورد مطالعه كمك كند. از این رو غربالگری روتین در بین اهداکنندگان خون همراه با استراتژی های دیگر برای جلوگیری از انتقال ویروس ضرورت دارند. همچنین غربالگری سیستمیک HTLV-I در اهداکنندگان خون در شهرهای دیگر استان خراسان اهمیت دارد و باید در نظر گرفته شود.

کلمات کلیدی: HTLV-I شیوع، فیلوژنیك، PCR ، ایران

محمد رضا هدایتی مقدم، فرحناز طهرانیان، نرجس صاحب زاده، ترانه هنرپرور، سید ثنا داودی مقدم، مریم بیاتی، آرام مشکینی، محسن تدین

بیست و سومین کنگره بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران، 22 تا 26 دی 1393، تهران، ایران

مقدمه و اهداف: با توجه به بومی بودن عفونت HTLV-I در شمال شرقی ایران، غربالگری خون‌های اهدایی از نظر آنتی‌بادی بر علیه HTLV-I در استان‌های خراسان به‌طور روتین انجام می‌شود. با این حال شیوع این عفونت در اهداکنندگان خون علیرغم روند نزولی آن هنوز قابل توجه است. هدف از این مطالعه مورد شاهدی تعیین عوامل خطر آلودگی به ویروسHTLV-I  در اهداکنندگان خون بار اول مراجعه‌کننده به پایگاه‌های انتقال خون مشهد بود.

روش تحقیق: در طول سالهای 91-1390 پرسشنامه‌ای حاوی سوالات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به عوامل خطر احتمالی ابتلا به عفونت HTLV-I توسط 246 فرد  HTLV-I مثبت و 776 فرد HTLV-I منفی از اهداکنندگان HTLV-I خون با دامنه سنی 66-17 سال تکمیل شد. فراوانی عوامل خطر احتمالی ابتلا به عفونت در دو گروه که از نظر سن، جنس، پایگاه و زمان اهدای خون همسان‌سازی شده بودند، مقایسه شدند. داده‌ها با استفاده از نسخه 18 نرم‌افزارSPSS  و آزمون مجذور کا مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: ازدواج مجدد (003/0p=)، سطح تحصیلات (0001/0p<)، درآمد ماهیانه (001/0p=)، استان محل تولد (001/0p=)، شهرستان محل تولد (0001/0p<)، سابقه دریافت خون یا فراورده‌های خونی (005/0p=) و اعتیاد به مواد مخدر (0001/0p<) مرتبط با عفونت HTLV بود. از طرف دیگر وضعیت تاهل، شغل، نژاد و قومیت، تعداد افراد خانواده، گروه خونی، شاخص توده بدن، مدت مصرف شیر مادر، سابقه بستری شدن در بیمارستان، عمل جراحی، اعمال تشخیصی تهاجمی، اعمال دندانپزشکی توام با خونریزی، بخیه زخم، طب سوزنی، فرورفتن سوزن به بدن، سوراخ  کردن اعضای بدن، حجامت، خالکوبی، زندانی شدن، تماس جنسی با غیر همسر و تعداد شرکای جنسی و نیز سابقه سقط و استفاده از کاندوم یا آی‌یودی در زنان مرتبط با عفونتHTLV  نبود. در آنالیز رگرسیون لجستیک تنها سابقه اعتیاد به مواد مخدر همراه با خطر افزایش‌یافته ابتلا به عفونت HTLV در اهداکنندگان خون بود (9/3OR=) بود.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نتوانست عامل خطر خاصی که شیوع عفونت HTLV-I  در اهداکنندگان خون را توجیه کند، شناسایی نماید. این موضوع می‌تواند ناشی از اجرای برنامه‌های متعدد تامین خون سالم باشد. با این حال توصیه میگردد در غربالگری قبل از اهدای خون بررسی عوامل خطر با دقت و جدیت بیشتری صورت گیرد.

واژه‌های کلیدی: عفونت HTLV-I، عوامل خطر، اهداکنندگان خون، مشهد، ایران

محسن میدانی، شیوا فرزانه، علی عجمی بافرانی، اكبر حسن زاده

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 21

مقدمه: عفونت با ویروس HTLV1,2 بشكل آندمیك دركشورهای حوزه كارائیب،جنوب ژاپن ، مناطقی ازآفریقا و ایران

(مشهد) دیده شده است.با توجه به خطر بالای آلودگی در معتادان تزریقی،هدف این تحقیق تعیین فراوانی آلودگی با HTLV1,2 در معتادان تزریقی شهر اصفهان میباشد.

روش بررسی: دریك مطالعه مقطعی نمونه خون 150 معتادتزریقی بستری شده در بخش عفونی بیمارستان الزهرا و مراجعه كننده به كلینیك ترك اعتیاد، باروش الیزا از نظر HBsAg، HCV Ab، HTLV1,2، HIV Ab مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS13 موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.

نتایج: شیوع سرمی HTLV1,2، HBV، HCV، HIV بترتیب 7/2 درصد، 3/1 درصد، 3/23 درصد و 7/2 درصد بود. یكنفر همزمان HCV Ab و HTLV1,2 مثبت بود. از افراد HTLV1,2 مثبت فقط یكنفرسابقه انتقال خون داشت.

نتیجه گیری: بهر حال مطالعه حاضر گردش جدی ویروس را درجامعه معتادان تزریقی مطرح میكند،كه میتواند بعنوان عامل بالقوه انتقال و حفظ منبع آلودگی عمل كند. ولی اینكه این میزان آلودگی انجام آزمایش غربالگری Anti HTLV1,2 را در  معتادان تزریقی ضروری می سازد، سوالی است كه برای پاسخ به آن نیاز به مطالعات بیشتر می باشد.

واژگان كلیدی: معتاد تزریقی، HTLV1,2، شیوع سرمی، هپاتیت،HIV/AIDS

خواجه دلوئی م، همائی ف، رضائی س، درخشان م، غفارزادگان ك، رفعت‌پناه ه، سید نوزادی م، ولی‌زاده ن، مومن هروی م، ضیائی مهر ع، بابائی ع

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 14

م خواجه دلوئى، یگانه یوزباشى زاده، ف همائی، س رضائی، م درخشان، ک غفارزادگان، ٥ رفعت‌پناه، م سید نوزادى، ن ولى زاده، م مومن هروى، ع ضیانى مهر، ع بابائى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: زندانیان به دلیل رفتارهای پرخطر در خطر ابتلا به بیماریهای عفونی و منتقله از طریق خون از جمله HTLV-1، HCV، HBV و KSHV هستند و می توان بیماری را به سایر اقشار جامعه منتقل كنند.

روش كار: برای بررسی شیوع این عفونت ها نمونه گیری از 1114 نفر از زندانیان زندان های مشهد انجام شد. فراوانی ویروس HTLV-I با روش  ELISAتعیین و سپس با روش PCR تایید گردید. PCR مورد ارزیابی قرارگرفت. در افراد HTLV-I مثبت عفونت همزمان با ویروس های HCV، HBV و KSHV نیز با روش ELISA انجام شد و بررسی های بیشتر با روش PCR انجام شد.

نتایج: از 1114 نفر مورد مطالعه (89%) مرد و 11% زن بودند كه 4/3% این افراد عفونت HTLV-I داشتند. در زنان موردمطالعه فراوانی HTLV-I 4/4% و در مردان 2/3% بود. همچنین در بررسی همراهی این عفونت با ویروسهای HCV.HBV.KSHV در افراد مورد مطالعه بترتیب فراوانی 7/2%، 4/5%، 2/43% به دست امد.

بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد كه میزان ابتلا به عفونت HTLV-I در افراد مورد مطالعه (زندانیان زندانهای مشهد) با میزان ابتلا به این عفونت در مشهد (3-1%) مطابقت دارد. به علاوه همانطور كه انتظار می رفت میزان ابتلا در زنان بیشتر از مردان است.

 كلمات كلیدی: HTLV-I، HIV، زندان

محمد صادق مروى، پرستو جمیلى، حمید رضا صفابخش، محمد اسماعیل خیامى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: ویروس Human T-lymphotropic virus) HTLV) از خانواده رتروویروس‌ها بوده و عامل دو بیمارى مهم لوسمى سلول T بالغین (ATL) و پاراپارزی اسپاستیک گرمسیری (TSP) می‌باشد. باتوجه به اینكه یكى از راه‌هاى انتقال آن، خون می‌باشد و استان خراسان رضوى و شهرهاى آن و منجمله شهرستان نیشابور از مناطق آندمیك كشور محسوب مى‌شود، سعى كردیم تا با تعیین فراوانى آلودگی به ویروس HTLV 1/2 در جمعیت اهداكنندگان خون شهرستان نیشابور، نسبت مناطق آلوده شهرى و روستایى را در این جمعیت تعیین نماییم.

روش بررسی: پرونده های كل اهداكنندگان خون پایگاه از سال ٨٢ تا ٨٧ و سوابق موجود در واحد کنترل كیفى پایگاه انتقال خون نیشابور مورد بررسى قرارگرفتند. جهت اینكار اطلاعات مربوط به اهداکنندگان پایگاه از دو سیستم قدیم و جدید بانك اطلاعات سازمان استخراج و تجمیع گردید. از میان این جمع ٢٨٣ نفر مبتلاى بومى نیشابورى بیمارى HTLV1 شناخته شدند كه در این پژوهش مورد بررسى قرار گرفتند. براساس ركوردهاى موجود در بانك اطلاعات پایگاه، طى سال‌هاى ٨٢ تا ٨٥ مجموعاً 47412 واحد خونگیرى كامل انجام شده كه تست‌هاى غربالگرى بر روى كلیه نمونه‌هاى مذكور صورت گرفته است. این تعداد اهدا مربوط به24462 نفر بوده كه با حذف موارد تكرارى (اهداكنندگان مستمر و باسابقه طى این مدت) درنهایت همان 24462 نفر اهدا كننده جمعیت مورد مطالعه ما را تشكیل دادند.

نتایج: با هدف پیدا كردن مناطق آلوده تر احتمالى شهرستان نیشابور و با استفاده از اطلاعات جمعیتى وزارت كشور و پراكندكی جغرافیایى زادگاه هر یک از مبتلایان این نتایج حاصل گردید: در بین كل مراجعین به پایگاه ویروس HTLV از انتشار نسبتا بالاىی (١,١٥ %) برخوردار بود. در مقایسه جنسیت، از مجموع ٢٨٣ نفرمبتلایان 9/79 درصد (٢٢6 نفر) را مردان و 1/20 درصد (57 نفر) را زنان تشكیل می‌دادند. بیشترین جمعیت اهداكننده درسنین 26 تا ٣0 سالگى قرارگرفتند درصورتیکه فراوانترین گروه مبتلایان در سنین ٣١ تا ٣٥ سالگی قرار داشتند.

نتیجه‌گیرى: برای رسیدن به نتایج  قطعى و محكم‌تر و با توجه به فراوانى بالاى عفونت در اهداكنندگان بایگاه انتقال خون نیشابور، لزوم انجام مطالعه‌اى گسترده‌تر و در جمعیتى غیر از اهداكنندكان خون و به وسعت جغرافیایى كل شهرستان نیشابور احساس می‌شود. پژوهشى كه دقیقا بر اساس پراكندگی جمعیت در كلیه زیر مجموعه‌های شهرستان و با حجم و نمونه‌های کافی با انجام برسد.

واژه‌های كلیدى: اهداكنندگان خون، نیشابور، HTLV

دلارام صیادپور زنجانی، مجید شهابی، فرحناز طهرانیان، ریحانه بازرگانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 32

مقدمه: ویروس HTLV عامل دو بیماری اصلی لنفوم/ لوسمی بالغین T-cell و HAM/TSP (میلوپاتی/ پاراپارزی اسپاستیك گرمسیری) است. ویروس HTLV2 ممكن است با اختلال عصبی خفیفتری همراه باشد ولی ارتباط آن با بدخیمی نامشخص است.شمال شرق ایران بخصوص شهر مشهدیك ناحیه آندمیك برای این دو ویروس است، با شیوع آلودگی در 3% جمعیت عمومی و 77/0% در اهداكنندگان خون از نظر HTLV1. اگرچه دریك مطالعه جدید شیوع درهداكنندگان 42/0% گزارش شده است. در این منطقه غربالگری خونهای اهدایی برای HTLV1/2  از سال 1996 در مراكز انتقال خون انجام می شود.

روش تحقیق: ازسپتامبر 2007 تا سپتامبر 2008، 79686 اهداكننده خون (8/93% مرد و 2/6% زن) وجود داشتند. نمونه های سرمی این افراد با روش الیزا برای آنتی بادیهای HTLV1/2  ارزیابی شده و نمونه های مكرر مثبت با روش تكمیلی وسترن بلات بررسی شدند. نمونه های با سرولوژی نامشخص در تست وسترن بلات با PCR ارزیابی شدند و بین یافته های آزمایشگاهی واپیدمیولوژیك افراد PCR مثبت و PCR منفی مقایسه وآنالیز آماری انجام شد.

یافته ها: پانصد ودوازده نمونه (4/6%) در تست غربالگری الیزا مكررا مثبت بودند. از 130 نمونه با سرولوژی نامشخص، 40 مورد نمونه گیری مجدد برای بررسی PCR را پذیرفتند. DNA پروویروس در 5 مورد از این 40 نمونه (5/12%) وجود داشت. هیچ اختلاف معنی داری از نظر سن،جنس و گروهای خونی بین افراد PCR مثبت و PCR منفی وجود نداشت. بین میانگین جذب نوری در تست الیزا درنمونه های PCR منفی با نمونه های PCR مثبت اختلاف معنی داری وجود داشت. در میان نمونه های PCR مثبت، شایعترین باندها در تست وسترن بلات تركیبی از باندهای rgp46-1، GD21 و gp21 بود. در افراد PCR مثبت نسبت به افراد PCR منفی باند rgp46-1 به طور معنی داری بیشتر و اند rgp46-2 به طور معنی داری كمتر بود.

نتیجه گیری: در نواحی آندمیك برای این ویروس مثل شمال شرق ایران، شواهد مولكولی عفونت HTLV در تعدادی از اهداكنندگان خون با نتیج سرولوژی نامشخص وجود دارد، لذا جهت ارزیابی قطعی وضعیت عفونت در این افراد بخصوص در مواردی كه OD در تست الیزا بالاست و یا در تست وسترن بلات پروتئینهای env وجود دارد، بررسی مولكولی و همچنین پیگیری اینها پیشنهاد می گردد.

كلمات كلیدی: HTLV1/2، سرولوژی نامشخص، اهداكنندگان خون

محمد رضا هدایتی مقدم، هوشنگ رفعت‌پناه، فرهاد فتحی مقدم، حمید رضا بیدخوری، سید خسرو شمسیان، ساناز احمدی، لیلا سوقندی، محمود رضا آذرپژوه، عبدالرحیم رضایی، رضا فریدحسینی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س – 23

محمد رضا هدایتى مقدم، محسن خاموشى، هوشنگ رفعت‌یناه، فرهاد فتحى مقدم، حمید رضا بیدخورى، سید خسرو شمسیان، ساناز احمدى، لیلا سوقندى، محمود رضا آذریژوه، عبدالرحیم رضایى، رضا فریدحسینى

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: وجود عفونت HTLV-I در استان خراسان از جمله در مشهد و نیشابور در مطالعات پیشین مطرح شده است. این مطالعه مقطعی با هدف تعیین شیوع عفونت HTLV-I و عوامل خطر مرتبط با آن در جمعیت عمومی مشهد اجرا گردید.

روش تحقیق: تعداد 1653 نفر شامل 751 مرد و 902 زن با میانگین سنی 3/18± 3/29 سال از جمعیت عمومی ساكن در مناطق دوازده گانه شهرداری مشهد به طور تصادفی و به روش خوشه‌ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای تشخیص اولیه عفونت از آزمون ELISA و برای تایید موارد مثبت از آزمون وسترن‌بلات و PCR استفاده گردید.

یافته ها: شیوع كلی عفونت HTLV-I در جمعیت عمومی، 2 درصد (3/1% در مردان و 5/2%) در زنان) به دست آمد. آنالیز اولیه ارتباط ابتلا به عفونت را با سن (p<0.001)، تاهل (p<0.001)، سطح سواد (p=0.047)، بعد خانوار (p<0.001)، سابقه تزریق خون (p=0.034)، عمل جراحی (p=0.002)، حجامت (p=0.037) و بستری شدن در بیمارستان (p=0.004) نشان داد. -در آنالیز رگرسیون لجستیك تنها متغیر سن با وجود عفونت مرتبط بود (p<0.001).

نتیجه گیری: میزان شیوع بالای HTLV-I در جمعیت عمومی مشهد نشان‌دهنده آن است كه این عفونت باید به عنوان معضل مهم سلامت در منطقه مورد توجه قرار گیرد.

واژه‌هاى كلیدى: عفونت HTLV-I، شیوع سرمى، عوامل خطر، جمعیت عمومى

زكیه رستم زاده خامنه، علی تقی زاده افشار، محمود شمس شهر ابادی، نریمان سپهروند، منیره ساده‌دل، سیما مسعودی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 10

پیش زمینه: ویروسHTLV  ویروسی از خانواده رتروویریده ها می باشد كه می تواند باعث لوكمی/ لنفوم در بزرگسالان، فلج اسپاستیك تروپیكال، میلوپاتی ، پاراپارزی اسپاستیك و برخی دیگر از بیماریهای سیستم عصبی شود. این ویروس توسط خون و فرآورده های خونی منتقل می شود. بیماران دریافت كننده پیوند، با توجه به تضعیف سیستم ایمنی ناشی از نارسایی كلیه و همچنین مصرف داروهای ایمونوساپرسیو در معرض ابتلا به این ویروس می باشند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت HTLV1 در بیماران پیوندی بیمارستان امام خمینی ارومیه است.

مواد و روشها: 91  بیمار دریافت كننده پیوند كلیه وارد این مطالعه مقطعی -توصیفی شدند كه هر بیمار از نظر متغیر های سن، جنس، محل سكونت، تحصیلات، گروه خونی، علت نارسایی كلیه، سابقه ی دیالیز قبل از پیوند، سابقه ی ترانسفوزیون، پیوند قبلی و داروهای مصرفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران با استفاده از آزمون ELISA از نظر HTLV1 شدند. داده ها وارد نرم افزار آماری SPSS ver 16 شده و مورد آنالیز قرار گرفتند.

نتایج: متوسط سن بیماران 22/14 ± 26/37 سال بود. 57 بیمار (62%) مذكر، 9/76% متأهل بودند. متوسط زمان تشخیص 31/4 ± 36/6 سال و متوسط زمان پس از پیوند 45/4 ± 04/5 سال بود. گلومرولونفریت ها با 48%، اولین و هایپرتنسیو نفروپاتی با 23%دومین علت شایع ایجاد ESRD در بیماران پیوندی بود. 4 بیمار سابقه پیوند قبلی و 67% سابقه ترانسفوزیون قبلی داشتند. تنها یك بیمار برای HTLV1 مثبت بود كه مذكر، از گروه سنی 30-50 سال، متاهل، با سابقه ی بیماری نارسای كلیه و پیوند كمتر از 5 سال بدون سابقه ی ترانسفوزیون قبلی با سابقه ی دیالیز پیش از پیوند بود.

بحث: فراوانی HTLV در گروه بیماران پیوندی ارومیه پایین بوده و با توجه به فراوانی كم آن، ارتباطی بین سروپوزیتویتی  HTLV1و دیگر متغیرهای مطالعه مشاهده نشد. این فراوانی حتی نسبت به فراوانی آن در بیماران دیالیزی ارومیه كه در مطالعات قبلی مشاهده شد، پایین تر است.

كلیدواژه ها: HTLV، پیوند كلیه،  ELISA

رضا فرید حسینی

کنگره بین المللی آسم، آلرژی و ایمونولوژی، آبان 1389، مشهد، ایران

ویروس (HTLV-1) اولین رتروویروس انسانی است که در سال 1979 در آمریکا در آزمایشگاه دکتر Gallo توسط Bernard Poiesz کشف شد. ژاپنی ها موفق به جداسازی P24 HTLV-1 و P19 و آنزیم Reverse Transcriptase از بیماران مبتلا به ATL شدند. همزمان موارد مشابهی از ATL و علائم بالینی برخی از لوسمی ها که کاملاً متفاوت از سایر لوسمی ها بود در شهر مشهد دیده شد که دکتر فرید و دکتر شیردل و دکتر تابعی از شیراز روی این بیماران مطالعه بیشتری نمودند و مواردی از این نوع لوسمی را گزارش نمودند. ولی گسترش ویروس HTLV-1 در خراسان و مخصوصاً در مشهد نیاز به مطالعه و تحقیق جغرافیایی و مولکولی بیشتری دارد. در قرن سیزدهم و پنجمین بین سال های 1292 تا 1502 میلادی ایران مخصوصاً خراسان توسط مغول ها اداره می شده است و بر این باورند که برده های آفریقایی توسط مغول ها به نیشابور آورده شده است. بنابراین اولین فرضیه گسترش ویروس HTLV-1 از آفریقا به ایران از طریق تجارت برده بوده چون از نظر ﻣﻨﺸﺄ شناسی (فایلوژنی) ویروس HTLV-1 ایران شبیه HTLV-1 آفریقای مرکزی می باشد (طبق مطالعه دکتر Gessian). فرضیه دوم، گسترش ویروس HTLV-1 در مشهد توسط رفت و آمدهای زیادی که زائرین به این شهر دارند ممکن است اتفاق افتاده باشد. فرضیه سوم، گسترش این ویروس از طریق یهودیان مشهدی بوده است. گزارشات زیادی درباره شیوع ویروس HTLV-1 در بین یهودیان مشهدی که به اسرائیل مهاجرت نموده اند منتشر شده است. و اما تاریخچه یهودیان مشهد، بر پایه روایت های شفاهی  و باورهای تاریخی در میان یهودیان مشهد ورود آنها به مشهد و سکونتشان  در این شهر به دوره نادرشاه افشار برمی گردد.. بین سال های 1376 تا 1747 میلادی نادرشاه به پیروی از سیاست جابجایی جمعیت ها و اقوام ساکن در قلمرو حکومت خود گروه های جند هزار نفره را از نقاط مختلف ایران به منطقه حراسان کوچ می‌داد و در آنجا ساکن می کرد. به حکم او بود که شماری بزرگ از کردهای کردستان، از ایل نشینان آذربایجان در قوچان و مشهد اقامت گزیدند. با مطالعه‌ای که نگارنده روی فایلوژنتیک ویروس HTLV-1 (ﻣﻨﺸﺄ شناسی ویروس) انجام داده ام، ویروس HTLV-1 خراسان ﻣﻨﺸﺄ هندی دارد و شاید اولین ویروس های HTLV-1 توسط تجار یهودی از هندوستان به مشهد آورده شده است.

احمد محمودی کوهی، یاسین مهدى بور

ششمین همایش سراسرى راهكارهای ارتقای سلامت و چالش‌ها با محوریت مراقبت مبتنی بر جامعه، آذر ١٣٩٥، سارى، ایران

مقدمه و هدف: ویروس HTLV-1  از خانواده رتروویریده به عنوان عامل بیماری‌هاى مختلفى شناخته شده‌اند. انتقال این ویروس از طریق خون، تماس جنسى و شیر مادر به اثبات رسیده است. با توجه به آندمیک بودن بیماری در مناطق خاص، تبدیل شدن آن به یكى از چالش‌های بهداشتی انتقال خون بررسی اییدمیولوزیک آن در کشور ضرورى بنظر مى‌رسد. در این راستا مرورى بیش رو انجام گرفت.

روش كار: این مطالعه مرورى سیستماتیك به روش جستجو در بایكاه هاى اطلاعاتى-google-scholar googleirct-magiran-iranmedex-sid-pubmed-ScienceDirect  و مقالات منتشر شده از سال٢٠٠٢ تا ٢٠١٣ با کلید واژهای سرواییدمیولوزی، HTLV-1، اهداکنندگان خون، ایران به دو زبان فارسى و انگلیسى انجام كرفت.

یافته‌ها: یافته هاى این مرور نظامند نشان داد شیوع HTLV-1 در اهداكنندگان خون در مناطق مختلف ایران متفاوت است بدین صورت كه شیوع این ویروس به درصد در مازنداران 6/1،سیزوار 27/0، مشهد 12/2، زابل و زاهدان 6/1، اصفهان 7/2، گرگان 4/4، هرمزگان 7/3، شیراز 12/3، سیستان 6/1، تربت حیدریه 25/1، گلستان ٢٩/0، كرج 5/0، تبریز 4/0، بوشهر 13/0 بود. اكثر مطالعات نشان دادند شیوع ویروس در مردان نسبت به زنان بیشتر است. همچنین مجردها بیشتر از متاهل‌ها به این ویروس مبتلا مى گردند. بیشتر مطالعات نشان دادند افرادى كه از سطح تحصیلات بایبنى برخوردار هستند بیشتر به این عفونت مبتلا می گردند. بیشتر افرادى كه براى اولین بار خون اهدا مى كردند مبتلا به ابن ویروس تشخیص داده شدند.

نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی کمتر آلودگی در اهداکنندگان مستمرخون، افراد با سن پابینتر و در اهداکنندگان با تحصیلات بالاتر، سازمان انتقال خون باید در جذب و حفظ و آموزش جوانان اهداكننده مستمر داراى تحصیلات بالاتر تأكید بیشتری داشته باشد.

كلمات كلیدى: سرو اییدمیولوزى، HTLV-1، اهداكنندگان خون، ایران

محمد رضا هدایتی مقدم

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 22

مقدمه: وجود عفونت اندمیك HTLV-I در برخی نقاط شمال شرق ایران ثابت شده است اما در مورد میزان شیوع عفونت در سایر مناطق كشور مطالعات جامعی صورت نگرفته است.

روش تحقیق: در این مطالعه مروری نتایج مطالعات مربوط به شیوع سرمی عفونت HTLV-I در مناطق مختلف كشور بحث می گردد..

یافته ها: مطالعات انجام شده شیوع بالای عفونت HTLV-I را در جمعیت عمومی (2/2 تا 3 درصد) و اهداكنندگان خون (8/0 تا 2/1 درصد) در مشهد نشان داد هاند. همچنین شیوع آلودگی به HTLV-I در جمعیت عمومی شهرستان نیشابور بسیار بالا گزارش شده است (4/3 تا 3/7 درصد). لذا غربالگری خون های اهدایی از نظر این ویروس در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی به طور روتین انجام می شود. مطالعات انجام شده بیانگر شیوع پایین عفونت در جمعیت عمومی و اهداكنندگان خون در سایر استان های كشور است (62/0% در چهارمحال و بختیاری، 5/0% در سیستان و بلوچستان، 34/0% در ارومیه، 2/0% در فارس، 013/0% در بوشهر). با این حال میزان آلودگی در گروه های پرخطر مانند مبتلایان به تالاسمی و هموفیلی در مناطق مختلف كشور نسبتا بالا گزارش شده است (8/6% در چهارمحال و بختیاری، 3/6% در تهران، 4/4% در گرگان، 3% در شیراز، 2/2% در بوشهر، 6/1% در زاهدان و زابل، 1% در ارومیه).

نتیجه گیری: شیوع عفونت HTLV-I در جمعیت عمومی شمال شرق ایران و در برخی گروه های پرخطر در سایر استان های كشور بالاست و نشان دهنده ضرورت غربالگری این عفونت در مناطق و گرو ههای جمعیتی مختلف است .

واژه های كلیدی: عفونت HTLV-I ، شیوع سرمی، ایران، مطالعه مروری

فرح اشرف زاده

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 39

مقدمه: عفونت ناشی از HTLV1 در كودكان نادر است زیرا از زمان آلوده شدن به ویروس تا بروز علائم بالینی سالها زمان لازم است . راه انتقال عفونت به كودكان نیز متفاوت از بالغین است .آلوده شدن كودك معمولاً از طریق مادر ناقل این ویروس صورت می گیرد . در این گزارش یك كودك 5 ساله مبتلا به تروپیكال اسپاستیك پاراپلژی ناشی از HTLV1

معرفی می گردد.

گزارش مورد :مینا – ع دختر 5 ساله ای است كه از سه سالگی به تدریج اختلال در راه رفتن پیدا كرده و در حال حاضر به سختی قدم بر میدارد وی ازنظر گفتاری نیز تأخیر دارد در معاینه پاراپارزی اسپاستیك مشهود است. وی فرزند دوم و ماحصل زایمان طبیعی می باشد . مادرش مبتلا به شكل خفیف همین بیماری است .پدر بزرگ (مادری) او در نتیجه ابتلای به لوسمی در عرض 6 ماه از زمان بروز علائم فوت نموده است . بررسی مایع نخاع كودك نشاندهنده وجود آنتی بادی بر علیه HTLV1 بود،MRI  نخاع و مغز طبیعی بود.

بحث و نتیجه گیری: شیر مادر  (seropositive) می تواند عامل ابتلای شیرخوار باشد . به علت عبور آنتی بادی در 6 ماهه اول عمر احتمال ابتلا كمتر است ، مثبت شدن آنتی بادی ضد HTLV1 در 6 ماه اول عمر می تواند ناشی از عبور آن از جفت باشد. اما وجودآنتی بادی بعد از این سن دلیل بر ابتلای شیرخوار است . مطالعات نشان داده كه هر چه طول مدت شیرخوردن بیشتر باشد احتمال ابتلا بالا می رود . لذا بهتر است مادران SeroPositive مدت كوتاهی به شیرخوار شیر بدهند یا اینكه شیر آنها منجمد و سپس دو بار مایع و به كودك داده شود .انتقال از طریق جفت و یا بزاق مادر دو راه احتمالی دیگر انتقال به شیرخوار است .

كلمات كلیدی: كودكان، اسپاستیك تروپیكال پاراپلژی وابسته به HTLV1، انتقال

فرهاد فتحى مقدم، محمد رضا هدایتى مقدم، محسن تدین، حمید رضا بیدخوری

هفتمین همایش بروهشى سالیانه دانشجویان دانشگاه‌هاى علوم پزشكى شرق كشور، 25 تا 27 آبان ماه 1397، مشهد، ایران

فصلنامه علمى پژوهشى نوید نو، دوره 15، شماره ٥٣، بایبز ١٣٩٠

مقدمه: عفونت HTLV-I در مناطق مختلف جغرافیایى جهان از جمله شمال شرق ایران اندمیك است. مطالعات انجام شده نشانى از وجود HTLV-II در این منطقه نمى‌دهد. یكی از روش‌هاى قطعى سازى تشخیص  HTLV-I تکنیك وسترن بلات است. گاها نتایج وسترن بلات قطعاً مثبت و یا منفى نمی‌گردد كه به این شرایط وضعیت نامعین سرمى اطلاق مى‌شود. تاكنون یكى ان علل وضعیت تامعین سرمى وسترن بلات HTLV عفونت با HTLV-II  ذکر گردیده است. این مطالعه در تلاش است تا موارد نامعین سرمى را با استفاده تكنیك PCR از نظر عفونت HTLV-I وHTLV-II مورد ارزیابى قرار دهد.

روش بررسى: سه میلى لیتر خون كامل از ٥٠ بیمار اهدا كننده خون كه ELISA مثبت یراى HTLV-I و وسترن بلات نامشخص از نمونه‌هاى موجود در سازمان انتقال خون مشهد وارد مطالعه گردیدند. یس از استخراج DNA، PCR معمولى با استفاده از پرایمر اختصاصى به منظور تشخیص عفونت با  HTLV-I و PCR nested با استفاده از پرایمرهاى اختصاصى داخلى و خارجى به منظور تشخیص HTLV-II مورد استفاده قرارگرفتند. علاوه بر آن اطلاعات سرولوژیك و مولکولار و همچنین مشخصات دموگرافیک جمع آوری گردیدند و در نهایت داده‌ها، مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.

نتایج: ٣٩ نمونه مذكر و 11 نمونه مونث با شرایط نامعین سرمى وسترن بلات سن متوسط شركت كنندگان در این مطالعه 14/36±37/12 بودند. PCR معمولى 10 نمونه (2٠٪) مثبت HTLV-I شناسایى شد، اما با استفاده از nested PCR هیچ مورد مثبتى از HTLV- II گزارش نگردید. شایعترین الگوى معین سرمی مریوط ب Rgp-46-II به تنهایى بود (12n=، 27/3 %)  تفاوت معنادارى بین بین سن، جنس، گروه خونی، الگوى نامعین وسترن بلات و تراكم نورى (OD) ارزیابى با الایزا در بین دو گروه مثبت PCR و منفى مشاهده نگردید. OD متوسط ارزیابى ELISA 1/195 ±  1/767 بود.

نتیجه گیرى: هیج موردى از HTLV-II  مثبت در این مطالعه مشاهده نشد، كه تایید كننده گزارش‌هاى پیشین مبنى بر عدم وجود HTLV-II  در این تاحیه می‌باشد. با این وجود، شیوع بالاى نمونه‌هاى PCR مثبت HTLV-I از موارد نمونه‌هاى نامعین سرمى بر نقش مهم تكنیك‌هاى مولكولار در تشخیص قطعى عفونت تاكید می‌نماید.

واژه‌های كلیدى: HTLV-I، HTLV-II، شرایط نامعین سرمى، وسترن بلات

سیما حقیقی، مهرداد جلالیان، ریحانه بازرگانی، رضا معتمدی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ – 9

زمینه پژوهش: ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی یك رتروویروس انسانی است كه درمنطقه خراسان آندمیك است. بهمین دلیل غربالگری خون های اهدایی از نظروجود HTLV1,2 از سال 1374 درسازمان انتقال خون مشهد انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی گذشته نگر شیوع موارد عفونت همزمان HTLV1,2 با سایر ویروسهای منتقله از راه خون یعنی ویروس هپاتیت بی و سی HIV 1,2 در بین اهدا كنندگان خون درشهر مشهد از سال 1385 تا 1387 بود.

روش تحقیق: در طی این دوره زمانی بر روی خونهای اهدایی 243856 نفر از اهداكنندگان مشهدی آزمایشات بررسی آنتی ژن سطحی هپاتیت بی و آنتی بادی HIV 1,2 و HTLV1,2 و HCV بروش الایزا انجام گرفت. بر روی تمام نمونه های دارای واكنش الایزای مثبت آزمایشات الایزای دوم و سوم انجام شد. سپس بر روی تمام نمونه هایی كه حد اقل 2 و یا بیشتر از 2 آزمایش الایزای مثبت داشتند آزمایشات تاییدی بروش وسترن بلات و یا نوترالیزاسیون انجام شد.

یافته ها: از بین تعداد موارد بررسی شده 226509 نفر (8/92%) مرد و 17347 نفر (1/7%) زن بودند كه بترتیب شیوع HTLV مثبت در آنها 00362/0 و 0098/0 بود. در این بین در مجموع 18 نفر عفونت همزمان HTLV با هپاتیت بی داشتند. درسایر موارد، همراهی HTLV با سایر ویروسهای منتقله از راه انتقال خون مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع قابل توجه عفونت همزمان HTLV با ویروس هپاتیت بی، و عدم همراهی با سایر ویروسهای منتقله از راه انتقال خون بررسی بیشتر از نظر سیر بالینی، و نتایج ناشی از حالت ناقل هركدام از این ویروسها بر روی عاقبت سایر ویروسها الزامی به نظر می رسد.

كلمات كلیدی: ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی، اهداكننده خون، عفونت همزمان، مشهد

زهرا رخشان مسعودی، انسیه یزدان پرست، آزاده امیدخدا، نسرین زارعی، شهزاد فیروزبخت، مهناز زارعی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، پ- 12

ویروس HTLV یكی از اعضای خانواده رتروویروس است كه معمولابه عنوان عامل لوسمی / لنفوم سلول  Tبالغین و پاراپلازی اسپاتیك مناطق گرمسیری/میلوپاتی پذیرفته شده است. شیوع این ویروس در مناطق مختلف جهان متفاوت

است و در كشورهای آفریقا و كارائیب و مناطقی از ژاپن و ایران(خراسان) آندمیك می باشد.

هدف: انتقال خون كرج یكی از مراكز بزرگ خونگیری استان تهران میباشد. كه اخیرا این ویروس را مورد آزمایش قرار می‌دهد. در این مطالعه سعی شده فراوانی این ویروس مورد بررسی قرار گیرد.

روش: در این مطالعه توصیفی نتایج آزمایشات نمونه های 32958 اهدا كننده (1/94% مرد و 9/5% زن) با محدوده سنی ( 17 تا 60 سال) به مدت 7 ماه (از 18 اردیبهشت تا آبان ماه سال 88 كه از نظر HTLV1,2 با روش الایزا با كیت ORTHO بررسی و موارد مثبت آنها با روش وسترن بلات با كیت INNO-LIA مورد تایید قرار گرفته بود مورد ارزیابی قرارگرفت.

نتایج: از تعداد 32958 اهداكننده در غربالگری اولیه الایزا 123 مورد (37/0%) و در غربالگری ثانویه الایزا (دابل چك) 51 مورد (15%)  مثبت شد كه نمونه های مرحله دوم با روش وسترن بلات تایید گردید. نتایج وسترن بلات نشان داد كه از 51 نمونه 72% (37 نمونه) مثبت و 6% (3 نمونه) بینابینی و 20% (10 نمونه) منفی است كه 5 مورد نتیجه مثبت و یك مورد نتیجه بینابینی مربوط به اهداكننده زن بودند. این مطالعه نشان میدهد كه فراوانی این ویروس در بین اهداكنندگان این مركز خون كم است و به عنوان یك منطقه آندمیك در مقایسه با دیگر مناطق تایید نمی شود. اما به نظر میرسد غربالگری این ویروس هم به صورت روتین باید در دیگر مراكز انتقال خون انجام گردد..

 كلمات كلیدی: ویروس HTLV1,2، الایزا، وسترن بلات، اهداكنندگان

حسن منصوری طرقبه، عزیز الله بهجتی، كاوه برات پور، مریم فتح اعظم، زهرا رقیمی، حسین نعمانی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 20

مقدمه: بیماریهای خون ریزی دهنده گروهی از بیماریها هستند ك افراد مبتلا به دلیل فقدان یا كاهش یك یا چند فاكتور انعقادی دچار خون ریزی خود به خودی یا خون ریزی پس از ضربه می گردند. شایعترین این بیماریها فون ویلبراند، هموفیلی آ و هموفیلی ب است. بیماریهای خون ریزی دهنده نادر شامل موارد ذیل است: كمبود فاكتور 2، پنج، هفت،  ده، دوازده، سیزده و كمبود توام فاكتورهای پنج و هشت انعقادی. درمان اصلی این بیماران جایگزینی فاكتور دچار كمبود با كنسانتره فاكتورهای انعقادی است. در برخی موارد بدلیل عدم وجود كنسانتره برخی فاكتورهای انعقادی پزشكان از پلاسمای تازه منجمد و یا تجویز كرایوپرسیپیتیت استفاده می كنند. چنین فرآورده هایی كه مستقیما از خون تهیه می گردند می توانند خطر آلودگی با ویروسهای منتقله از راه خون را به همراه داشته باشند. در این تحقیق مقطعی ما به صورت گذشته نگر فراوانی ویروس HTLV-I را در بین بیماران خون ریزی دهنده بررسی نمودیم.

روش كار: در بین 454 فرد خون ریزی دهنده ثبت شده در شمال شرق ایران 236 نفر هموفیل آ، 68 فرد هموفیل ب، 49 فرد فون ویلبراند، 35 فرد مبتلا به نقایص پلاكتی، 16 فرد با كمبود فاكتور پنج، 10 فرد مبتلا به كمبود فاكتور هفت، 1 فرد مبتلا به كمبود فاكتور ده، 12 فرد مبتلا به كمبود فاكتور سیزده، 2 فرد هموفیل آ اكتسابی 25 فرد مبتلا به كمبود توام پنج و هشت وجود داشت. ما به طور گذشته نگر مدارك گروه اخیر را بررسی نمودیم.

نتایج: در بین 454 نفر، 3 نفر آلوده به ویروس HTLV-I بودند (66/0%). آنها شامل یك مرد مبتلا به هموفیل ب، یك خانم مبتلا به اختلال پلاكت و یك مرد مبتلا به كمبود فاكتور پنج بودند (مورد اخیر عفونت همزمان با هپاتیت سی را نیز به همراه داشت.

نتیجه گیری: از طریق فرآورده های سلولی منتقل می گردد، فراوانی آن در فرآورده های مشتق از پلاسما HTLV-I از آنجایی كه پایین است. به نظر می رسد كه كیسه های پلاكت می توانند این ویروس را منتقل سازند.

كلمات كلیدی: HTLV-I، هموفیلی، بیماریهای نادر انعقادی

رضا فرید حسینی، محمد مهدی اعتمادی، عباس شیردل، حسن برادران، بیژن صفایی

خلاصه مقالات دهمین كنگره فیزیولوژی و فارماكولوژی ایران، 18 تا 21 آذر 1370، اهواز، ایران، مقاله شماره 211، صفحه 186

برخی از بیماری‌ها از قبیل اسپاستیك پارالیزی، لوسمی‌های T سل و برخی بیماری‌های پوستی از قبیل مایكوزیس فونگوئید در خراسان شیوع بیشتری دارد. همچنین طبق گزارشات منتشره این نوع بیماری‌ها در یهودیان مقیم امریكا و اسرائیل كه ریشه خراسانی دارند بیشتر گزارش شده است. به نظر می‌رسد كه ویروس Human T-cell lymphotropic تیپ 1 (HTLV-1) كه از خانواده رتروویروس‌ها می‌باشد در خراسان و گنبد كاوس به صورت اندمیك وجود داشته باشد. ما بر آن شدیم كه به صورت راندوم 300 نمونه سرم خراسانی‌ها و گنبد كاوسی‌ها را جمع‌آوری و با همكاری پروفسور بیژن صفایی از دانشگاه كورنل نیویورك از نظر آنتی‌بادی ضد HTLV-1 مورد ارزیابی قرار دهیم كه درصد قابل توجهی از این سرم‌ها از نظر HTLV-1 مثبت بوده است. همچنین 10 نمونه سرم از بیماران اسپاستیك پارالیزی و 6 نمونه از بیماران مبتلا به T سل لوسمی و س نمونه از بیماران نان‌هوچكین لمفوما از نظر HTLV-1 آنتی‌بادی به طریقه ELISA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقدماتی به دست آمده جالب و به زودی گزارش دقیق آن منتشر خواهد شد.

مهرداد جلالیان، ریحانه بازرگانی، لطیفه لطیف، سید تاج الدین سید حسن، پریچهر حناچی، محمد عثمان

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 6

زمینه پژوهش: مشهد در شمال شرقی ایران یكی از مناطق شناخته شده آندمیك برای عفونت با ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی  (HTLV)است. تمام واحدهای خون اهداشده در پایگاه انتقال خون مشهد تحت غربالگری روتین از نظر عفونت با این عفونت منتقله از راه انتقال خون  (TTVI)قرار می گیرند. با اینحال اطلاعات زیادی درزمینه مشخصات اجتماعی- دموگرافیك اهداكنندگان خون آلوده با این ویروس در مشهد در دسترس نداریم.

روش تحقیق: اطلاعات استخراج شده از 227 اهدا كننده آلوده به ویروس HTLV-1 در پایگاه انتقال خون مشهد در سال 2009 بهمراه همان تعداد اهداكننده سالم كه بصورت راندوم انتخاب شده بودند در طی زمان مطالعه مورد تحلیل و مقایسه طی یك مطالعه مقطعی قرار گرفت. جهت آنالیز آماری ازطریق نرم افزار اس پی اس اس ورژن 18 (شركت اس پی اس اس، شیكاگو، ایلینویز، ایالات متحده آمریكا) و تست عدم وابستگی كای اسكوئر جهت آزمون عدم وابستگی و بررسی ارتباط احتمالی بین وضعیت سرم اهداكنندگان از نظر آلودگی به HTLV و مشخصات اجتماعی- دموگرافیك اهداكنندگان خون استفاده شد.

یافته ها: مطالعه بر روی نمونه مورد نظر منجر به كشف شواهد محكمی مبنی بر وابسته بودن وضعیت سرم اهداكنندگان از نظر آلودگی به HTLV-1 به نوع اهدا (شامل اهدای بار اول، اهدای باسابقه یا نامنظم، و اهدای مستمر) گردید .(P<.01) علاوه برآن، همراهی متوسط و معناداری بین این دو متغیر در سطح معناداری 01/0 مشاهده گردید. یافته های مشابهی از نظر وابستگی و همراهی بین متغیر آلودگی به HTLV-1 از یك طرف با متغیرهای جنسیت و سطح تحصیلات اهداكنندگان خون در سطح معناداری 01/0 مشاهده شد.

نتیجه گیری: یافته های ما تاثیر قوی اهدای خون مستمر بر ارتقاء سلامت خون از نظر آلودگی به HTLV را نشان داد. این یافته ها ضرورت تمركز برنامه های بسیج اهداكنندگان خون بر روی اقشار تحصیل كرده را جهت تامین سلامت خون ازنظر آلودگی به این ویروس و نیز نیاز به اطلاع رسانی و آموزش عمومی نسبت به ضوابط اهدای خون سالم را بویژه در قشر بانوان نشان می دهد.

كلمات كلیدی: ویروس لمفوتروپیك سلول تی انسانی، اهداكننده خون، مشهد

كیارش قزوینی، ملك تاج یزدان‌پناه، امیر رضا خلیقی، حسین مشهدی نژاد، سهیلا شجاعی، بتول حیدری، حسن احمدی، عزیز الله بهجتی، سمیرا حسینی القادی

اولین كنگره بین المللی HTLV-І و بیماریهای وابسته در ایران، 29 بهمن تا اول اسفند 1388، مشهد، ایران، س- 17

مقدمه: كاركنان بیمارستانی بعلت تماسهای شغلی بشدت در معرض كسب عفونتهای منتقله از راه خون مانند هپاتیتهای ویروسی، ایدز و عفونت با ویروس  HTLV1هستند. آلودگی با این عوامل عمدتا بعلت تماس با بیماران آلوده و یا خون و ترشحات آلوده رخ می دهد. این عفونتهای علاوه بر مشكلات جسمی برای خود كاركنان، برای بیمارانی كه این افراد با آنها در تماس هستند نیز خطرناك است. در این مطالعه میزان شیوع و فاكتور های خطر برای آلودگی با HTLV1 در كاركنان بیمارستان قائم (عج) مشهد بررسی گردید.

روش تحقیق: در این مطالعه كه در بین سالهای 1384 لغایت 1387 صورت پذیرفت تمام كاركنانی كه در بیمارستان قائم مشهد اشتغال داشتند بررسی گردیدند. در این طرح ابتدا كاركنان پرسشنامه ای شامل اطلاعات فردی و شغلی و همچنین سابقه مخاطرات شغلی از قبیل فروشدن سوزن را تكمیل نمودند و سپس از آنها نمونه خون اخذ و حضور آنتی بادی ضد ویروس HTLV1 در سرم آنها با كمك روش ELISA بررسی گردید. تمام موارد مثبت توسط روش PCR ارزیابی مجدد و تایید می گردید. در نهایت اطلاعات توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: در این مطالعه 1149 نفر از كاركنان بیمارستان شركت نمودند كه 410 نفر آنها پرستار، 44 نفر بهیار، 188 نفر پرسنل خدماتی، 37 نفر ماما، 28 نفر كاردان اتاق عمل، 13 نفر پرسنل رادیولوژی، 11 نفر فیزیوتراپیست، 209 نفر كمك بهیار و 146 نفر دیگر پرسنل بیمارستانی از قسمتهای مختلف بیمارستان می باشد. در این مطالعه 648 (39/56%) نفر از كاركنان زن و 501 (6/43%) نفر مرد بودند. از بین كاركنان مورد بررسی 84 نفر سابقه مخاطرات شغلی و مواجهه خطرناك با خون و ترشحات بیماران را داشتند. آلودگی با HTLV1 در 6 نفر از پرسنل مرد و 7 نفر از كاركنان زن بیمارستان اثبات گردید. بیشترین میزان آلودگی در بخشهای زنان و مامایی بیمارستان مشاهده گردید كه بطور معنی داری از سایر قسمتها بیشتر بود.

بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه هرچند میزان آلودگی با این ویروس از میزان آلودگی مردم در استان خراسان بیشتر نیست با این وجود توصیه می گردد پرسنل بیمارستانی بطور جدی تری به رعایت احتیاطات استاندارد توجه نمایند و در كنار این مسئله مدیران بیمارستانی نیز بایستی به كاهش هر چه بیشتر زمینه های خطر در محیط كاری همت گمارند.

كلمات كلیدی: شیوع، فاكتور های خطر، HTLV1، كاركنان بیمارستان